Laura Dern

Από παλιό περιοδικό Ε

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

13 πηγές ασβεστίου

πηγή http://anoixti-matia.blogspot.gr/2012/10/13.html?spref=fb

13 πηγές ασβεστίου που μας εκπλήσσουν

Όλοι γνωρίζουμε πως το ασβέστιο είναι σημαντικό για την υγεία μας και κυρίως για την υγεία των οστών μας. Ποιες όμως άλλες τροφές, εκτός από το γάλα και τα γαλακτομικά, μας το παρέχουν;

Δεν είναι μόνο το γάλα ωφέλιμο για τον οργανισμό και τα κόκαλά μας. Μπορούμε να ενισχύσουμε τα οστά μας και με τροφές που όμως δε συμπεριλαμβάνονται στα γαλακτοκομικά.

Το γεγονός αυτό είναι πολύ σημαντικό για όσους δεν αρέσκονται στα γαλακτοκομικά προϊόντα, για τους χορτοφάγους που δεν καταναλώνουν γάλα, όπως επίσης και για την περίοδο της νηστείας.

1. Ρόκα (63 mg ασβεστίου ανά μισό φλυτζάνι)

Επιλέξτε αυτό το αρωματικό πράσινο λαχανικό, για μια πιο πλούσια σε ασβέστιο σαλάτα (και καλύτερη σε γεύση!). Ένα φλιτζάνι περιέχει μόλις 5 θερμίδες κι έτσι αποτελεί μια καλή επιλογή για να προσλάβετε περισσότερο από το ένα τρίτο της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης ασβεστίου, χωρίς να παχαίνει.

2. Λευκά φασόλια (70 mg ασβεστίου ανά μισό φλιτζάνι, μαγειρεμένα λευκά φασόλια)

Τα λευκά φασόλια έχουν τριπλή δράση: Θα σας χαρίσουν 10g φυτικές ίνες και 10 g πρωτεΐνης, καθώς και θα ωφελήσουν τα οστά σας με ασβέστιο.

3. Αμύγδαλα (80 mg ασβεστίου σε 36 γρ.)

Αυτοί οι νόστιμοι ξηροί καρποί, περιέχουν μονοακόρεστα λιπαρά οξέα που καταπολεμούν τις καρδιακές παθήσεις και ενισχύουν επίσης την υγεία των οστών παρέχοντας περίπου το 8% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης ασβεστίου. (Απλά μην το παρακάνετε, καθώς 30 γρ. περιέχουν 170 θερμίδες και περίπου 15 g λίπους).

4. Μπρόκολο μαγειρεμένο (90 mg ασβεστίου ανά μισό φλυτζάνι)

Αυτή η τροφή που καταπολεμά τον καρκίνο, ωφελεί και τα οστά μας, προσφέροντας μέχρι σχεδόν το 10% της συνιστώμενης ημερήσιας ποσότητας ασβεστίου, με μισό φλιτζάνι. Επίσης περιέχει τεράστιες ποσότητες βιταμινών C και K.

5. Γογγύλι βρασμένο (100 mg ασβεστίου ανά μισό φλυτζάνι)

Μην πετάτε τα φύλλα από τα γογγύλια. Είναι το πιο θρεπτικό μέρος αυτών των λαχανικών. Βάλτε τα σε σούπες ή μαγειρευτά, ή τα σοτάρετέ τα με σκόρδο, για ένα θρεπτικό και νόστιμο πιάτο. Τα γογγύλια έχουν βιταμίνες Α, Β1, Β2, Β5, PP, καροτίνη, κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, μαγνήσιο, σίδηρο, νάτριο, θείο, μαγγάνιο και μια μικρή ποσότητα ιωδίου. To μαγνήσιο, που περιέχουν, βοηθά τα οστά να συσσωρεύσουν ασβέστιο. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για την ανάπτυξη και την ενίσχυση του σκελετού.

6. Φασόλια σόγιας βρασμένα (100 mg ασβεστίου ανά μισό φλυτζάνι)

Η σόγια μας εφοδιάζει με πρωτεΐνη καθώς και ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, τα οποία βοηθούν στη λειτουργία του εγκεφάλου, μειώνουν τη φλεγμονής και προλαμβάνουν τις καρδιαγγειακές παθήσεις. 100 mg ασβεστίου ανά μισό φλιτζάνι είναι μόνο το κερασάκι στην τούρτα.

7. Σπανάκι μαγειρεμένο (120 mg ασβεστίου ανά μισό φλυτζάνι)

Ένας ακόμη λόγος για να γεμίσετε το πιάτο σας με το αγαπημένο σνακ του Popeye: Κάθε μερίδα, μας εφοδιάζει με το 12% της ημερήσιας συνιστώμενης πρόσληψης ασβεστίου. Αυτό το πράσινο λαχανικό είναι επίσης καλή πηγή σιδήρου, που βοηθά την ανάπτυξη των μυών, καθώς και των βιταμινών Α και Κ, φυλλικού οξέως, καλίου και ψευδάργυρου.

8. Σύκα αποξηραμένα (150 mg ασβεστίου σε μισή κούπα)

Εκτός από το ότι μας παρέχουν 15% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης ασβεστίου, τα σύκα μας εφοδιάζουν επίσης με περισσότερα από 7 γρ. φυτικών ινών ανά μερίδα.

9. Tόφου (120-390 mg ασβεστίου σε 110 γρ.)

Καλά νέα για τους χορτοφάγους: Ένα από τα αγαπημένα υποκατάστατα του κρέατος, έχει σημαντικές ποσότητες ασβεστίου. Η υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο στο τόφου, έχει να κάνει με τον τρόπο που οι ειδικοί επεξεργάζονται το πηγμένο γάλα σόγιας.

10. Κονσέρβα σολομού (170-210 mg ασβεστίου σε 85 γρ.)

Αντικαταστήστε τον τόνο με το σολομό και θα διπλασιάσετε την περιεκτικότητα σε ασβέστιο στο σάντουίτς σας. Κι αυτό γιατί σε αντίθεση με τον τόνο, ο σολομός κονσερβοποιείται με τα κόκαλά του.

11. Σπόροι από σουσάμι ολόκληροι, καβουρδισμένοι (280 mg ασβεστίου σε 28 γρ.)

Μικροί αλλά θαυματουργοί, οι σπόροι σουσαμιού (μόλις 28 γρ.) προσφέρουν περισσότερο από το 1/4 των ημερήσιων αναγκών μας σε ασβέστιο. Το σουσάμι και τα προϊόντα του (ταχίνι, χαλβάς, σησαμέλαιο), αποτελούν τρόφιμα θερμιδογόνα μεν, υψηλής διατροφικής αξίας δε.

12. Ενισχυμένος χυμός πορτοκαλιού (300 mg ασβεστίου σε 226 γρ.)

Τα εμπλουτισμένα τρόφιμα και τα συμπληρώματα έχουν αποδειχθεί ότι είναι εξίσου πολύτιμες πηγές ασβεστίου, όπως και τα φυσικά τρόφιμα. Εκτός από εμπλουτισμένο με ασβέστιο, χυμό ή ψωμί, μπορείτε επίσης να πάρετε και συμπληρώματα ασβεστίου.

13. Σαρδέλες (370 mg ασβεστίου σε 85 γρ.)

Αυτά τα ψάρια αποτελούν έναν θησαυρό για το τραπέζι μας και την υγεία μας, προσφέροντας πάνω από 30% της ημερήσιας συνιστώμενης πρόσληψης ασβεστίου ανά μερίδα. Οι σαρδέλες έχουν πράγματι υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο, λόγω των δικών τους οστών, γι’ αυτό και πρέπει να τρώτε το ψάρι ολόκληρο. Επίσης παρέχουν μεγάλες δόσεις σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, σίδηρο, κάλιο και μια σειρά από άλλες θρεπτικές ουσίες.

http://www.clickatlife.gr/

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Σταλινισμός: Η τέταρτη μονοθεϊστική θρησκεία

περιοδικό και εκδόσεις Κουκούτσι

 ΤΟ ΚΟΥΚΟΥΤΣΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΝΙΚΟΥ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΩΤΗ, Σταλινισμός: Η τέταρτη μονοθεϊστική θρησκεία -"Δεν έχουμε να χάσουμε παρά το κεφάλι μας", ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔ. ΑΓΡΑ
Πολιτική - Ιστορία - Ρωσία [DDC: 320.947]
Αυτό το τέλος επεφύλασσε για τους αρνητικούς ήρωες, τόσο στην τέχνη όσο και στη ζωή, ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς (και μάλιστα, κυριολεκτικά, ήτοι χωρίς photoshop). Μόνο οι θετικοί ήρωες ήταν αποδεκτοί, γιατί αυτοί ήταν επιδεκτικοί σε κάθε είδους εκμετάλλευση και καπηλεία. Ήταν όμως η εκμετάλλευση ηρώων, αγίων, οσιομαρτύρων εφεύρεση του Στάλιν; Σε ποιο βαθμό η θεολογική του παιδεία τον εφοδίασε με την τεχνογνωσία να επινοήσει μια νέα θρησκεία και μια Εκκλησία με τα χαρακτηριστικά κυρίως του Βατικανού, αλλά και πιο πρωτόγονων θρησκειών; Εις τρόπον ώστε η μετάνοια να μετατρέπεται σε αυτοκριτική, ο αφορισμός σε διαγραφή, οι οικουμενικές σύνοδοι σε κομματικά συνέδρια, τα σκηνώματα σε μαυσωλεία... Όσο για την πυρά που έκαψε τον Τζορντάνο Μπρούνο, αντικαταστάθηκε από τους πάγους της Σιβηρίας, όπου καταψύχθηκαν οι βιολόγοι που τόλμησαν να αποκαλύψουν ως απατεώνα τον Λυσένκο. Και πώς ο στοργικός Πατέρας κάθε μονοθεϊστικής θρησκείας, ο Καλός Ποιμένας που νοιάζεται τα τέκνα του, μεταλλάχθηκε σε Τιμωρό και Φόβητρο, σε Εξολοθρευτή των "υπόπτων" - ήτοι των διαφωνούντων και των φωναχτά σκεπτομένων- εν τέλει, δηλαδή, σε Πατερούλη;

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Σήμερα...

ΚΙΤΡΙΝΟ της Μαριάννας Γεωργοτά *

πηγή http://www.onestory.gr/post/32933465623

ΚΙΤΡΙΝΟ

της Μαριάννας Γεωργοτά *

.

H μάνα μου μού το ‘μαθε. Κάτω από το καυτό ήλιο του μεσημεριού. Το κίτρινο είναι το χρώμα του μίσους. Και έμπηξε με δύναμη το κοφτερό λεπίδι στο σφαχτό. Η μάνα μου αγρότισσα, νοικοκυρά γυναίκα. Και γω μικρό κορίτσι. Ίσα που γνώριζα τα χρώματα. Όταν τα γνώρισα καλά δεν είδα σε κανένα χρώμα τούτο το βαρύ συναίσθημα. Μήτε ακόμη και στο μαύρο, που μου προκαλούσε θλίψη, που πολλές φορές μου θύμιζε το θάνατο. Μήτε ακόμη και στο καφέ που με ‘κανε να νιώθω ευάλωτη, θνητή, μια χούφτα χώμα. Το κίτρινο το θυμάμαι από τότε. Όχι γιατί μου το ‘μαθε η μάνα μου, αλλά γιατί πολλές φορές το χάζευα ξαπλωμένη πάνω στο ξεραμένο πράσινο χορτάρι. Μέσα στη δίψα του μεσημεριού, πίσω από τον ήχο του τζιτζικιού. ‘Όταν έκλεινα τα μάτια γιατί με θάμπωνε ο μεγάλος ολοστρόγγυλος ήλιος, που άπλωνε το κίτρινο χρώμα του παντού. Στα απλωμένα γυμνά μου δάχτυλα, στον ιδρωμένο αέρα, στα ξερό κορμό της μεγάλης ελιάς που έγερνε τα κουρασμένα φύλλα της ολόγυρα. Αλλά και κάτω από το συρτό ήχο του γρύλου. Όταν άνοιγα διάπλατα τα μάτια και ατένιζα μέσα στο σκοτάδι το κίτρινο χρώμα χιλιάδων αστεριών. Και τη ρωτούσα τη μάνα μου. Μπορεί ο ήλιος να μας μισεί και να ανθίζει λουλούδια στο κήπο μας; Και κείνη σώπαινε. Και χάιδευε τους ηλίανθους, τις μαργαρίτες, τους λεμονανθούς με τα τραχιά της δάχτυλα…Η μάνα έμεινε στο κήπο της. Εγώ ταξίδεψα. Σε μέρη μακρινά, πίσω από τα μεγάλα χιονισμένα βουνά. Έχτισα ένα σπίτι κάτω από το γκρίζο ουρανό. Το χρώμα που με φυλάκιζε. Όμως συνήθισα. Έβαφα κάθε πρωί τα σύννεφα με ολόλευκη μπογιά. Και ημέρευα. Με λευκή μπογιά έβαψα και την αυλή μας. Παράταιρη μου έμοιαζε και όμως τόσο όμορφη. Κήπο δεν είχα. Φύτεψα όμως κατιφέδες και πανσέδες στα Αυγουστιάτικα όνειρά μου. Το σπίτι το έχτισα μονάχη. Με πέτρα και λάσπη. Με τα μανίκια σηκωμένα και τα μαλλιά δεμένα ψηλά. Βόγκηξα, όμως τα κατάφερα. Ήταν όμορφο. Η πέτρα δε ραγίζει σκεφτόμουνα. Η πέτρα μου θύμιζε τη γη. Ακόμη και τη θάλασσα όταν κατάφερνα με μάτια κλειστά να τη σμιλέψω. Συχνά την έπλενα με κύματα. Μεγάλα γαλάζια ήρεμα κύματα. Και κείνη γυάλιζε. Ήμουν καλά. Μόνο που δε λογάριαζα. Εκείνη, την αδυσώπητη φλόγα που ξεπήδησε ξαφνικά μιαν αυγή έξω από τα ανοιχτά παραθυρόφυλλα. Εγώ είχα ξυπνήσει νωρίς για να βάψω το ξύλινο φράχτη. Κάθε Μάρτη τον έβαφα πράσινο. Χαιρέτιζα έτσι το χειμώνα και ετοιμαζόμουνα για την Άνοιξη. Που κάθε πράσινο του πλανήτη άνθιζε. Γιατί όχι και το δικό μου; Το μόνο που κατάφερα να σώσω ήταν το μεγάλο κίτρινο τραπέζι της κουζίνας. Εκείνο που κάποτε είχε το χρώμα της καρυδιάς. Εκείνο που κάποτε σκάλιζα με μολύβι τα όνειρα, τα πάθη και τα θέλω μου. Ήμουν σχεδόν έφηβη. Ποτέ μου δε συμπάθησα τα ημερολόγια. Το μεγάλο τραπέζι μου ταίριαζε καλύτερα. Άπλωνα τα χέρια, ακουμπούσα τα δροσερά μου μάγουλα, το αγκάλιαζα ολόκληρο και σκυφτή έγραφα. Η μάνα τα νόμισε για μουτζούρες. Και τα σφάλισε κάτω από μια παχιά κίτρινη μπογιά. Πώς να μην αγαπήσω ετούτο το χρώμα; Σήκωσα ολόκληρο το τραπέζι και το ‘φερα εδώ. Μπορεί να με πέρασαν και για τρελή. Εγώ όμως δεν μπορούσα να αφήσω πίσω ένα τόσο τρυφερό κομμάτι του εαυτού μου. Η μάνα μου ήρθε. Και μ’ αγκάλιασε κάτω από το γκρίζο ουρανό. Δεν είχα προλάβω να τον ασπρίσω. Με κοίταξε στα μάτια και μπόρεσα να δω έτσι τα δικά της γεμάτα μικρά διάφανα δάκρυα. Μπόρεσα να διαβάσω τι έλεγαν κολυμπώντας γυμνή πια σε κείνα τα υγρά μονοπάτια. Η φλόγα είναι κίτρινη. Θαρρείς και ζητούσε να μου θυμίσει τότε που μου το έμαθε. Τότε που ταίριαξε το χρώμα με τα αισθήματα. Σώπα μάνα, της είπα. Έστω και έτσι, δες αλλιώτικα τα χρώματα. Στο πατρικό μας σπίτι το βράδυ δεν είχαμε ηλεκτρικό. Ήταν σκοτεινό και κρύο. Εγώ άναψα ένα μικρό κερί και κείνη το παλιό μας τζάκι. 

.

Η Μαριάννα Γεωργοτά γεννήθηκε στην Κέρκυρα. Σπούδασε Βιβλιοθηκονομία στο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης και συνέχισε τις σπουδές της στην Αρχειονομία-Βιβλιοθηκονομία στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Παντρεμένη με δύο κόρες, ζει στη Θεσσαλονίκη και εργάζεται ως Δημόσιος Υπάλληλος.

[ blog ] [ e-mail ]

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Μακαρόνια με κιμά μανιταριών!

πηγή http://www.facebook.com/photo.php?fbid=304272603013450&set=a.267803356660375.59783.264580240316020&type=1&theater
 

Μακαρόνια με κιμά μανιταριών!

1/2 κούπας ελαιόλαδο

1 μέτριο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 σκελίδα σκόρδο κομμένη στη μέση(αν θέλετε την αφερείτε στο τέλος)

250 γρ. μανιτάρια κονσέρβας (πολύ καλά πλυμένα,στραγγισμένα και περασμένα από το μούλτι να γίνουν κιμάς)

1/2 ποτήρι του κρασιού κόκκινο κρασί

αλάτι,πιπέρι,κύμινο

1 ντοματάκι κον-κασέ

1 κουταλιά πελτέ ντομάτας

1 πακέτο μακαρόνια της αρεσκείας μας βρασμένα κατά τα γνωστά

Ρίχνουμε στο ζεστό λάδι το κρεμμύδι και το σκόρδο να σοταριστούν.

Προσθέτουμε τα αλεσμένα μανιτάρια και σοτάρουμε για λίγο.

Σβήνουμε με το κρασί.

Προσθέτουμε τα μπαχαρικά το κον-κασέ και τον πελτέ.

Σκεπάζουμε και αφήνουμε τη σάλτσα μας να σιγοβράσει μέχρι να εξατμιστούν τα υγρά της και να μείνει μόνο με το λάδι.

Βάζουμε σε πιατέλα τα μακαρόνια,μας απλώνουμε μπόλικη σάλτσα και πασπαλίζουμε με φυτικό τυρί.

Με τον συγκεκριμένο κιμά μπορούμε να φτιάξουμε και πολλά άλλα νηστήσιμα φαγητά!!

magyreuontas.blogspot.gr

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

...να Θυμάσαι ότι εσύ είσαι ο ουρανός.

7 Ομόκεντροι Κύκλοι Αυτογνωσίας

Δε χρειάζεται να καταστρέψεις τα σύννεφα για να δεις τον ουρανό. Το μόνο που χρειάζεται είναι να Θυμάσαι ότι εσύ είσαι ο ουρανός.
Δεν μπορούμε, και δεν πρέπει, να καταστρέψουμε το εγώ μας. Μπορούμε όμως να μάθουμε να το αναγνωρίζουμε, να το δεχόμαστε και να το ξεπερνάμε. Μέσα από τη γνώση για το τι συμβαίνει όταν ενισχύουμε το εγώ και με την κατανόηση των ανταμοιβών μας μπορούμε να πάρουμε την απόφαση να αλλάξουμε και να επιλέξουμε την αγάπη από το φόβο, την χαρά από τον μόχθο, την συγχώρεση από την τιμωρία, την συνεργασία από τον ανταγωνισμό, την τιμιότητα από την απάτη, την υπευθυνότητα από τη μομφή και να συνεχίσουμε να κάνουμε το ίδιο κάθε μέρα στη ζωή μας.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Γέννηση της μέρας - Ο.Ελύτης

Στα Μονοπάτια των Μονών και των Μεγάλων Ζωγράφων

Γέννηση της μέρας - Ο.Ελύτης ζωγρ.s.v.karlovich

Όταν η μέρα τεντωθεί από το κοτσάνι της κι ανοίξει όλα
τα χρώματα πάνω στη γη

Όταν από φωνή σε στόμα σπάσει ο σταλαγμίτης
Όταν ο ήλιος κολυμπήσει σαν ποτάμι σ' έναν κάμπο αθέριστο
Και τρέξει ένα πανί βοσκόπουλο των μελτεμιών μακριά
Πάντα η στολή σου είναι στολή νησιού είναι μύλος που γυρίζει ανάποδα τα χρόνια
Τα χρόνια που έζησες και που τα ξαναβρίσκω να πονούν
στο στήθος μου τη ζωγραφιά τους
Η μια βερικοκιά σκύβει στην άλλη και το χώμα πέφτει από
την αγκαλιά του ξυπνητού νερού
Η σφήκα στο κορμί του φλόμου ανοίγει τα φτερά της
Ύστερα ξαφνικά πετάει και χάνεται βουίζοντας
Κι από σταλαγματιά σε φύλλο κι από φύλλο σε άγαλμα όσο πάει
και πιο πολύ μεταμορφώνεται ο καιρός
Παίρνει τα πράγματα που σε θυμίζουν κι όσο πάει και πιο πολύ
τα συγγενεύει μες στον έρωτά μου
Ο ίδιος πόθος ξαναϋφαίνεται
Ο κορμός όλος φλέγεται του δέντρου του ήλιου της καλής καρδιάς
Έτσι σε βλέπω ακόμη στην αχτίδα της αιώνιας μέρας
Ν' ακούς το χτυποκάρδι της στεριάς
Η γέννηση δεν άλλαξε ούτε μια χαρά σου
Άφηνες μια μεγάλη νύφη αφρού ανεβαίνοντας
Τίναζες το κεφάλι σου σαπουνισμένο από την πρωινή ομορφιά
Η αιθρία πλάταινε τα μάτια σου
Δεν ήταν αίνιγμα που να μη σβήνει πια που να μη γίνεται καπνός
σε στόμα αιόλου
Άλλαζες με τα χέρια σου τις εποχές
Βάζοντας χιόνια και βροχές, λουλούδια, θάλασσες
Κι η μέρα χώριζε από το κορμί σου, ανέβαινε, άνοιγε, μεγάλη
ευχή πάνω στα ηλιοτρόπια
Τι ξέρει τώρα ο τζίτζικας από την ιστορία που άφησες, τι ξέρει ο γρύλος
Η καμπάνα του χωρίου που ανοίγεται στον άνεμο
Η κάμπια, ο κρόκος, ο αχινός, το αλφάκι του νερού
Μυριάδες στόματα φωνάζουνε και σε καλούν
Έλα λοιπόν απ' την αρχή να ζήσουμε τα χρώματα
Ν' ανακαλύψουμε τα δώρα του γυμνού νησιού
Ρόδινοι και γαλάζιοι τρούλοι θ' αναστήσουν το αίσθημα
Γενναίο σαν στήθος το αίσθημα έτοιμο να ξαναπετάξει
Έλα λοιπόν να στρώσουμε το φως
Να κοιμηθούμε το γαλάζιο φως στα πέτρινα σκαλιά του Αυγούστου
Ξέρεις, κάθε ταξίδι ανοίγεται στα περιστέρια
Όλος ο κόσμος ακουμπάει στη θάλασσα και τη στεριά
Θα πιάσουμε το σύννεφο θα βγούμε από τη συμφορά του χρόνου
Από την άλλην όψη της κακοτυχιάς
Θα παίξουμε τον ήλιο μας στα δάχτυλα
Στις εξοχές της ανοιχτής καρδιάς
Θα δούμε να ξαναγεννιέται ο κόσμος.
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Οκτώβριος

Απλές λύσεις

 Οκτώβριος: Από το λατινικό octo (οχτώ), γιατί ήταν ο όγδοος μήνας. Είναι ο μόνος «αριθμητικός» μήνας που δεν περιέχει το γράμμα Μ. Έτσι είναι λάθος να λέμε Οκτώμβριος!

Ο Οκτώβριος λέγεται και Βροχάρης (γιατί αρχίζουν τα πρωτοβρόχια), Άι - Δημητριάτης (γιατί στις 26 γιορτάζουμε τη γιορτή του Αγίου Δημητρίου).

Τον Οκτώβριο τρώμε:

Σταφύλια όψιμα, ρόδα, μήλα, μαρούλια, καρότα, σπανάκι, ξερά σύκα, σταφίδες, αμύγδαλα, καρύδια.

Οκτώβρης και δεν έσπειρες, σιτάρι λίγο θα 'χεις.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

ΑΓΙΑ ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑΣ

πηγή http://www.facebook.com/media/set/?set=a.509960945682464.120999.409941222351104&type=1

ΑΓΙΑ ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑΣ

Ο παράδοξος ναός. Δεν είναι λίγοι αυτοί που επισκέπτονται την περιοχή αρχικά γιατί έχουν ακούσει να γίνεται λόγος για αυτόν τον μύθο από πέτρα. Βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τον αρχαιολογικό χώρο της Μαντινείας και συνομιλεί μαζί του. Πρόκειται για εκλεκτικιστικό αρχιτεκτόνημα. Συνδυάζει αρχαιότροπους ρυθμούς με βυζαντινών επιρροών στοιχεία.
Επιδιώκει να αποτελέσει μια γέφυρα των πολιτισμών. Κατ’ αρχάς η αφιέρωσή του στην Αγία Φωτεινή απηχεί τη σχέση της Αρκαδίας με το φως. Είναι γνωστό πως Λύκαιο όρος σημαίνει φωτεινό, το ίδιο σημαίνει και το όνομα Λυκάων, που είναι οικιστής της Αρκαδίας. Η αγιογράφηση του ναού συνέχεται από το ίδιο πνεύμα συγκρητισμού. Τα αγιογραφούμενα πρόσωπα αποδίδονται ως να πρόκειται για αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους. Υπάρχουν επίσης κάποιες πολιτιστικές αναφορές στα ιερά της Ίσιδος, που αφθονούσαν στην Αρκαδία. Ο ναός εγκαινιάστηκε το 1972 και αποτελεί ήδη κομμάτι του αρκαδικού μύθου. Το συνολικό αποτέλεσμα αισθητικά έχει μεγάλο ενδιαφέρον και ακόμα μεγαλύτερο οι πνευματικές προεκτάσεις του εγχειρήματος. Στον περιβάλλοντα χώρο υπάρχει ηρώο για να τιμηθούν οι πεσόντες στους πολέμους το οποίο διέπεται από την ίδια λογική με το ναό.
Επίσης υπάρχει το λεγόμενο φρέαρ του Ιακώβ, κομψή περίστυλη κρήνη με εντυπωσιακή κατασκευή.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω