Ελληνικές Μινωϊκές αποικίες στην Αμερική;

πηγή : http://www.eleysis-ellinwn.gr/2012/08/blog-post_4418.html?utm_source=twitterfeed&utm_medium=facebook

Ελληνικές Μινωϊκές αποικίες στην Αμερική;

Ακούγεται απίστευτο, ίσως όμως να είναι και αληθινό. Πλήθος ευρημάτων μοιάζουν να συγκλίνουν στο ότι οι Μινωίτες ήταν δεινοί θαλασσοπόροι που πέρασαν τον Ατλαντικό, δημιούργησαν αποικίες ως και στον Καναδά και εκμεταλλεύτηκαντα τοπικά ορυχεία χαλκού. Όλα αυτά πολύ πριν τον Κολόμβο!

Φύλλα καπνού Αμερικής στη Βρετανία Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια αφότου πρωτάκουσα - από τον αείμνηστο καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών Αντώνη Κονταράτο, συγκεκριμένα - για το ενδεχόμενο αρχαίοι Έλληνες να είχαν φθάσει στην... Αμερική, ψάχνοντας για νέες πηγές μετάλλων. Ομολογώ ότι ..... χαμογέλασα τότε, σκεπτόμενος όλα τα υπόλοιπα απίθανα που είχα διαβάσει για αρχαίους Έλληνες στη Ν. Αμερική, την Αυστραλία και την Ιαπωνία. Και θα κρατούσα στο απωθημένη αυτή τη θεωρία αν δεν μάθαινα για ένα πρόσφατο βιβλίο - του Gavin Menzies “The Lost Empire of Atlantis” - που επανέφερε παταγωδώς το θέμα και ανακίνησε σωρεία συζητήσεων στο Διαδίκτυο.

Στο βιβλίο του ο Menzies ακολουθεί αρχικά τα ίχνη των Μινωιτών στην Μικρά Ασία, την Αίγυπτο, την Υεμένη, την Ινδία και την Κεϊλάνη - όπου τα έππ Σανγκαμ των ΤΑΜΙΛ μιλούν ακόμα για «τα υπέροχα πλοία των Ελλήνων που φέρνουν χρυσό και φεύγουν φορτωμένα πιπέρι..». Έκπληκτος από τα μουσειακά ευρήματα που δικαίωναν τον Στράβωνα και τον Πτολεμαίο, ο συγγραφέας αναλογίστηκε όχι μόνον τα μυστικά ναυσιπλοΐας που πρέπει να κατείχαν οι Μινωίτες, αλλά και το πού έβρισκαν όλες εκείνες τις ποσότητες μετάλλων που εμπορεύονταν. Η Κύπρος με τα μεταλλεία χαλκού γνωρίζουμε ιστορικά ότι δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει καν στις απαιτήσεις των Φαραώ. Κι όμως, οι Μινωίτες τους έδωσαν χάλκινα πριόνια ενισχυμένα με κασσίτερο για να κόψουν τους ογκόλιθους των πυραμίδων τους... Καταπώς βρέθηκε γραμμένο στα αρχεία του βασιλιά Σάργκον των Ακκαδίων, τα μινωικά πλοία έφερναν ήδη από το 2350 π.Χ. κασσίτερο, από την Ισπανία και τη Βρετανία. Κι έπειτα, εκείνο το απίθανο εύρημα του 1450 π.Χ. στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης από πού ήρθε; Lasioderma serricorne, δηλαδή κάμπια των φύλλων καπνού! Ναι, του καπνού που όλοι γνωρίζαμε ότι πρωτόφτασε στην Ευρώπη τον 16ο αι. μ.Χ. από την αμερικανική ήπειρο. Οπότε, ο Μενζίες στράφηκε τώρα δυτικά, ψάχνοντας να βρει κατά πόσο - και πώς - εκείνοι οι ατρόμητοι ναυτικοί είχαν όχι μόνον διαβεί τις Ηράκλειες Πύλες, αλλά και είχαν φθάσει στον Νέο Κόσμο.

Μινωίτες και Μυκηναίοι στις ακτές του Ατλαντικού. Ο μίτος που ξετύλιξε στο υπόλοιπο του βιβλίου του αυτός ο 72χρονος πρώην αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού της Βρετανίας δεν ήταν πρωτόγνωρος: Πριν από δύο χρόνια, τόσο στο κανάλι της ΝΕΤ όσο και στα «Νέα», ο ομότιμος καθηγητής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου Ηλίας Μαριολάκος είχε υποστηρίξει την ιδέα ότι οι αρχαίοι προγονοί μας είχαν εξερευνήσει τις παράκτιες περιοχές της Ισπανίας, Γαλλίας, Βρετανίας και Ιρλανδίας ψάχνοντας για μέταλλα και ίσως είχαν φθάσει στην Ισλανδία, τη Γροιλανδία και την Αμερική.

Αναλυτικά, το σκεπτικό του ο κ. Μαριολάκος το παρέθεσε σε μία εργασία που θα βρείτε δημοσιευμένη στο Διαδίκτυο. Εκεί, ενημερώνει αρχικά για το πώς και ασχολείται με τέτοιο θέμα ένας γεωλόγος: «Η γεωμυθολογία είναι ένας κλάδος των γεωεπιστημών που ασχολείται με τις φυσικογεωλογικές συνθήκες που επικρατούσαν κατά τη διάρκεια της μυθολογικής εποχής και, μέσω αυτής της ανάλυσης, βρίσκει την αμοιβαία σχέση μεταξύ γεωλογίας και μυθολογίας. Η δική μου εμπειρία, ως γεωλόγου ο οποίος έχει περάσει τη ζωή του μελετώντας τη γεωλογία της Ελλάδας, έδειξε ότι (...) στην ελληνική μυθολογία περιλαμβάνονται και φυσικογεωλογικές διεργασίες που εξελίσσονται σε πολύ μακρινές περιοχές, όπως στην περιοχή του Βόρειου Ατλαντικού και αλλού».

Και αναλύει έπειτα διεξοδικά τις αρχαίες πηγές που εξέτασε, όπως το έργο του Πλουτάρχου «Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της Σελήνης».Τα «ύποπτα» ορυχεία Δύσπιστος ων, τον αναζήτησα για να μου δώσει «πειστήρια». Από τα όσα μου είπε συνήγαγα ότι υπήρξαν δύο κλειδιά που ξεκλείδωσαν την υπόθεση των «Ελλήνων στην Αμερική».

Το ένα ήταν ένα μεταλλουργικό ανεξήγητο: οι αρχαιολόγοι των ΗΠΑ έχουν βρει 5.000 ανοιχτά ορυχεία χαλκού (σχεδόν απόλυτα καθαρού) στις ακτές της λίμνης Σουπήριορ, μεταξύ Μίσιγκαν των ΗΠΑ και Καναδά, απ' όπου έχουν εξαχθεί κάπου 500.000 τόνοι μεταξύ 2470 -1050 π.Χ., που... κανένας δεν γνωρίζει πού πήγαν!

Συγκεκριμένα, οι τότε Ινδιάνοι των περιοχών αυτών ζούσαν στη Λίθινη Εποχή και μόνο μετά το 1500 π.Χ. αρχίζουν να χρησιμοποιούν περιορισμένες ποσότητες χαλκού - κι αυτές μόνο για κοσμήματα. Ποιος λοιπόν ήταν ο «κλέφτης» κι από πού και πώς ήρθε; Δεδομένου ότι η Μεσόγειος και η Μεσοποταμία ήταν εκείνες που τότε διέρχονταν την Εποχή του Χαλκού (και ο χαλκός ήταν τότε ακριβότερος κι από το χρυσάφι), οι υποψίες στρέφονται προς τα εκεί. Κατά εντυπωσιακή μάλιστα συγκυρία, οι μυστηριώδεις μαζικές εξορύξεις χαλκού τόσο στη Βόρεια Αμερική όσο και στην Ισπανία και τη Βρετανία σταμάτησαν γύρω στο 1350 π.Χ. - την εποχή που το ηφαίστειο της Θήρας καθόρισε τη μοίρα των Μινωιτών. Και οι Ελληνες που παρέλαβαν τη σκυτάλη (Αχαιοί Μυκηναίοι αρχικά, Δωριείς και Ιωνες στη συνέχεια) είναι οι μόνοι που διηγούνται ταξίδια από παλιά στην Ωγυγία (Ισλανδία), το Κρόνιο Πέλαγος και τις δυτικότερες ακτές.

Για το πώς πήγαν, η απάντηση θα μπορούσε να δοθεί μόνο με το κλειδί που λέγεται γνώση των ωκεάνιων ρευμάτων - των ρευμάτων του ωκεανού που ο Όμηρος περιέγραφε ως βαθύρροο και βαθυδίνη. Το ρεύμα του Κόλπου του Μεξικού, το περίφημο Γκολφ Στρίμ. Μινωικές κρουαζιέρες στο Κρόνιο Πέλαγος

Τα επιχειρήματα του καθηγητή Μαριολάκου ήταν εντυπωσιακά και μου φαίνονταν λογικά. Το δυσθεώρητο όμως του επιτεύγματος δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί παρά μόνο με αποδείξεις για το ότι αρχαϊκά πλοία σαν την «Αργώ» μπορούσαν να πάνε τόσο μακριά - πόσω μάλλον τα ακόμα αρχαιότερα μινωικά. Θυμήθηκα ένα δημοσίευμα του 2010, από νορβηγική εφημερίδα, σύμφωνα με το οποίο είχαν βρεθεί μυστηριώδη γράμματα της περιόδου 1800 -1000 π.Χ. σκαλισμένα σε γρανίτη. Τα γράμματα αυτά αποκρυπτογράφησε ως μινωικά ο νορβηγός γλωσσολόγος και ακαδημαϊκός Κjiell Aartum και τιμήθηκε γι αυτό με το χρυσό μετάλλιο του βασιλιά. Κατά τον Aartum, οι μινωικές λέξεις μεταφράζονταν «Μαλακός και καθαρός», αναφερόμενες στο μεγαλύτερο κοίτασμα αργύρου όλης της Ευρώπης που είχαν εντοπίσει στο Κοη£5θ6Γ£ του Οσλο αυτοί οι απίστευτοι κυνη-γοί θησαυρών. Αλλά μήπως είχαν αφήσει και άλλα ίχνη πίσω τους; Ρώτησα σχετικά τον δρα Μηνά Τσικριτσή, που πρότινος είχε εντοπίσει τον «πήλινο υπολογιστή ναυσιπλοΐας» των Μινωιτών. Κατά την επικοινωνία μας αμφισβήτησε την ερμηνεία του Aartum, αλλά ήταν βέβαιος για το ότι επρόκειτο για Μινωίτες, καθώς μια πρόσφατη μελέτη του προσέθεσε υποστηρικτικά στοιχεία στη θεωρία του καθηγητή Μαριολάκου για πέρασμα στην αντίπερα όχθη του ωκεανού.

Μου είπε συγκεκριμένα: Ο Πλούταρχος περί... Καναδά- «Ο Πλούταρχος γράφει: Όσο για τη μεγάλη ήπειρο, από την οποία η μεγάλη θάλασσα περιέχεται σε κύκλο, από τα άλλα νησιά απέχει λιγότερο, από την Ωγυγία όμως γύρω στα πέντε χιλιάδες στάδια ταξιδεύοντας με πλοία με κουπιά. (...) Από την ηπειρωτική γη τα κοντινά μέρη κατοικούν Ελληνες, γύρω από κόλπο όχι μικρότερο από την Μαιώτιδα (λίμνη), του οποίου το στόμα βρίσκεται στην ίδια ευθεία με το στόμα της Κασπίας θάλασσας".

Οι αποστάσεις μεταξύ Γροιλανδίας, Νέας Γης και νησιού Μπαφιν του Καναδά είναι περίπου 1.140 χλμ., ενώ μεταξύ Νέας Γης και νησιού Μπαφιν είναι περίπου 1.300 χλμ. Η αναφορά ότι γύρω από τον κόλπο κατοικούν Ελληνες μας φανερώνει μια αποικία στον κόλπο του Αγ. Λαυρέντιου. Το σημαντικό όμως στην περιγραφή αυτή είναι ότι μας παρέχει γεωγραφικές πληροφορίες οι οποίες είναι σωστές. Πράγματι, ο κόλπος του Αγ. Λαυρεντίου μοιάζει με τη Μαιώτιδα λίμνη (Αζοφική Θάλασσα, στον Εύξεινο Πόντο) και είναι λίγο μεγαλύτερος. Οσο για την πληροφορία ότι το στόμιο του κόλπου είναι στην ίδια ευθεία με το στόμιο της Κασπίας, κοιτώντας στο Γκουγκλ Έρθ εύκολα διακρίνουμε ότι τα δύο στόμια βρίσκονται σε βόρειο γεωγραφικό πλάτος 47°, άρα στην ίδια ευθεία. Αυτή η πληροφορία είναι και η μοναδική αναφορά στην αρχαία γραμματεία που μας δείχνει ότι μπορούσαν εκείνη την εποχή να προσδιορίζουν το γεωγραφικό πλάτος ενός τόπου.

Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμη στον Πλούταρχο που θεωρώ απόδειξη αληθείας για τα ταξίδια στην Αμερική».- Δηλαδή... τι;- «Μας λέει: Όταν λοιπόν ο αστέρας του Κρόνου, τον οποίο εμείς αποκαλούμε Φαίνοντα ενώ εκείνοι Νυκτούρο, φτάσει στον Ταύρο μετά από περίοδο τριάντα ετών, αφού προετοιμάσουν επί χρόνο πολύ τη θυσία... (ξεκινούν το ταξίδι της επιστροφής)". Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να ελέγξουμε αστρονομικά την περίοδο που πιθανόν έγινε το συγκεκριμένο ταξίδι που εξιστορεί.

Ο Πλάτωνας είχε κατατάξει τους πλανήτες στο ηλιακό σύστημα, σε σειρά από έξω προς τα μέσα ως προς τη Γη, με τα εξής ονόματα: Φαίνοντας (ο Κρόνος), Φαέθοντας (ο Δίας), Πυρόεντας (ο Αρης), Εωσφόρος (π Αφροδίτη), Στίλβοντας (ο Ερμής), Ηλιος και Σελήνη. Το όνομα Φαίνοντας ετυμολογικό, σημαίνει αυτόν που γίνεται ορατός, ενώ η λέξη Νυκτού-ρος σημαίνει αυτόν που είναι τελευταίος στη νύκτα. Με χρήση ειδικού προγράμματος αστρονομίας έλεγξα στις γεωγραφικές συντεταγμένες του Καναδά για την εποχή του Πλουτάρχου (1ου αι. μ.Χ.) σε ποια χρονολογία και σε ποιον μήνα ο πλανήτης Κρόνος βρίσκεται στον αστερισμό του Ταύρου πριν ανατείλει ο Ήλιος. Επιβεβαίωσα ότι κάθε 30 σεληνιακά χρόνια εμφανίζεται όντως το φαινόμενο να ανατέλλει ο Κρόνος στον Ταύρο. Επειτα, πάλι, ο Πλούταρχος λέει:

"Τα νησιά που βρίσκονται πέρα κατοικούνται από Ελληνες και βλέπουν τον Ηλιο να κρύβεται για λιγότερο από μία ώρα επί τριάντα μέρες. Και η νύχια εκεί έχει ελαφρύ σκοτάδι και λυκαυγές που φέγγει από τη δύση". Εφόσον το ταξίδι επιστροφής ξεκινούσε αρχές Ιουνίου, τότε πρέπει να ελέγξουμε πού έβλεπαν τον Ηλιο να κρύβεται λιγότερο από μία ώρα για 30 ημέρες. Με κατάλληλο πρόγραμμα βρήκα ότι την εποχή του Ιου αι. π.Χ. στη Γροιλανδία (60° βόρεια) ο Ηλιος έδυε μία ώρα μεταξύ 4-5 π.μ. και αυτό συνέβαινε για χρονικό διάστημα ενός μήνα, από 9/6 ως και 9/7. Η ταύτιση αυτή δηλώνει ότι αρχικά ταξίδευαν βόρεια, φθάνοντας κοντά στον Αρκτικό Κύκλο, όπου τη θάλασσα ονόμαζαν Κρόνιο Πέλαγος. Στην περιοχή αυτή η νύχτα έχει όντως λυκαυγές και ελαφρύ σκοτάδι. Η αστρονομική σύνδεση, σε συνδυασμό με τις γεωγραφικές γνώσεις των δύο τόπων που έχουν ίδιο γεωγραφικό πλάτος, καταδεικνύει ότι το ταξίδι που περιγράφει ο Πλούταρχος - από την Αμερική στην Καρχηδόνα, το 86 μ.Χ. - όντως συνέβη.

Ο συλλογισμός ήταν συγκλονιστικός, αλλά με συγκρατούσε το ότι μετρούσαμε τα δεδομένα ενός ταξιδιού στη ρωμαϊκή πλέον εποχή - μια εποχή που ίσως οι ταξιδιώτες να είχαν και Μηχανισμό των Αντικυθήρων εν πλω». Τι στοιχεία είχαμε ότι πλοία της μινωικής εποχής κατόρθωναν το ταξίδι; Οι εκπλήξεις από τη χώρα των Βίκινγκς (βλ.ένθετο) έδωσαν ίσως την απάντηση. Ιχνη και ίντριγκες στον Νέο Κόσμο. Απέμενε το να βρει κανένας αντίστοιχα αποδεικτικά στοιχεία στις ακτές του Αγίου Λαυρεντίου ή της λίμνης .....για να δεχτεί ως πιθανό το απίθανο των Μινωιτών στην Αμερική. Ο Μενζίες ανέφερε ως τέτοια «1.200 περίπου μινωικά ευρήματα γύρω από τη λίμνη ......».

Βάλθηκα λοιπόν να τα βρω. Προέκυψε ότι ευρήματα υπάρχουν όντως πολλά: τα πρώτα στοιχεία μη ινδιάνικης εξόρυξης βρέθηκαν σε φλέβες χαλκού, στη χερσόνησο Keweenaw της λίμνης Σουπήριορ - κοντά σε ένα χωριλο που ονομάζεται …Λαύριο (Laurium). Εκεί βρέθηκε και το πετρόγλυφο ενός άκρως συμβολικού μινωικού πλοίου.

Επίσης, στο Newberry του Μίσιγκαν, είχαν ήδη από το 1896 βρεθεί τρία αγαλματίδια και μία πινακίδα με «περίεργη γραφή». Κανένας δεν μπορούσε να την ερμηνεύσει τότε, αλλά όταν ο Εβανς προχώρησε στις ανασκαφές της Κνωσού - το 1900 - έγινε προφανές ότι η γραφή συγγένευε με τη Γραμμική Α. Η πληθώρα όμως των «απεικονιστικών στοιχείων» που παραπέμπουν στη Μεσόγειο βρέθηκε στη συνέχεια σε χέρια ιδιωτών, με τα περισσότερα να καταλήγουν σε άγνωστους συλλέκτες και πολλά - χρυσά και ασημένια - να φημολογείται ότι έχουν λιωθεί από τους άπληστους θηρευτές τους. Τα περισσότερα είχαν βρεθεί το 1925, από έναν αγρότη του Ιλινόις, τον ORVILLE LOWERY, και το 1982 από έναν τυχοδιώκτη, ονόματι Russ Burrows, που ισχυρίστηκε ότι βρήκε ένα ιερό και 13 ασύλητους τάφους σε ένα σύμπλεγμα σπηλαίων, επίσης στο Ιλινόις.

Εν κατακλείδι και συνοπτικά, τα παρατιθέμενα στο Διαδίκτυο ευρήματα επί αμερικανικού εδάφους περιλαμβάνουν πάμπολλες πέτρες με χαραγμένες επάνω τους μορφές στρατιωτών με στολές που θυμίζουν Μινωίτες, Φιλισταίους, Μυκηναίους, Φοίνικες και Αιγυπτίους, αρκετά πετρόγλυφα με μινωικού και αιγυπτιακού τύπου πλοία, και επιγραφές που άλλες θεωρούνται κυπρομινωικής γραφής και άλλες σύμμεικτες με ετρουσκικές, λατινικές και ελληνικές λέξεις. Το πιο εύγλωττο όμως οπτικά στοιχείο (εφόσον αποδειχθεί και αυθεντικό) είναι ένα μετάλλιο που βρέθηκε στο Κλήβελαντ του Οχάιο το 2006, με τον μινωικό πέλεκυ στη μία πλευρά και στην άλλη τον Πρίγκιπα των Κρίνων, που γνωρίζουμε από την τοιχογραφία στο ανάκτορο της Κνω¬σού (1690 π.Χ.)!

Αυτόκλητοι αρχαιολόγοι - μεσσίες.

Το θέμα περιπλέχθηκε περισσότερο όταν τους «Ιντιάνα Τζόουνς του Χαλκού» προσέγγισαν «στρατευμένοι αρχαιολόγοι», εκ μέρους της Εκκλησίας των Μορμόνων, οι οποίοι πάσχιζαν να δικαιώσουν τα ρηθέντα υπό του προφήτη τους ότι την Αμερική είχαν εποικίσει... Ιουδαίοι, γύρω στο 2000 π.Χ. Έκτοτε έχει στηθεί ένα απίστευτο γαϊτανάκι, με κάθε είδους ερμηνείες των ευρημάτων να ξεφυτρώνουν στο παραεπιστημονικό περιοδικό Ancient American, ενώ η επίσημη αρχαιολογία απέχει. Αυτή η παράδοξη κατάσταση έχει οδηγήσει σε αδυναμία διασταύρωσης της αλήθειας των ισχυρισμών και στην έκφραση ακραιφνών θεωριών.

Για παράδειγμα, ένας επιγραφολόγος ονόματι PAUL SCHAFFRANKE ισχυρίστηκε σε διάλεξη του 1995 ότι αποκρυπτογράφησε τη σύμμεικτη γραφή των αρχαίων πινακίδων και ότι αυτή διηγείται ένα απίστευτο ρέκβιεμ των πρώτων εκείνων αποίκων της Αμερικής: ότι Έλληνες της Αλεξάνδρειας - φυγάδες της χριστιανοκρατούμενης πλέον Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας - κατέφυγαν στο τελευταίο προπύργιο των Φοινίκων, στη Μαυριτανία, κι από εκεί έφθασαν όλοι μαζί στις Μεγάλες λίμνες. Σιωπηλοί μάρτυρες αυτές οι πέτρες του Μίσιγκαν, με μινωικά και μυκηναϊκά πλοία χαραγμένα πάνω τους Λίμνες, για να χτίσουν το μεικτό και τελευταίο τους βασίλειο!

Κρητικό DΝΑ στους Ινδιάνους!

Το μόνο επιστημονικό που έχουμε προς υποστήριξη όλων των σεναρίων αποίκισης από τη Μεσόγειο είναι η γενετική μελέτη «Origin and Diffusion of mtDNA haplogroup X2 », του 2003. Σε αυτήν εντοπίστηκε ότι το μιτοχονδριακό DΝΑ haplogroup X2 που απαντάται στους Κρήτες σε υψηλό ποσοστό (7,2%) απαντάται σε παρόμοια υψηλό ποσοστό (ως 5%) και σε 20.000 μέλη ινδιάνικων φυλών της ΒΑ Αμερικής! Σε παρόμοιο «ευρασιατικό συμπέρασμα» είχε καταλήξει και η κρανιακή συγκριτική μελέτη του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν «Old world sources …..», του 2001 . Επειτα, το 2008, η εργασία μιας ομάδας ερευνητών από πανεπιστήμια της Ελλάδας, των ΗΠΑ, του Καναδά, της Ρωσίας και της Τουρκίας, υπό τον καθηγητή του Αριστοτελείου Κωνσταντίνο Τριανταφυλλίδη, έστρεψε τον προβολέα της γενετικής ιχνηλάτησης ακόμα πιο πίσω: αποφάνθηκε βάσει DΝΑ ότι οι Μινωίτες είχαν εγκατασταθεί στην Κρήτη προερχόμενοι από την Ανατολία - τα μέρη που τη 2η χιλιετία π.Χ. κατέλαβαν οι Χετταίοι.

Και τότε θυμήθηκα ότι ο Μίνωας είχε παντρευτεί τη μάγισσα πριγκίπισσα των Κόλχων, Πασιφάη. Να ήταν η Κολχίδα το αδελφό βασίλειο των εκπατρισμένων Μινωιτών; Το σενάριο ταιριάζει πολύ με το ότι Γεωργιανοί επιγραφολόγοι επιμένουν πως η γλώσσα του Δίσκου της Φαιστού είναι στην ιερατική γραφή της αρχαίας Κολχίδος . Και παίρνουν νέο νόημα για την έκταση της μινωικής θαλασσοκρατίας τα όσα είχε πει στα «Αργοναυτικά» ο Ορφέας, για διαφυγή των Αργοναυτών στη Βαλτική μέσω του Βορυσθένη (Δνείπερου) και κατέβασμα ως το νησί της αδελφής της Μήδειας Κίρκης, στα ανοιχτά της Μαυριτανίας.. Θα ξαναγράψουμε , τα βιβλία;

Είναι όμως αυτά αρκετά για να γράψουμε ξανά τα βιβλία της Ιστορίας, να ξεχάσουμε το «ο - Κολόμβος ήταν Χιώτης» και να αποδυθούμε στο «ο Τελευταίος- των Μοίκανών ήταν πατριωτάτσι»; Οχι ακόμα.

Κάποιες μούμιες που βρέθηκαν τόσο στην περιοχή «αποίκησης» της Αμερικής όσο και στη γειτονιά του Στόουνχετζ στην Αγγλία ίσως φωτίσουν καλύτερα την υπόθεση. Αλλά σιγουριά θα έχουμε μόνον αν αποφανθούν επίσημα οι αρχαιολόγοι.

«Γιατί», ρώτησα τον καθηγητή Μαριολάκο, «εφόσον είστε και μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ), δεν στέλνετε μια αρχαιολογική αποστολή στη λίμνη Σουπίριορ;». «Θα έπρεπε, καθόσον τώρα έχουν εντοπιστεί και βυθισμένα λιμενικά έργα στην περιοχή» μου απάντησε. «Από επιστημονική άποψη, οι έλληνες επιστήμονες μπορούν να φέρουν σε πέρας το ερευνητικό έργο - και μέσα σε ένα με δύο χρόνια θα είχαμε τις απαντήσεις. Όμως, το ΚΑΣ είναι ένα γνωμοδοτικό Συμβούλιο, που δεν διαμορφώνει την ερευνητική πολιτική του υπουργείου και, συνεπώς, δεν μπορεί να πάρει αυτό την απόφαση. Πέραν του υπουργείου, βέβαια, υπάρχουν και τα αρχαιολογικά τμήματα του Πανεπιστημίου. Αλλά, για να γίνουν αυτά, πρέπει αφενός να βρεθούν οι απαραίτητοι πόροι και αφετέρου να το θέλουν και να το ζητήσουν οι ίδιοι οι αρχαιολόγοι μας» συμπλήρωσε με νόημα.

ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ

thermopilai.org

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Τα αρχαία Ελληνικά αρώματα

διάφορα, Ἕλληνες, ἔρευνες, ἱστορία

by Σεμέλη Διονύσου

Share on facebookShare on printShare on favoritesShare on googleMore Sharing Services

Πρίν τους Γάλλους,που έμειναν στην ιστορία για την παραγωγή αρωμάτων τους,με την αρωματοποιϊα είχαν ασχοληθεί  οι λαοί από την αρχαιότητα,μαζί με αυτούς και ο δικός μας.
Ο καλλωπισμός, ήταν κάτι που πάντα ενδιέφερε τους ανθρώπους και δη το γυναικείο φύλο.
Το βρήκα πολύ ενδιαφέρον,διδακτικό και διασκεδαστικό το άρθρο. Εύχομαι κι εσείς… 

Τα αρχαία Ελληνικά αρώματα 

Αρχαία Αρώματα: τα είδη και οι μέθοδοι επεξεργασίας

Η αρωματοποιία αποτελούσε έναν κλάδο ξεχωριστό, που απαιτούσε δεξιοτεχνία, εφευρετικότητα, αλλά και την απαραίτητη μυστικότητα. Επρόκειτο για μια σπουδαία τέχνη για την οποία γράφτηκαν ποικίλα αρχαία συγγράμματα, με περιεχόμενο θεραπευτικό, καλλωπιστικό και επικουρικό. Οι αρχαίοι διέκριναν τα αρώματα σε δύο κατηγορίες. Σε αυτά που βρίσκονταν σε υγρή κατάσταση, τα έλαια, και στα παχύρρευστα και στερεά, τις αλοιφές. Τα ρήματα που χρησιμοποιούσαν αντίστοιχα ήταν το χρίω και το αλείφω, ενώ συναντάται επίσης το ξεραλοίφειν για επάλειψη σε στεγνό και όχι υγρό σώμα. Τα αρωματικά έλαια χαρακτηρίζονται ως ευώδη.Οι αρχαίοι συγγραφείς όπως ο Αθήναιος, ο Ιπποκράτης, ο Ξενοφών, ο Ηρόδοτος, ο Αριστοτέλης, ο Θεόφραστος και άλλοι, αναφέρουν λεπτομέρειες σε σχέση με τα αρχαία αρώματα από λουλούδια, τα οποία έπαιρναν το όνομά τους είτε από το αρωματικό φυτό από το οποίο παράγονταν είτε από το όνομα του παρασκευαστή τους. Το μεγαλείον για παράδειγμα, διάσημο άρωμα της Εφέσου, πήρε το όνομά του από τον Μέγαλλο από τη Σικελία. Τα πιο γνωστά αρχαία ελληνικά αρώματα ήταν το ίρινον, ελαιόλαδο με εκχυλίσματα από ρίζες ίριδας, το νάρδον, το βάλσαμο, η στακτή το αυθεντικό βάλσαμο μύρου, το μελίνιο από κυδωνέλαιο, το ρόδιο μία διάσημη αλοιφή από τη Ρόδο από εκχύλισμα τριαντάφυλλου μαζί με άλλα αιθέρια έλαια, τοτύλιον έλαιον και άλλα.Πολλές πόλεις μάλιστα ήταν ταυτισμένες με την παραγωγή συγκεκριμένων αρωμάτων και αλοιφών, όπως η Κύζικος περίφημη για το άρωμα της ίριδας, η Κως για το άρωμα μαντζουράνας και μήλων, η Φάσηλης για το ρόδο της κ.τ.λ.Οι αρχαίοι συχνά εισήγαγαν αρώματα από την Ανατολή, τα οποία μάλιστα ασκούσαν σ’ αυτούς μία ιδιαίτερη γοητεία. Αρώματα, όπως το βρενθείον το ονομαστό άρωμα των Λυδών με μυρωδιά μόσχου και λεβάντας, το οποίο σκεύαζαν σε μικρά αγγεία, τα λυδία, το σούσινο το αρωματικό λάδι κρίνων από τα Σούσα, το μενδήσιο από τη Μέντη στο Νείλο, από λάδι βαλάνου αρωματισμένο με λάδι πικραμύγδαλων, όπως και το μετόπιο, μία ακριβή αρωματική κρέμα από την Αίγυπτο. Επίσης από τον 6ο αιώνα ήδη εισήγαγαν λάδι φοίνικα από την Ναύκρατη του Νείλου, κρίνο, λωτό και άνιθο από την Αίγυπτο και σίλφιο από τη Λιβύη από το οποίο παρασκεύαζαν ναρκωτικές, φαρμακευτικές αλοιφές, ως αντίδοτο κατά των δηλητηριάσεων. Τις εμπορικές σχέσεις με την ανατολή ευνόησαν ιδιαίτερα οι κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Από κει οι Έλληνες προμηθεύονταν καινούργια αρώματα και είδη καλλωπισμού. Η βιομηχανία των αρωμάτων έφτασε δε στο αποκορύφωμά της στην πτολεμαϊκή Αίγυπτο.

Μυρεψεία – Σκεύη και Μέθοδοι Επεξεργασίας των προϊόντων

Στο Μινωικό και Μυκηναϊκό πολιτισμό πρέπει να υπήρχαν πολλά μυρεψεία, χώροι παρασκευής προϊόντων καλλωπισμού, αλοιφών και αρωμάτων. Τέτοια στοιχεία εντοπίστηκαν στο ανάκτορο της Ζάκρου (α΄ μισό 15ου αιώνα), στο ανάκτορο της Πύλου (τέλη 13ου αιώνα), στην Οικία του Λαδεμπόρου, αλλά και στην Οικία των Σφιγγών στις Μυκήνες.
Στα μυρεψεία αυτά και κυρίως σ’ αυτό της Ζάκρου, βρέθηκε πλήθος αγγείων, κυάθια, κύπελλα, αγγεία κοινής χρήσης, σταμνοειδή, ευρύστομα καδοειδή, αλλά και ολόκληρες σειρές από πύραυνα, θυμιατήρια δηλαδή με διάτρητο πόδι και άνοιγμα για την τοποθέτηση του κάρβουνου, πυριατήρια, καλύμματα χυτρών, ηθμοί (σουρωτήρια), τριποδικές χύτρες, πήλινη σχάρα, σκεύη που στο σύνολό τους χρησιμοποιούνταν για την παρασκευή εκχυλισμάτων αρωματικών βοτάνων.Γενικώς τα σκεύη που χρησιμοποιούνταν για την παραγωγή καλλυντικών προϊόντων και αρωμάτων ήταν:

• Τα γουδιά και οι τριπτήρες, για το κομμάτιασμα ή το άλεσμα του καρπού ή για την επεξεργασία άλλων υλών, όπως το θρυμμάτισμα των ανόργανων υλικών για τα χρώματα
• Οι λεκάνες, για την παραγωγή του κρασιού ή του λαδιού
• Η ασάμινθος, η μπανιέρα δηλαδή, για το μούλιασμα των λουλουδιών μέσα σε νερό, λάδι ή λίπος για την εξαγωγή του αρώματός τους
• Οι χύτρες, για το βράσιμο του λαδιού με σκοπό την παρασκευή του αρώματος
• Τα μυροδοχεία, τα αγγεία στα οποία συσκεύαζαν το έτοιμο προϊόν, τα οποία είχαν διάφορα σχήματα, ονόματα, αλλά και διακόσμηση
• Τα θυμιατήρια, τα λεγόμενα πύραυνα ή πυριατήρια

Σε σχέση με τις μεθόδους επεξεργασίας που πιθανόν χρησιμοποιούσαν οι αλοιφοποιοί της μινωικής και μυκηναϊκής εποχής, δεν έχουμε σαφείς γραπτές μαρτυρίες αλλά ούτε και άλλες αρχαιολογικές πληροφορίες. Ο Διοσκουρίδης του 1ου αι. μ.Χ. περιγράφει λεπτομερώς τη μέθοδο παρασκευής αρωματικών λαδιών, η οποία από τους ερευνητές θεωρείται πως θα πρέπει πιθανόν να ήταν ίδια με αυτή και των προγενέστερων εποχών (Demateria medica 1.43-55):“Η επεξεργασία γινόταν σε δύο στύψεις. Σκοπός της πρώτης ήταν να καταστήσει το λάδι δεκτικό στο άρωμα των λουλουδιών και των φύλλων που θα προσέθεταν αργότερα. Κατά την πρώτη φάση λοιπόν παρασκεύαζαν μία αλοιφή από κονιορτοποιημένες ρίζες καλάμου, σχοίνου και κύπειρου, αναμεμειγμένες με νερό ή κρασί και την έβραζαν σε λάδι. Μετά σούρωναν το λάδι και το άφηναν να κρυώσει. Η δεύτερη στύψη αποτελούνταν από το βούτηγμα στο κρύο λάδι, εκείνων των λουλουδιών ή των φύλλων που θα έδιναν το τελικό άρωμα. Στο τέλος προσέθεταν τεχνικό χρώμα, αλάτι για τη συντήρηση ή μπαχαρικά”.Η απόσταξη με τη σημερινή της έννοια δεν ήταν γνωστή στην αρχαιότητα. Οι μέθοδοι για την εξαγωγή αρώματος ήταν η εξαγωγή αρώματος από λουλούδια με εμποτισμό και η έκθλιψη – στύψη.
Στην πρώτη περίπτωση τα πέταλα των λουλουδιών απλώνονταν σε ζωικό λίπος ή λάδι και αντικαθίσταντο με νέα μέχρι το λίπος να κορεστεί από το άρωμά τους. Μέσα σ’ αυτό το λάδι ή το λίπος, που πιθανόν να ήταν ζεστό, τα λουλούδια θα έπρεπε να παραμείνουν για να μουλιάσουν. Από αυτή τη διαδικασία προέκυπτε έπειτα μία μυραλοιφή στην οποία έδιναν σχήμα σφαίρας ή κώνου και τη χρησιμοποιούσαν στις γιορτές και τον καλλωπισμό.Στην έκθλιψη ή στύψη τα άνθη ή οι σπόροι τοποθετούνταν σε λινά υφάσματα υπό μορφή σάκου με θηλιές στις δύο απολήξεις οι οποίες στρέφονταν αντιθετικά ή ακολουθούσαν την ίδια διαδικασία του πιεστηρίου, όπως για την παρασκευή του κρασιού και του λαδιού.
Στην όλη διαδικασία θα χρησιμοποιούνταν επίσης η ρητίνη του λαδάνου, του στύρακος, της μαστίχας, του κέδρου και του πεύκου. Τα υλικά θα πρέπει να ανακατεύονταν στις κατάλληλες ποσότητες, στη σωστή σειρά και θερμοκρασία, ενώ στο μείγμα θα προστίθετο και μία ορυκτή χρωστική ουσία. Τις αλοιφές θα πρέπει να τις έβραζαν.Οι Μινωίτες γνωρίζουμε πως εισήγαγαν κανέλα, βάλσαμο, μύρο, χέννα, νάρδο, βάλανα από την Αίγυπτο, τη Συρία, την Κύπρο και το Λίβανο, ενώ εξήγαγαν πρώτες ύλες, όπως ξύλα κυπαρισσιού, αλλά και έτοιμα προϊόντα όπως λάδι ελιάς, αμυγδάλου και λαδάνου. Πολλά μινωικά βάλσαμα ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή στην Αίγυπτο και αναφέρονται σε πολλά κείμενα της 18ης και 19ης Δυναστείας.
Στις πινακίδες της Γραμμικής Β αναφέρονται επίσης διάφορα καρυκεύματα, κάποια από τα οποία αναφέρεται ότι ζυγίζονταν και άλλα ότι μετριόταν σε όγκο. Προφανώς οι ουσίες που αποτελούνταν από μικρούς σπόρους ή μόρια με συμπαγή και ομογενή φυσιογνωμία καταγράφονται με βάση τις μετρήσεις όγκου, ενώ αυτές που αποτελούνταν από μόρια διαφορετικών διαστάσεων και δεν παρουσίαζαν συμπαγή όψη, καταγράφονται με βάση τις μονάδες βάρους.

Ορισμένα αρώματα της αρχαιότητας

Ίρινον
Το ίρινον παράγονταν από τις ρίζες της ίριδας, αφού κόβονταν, απλώνονταν στη σκιά και ξεραίνονταν περασμένες σε νήματα. Το ίρινον ήταν άρωμα εύκολο στην παρασκευή του, με απλά συστατικά και οσμή που βελτιώνονταν με την πάροδο του χρόνου, καθώς και με την προσθήκη ελαιολάδου ή αιγυπτιακής βαλάνου. Επρόκειτο για ένα αγαπητό και σχετικά φθηνό άρωμα.Νάρδον
Παράγονταν από τη ρίζα της ινδικής νάρδου, με λεπτό άρωμα που άντεχε στο χρόνο. Το καλύτερο νάρδον παράγονταν στην Ταρσό της Κιλικίας. Αποτελούσε απαραίτητο συστατικό της γυναικείας τουαλέτας, ενώ χρησιμοποιούνταν και για τον αρωματισμό του κρασιού, αλλά και για την παρασκευή παστίλιας για ευχάριστη αναπνοή.Στακτή
Ακριβό και πολυτελές άρωμα, πικρό και δηκτικό, ήταν εισαγόμενο από την Ανατολή, από το έλαιον του θάμνου της σμύρνας. Ήταν ιδιαίτερα γνωστό στους Έλληνες της Μικράς Ασίας, ενώ το όνομά του υποδηλώνει τον τρόπο παρασκευής του, μέσω του σταξίματος του πολύτιμου υγρού της σμύρνας, όταν χαράσσονταν ο βλαστός και τα κλαδιά της. Η συγκομιδή της γινόταν στις πιο ζεστές μέρες του χρόνου και διαρκούσε αρκετό διάστημα. Η σμύρνα χρησιμοποιούνταν για υγρά αρώματα, αλοιφές, παστίλιες, θυμιάματα και αρωματικά κρασιά, καθώς και για ως συστατικό διάφορων σύνθετων αρωμάτων ή για τον εμπλουτισμό φτηνότερων ελαίων.Βάλσαμο
Το φυτό αυτό ευδοκιμούσε στην Αραβία και τη Συροπαλαιστίνη και ήταν περιζήτητο για τις θεραπευτικές και τις κοσμητικές του χρήσεις. Επρόκειτο για μία ακριβή και σπάνια πρώτη ύλη που χρησιμοποιούνταν μάλιστα και ως ήδυσμα, συστατικό δηλαδή άλλων αρωμάτων. Καθώς λεγόταν, μία σταγόνα από το βάλσαμο αρκούσε για να αρωματίσει ολόκληρο δωμάτιο.Τύλιον έλαιον
Ήταν διάσημο για το γλυκό και απαλό του άρωμα. Παράγονταν από τη σύνθλιψη σπόρων του φυτού τήλιος ή βούκερας, το γνωστό ως ελληνόχορτο, που συναντώνταν σε κάποια από τα εδάφη της Αττικής. Οι Αθηναίοι το προτιμούσαν μάλιστα ιδιαίτερα για καλλωπιστικούς και ιατρικούς σκοπούς, καθώς και για το φαγητό.

 

---

Βιβιογραφία
Forbes J. R., Studies in Ancient Technology, Volume III, 1993.Λιβέρη Α., “Η χρήση των αρωματικών φυτών και βοτάνων για την παρασκευή αρωμάτων και καλλυντικών στην ελληνική αρχαιότητα, 56-82, στο Φαρμακευτικά και Αρωματικά Φυτά, Ζ΄ Τριήμερο Εργασίας, Κύπρος, Παραλίμνι, 21/25-3-1997, ΕΤΒΑ, Αθήνα 1997.Ραυτοπούλου Ε., «Η πώληση και χρήση του ελαιολάδου και του αρωματικού λαδιού στην Αρχαϊκή Ελλάδα», 110-117 στο Ελιά και Λάδι, Δ’ Τριήμερο Εργασίας, Καλαμάτα 7-9 Μαΐου 1993, Πολιτιστικό Τεχνολογικό Ίδρυμα ΕΤΒΑ, 1996.Τζιγκουνάκη Α., Perna M., “Καρυκεύματα και αρωματικά φυτά κατά τη μυκηναϊκή εποχή”, 39-48, στο Ελιά και Λάδι, Δ’ Τριήμερο Εργασίας, Καλαμάτα 7-9 Μαΐου 1993, Πολιτιστικό Τεχνολογικό Ίδρυμα ΕΤΒΑ, 1996.
Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης ΕΠ Κοινωνία της Πληροφορίας Ευρωπαϊκή Επιτροπή
 

πηγή: www.tmth.edu.gr

Πηγή: http://www.ellinikoarxeio.com/2012/07/arxaia-ellinika-arwmata.html#ixzz22PLrlyP0

 

Παραδοσιακή Καρυδόπιτα

Παραδοσιακή Καρυδόπιτα

Bαθμολογία:

82 ψήφοι

Προστέθηκε από zoe, 12.11.07

Περιγραφή

Μια καρυδόπιτα από βιβλίο μαγειρικής αγορασμένο πριν 20 χρόνια. Δυστυχώς, έχει λιώσει το εξώφυλλο και δεν ξέρω ποιος το εξέδωσε!

Τι χρειαζόμαστε:

• 1 κούπα ζαχάρη
• 1 κούπα γάλα
• 1/2 κούπα βούτυρο
• 2 κούπες καρύδια χοντροκοπανισμένα
• 1 κ.γ κανέλα
• 1/2 κ.γ γαρύφαλο τριμμένο
• 1 1/2 κούπα γαλέτα
• 1 1/2 κούπα αλεύρι
• 5 αυγά
• 1 κ.γ σόδα
• 3 κ.γ μπέικιν
• 2 κ.σ κονιάκ

για το σιρόπι:

• 3 κούπες ζάχαρη
• 2 κούπες νερό
• 1 κ.σ χυμό λεμονιού

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Σιροπιαστά γλυκά

Μέθοδος

Φούρνου

Διατροφή

Χορτοφαγική

Περιέχει

Γάλα

Αβγά

Ξηρούς καρπούς

 

 

 

 

 

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Παραδοσιακή Καρυδόπιτα http://www.sintagespareas.gr/sintages/paradosiaki-karidopita.html#ixzz22PVd2a9j

Γλιστρίδα

πηγή : http://www.facebook.com/photo.php?fbid=255173151266788&set=a.168250019959102.34406.153753281408776&type=1&theater

                              Γλιστρίδα

Η ωμή ταπεινή γλιστρίδα έχει εκπληκτική περιεκτικότητα σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα (α- λινολενικό οξύ), λιπαρά με αποδεδειγμένα ωφέλη για τη γενικότερη κατάσταση υγείας του οργανισμού και κυρίως την πρόληψη των καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Αντράκλα ή γλιστρίδα, είναι αυτοφυής στην Ελληνική γή και θα τη βρείτε το καλοκαίρι να βγαίνει στα μποστάνια κάτω απο τα πλατύφυλλα φασόλια, τις κολοκυθιές και σχεδόνόπου μπορεί να βρεί νερό και δροσιά.

Το πώς θα τη καταναλώσετε είναι απλό και εύκολο. Ψιλοκόψτε τη και προσθέστε τη γλιστρίδα στην Ελληνική ή χωριάτικη σαλάτα. Συνοδεύει μια χαρά το αγγουράκι, τη τομάτα και τη φέτα μαζι με δροσερό η ξηρό κρεμμύδι.

Μπορεί να αντικαταστήσει το μαρούλι στό σάντουιτς.

Συνταγές για τη γλιστρίδα υπάρχουν πολλές και θα τις αναφέρωμε εδώ αργότερα.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Το μεγάλο αστείο του κόσμου

Λογοτεχνία

Eλληνική Πεζογραφία

Περιγραφή Οι ήρωες της ιστορίας είναι καθημερινοί άνθρωποι, επιστήμονες, άνθρωποι της τέχνης, Αφρικανοί, φυτά, ζώα και ένα «σκάφος» που ταξιδεύει πιο γρήγορα από το φως – οι φυσικοί κοντεύουν να τρελαθούν. Το σκάφος ονομάζεται το Μεγάλο Αστείο του Κόσμου και σαλπάρει για να μάθει τι, επιτέλους, είναι η Μεγάλη Άλλη, η μουσική. Οι ήρωες θα ταξιδέψουν στους χρόνους και στους χώρους για να λύσουν το μυστήριο της μουσικής... Νύχτα. Ώρα 11.45. Σε 15 λεπτά το Μεγάλο Αστείο του Κόσμου θα ξεκινήσει για το πρώτο του ταξίδι. Ήμασταν πολύ περίεργοι πώς από την Κρήτη του 2.300 μ.Χ. θα πηγαίναμε στην αρχαία Ελλάδα του 5ου π.Χ. αιώνα – 2.800 χρόνια πίσω στο χρόνο. Κι ακόμη πιο πίσω…μέχρι την Αυγή των Πάντων. Το Μεγάλο Αστείο του Κόσμου δεν είναι καράβι του νόστου, αλλά μια παρωδία. Μια μαζική έξοδος ελευθερίας στις χώρες του πιθανού. Και του απίθανου.

                              Το Μεγάλο Αστείο του Κόσμου 

Στην μεταπυρηνική Γη κυβερνούν οι έσχατοι που έσονται πρώτοι. Οι νέοι πλανητάρχες ιδρύουν τον Παγκόσμιο Οργανισμό Κλαδιών και Ονείρων. Στον τραυματισμένο πλανήτη λατρεύεται η Μεγάλη Μητέρα Θεά. Τα μυστήρια, όμως, πληθαίνουν. Ο παππούς Μανόλης, άθελά του, παθαίνει μια ανακάλυψη. Θεοί κρυφακούν τη μουσική του παράτολμου συνθέτη Μέλη. Η κατάρα της φιλοσοφίας στη φυσική πιάνει. Μια θεά θέλει να παντρευτεί το Χρόνο, αλλά ο γαμπρός κρύβεται. Οι διαφορές της Μεγάλης Μητέρας Θεάς με τον παππού οδηγούν σε απίστευτες περιπέτειες τους πάντες. Και τη Θεά. Η ανακάλυψη του παππού οδηγεί στην κατασκευή "σκαφών" που ταξιδεύουν πιο γρήγορα από το φως. Οι φυσικοί αποτρελαίνονται. Το Μεγάλο Αστείο του Κόσμου ταξιδεύει στους χώρους και στους χρόνους για να βρει τι είναι, επιτέλους, η Μεγάλη Άλλη, η μουσική. Οι διχασμένοι επιστήμονες τσακώνονται και υπονομεύουν το στόχο της επιχείρησης. Μια επανάσταση εξυφαίνεται κρυφά στο σαλεμένο σκάφος. Οι ήρωες είναι απρόβλεπτοι, ονειροπόλοι, επαναστάτες, τρυφεροί, απλοί, αστείοι - ανθρώπινοι. Και περίεργοι - ενώ ψάχνουν τη μουσική, ρίχνουν κλεφτές ματιές στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον. Ταξιδεύουν και γελούν με την έπαρση της τρέχουσας επιστημονικής βεβαιότητας. Γέλιο, αντί για κλάμα, στο μεγάλο αστείο του κόσμου, στον άπιαστο Χρόνο και στη λαϊκή αγορά των ονείρων. Για να δράσεις, πρέπει να το χεις το όνειρο. Δεν είναι απόδραση το όνειρο. Είναι η απόσταση κι η φόρα για το σάλτο των προκλήσεων του ξύπνιου. Το Μεγάλο Αστείο του Κόσμου δεν είναι καράβι του νόστου, αλλά μια παρωδία. Μια μαζική έξοδος ελευθερίας στις χώρες του πιθανού. Και του απίθανου.

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=189890#.UBqbeqCv_p0

ΑΝΘΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑΛΟΥ

 πηγή :  http://www.facebook.com/photo.php?fbid=453595041341875&set=a.438176709550375.101947.108511895850193&type=1&theater

ΑΝΘΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑΛΟΥ του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, με τον Τάκη Χρυσικάκο και τον Λουδοβίκο των Ανωγείων

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 3 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ: ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ «ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ», ΗΡΑΚΛΕΙΟ ωρα: 21:30 , τιμη εισιτ.: 12 € & 10 € (φοιτ. - πολύτεκνοι - άνω των 65), ΠΡΟΠΩΛ.(10€) ΤΑΜΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟΥ: 2810 242977-ΠΛΗΡΟΦ.: 2810 399211

Το «Άνθος του Γιαλού» συνεχίζει την καλοκαιρινή του περιοδεία. 

Η μουσικοθεατρική παράσταση που αποτελείται από τα διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, “Μοιρολόγι Φώκιας”, “Έρως – Ήρως” και “Άνθος του γιαλού”, θα βρίσκεται την πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου στην Κρήτη.

 

Ο «άγιος των γραμμάτων» παίρνει μορφή μέσα από την ταπεινή αλλά ταυτόχρονα επιβλητική παρουσία του Τάκη Χρυσικάκου, ο οποίος καταφέρνει να αποδώσει την παπαδιαμαντική γλώσσα με μεγάλη δεξιότητα και μαεστρία παραμένοντας πάντοτε πιστός στο κείμενο.
Την παράσταση πλαισιώνει ο Λουδοβίκος των Ανωγείων με την αισθαντική φωνή και το μαντολίνο του δημιουργώντας ένα κράμα μουσικής και λόγου που ταξιδεύει το θεατή από τη Κρήτη στη Σκιάθο και αντίστροφα.
Η παράσταση ολοκληρώνεται με τα γνωστά και αγαπημένα τραγούδια του Λουδοβίκου των Ανωγείων και τη συμμετοχή του Μανώλη Μπαρδάνη στο μελωδικό ήχο της φυσαρμόνικας.
 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Θεατρική προσαρμογή: Ερρίκος Μπελιές
Σκηνοθεσία: Μάνια Παπαδημητρίου
Εικαστική παρέμβαση: Νίκος Πετρόπουλος
Μουσική επιμέλεια: Λάμπρος Λιάβας
Φωτισμοί: Δήμος Αβδελιώδης

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

ΒΛΑΒΗ ΣΤΟ ΔΙΚΤΥΟ του Αστρινού Τσουτσουδάκη *

πηγή : http://www.onestory.gr/post/28513982229

ΒΛΑΒΗ ΣΤΟ ΔΙΚΤΥΟ

του Αστρινού Τσουτσουδάκη *

Η κυρία Ευτέρπη νομίζει ότι λείπω και τινάζει πάλι τα χαλιά της πάνω από το μπαλκόνι μου. Όλοι οι καυγάδες μας στο βρόντο πάνε, δεν παίρνει χαμπάρι η αφιλότιμη. Να γυρίσει όμως πίσω το παιδί μου με το καλό και θα την κανονίσω εγώ. Όχι όμως σήμερα, δεν έχω αντοχή ούτε τα πόδια μου να σύρω. Έμεινα μέσα όλη την μέρα, αγκαλιά με την κακάσχημη αντίκα που παριστάνει την τηλεφωνική συσκευή. Κληρονομιά από τον μακαρίτη τον πεθερό μου. Αφού του άρεσε τόσο πολύ, ας την έπαιρνε μαζί του. 

Και που να πάω δηλαδή μέσα στο κρύο ; Ο κύριος Λεωνίδας είχε κενό στις παραδόσεις του και μου έφερε ότι χρειαζόμουν. Όμορφα μάτια, μεγάλες πλάτες, στενή μέση και ελαφρύ μαύρισμα που κρατάει ακόμα από το καλοκαίρι. Αυτός δεν είναι μπακάλης, υπερπαραγωγή είναι. Κλείνει το μαγαζί κάθε βράδυ και καρφί για το γυμναστήριο. Κάθε φορά που έρχεται, μου ρίχνει κάτι ματιές άλλο πράγμα. Λες να με γδύνει με τα μάτια του ; Ευτυχώς που φοράω τα καλά μου εσώρουχα. Κι εγώ όμως είμαι καλή για την ηλικία μου. Μα ποια ηλικία καλέ ; Ούτε τα σαράντα δεν έχω πατήσει ακόμα. Κι αν μαζέψω τα λεφτά για την πλαστική, ούτε εικοσάρα δεν θα πιάνει μία μπροστά μου. Δεν φταίω εγώ, εκείνος ο σκιτζής ο παιδίατρος φταίει με τις θεωρίες του για τον θηλασμό. Η μικρή μου Νεφέλη δηλαδή τι έπαθε μόνο με το αγελαδινό γάλα που έπινε ; Με φάγανε να αφήσω την δουλειά μου κι εγώ η χαζή τους άκουσα. Αλλά και χωρίς βοήθεια τι θα έκανα με μωρό παιδί στην κούνια ; Και τώρα Χριστέ μου το αφήνω να τρέχει μόνο του κι εγώ δεν ξέρω που. Μα γιατί το υπουργείο δεν καταργεί επιτέλους αυτές τις εκδρομές ; Τόσα ακούμε κάθε μέρα. Μήπως έχει βλάβη το δίκτυο ; Μπα, ο ήχος στο ακουστικό ακούγεται κανονικός. 

Και το κινητό μου έχει φουλ σήμα. Γιατί όμως δεν με παίρνει τηλέφωνο ; Να έπαθε κάτι το παιδί μου και δεν ξέρουν πως να μου το πουν ; Σύνελθε Αμαλία, μην βάζεις συνέχεια το κακό στο νου σου ! Και αν του τέλειωσαν οι μονάδες και περιμένει να τον πάρω εγώ ; Αποκλείεται δεν το κάνω, θα μου βάλει πάλι τις φωνές πως τον λένε μαμμόθρεφτο οι φίλοι του. Λες και είναι κακό αυτό. Σαν την μάνα σου βρε που θα βρεις άλλη να σ’ αγαπάει τόσο ; Μήπως χρειάζεται λεφτά, τι θα κάνει με άδειες τσέπες εκεί στον ξένο τόπο ; Μίλησα νωρίτερα με τους καθηγητές και τους φίλους του και ήταν μια χαρά. Αλλά όσα βάζει η ώρα δεν τα βάζει ο χρόνος όλος. Ευτυχώς μου υποσχέθηκαν ότι δεν θα του πουν ότι πήρα. Κάλεσα και στο ξενοδοχείο και ρώτησα αν έχει επιστρέψει το Γυμνάσιο από την Κρήτη. Ευτυχώς όχι ακόμα μου απάντησαν αλλά δεν το πολυκατάλαβα αυτό, μπορεί να πήρα λάθος νούμερο. Τώρα είναι ήδη περασμένες δέκα, θα κοιμάται και δεν θέλω να τον ενοχλήσω. Καλύτερα να ξεκουραστεί για να είναι φρέσκος αύριο. Μου είπε ότι τους ξυπνάνε πολύ πρωί για να προλαβαίνουν να βλέπουν τόσα μέρη. Σε λίγο θα γυρίσει ο πατέρας του από την δουλειά και θα έχω κάποιον να πω μια κουβέντα. Τις φίλες μου τις αποφεύγω, πέρυσι που πήγαν τα δικά τους παιδιά εκδρομή εγώ τις κορόιδευα. Που πήγε τώρα μόνο του δεκαπέντε χρονών παιδάκι ; Τους προσέχουν οι συνοδοί τους ή τους παράτησαν και το έχουν ρίξει στην διασκέδαση ; Έχω αφήσει και τα πράγματα ακόμα στο πάτωμα, δεν νομίζω ότι θα τα χωρέσει όλα το ψυγείο. Πρέπει να προλάβω να μαγειρέψω για αύριο που θα γυρίσει πεινασμένο. Κάτσε να σιγουρευτώ ότι δεν ξέχασα τίποτα. Ο μουσακάς που του αρέσει, τα ντολμαδάκια που μου ζητάει καιρό και οπωσδήποτε μερικά μπιφτέκια γιατί είναι πάνω στην ανάπτυξη του. Α, να προσέξω τον φούρνο να μην μου αρπάξει η σπανακόπιτα. Πλάκα έχω με τις μπύρες, τι τις πήρα αφού κανείς μας δεν πίνει ; Άκουσα ότι κάποιοι συμμαθητές του έχουν δοκιμάσει αλκοόλ και τσιγάρο, αλλά δεν έδωσα σημασία. Σιγά μην το πιστέψω. Είναι δυνατόν από τέτοια ηλικία ; Ας μην το σκέφτομαι, εγώ ξέρω καλά τι ανατροφή του έχω δώσει. Μπα σε καλό μου πάλι απόψε. Η κολόνα του σπιτιού μου έχει γείρει στον καναπέ και προσποιείται ότι είναι εδώ. Ξύνεται και ρεύεται προσπαθώντας να βολέψει το χτισμένο με αμέτρητες θερμίδες κορμί του που ξεχειλίζει από το σώβρακο. Αν ζούσε ο Πραξιτέλης θα τον έπαιρνε για μοντέλο, αρκεί να ήθελε να κάνει τον Ερμή του χοντρό. Πολύ χοντρό ! Που να βρίσκεται άραγε ο άνδρας που ερωτεύτηκα πριν από τόσα χρόνια ; 

Δεν μου βγάζεις από το μυαλό ότι έγινε κάποιο μπέρδεμα στην εκκλησία πάνω στην αναμπουμπούλα. Σίγουρα πάντως από αυτόν πήρε την τεμπελιά ο γιος μου. Εμείς στην οικογένεια μας είμαστε όλοι εργατικοί. Μα γιατί δεν με έχει πάρει ακόμα τηλέφωνο ; Ελπίζω να τελειώσει γρήγορα ο αγώνας που παρακολουθεί. Δεν πρέπει να ξενυχτήσει γιατί έχει να παραλάβει αύριο το παιδί από το αεροδρόμιο. Θα τον βάλω νωρίς για ύπνο και θα συνεχίσω τις δουλειές μου. Εγώ δεν πάω, δεν αντέχω την αναμονή μέχρι να δω το αεροπλάνο να προσγειώνεται. Είναι και χειμώνας και δεν ταιριάζει να φοράω γυαλιά ηλίου. Ας δακρύσουν οι άλλες μανάδες. Ναι, έτσι μπράβο, κατέβαινε πιο δυνατά, σούταρε αγόρι μου, μην τους λυπάσαι, κτύπα τους, ναι βάλτο … Γκολ ! Μπράβο σου παικταρά μου ! Κρίμα βρε Μανώλη μου, που να ξέρω ότι παίζει στην αντίπαλη ομάδα ; Σκούπισμα, συγύρισμα, να μαζέψω το τραπέζι, να βάλω πλυντήριο και να βγάλω τα σκουπίδια πριν αρχίσουν να μυρίζουν. Όλα από μένα περνάνε εδώ μέσα. Τρέχω σαν την παλαβή όλη μέρα και δεν τους προλαβαίνω. Να δω τι θα κάνουν άμα σηκωθώ να φύγω και τους παρατήσω. Κάπου διάβασα ότι η νοικοκυρά που έχει μόνο δύο χέρια είναι στην πραγματικότητα ανάπηρη. Φυσικά σε ένα όμορφο κόσμο μαγικό κι αρσενικά πλασμένο. Ο Νικολάκης μου ξέρει τα πάντα για το νοικοκυριό αλλά βαριέται. Καλύτερα. Δεν φτάνει που μια μέρα θα μου τον τυλίξει καμιά σουρλουλού, να τον βάζει να της κάνει και τις δουλειές ; Είμαι τόσο κουρασμένη που έπαψα προ πολλού να σκέφτομαι. Κι όταν δεν σκέφτομαι, δεν ανησυχώ κιόλας. Και γιατί παρακαλώ ; Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία είμαι που το παιδί της πηγαίνει πολυήμερη. Τι θα κάνω δηλαδή όταν τον καλέσουν φαντάρο ; Ε όχι, εγώ είμαι άνετη, θα ξαπλώσω τώρα λίγο να χαλαρώσω. Μόνο να χαμηλώσω κι άλλο την τηλεόραση, μπορώ κι από τα χείλια τους να καταλάβω τι λένε οι ηθοποιοί. Το κουδούνισμα του τηλεφώνου μου τρυπάει τα τύμπανα, δεν θυμόμουν ότι το είχα δυναμώσει τόσο πολύ. Έλα επιτέλους βρε παιδάκι μου ! Μα τι κάνεις όλη μέρα και δεν σκέφτηκες να με πάρεις ένα τηλέφωνο ; Σου έκανα κάτι η κακομοίρα και θέλεις να με σκάσεις ; Περνάς καλά ; Έφαγες τίποτα ή είσαι ακόμα νηστικός από το πρωί ;

Ο Αστρινός Τσουτσουδάκης είναι καθηγητής Φυσικής κι εργάζεται στη Δημόσια Εκπαίδευση. Ανάμεσα στις άλλες ασχολίες του καταγράφει, εν είδει χρονογραφημάτων, τις εμπειρίες του από την καθημερινή σχολική πραγματικότητα.

[ ιστολόγιο ] [ facebook ] [ e-mail ]

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Ίων (Ιωάννης) Δραγούμης

                                                Ίων Δραγούμης  



Ο Ίων (Ιωάννης) Δραγούμης (Αθήνα, 14 Σεπτεμβρίου 1878 - 31 Ιουλίου 1920) ήταν διπλωμάτης, πολιτικός και λογοτέχνης. 

Υπήρξε βασικός οργανωτής[1] των ελληνικών κοινοτήτων[2] κατά τον Μακεδονικό Αγώνα. Υποστήριξε τη δημιουργία ενός πολυεθνικού ελληνικού κράτους, εκφραζόμενος από το 1908 εναντίον της Μεγάλης Ιδέας[3]. Πρωταγωνίστησε[4] στο γλωσσικό κίνημα του δημοτικισμού, ενώ με το συγγραφικό του έργο άσκησε[5] σημαντική επιρροή στη διαμόρφωση της ελληνικής ιδεολογίας των αρχών του εικοστού αιώνα.

Μέσα στο ασταθές πολιτικό κλίμα που ακολούθησε την απόπειρα δολοφονίας του Ελευθέριου Βενιζέλου στο Παρίσι, συνελήφθη και τελικά δολοφονήθηκε στην περιοχή Αμπελοκήπων της Αθήνας, από βενιζελικό στρατιωτικό σώμα ασφαλείας, μπροστά σε περαστικούς.[6]

Ο πολιτικός που ανέδειξε τη σκέψη του Ίωνα Δραγούμη στα μεταπολεμικά χρόνια ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, μετέπειτα ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ και Πρωθυπουργός της χώρας.[7][8] Κατά τη διάρκεια της πολιτικής και πολιτειακής κρίσης του 1965, ο Ανδρέας Παπανδρέου δημοσίευσε το άρθρο «Εξωτερική Πολιτική και Εθνική Αναγέννηση»[9] που αποτέλεσε σταθμό στην αναβίωση της επιρροής του Δραγούμη στην ελληνική πολιτική. Έκτοτε, ο Ίων Δραγούμης και οι ιδέες του έχουν επηρεάσει όλο το πολιτικό φάσμα.
 
Την επομένη της απόπειρας δολοφονίας του Ελευθερίου Βενιζέλου στο Παρίσι (30 Ιουλίου 1920), ο Ίων Δραγούμης δολοφονήθηκε από βενιζελικούς αξιωματικούς στη διασταύρωση των οδών Βασιλίσσης Σοφίας (τότε Κηφισίας) και Παπαδιαμαντοπούλου. Η άσκοπη και άδικη δολοφονία του συγκίνησε το Πανελλήνιο και τον πολιτικό κόσμο. Ο Κωστής Παλαμάς από τις στήλες της «Καθημερινής» του αφιέρωσε τη «Νεκρική Ωδή»:

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/biographies/178#ixzz22BPwZVae

Το Γνήσιο Πολίτικο Εκμέκ

Το Γνήσιο Πολίτικο Εκμέκ

Bαθμολογία:

50 ψήφοι

Προστέθηκε από ansou, 19.04.08

Περιγραφή

Μια πολυ καλη ιδεα για γλυκο οχι μονο γενικοτερα αλλα και για την ημερα του Πασχα που ερχεται, μιας και ανοιγει πλεον ο καιρος και...τραβιεται καλλιστα με μια μπαλα παγωτο καιμακι απο πανω!!!! Προσέξτε, δεν ειναι εκμέκ καταΐφι.

Τι χρειαζόμαστε:

• 21 γρ. μαγια νωπη (1/2 πακετακι χελιδονι)
• 250 γρ. αλευρι για ολες τις χρησεις
• 60 γρ φυτικο βουτυρο λιωμενο
• 60 φρ. ζαχαρη
• 80 γρ. γιαουρτι πληρες (η διαιτα...απο αυριο...)
• 1/4 κ.γ. αλατι
• 1/4 κ.γ. μαστιχα κοπανισμενη (πριν την κοπονισετε βαλτε την 10΄ στην καταψυξη!)
• 1/4 κ.γ. μαχλεπι κοπανισμενο
• 1 αυγο

Υλικα για το σιροπι

• 750 γρ. ζαχαρη
• 550 γρ. νερο
• 2 κουταλιες σουπας χυμο λεμονιου

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Σιροπιαστά γλυκά

Διατροφή

Χορτοφαγική

Κουζίνα

Πολίτικη

Περιέχει

Μαστίχα

Αβγά

Γιαούρτι

 

 

 

 

 

 

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Το Γνήσιο Πολίτικο Εκμέκ http://www.sintagespareas.gr/sintages/to-gnisio-politiko-ekmek.html#ixzz22LBEIvB9

Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ

                               Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ

Ο Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ (29 Ιουνίου 1900 - 31 Ιουλίου 1944) (Πλήρες όνομα Αντουάν-Ζαν - Μπαπτίστ- Μαρί- Ροζέρ ντε Σαιντ Εξυπερύ - Antoine-  Jean- Baptiste- Marie-Roger de Saint-Exupery) είναι Γάλλος συγγραφέας, γνωστός στο πλατύ κοινό από το βιβλίο του «Ο Μικρός Πρίγκιπας», το οποίο μεταφράστηκε σε περίπου 60 γλώσσες και έρχεται τρίτο σε πωλήσεις βιβλίο στην παγκόσμια ιστορία, μετά απ' τη Βίβλο και το Κεφάλαιο του Καρλ Μαρξ. 

Ο Εξυπερύ δεν ήταν όμως ένας διηγηματογράφος, αλλά ένας βαθύς φιλόσοφος που αποτύπωνε τη ζωή κι ανέλυε τον προορισμό της. Από την άποψη αυτή το έργο που τον χαρακτηρίζει απόλυτα είναι τα βιβλία του «Γη των Ανθρώπων» και το «Ταχυδρομείο του Νότου», που αποτελούν το απάνθισμα της φιλοσοφίας του.

Αλλά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του αφιερώθηκε στην κατάκτηση των αιθέρων της πολιτικής αεροπορίας, της οποίας είναι ιστορικά απ' τους μεγάλους προδρόμους , ήταν ηγετικός παράγων της δημιουργίας της πρώτης διεθνούς γαλλικής εμπορικής εταιρείας από την οποία ξεπήδησε η Air France, ήταν δοκιμαστής αεροπλάνων της Air France και πολέμησε στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, στην πτώση της Γαλλίας, όπου και παρασημοφορήθηκε για να σκοτωθεί τελικά το 1944. Η Γαλλία και οι γαλλόφωνες χώρες τιμούν με το όνομά του σωρεία δρόμων και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Το διεθνές αεροδρόμιο της Λυών ονομάζεται Σαίντ-Εξυπερύ.

Τα βιβλία του και η ζωή του έχουν γίνει θέματα περίπου 10 ταινιών, αν και μερικές από αυτές έχουν χαθεί από τις προπολεμικές ταινιοθήκες.

 
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%85%CE%AC%CE%BD_%CE%BD%CF%84%CE%B5_%CE%A3%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CF%84-%CE%95%CE%BE%CF%85%CF%80%CE%B5%CF%81%CF%8D