H ικανότητα να δημιουργείς...

πηγή : http://www.facebook.com/photo.php?fbid=513867395293932&set=a.197669460247062.59663.193914440622564&type=1&theater

 Όλα ξεκινούν από τη σκέψη

Δημιουργούμε κάθε επιτυχία, κάθε αποτυχία, κάθε αρρώστια, κάθε σχέση, κάθε προαγωγή, κάθε κομμάτι καλής ή κακής "τύχης", κάθε οικογενειακό καυγά, κάθε πρόβλημα, κάθε τραύμα, κάθε "ατύχημα", όλα. Δεν υπάρχουν θρίαμβοι ή τραγωδίες άλλες από αυτές που δημιουργούμε. Ο καθένας από εμάς είναι η πηγή του πόνου και της χαράς του. Τα προβλήματά μας δεν προκαλούνται από τον κόσμο "εκεί έξω", ούτε από το Θεό, τη μοίρα ή την κακή τύχη, αλλά από τον εσώτερο κόσμο μας. Δημιουργούνται (ή επιτρέπονται) κάθε στιγμή της ζωής μας από τις δικές μας πεποιθήσεις, τις συμπεριφορές, τις σκέψεις, τα αισθήματα, τις επιλογές, τις επιθυμίες και τις προσμονές.

Το υλικό από το οποίο είσαι φτιαγμένος είναι τόσο φορτισμένο με την ικανότητα να δημιουργείς, που οτιδήποτε αγγίζεις αποκτά ζωή: κάθε σκέψη, καθετί που αναγνωρίζεις, κάθε εικόνα.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Μυστικά στο πιάτο

Από παλιό περιοδικό

Στα τρυπημένα σημεία λέει "είναι ένα" "κρεμμύδι διαθέτει"

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

 

COPYRIGHT ΚΑΙ ΧΑΡΤΙΝ’ ΑΛΟΓΑ του Βασίλη Γκαραγκούνη *

πηγή : http://www.onestory.gr/post/30444864628/copyright

COPYRIGHT ΚΑΙ ΧΑΡΤΙΝ’ ΑΛΟΓΑ

του Βασίλη Γκαραγκούνη *

.

“Πάρε το μπλόκ” με παρακίνησε η αόρατη φωνή. “Να γράψεις”.

Δεν είχα ιδέα καμιά για το χαρτί, μόνο που μ’ άρεσε να στέκομαι στο παράθυρο και να κοιτώ το χιόνι και τους χιονιάδες που έρχονταν πετώντας να πάρουν τα σπυριά που είχαν κρεμάσει οι γείτονες γι αυτές τις λευκές ημέρες. Δεν ήξερα καν πως λέγονται αυτά τα ορνίθια με το τέλειο πέταγμα και τα πολύχρωμα φτερά που σαν μικρά θαύματα συνέθεταν τον πίνακα στα μάτια μου μπροστά και το όνομα χιονιάδες τόχα από μικρός, όταν με το λάστιχο τα κυνηγούσαμε σα μικροί διαβόλοι στο κρύο: το ζεστό τους αίμα πάνω στο χιόνι τρέχει ακόμα αχνιστό στη μνήμη μου χωρίς δυστυχώς να μπορεί να μπεί στις φλέβες.

Όλα τούτα τα μικρά όνειρα που πετούν, ρίχνουν μια δεκάρα στην απορία του νου, στο ανοιχτό της χέρι…

“Με το ρίπισμα της φτερούγας και τα χρώματά της” μονολόγησε η φωνή, ωστόσο εγώ σκεφτόμουν πως τούτα δω τα πτερόεντα κάποτε διαλέξαν να είναι αυτά που είναι: πουλιά να πετούν, όμως με κατηγόρησε η σκέψη μου πως της έκλεψα την πρότασή της. “Γραμμένη” είπε.

Δέκα μέτρα μπροστά μου υψώνονταν μια λεύκα λυγερή και δεν ήταν καθόλου δική της, ούτε και το βλέμμα μου που έπεσ΄ επάνω της ήταν δικό της.

“Σκέφτομαι τούτα τα πουλιά” της είπα. “Γιατί δεν ξέρεις τ΄ όνομά τους;”

Λίγο πιο μακριά στην αριστερή μεριά, σηκώνονταν οι καινούριες επταόροφες πολυκατοικίες - ακόμη γιαπιά - ενώ στη δεξιά το τετραόροφο κτήριο που πρωτοκατοικήθηκε πέρσι, φαινόταν αρκετά καθαρά πίσω από τα γυμνά κλαριά της οξυάς. Το γκρίζο χρώμα του σε βοηθούσε να μην το ιδείς, μα η ματιά που πρίν έφτανε το Triemlispital τώρα εμποδίζονταν στα μακριά και αναγκάζονταν να ιδεί την πολιτεία.

Πήρα το βλέμμα κοντά. Απέναντι μου στα 20 μέτρα “die Mühli” - ο μύλος - σα μουγκός συνομιλητής παρακολουθούσε έναν σχεδόν εξηντάρη, που πίσω από το παράθυρο προσπαθούσε να φτιάξει με λέξεις ένα χάρτινο άλογο, που να πετά και να φεύγει.

Ο Βασίλης Γκαραγκούνης γεννήθηκε στη Λάρισα τον Δεκέμβριο του 1950. Έγραψε το πρώτο του ποίημα όταν ήταν 11 χρονών. Γράφει μόνον ποιήματα και μικρές ιστορίες - πολύ λίγες. Έχει εκδώσει μέχρι σήμερα: “Ερασιτεχνική γεώτρηση” (1983) μικρές ιστορίες και ποιήματα, “Πίσω απ’ το παράθυρο” (1999) ποιήματα, “Ελάσσονα ποιήματα” (2002) ποιήματα σε λίγα αντίτυπα, “Επτά ημέρες για τη Νεφέλη” (2011) ποιήματα σε λίγα αντίτυπα. Αυτήν την εποχή δουλεύει πάνω σ’ έναν κύκλο ποιημάτων με τον τίτλο “ΟΥΝΓΚΙ” που δεν γνωρίζει πότε θα εκδοθεί. Από το 1984 μέχρι σήμερα ζει με την οικογένειά του μόνιμα στην Ζυρίχη.

[ blog ] [ facebook ]

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Έναν Ελληνικό!

Ελληνικός καφές: Μύθοι και αλήθειες

 
Ο ελληνικός καφές αποτελεί το αγαπημένο ρόφημα των Ελλήνων. Η ιδιαίτερή του γεύση, η αναζωογονητική του δράση και η υψηλή περιεκτικότητά του σε αντιοξειδωτική τον καθιστούν μοναδικό διατροφικό “σύντροφο”.

Σταθερός “σύμμαχος” στην καθημερινότητα, μας τονώνει και μας βοηθά να έχουμε εγρήγορση στην εργασία  μας  βελτιωμένα  αντανακλαστικά  κατά  την οδήγηση  και καλύτερη διαύγεια και αντοχή στις υπόλοιπες πνευματικές και σωματικές δραστηριότητες της ημέρας.

ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΦΕ

Έχουν, κατά καιρούς, κυκλοφορήσει διάφορες θεωρίες σχετικά με την καφεΐνη και τον καφέ, οι οποίες συχνά προκαλούν σύγχυση και προβληματισμό. Πού όμως τελειώνει ο μύθος και πού αρχίζει η αλήθεια;

Ας βάλουμε λοιπόν τα πράγματα στη θέση τους, καταρρίπτοντας κάποιους διατροφικούς μύθους για τον καφέ και αναδεικνύοντας παράλληλα ορισμένες βασικές αλήθειες, βάζοντας τον καφέ στη θέση που του αξίζει τόσο στην καρδιά όσο και στη διατροφή μας.

Μύθος 1: Η κατανάλωση καφέ δεν έχει καμία διατροφική αξία
Είναι μύθος να νομίζουμε ότι ο καφές μας προσφέρει μόνο ευχαρίστηση. Ο καφές δεν αποτελεί μόνο μία αγαπημένη καθημερινή συνήθεια αλλά και ένα πολύ σημαντικό “όχημα” αντιοξειδωτικών συστατικών για τον οργανισμό, ΚΑΘΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΣΕ ΠΟΛΥΦΑΙΝΟΛΕΣ. Ο ελληνικός καφές περιέχει μάλιστα, εκτός από τα αντιοξειδωτικά που υπάρχουν από τη φύση τους στους κόκκους του καφέ, και εκείνο που προκύπτουν από τη διαδικασία του καβουρδίσματος. Συνεπώς, 3 – 4 ΦΛΙΤΖΑΝΑΚΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΑΦΕ μπορούν να ενισχύσουν σημαντικά το αντιοξειδωτικό “φράγμα” του οργανισμού μας, βοηθώντας μας έτσι να προστατευθούμε πιο αποτελεσματικά ενάντια στην οξειδωτική δράση των ελευθέρων ριζών.

Μύθος 2: Ο καφές επιδρά αρνητικά στον ύπνο
Γενικά, ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να προσαρμόζεται στη δράση της καφεΐνης. Η επίδραση της κατανάλωσης καφέ στον ύπνο εξαρτάται κατά πολύ από την ανθεκτικότητα του κάθε ανθρώπου στην καφεΐνη, κάτι που σχετίζεται άμεσα με τη συχνότητα και την ποσότητα που καταναλώνεται. Στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν επιδρά αρνητικά, αντιθέτως η καφεΐνη, που περιέχεται στον καφέ, μας τονώνει και μας βοηθά να μη νιώσουμε εύκολα κουρασμένοι κατά τη διάρκεια της μέρας.

Μύθος 3: Είναι βαρύς ο ελληνικός καφές
Το αντίθετο. Η τυπική μερίδα του ελληνικού καφέ είναι το 1 μικρό φλιτζανάκι, δηλαδή περίπου 50ml, το οποίο “συγκρατεί” αρκετή καφεΐνη. ΜΙΑ ΜΕΡΙΔΑ ΤΥΠΙΚΟΥ ΦΛΙΤΖΑΝΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΑΦΕ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΠΕΡΙΠΟΥ 40ML ΚΑΦΕΙΝΗΣ και έτσι δεν καθιστά τον ελληνικό καφέ βαρύ καθώς το μέσο αποδεκτό επίπεδο καφεΐνης την ημέρας είναι 300mg.

Μύθος 4: Ο καφές απαγορεύεται στη δίαιτα αδυνατίσματος
Πρόκειται για μία αρκετά συχνή παρανόηση, κυρίως επειδή οι διαιτολόγοι δεν τον αναγράφουν στα διαιτολόγιά τους. Ωστόσο, αυτό συμβαίνει γιατί οι ειδικοί θεωρούν αυτονόητο ότι δεν συνεισφέρει στην ημερήσια ενεργειακή πρόσληψη, καθώς ο καφές από μόνος του δεν έχει θερμίδες (ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ, 1 ΦΛΙΤΖΑΝΑΚΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΑΦΕ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ 1 ΘΕΡΜΙΔΑ). Τα συστατικά που προστίθενται στον καφέ, όπως για παράδειγμα ή ζάχαρη και το γάλα, είναι εκείνα που μπορούν να αυξήσουν το θερμιδικό περιεχόμενο του ροφήματος. Συνεπώς, ο καφές μπορεί άνετα να ενταχθεί στο καθημερινό μας διαιτολόγιο καθώς, όχι μόνο δεν μας επιβαρύνει θερμιδικά, αλλά μας εφοδιάζει επιπλέον με τα πολύτιμα αντιοξειδωτικά του.

otherside.gr

Αττίκ (19/3/1885 - 29/8/44)

πηγή:http://www.facebook.com/photo.php?fbid=375377559201969&set=a.136809996392061.29371.135792846493776&type=1&theater

Από τη Βικιπαίδεια,την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Αττίκ (19 Μαρτίου 1885 πηγή: ΑΤΤΙΚ Δανάη Στρατηγοπούλου 1986 εκδόσεις ΕΣΤΙΑ - 29 Αυγούστου 1944), του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Κλέων Τριανταφύλλου, ήταν Έλληνας μουσικοσυνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής των τραγουδιών του. Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους εκφραστές του ελληνικού ελαφρού τραγουδιού στιςαρχές του 20ού αιώνα.

Πίνακας περιεχομένων

Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Αίγυπτο, όπου παρακολούθησε μαθήματα μουσικής. Από το 1907 έζησε στο Παρίσι, όπου συνεργάστηκε ως ηθοποιός με διάφορους θιάσους και συμμετείχε σε περιοδείες σε διάφορες χώρες ως το 1930, οπότε εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και δημιούργησε την περίφημη "Μάντρα του Αττίκ".

Λίγο πριν από το θάνατό του πρωταγωνίστησε στην ταινία Χειροκροτήματα του Γιώργου Τζαβέλλα που είχε κάποια σχεδόν αυτοβιογραφικά στοιχεία. Στην ταινία αυτή ο Αττίκ, κουρασμένος από τις κακουχίες της κατοχής και υπερβολικά μελοδραματικός σε λίγα θύμιζε τη γεμάτη δυναμισμό και ευφυΐα προσωπικότητα του δημιουργού της Μάντρας.Τραγούδια του συνθέτη στην ταινία απέδωσε η Δανάη.

Λίγους μήνες μετά αυτοκτόνησε παίρνοντας υπερβολική δόση υπνωτικών χαπιών. Ένα επεισόδιο με ένα Γερμανό στρατιώτη που τον χτύπησε καθώς οδηγούσε το ποδήλατό του, φαίνεται πως στάθηκε όχι η αιτία αλλά η αφορμή μάλλον για μια προαναγγελθείσα αυτοκτονία, απότέλεσμα κατάθλιψης στην οποία είχε περιπέσει

Ορισμένα από τα πιο γνωστά τραγούδια του είναι τα:

Παπαρούνα (1936), ερμ. Δανάη
 

Της μιας δραχμής τα γιασεμιά (1939).Το τραγούδι αυτό γεννήθηκε από μια σύντομη απιστία της Σούρα, ρωσίδας χορεύτριας την οποία παντρεύτηκε σε τρίτο γάμο το 1919.
 

Είδα μάτια (1909)
 

Ζητάτε να σας πω (1930) ερμ. Δανάη. 

Σύμφωνα με θρύλο της εποχής, ο Αττίκ (γνωστός για την αυτοσχεδιαστική του ικανότητα) αυτοσχεδίασε το τραγούδι στη Μάντρα του, (καλλιτεχνική ομάδα), της οποίας ήταν και ο δημιουργός. Ο δεύτερος γάμος του Αττίκ με την καλλονή της εποχής, την ηθοποιό Μαρίκα Φιλιππίδου (η οποία αργότερα παντρεύτηκε τον πολιτικό Σταμάτη Μερκούρη, πατέρα της της Μελίνας Μερκούρη), είχε ατυχή κατάληξη. Κάποιο βράδυ η Φιλιππίδου με τον νέο σύζυγό της, τον ίλαρχο Σταμάτη Μερκούρη, εμφανίστηκε στη Μάντρα και το κοινό, περιπαιχτικά, άρχισε να ζητά το Είδα Μάτια, που ήταν γραμμένο για εκείνην. Ο Αττίκ αποσύρθηκε πικραμένος, και μετά από 10 λεπτά, αφού αυτοσχεδίασε, επέστρεψε και έπαιξε το Ζητάτε να σας πω ως απάντηση.
 

Μαραμένα τα γιούλια (1935), ερμ. Δανάη
 

Άδικα πήγαν τα νιάτα μου (1936) ερμ. Αττίκ
 

Αν βγουν αλήθεια (1920)
 

Τα καημένα τα νιάτα (1918)

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Μέρες Αλεξάνδρειας - Δ. Στεφανάκης

πηγή :  http://www.facebook.com/photo.php?fbid=462810710420308&set=a.425464430821603.99602.108511895850193&type=1&theater

                            Μέρες Αλεξάνδρειας

Στην Αλεξάνδρεια των αρχών του εικοστού αιώνα η πολυγλωσσία της καθημερινότητας, το πολυφυλετικό πανηγύρι, ο γρήγορος πλουτισμός αλλά και η εξίσου αιφνίδια πτώση έχουν τους δικούς τους κανόνες που οι Αλεξανδρινοί γνωρίζουν καλά. 

Κάπου στο βάθος προβάλλει η Ιστορία: δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, η Ευρώπη του μεσοπολέμου, οι εθνικές συμφορές στη Μεσόγειο, η πτώση των ναυτικών αυτοκρατοριών, η έξαρση του εθνικισμού. Μια οικογένεια Ελλήνων καπνοβιομηχάνων ζει το μικρό της θαύμα με φόντο την ελληνική παροικία της πόλης. Η μοίρα της δένεται ανεπίλυτα με τον Λιβανέζο Ελιάς Χούρι και τη Γαλλοελβετίδα Υβέτ Σαντόν. 

Ιστορίες εμπορίου, πολιτικής, έρωτα και κατασκοπείας. Κάθε άνθρωπος της διασποράς έχει την ιστορία του, την οποία είναι πάντα πρόθυμος να διηγηθεί παραλείποντας ωστόσο συχνά ένα μικρό μυστικό. Από την Κωνσταντινούπολη ως τη Μασσαλία και από το Παρίσι ως τη Βιέννη ο κοσμοπολιτισμός δίνει τη δική του παράσταση. Όμως έρχεται η στιγμή που τα φώτα χαμηλώνουν στην Αλεξάνδρεια και η πόλη βυθίζεται αργά αλλά σταθερά στο σκοτάδι της παρακμής.

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=197048#.UBeyFqCv_p0

— με Δημήτρης Στεφανάκης και Κρήτες Συγγραφείς ( Cretan Writers)

Ετικέτες: Μέρες Αλεξάνδρειας, Δημήτρης Στεφανάκης

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Ο Βήχας στο μικροσκόπιο

Από παλιό περιοδικό
Στο τρυπημένο σημείο λέει "παροξυσμικό"

 Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

 

Συνειδητά και θετικά...

πηγή :  http://www.facebook.com/photo.php?fbid=513867725293899&set=a.197669460247062.59663.193914440622564&type=1&theater

Ας είμαστε σαφείς: Το ότι, ‘’Εμείς δημιουργούμε τη δική μας πραγματικότητα’’ αυτό είναι τόσο επαναστατικό όσο ακούγεται. Δεν είναι απλά μια άλλη εκδοχή της "θετικής σκέψης". Δεν υπαινίσσεται ότι απλά επηρεάζουμε τον κόσμο "εκεί έξω", αλλά ότι η καθημερινή μας πραγματικότητα υπάρχει μόνο στην ακριβή μορφή που τη δημιουργήσαμε, μέσα από τις δικές μας συνειδητές πεποιθήσεις, τις συμπεριφορές και τις προσμονές.
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Μπρόκολο

Από παλιό περιοδικό

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

                                                                                
                                                                                                                                                               
  

ΤΟ ΑΓΓΕΛΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Η φτώχεια έγινε πολλές φορές πηγή και αφορμή πολλού πλούτου.

 Στην αρχαία Ελλάδα έγινε : 

Δικαιοσύνη στον Αριστείδη

Ανδρεία στον Επαμεινώνδα

 

Αγαθωσύνη στον Φωκίωνα

Ευγλωττία στον Όμηρο

 

Σοφία στον Σωκράτη

Παντού και πάντοτε, όχι ο πολύς πλούτος, αλλά η φτώχεια 

υπήρξε η ευφορότερη γή πάνω στην οποία φυτρώνουν τα ευγενέστερα άνθη

"Εις γήν χρυσού ή αργύρου ουδέν φυτόν φύεται"

Πάνω σε κοιτάσμα χρυσού ή αργύρου δεν φυτρώνει τίποτε.