Τα παιδιά σας δεν είναι παιδιά σας

7 Ομόκεντροι Κύκλοι Αυτογνωσίας

 

ΚΑΙ μια γυναίκα πού κρατούσε ένα μωρό στην αγκαλιά της είπε, Μίλησέ μας για τα Παιδιά.

Κι εκείνος είπε:

Τα παιδιά σας δεν είναι παιδιά σας.

Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τη ζωή.

"Έρχονται στη ζωή με τη βοήθειά σας, άλλα όχι από σας,

Και μ' όλο πού είναι μαζί σας, δεν ανήκουν σε σας.

Μπορείτε να τούς δώσετε τήν Αγάπη σας, όχι όμως και τις ιδέες σας,

Γιατί αυτά έχουν τις δικές τους ιδέες.

Μπορείτε να στεγάσετε το σώμα τους, όχι όμως και τήν ψυχή τους,

Γιατί ή ψυχή τους κατοικεί στο σπίτι του αύριο, πού εσείς δεν μπορείτε να επισκεφτείτε, ούτε στα όνειρά σας.

Μπορείτε να προσπαθήσετε να τούς μοιάσετε, αλλά μη γυρεύετε να κάνετε αυτά να σας μοιάσουν.

Γιατί ή ζωή δεν πηγαίνει πρός τα πίσω και δε σταματά στο χθες.

Εσείς είστε τα τόξα απ' όπου τα παιδιά σας σα ζωντανά βέλη θα τιναχτούν μπροστά.

Ό τοξότης βλέπει το σημάδι πάνω στο μονοπάτι του άπειρου, καί σας λυγίζει με τη

δύναμή του ώστε τα βέλη του να τιναχτούν γοργά και μακριά.

Το λύγισμά σας στο χέρι του τοξότη ας είναι για σας χαρά’

Γιατί όπως αυτός αγαπά τα βέλη πού πετούν, έτσι αγαπά και τα τόξα πού είναι σταθερά.

ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΔΥΟ ΗΜΕΡΩΝ της Πηγής Λο. *

πηγή http://www.onestory.gr/post/33603506626

ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΔΥΟ ΗΜΕΡΩΝ

της Πηγής Λο. *

.

Έτοιμος να ξαναβουτήξει στο νερό όσο κρύο ή ζεστό κι αν είναι, έτοιμος να ανακατέψει με τα χέρια του την λάσπη, έτοιμος να γύρει δίπλα στα χαμένα και στα αξεπέραστα, έτοιμος να υπάρξει ξανά. Ο κρυφός σου εαυτός, ο βουβός και άχρωμος είναι αυτός που είναι έτοιμος να σε προδώσει ξανά και το έκανε. Έτρεξε πριν από σένα και είπε ναι, και χαμογέλασε και έγνεψε με νόημα και κατέθεσε ξανά τα όπλα του, και εσύ καλά καλά δεν είχες ξυπνήσεις, δεν άκουγες και ούτε μπορούσες να αρθρώσεις την επιφύλαξη σου, την ανασφάλεια σου, την άρνηση σου. 

Έπεσες στο ήδη περπατημένο μονοπάτι που σε είχε βγάλει σε αδιέξοδο, χωρίς ελπίδες πως θα έχουν εξαφανιστεί τα εμπόδια που είχες βρει την προηγούμενη φορά μα με την λαχτάρα ότι θα νιώσεις καλά, θα ρουφήξεις, θα παίξεις, θα κυλήσεις. 

Σε διεκδίκησε ή μάλλον σε κατάφερε, κατάφερε να σε βάλει στο δικό του πλαίσιο, στην δικιά του πραγματικότητα όσο πλασματική και ιδανική κι αν είναι. Αυτός νιώθει καλά χωρίς να υπολογίζει πως τον άλλον μπορεί να τον στείλει λίγο πάνω από το πάτωμα, χωρίς να νιώθει πως το εγώ του χτυπάει ή εξοστρακίζει αιχμηρά αντικείμενα απέναντι του ή και παντού στον χώρο. 

Έβαλε τον χρόνο, διάλεξε τον χώρο, έδωσε τα μάτια του και απαίτησε την αγκαλιά σου. Δεν ένιωσες εσύ μα ήταν κάποιος άλλος, κάποιος που σε υποδύεται είχε φορέσει το κορμί σου και γι’ αυτό είχαν μουδιάσει τα άκρα σου. Δεν μπορούσες με τις εικόνες στο μυαλό να χαϊδέψεις, να αγκαλιάσεις, να ζήσεις. Σταμάτησε και σε πήρε αγκαλιά, σφιχτή, κοντινή, αληθινή και εσύ έκλεισες τα μάτια σου και αποκοιμήθηκες ακούγοντας την αναπνοή του. 

Λίγο πριν μπει η λογική ξανά σε ότι αναδυόταν μέσα στους τέσσερις τοίχους του δωματίου και υπό την επήρεια του ασυνείδητου κόσμου και των πλασμάτων που κινούν μικρές και μεγάλες αρθρώσεις, φωλιές και κόμπους του σώματος ξεκίνησε το λύσιμο των αισθήσεων. Ίσως ήταν πιο πολύ παραισθήσεις παρά αισθήσεις, ήταν άβουλο αλλά τόσο ζωντανό, δεμένο, καθηλωτικό. 

Γελάσατε και ξανακολλήσατε ο ένας απέναντι από τον άλλον, δυο ζευγάρια μάτια να ξαναλένε την ιστορία τους, το καθένα με τα δικά του χρώματα και σύμβολα. Γέλια με διαβαθμίσεις και δροσερό νερό και ψημένος καφές και μουσικές συναντήσεις λίγο πριν κλείσει η πόρτα για να ξανανοίξει και να σε οδηγήσει δίπλα στα αλμυρά νερά που γλύφουν τους βράχους. 

Εκεί που όλα ξεκίνησαν, προχώρησαν, μάτωσαν και επουλώθηκαν. Το ιώδιο της θάλασσας που θεραπεύει πληγές και ανοιχτές υποθέσεις. Εκεί που ξημερώνεσαι δίπλα στις αποστάσεις των βράχων, εκεί που το φεγγάρι έλουσε μέχρι και τα μικρά δάχτυλα των ποδιών μας. 

Μία ανακατάταξη θέσεων και διαθέσεων, μία σταδιακή εξέλιξη και επιστροφή στο πριν, σε εκείνο το ξημέρωμα, στο ίδιο τραπέζι, στα ίδια χείλη. Απαιτήσεις και επιθυμίες της μίας βραδιάς, το πρωί το ξέρετε και οι δυο ότι θα σβήσουν, κι ας το επέλεξε μόνο εκείνος, το ξέρεις κι εσύ πως έτσι θα γίνει. 

Δέσιμο και συναίσθημα είναι λέξεις απαγορευμένες, όλα καθοδηγούνται εγκεφαλικά και αν δεν γίνεται ακόμα θα πρέπει να το βρεις. Και τελικά φεύγει. Μα ήταν η ώρα, το είχα δει το ρολόι, το είχα αισθανθεί, το είχα δει να συμβαίνει κάτω από το μαξιλάρι και στο πεζούλι του παραθύρου, στο καθρέφτισμα της θάλασσας. 

Μα δεν θα λύσω τα άλυτα, ούτε θα τρέξω να καταλάβω, δεν θα βάψω τον τοίχο μου ούτε θα πιω την αλμύρα, μα κυρίως δεν θα καταπιώ τον εαυτό μου, τον αυθορμητισμό μου και τα όνειρα μου που μου τρέφουν το χαμόγελο και μου μακραίνουν το βλέμμα και τα δάχτυλα για να αγγίζω και να αφουγκράζομαι πιο έντονα το παραμικρό πετάρισμα. 

Να το ξέρεις και εσύ μικρή μου πως θα τα καταφέρουμε να ξαναβγούμε στο φως γελαστές, ακόμα κι αν είμαστε με τα ίδια ρούχα, ακόμα κι αν το μαύρο φυλακίζει τον ήλιο, ακόμα και αν πάρουμε το ανάποδο λεωφορείο. Μη φοβάσαι, γιατί ούτε εγώ φοβάμαι και θέλει πείσμα και δύναμη να αισθάνεσαι και τον φόβο και την χαρά, μα κυρίως να αισθάνεσαι, να νιώθεις ζωντανό το μέσα σου ότι ανεβοκατεβαίνει, ότι ταράζεται και σε ξυπνά εκεί που η λογική σε περιορίζει. 

.

Η Πηγή Λο. γεννήθηκε το 1988 στην Αθήνα και τα τελευταία 6 χρόνια ζει στην Σύρο. Σπουδάζει graphic/web and product design και ασχολείται με τον σύγχρονο χορό. Αγαπά την φωτογραφία, τον καφέ, την θάλασσα και την μουσική. Θα ήθελε να μπορεί να πετάξει ή να έχει ένα τροχόσπιτο και να γυρίζει τον κόσμο. Μέχρι τότε όμως κάνει τις εικόνες τις λέξεις και τις σκέψεις τις προτάσεις στο blog της http://skepseislekseis.wordpress.com/.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Ποια συχνή διαταραχή μπορεί να μας γεράσει

Ποια συχνή διαταραχή μπορεί να μας γεράσει 6 χρόνια νωρίτερα;

Σύμφωνα με νέα έρευνα μια μορφή άγχους μπορεί να μας μεγαλώσει πιο γρήγορα από την πραγματική μας ηλικία και μάλιστα 6 χρόνια περίπου.

Όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί μια συγκεκριμένη μορφή άγχους και μάλιστα πολύ διαδεδομένη μπορεί να μας γεράσει πριν την ώρα μας. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι μια συχνή μορφή της πάθησης που λέγεται φοβικό άγχος (φοβίες) μπορεί να πυροδοτήσει βλάβες στα κύτταρα που προκαλούν πρόωρη γήρανση.

Οι γυναίκες μάλιστα με φοβίες βρέθηκε να έχουν περισσότερες κυτταρικές βλάβες που σχετίζονται με την ηλικία σε σχέση με τις υπόλοιπες.

Οι μεγαλύτερες γυναίκες με αδικαιολόγητες φοβίες απέναντι σε διάφορες καταστάσεις π.χ. υψοφοβία, αγοραφοβία κτλ έχουν μικρότερα τελομερή σε σχέση με τις πιο… άφοβες. Τα τελομερή βρίσκονται στο τέλος των χρωμοσωμάτων και προστατεύουν το γενετικό υλικό από βλάβες. Θεωρούνται δείκτες της βιολογικής ή κυτταρικής γήρανσης. Τα πιο μικρά τελομερή έχουν συνδεθεί με παθήσεις όπως ο καρκίνος ή η άνοια καθώς και με προβλήματα καρδιάς και θνησιμότητα.

Μια ομάδα ειδικών από το Νοσοκομείο Brigham από τη Βοστόνη, πήρε δείγμα αίματος από περισσότερες από 5.000 γυναίκες ηλικίας 42 έως 69 ετών. Ζήτησαν επίσης από τις γυναίκες να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με τις φοβικές εκδηλώσεις από τις οποίες υποφέρουν.

Η ομάδα των γυναικών που βρέθηκε με υψηλότερο επίπεδο φοβικού άγχους διέθετε σημαντικά μικρότερο μήκος τελομερών.

Ο συγγραφέας της μελέτης Dr Olivia Okereke δήλωσε: «Πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται για το αν - και πώς – το στρες μπορεί να μας κάνει να γερνάμε γρηγορότερα. Αυτή η μελέτη είναι σημαντική γιατί συνδέει μια κοινή μορφή ψυχολογικού στρες (φοβικό άγχος) με ένα πιθανό μηχανισμό που πυροδοτεί την πρόωρη γήρανση».

«Ωστόσο, η συγκεκριμένη μελέτη δεν μπορεί να αποδείξει σχέση αιτίας-αποτελέσματος ή ποιο από τα δύο εμφανίστηκε πρώτο: το άγχος ή τα μικρότερα τελομερή», πρόσθεσε. Τα ευρήματα ανοίγουν τον δρόμο για περαιτέρω έρευνες σχετικά με το άγχος και τη σχέση του με το μήκος των τελομερών. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο διαδικτυακό περιοδικό PLoS ONE.

lifezone.gr

ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΜΕΤΑΞΑ "ΘΕΙΑ ΛΕΝΑ"(1905-16 Οκτωβρίου 1971)

ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΜΕΤΑΞΑ "ΘΕΙΑ ΛΕΝΑ"(1905-16 Οκτωβρίου 1971)

Οι υπηρεσίες που προσέφερε το πρόγραμμα στα μικρά παιδιά και στους γονείς ήταν ανεκτίμητες. Η διασκέδαση συνοδευόταν από τη διδαχή και την καθοδήγηση. Η Αντιγόνη Μεταξά ήταν η ψυχή της εκπομπής αφού τη συνέθετε και την εκτελούσε, χρησιμοποιώντας πάντα ευρηματικούς τρόπους παρουσίασης. Όπως η «Ελενίτσα» που απαντούσε στις περισσότερες ερωτήσεις και λάνσαρε τα τραγούδια της «Θείας Λένας». Ελάχιστοι γνώριζαν πως πίσω από τη φωνή της «Ελενίτσας» κρυβόταν η ενήλικη Ρηνούλα Μενάνδρου.

Η «Θεία Λένα» και οι ραδιοφωνικές εκπομπές της

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς ΑΠΟ http://mikros-romios.gr/

Το 1942, στα δύσκολα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής, η Αντιγόνη Μεταξά -από το 1938 τακτική συνεργάτρια του Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών- αναλαμβάνει να διευθύνει την καθημερινή «Ώρα του Παιδιού». Χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο «Θεία Λένα» θα συντροφέψει εκατοντάδες χιλιάδες παιδικές ψυχές. Η χαρακτηριστική μουσική της εκπομπής της υπήρξε το δημοφιλέστερο παιδικό άκουσμα περίπου για μία τριακονταετία.

Επίσης, άγνωστο ήταν στο ευρύ κοινό πως το περίφημο «Καλημέρα παιδιά. Πέστε και σεις Καλημέρα», όπως και η εκπομπή από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 ήταν ηχογραφημένα. Η ηχογράφηση θεωρούνταν τότε ένα από τα σημαντικότερα «ατού» της Ραδιοφωνίας, της οποίας τα στούντιο φιλοξενούνταν ακόμη στο Ζάππειο Μέγαρο.

Η Αντιγόνη Μεταξά (1905-1971) υπήρξε σπουδαία συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας και δημιουργός του πρώτου παιδικού θεάτρου στην Ελλάδα. Είχε σπουδάσει Παιδαγωγικά στο Παρίσι και Υποκριτική στο Ωδείο Αθηνών, απ’ όπου αποφοίτησε με χρυσό μετάλλιο. Το 1967 δημιούργησε το πρώτο ελληνικό τηλεοπτικό πρόγραμμα.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Εικονοθεραπεία 23

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Κρυσταλλοθεραπεία

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Στα τρυπημένα σημεία λέει σώματος, θεραπευτή, συνδιάζεται κ.ά.

ΓΙΟΥΛΗ ΤΣΟΥΡΕΚΑ "ΑΕΡΟΣΤΑΤΟ.."

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

ΓΙΟΥΛΗ ΤΣΟΥΡΕΚΑ "ΑΕΡΟΣΤΑΤΟ.."

΄Ετσι θέλω να πετάξω ψηλά στον Ουρανό

σαν ένα Πολύχρωμο Αερόστατο..

Να φύγω .. ψηλά και μακρυά...

όσο πιο μακρυά γίνεται ...

Να με πάρει ο αρωγός άνεμος..

κατά που Φυσάει αυτός..

ο Θεός Αίολος...

Μία αριστερά.. μία δεξιά...

΄Οχι Κάτω...

Μα Επάνω Ψηλά ..

Να βλέπω γαλάζιο Ουρανό...

΄Ασπρα Σύννεφα... πυκνά.. όμως Λευκά..

σαν Περιστέρια.. Λευκά.. σαν τα Χέρια Σου..

Που με Πρωταγκάλιασαν....

Να με πάει Αριστερά... σαν την Ιδεολογία μας..

για έναν Καλύτερο Κόσμο...

Για ό,τι Ονειρευόμαστε Μαζί οι Δυό Μας...

σε χωριστές ζωές ο καθένας από Εμάς...

Να βλέπω Τ΄΄Αστρα .. για Εμάς.. Δίχως Εμάς..

Να βλέπω τα Μάτια σου Από Ψηλά..

Να αφήνομαι ..να τα Ονειρεύομαι...

Είναι ψυχρό, ρηχό να τα βλέπω από φωτογραφίες..

..Παλιώνουν κάποια στιγμή...

Η μορφή σου όμως μένει μεσ΄στη μνήμη τη

Δική Μου ζωντανή... κι Εγώ.. η σάπια κι άτυχη...

Τραγουδάω με το δάκρυ μου .. από Ψηλά

Το όμορφο Χαμόγελό Σου...

..τα μάτια σου και το χαμόγελό σου..

Μονάχα αυτά τα δυό σου ζήτησα ...Θυμάμαι.. ♥

Γευστικά ταξίδια με μαρούλι

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Από παλιό περιοδικό Ε

Χέρμαν Μέλβιλ και Μόμπι Ντικ στο doodle της Google

πηγή http://www.madata.gr

Χέρμαν Μέλβιλ και Μόμπι Ντικ στο doodle της Google

18 Οκτωβρίου 2012, 08:22

Tweet

Η Google σήμερα Πέμπτη 18 Οκτωβρίου τιμά με ένα θαλασσινό doodle τον συγγραφέα του Moby Dick, Χέρμαν Μέλβιλ .
Ο Μόμπι Ντικ είναι μια θαλασσινή περιπέτεια, γεμάτη συμβολισμούς και ένα από τα μεγάλα  κλασικά έργα της αμερικανικής λογοτεχνίας.

Το αφιέρωμα αυτό της μηχανής αναζήτησης στο πιο γνωστό έργο του Μέλβιλ συμπίπτει με την 161η επέτειο της πρώτης έκδοσης του μυθιστορήματος στη Βρετανία το 1851. Το doodle απεικονίζει μια σκηνή από το βιβλίο στο οποίο καπετάνιος Αχαάβ σε μια βάρκα ετοιμάζεται να χτυπήσει την τεράστια λευκή φάλαινα.

Το αφιέρωμα συμπίπτει επίσης με ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για την καταγραφή όλων των 135 κεφάλαιων  του μυθιστορήματος πάνω από 135 ημέρες, με αναγνώσεις από διάσημους οπαδούς συμπεριλαμβανομένων Ντέιβιντ Κάμερον, Tilda Swinton, Stephen Fry και Simon Callow εκπομπή καθημερινά σε απευθείας σύνδεση.

Με αφηγητή τον ναύτη Ισμαήλ, παρακολουθούμε το ταξίδι ενός σαλεμένου καπετάνιου, ονόματι Αχαάβ, που έχει βάλει σκοπό της ζωής του να ανακαλύψει και να σκοτώσει μια θηριώδη λευκή φάλαινα με το όνομα Μόμπυ Ντικ, η οποία σε ένα προηγούμενο ταξίδι τού είχε κόψει το πόδι σε μια μονομαχία τους στη θάλασσα. Ο Μέλβιλ, που είχε δουλέψει χρόνια ως ναυτικός, εστιάζεται σ' έναν «άνθρωπο που δε φοβάται Θεό, που μοιάζει με Θεό, είναι υπέροχος άνθρωπος ο Καπετάν Αχαάβ»

Το πολυσέλιδο μυθιστόρημα περιγράφει την επικών διαστάσεων σύγκρουση Αχαάβ και Μόμπι Ντικ, που είναι, κατ' επέκταση, μια αναμέτρηση ανάμεσα στις δυνάμεις της Φύσης και τον Άνθρωπο. Συν τοις άλλοις, είναι ένα εγκυκλοπαιδικό μυθιστόρημα, που δίνει στον αναγνώστη πληθώρα πληροφοριών για τη ζωή στη θάλασσα και τη φαλαινοθηρία.
Μέσα από το ταξίδι και  τους κύριους χαρακτήρες, γίνεται αναφορά στις κοινωνικές τάξης και την μάχη τους, την μάχη ανάμεσα στο καλό και το κακό, και την ύπαρξη του Θεού.

Οι κριτικοί βιβλίων δέχονται ότι το μυθιστόρημα του Χέρμαν Μέλβιλ στέκεται στο ίδιο δημιουργικό ύψος με τις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες και τα έργα του Σαίξπηρ

Σήμερα αναγνωρίζεται πλέον ως ένας από τους πιο διάσημους Αμερικανούς συγγραφείς και το βιβλίο του "Μόμπυ Ντικ" θεωρείται ένα από τα καλύτερα έργα του κόσμου.

Σήμερα...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΛΟΥΚΑΣ ΜΑΡΙΝΟΣ

πηγή http://el.wikipedia.org

Ευαγγελιστής Λουκάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Λουκάς, πορτρέτο απ' τον Αντρέα Μαντένια (1431).

Ο Λουκάς ήταν Χριστιανός του 1ου αιώνα μ.Χ. και συγγραφέας του ομώνυμου Ευαγγελίου και των Πράξεων των Αποστόλων, βιβλία τα οποία περιλαμβάνονται στην Αγία Γραφή.

Ο Λουκάς ήταν ιατρός^[1], πιθανότατα ελληνικής καταγωγής. Έγινε χριστιανός προερχόμενος από τους Εθνικούς. Υπήρξε στενός συνεργάτης του Παύλου και τον συνόδεψε σε πολλές από τις περιοδείες του. Σύμφωνα με κάποιες παραδόσεις κήρυξε στη Νότια Ευρώπη και μαρτύρησε στην Ελλάδα.

Δεν είναι γνωστά με ακρίβεια τα γεγονότα της ζωής του Λουκά μετά το μαρτύριο του Παύλου. Είναι πιθανό ότι λόγω του διωγμού των χριστιανών, θα πρέπει να εγκατέλειψε τη Ρώμη. Σύμφωνα με τον Γρηγόριο Ναζιανζηνό, ο Λουκάς συγκαταλέγεται μεταξύ των πρώτων μαρτύρων της Εκκλησίας. Κατά τον Νικηφόρο Κάλλιστο, ο Λουκάς υπέστη μαρτυρικό θάνατο, αφού τον κρέμασαν σε ένα ελαιόδενδρο στην Έφεσο^[2] σε ηλικία 80 ετών, ενώ σύμφωνα με τον Ιερώνυμο πέθανε στη Θήβα της Βοιωτίας σε ηλικία 84 ετών.

Η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 18 Οκτωβρίου. Θεωρείται επίσης άγιος από την Καθολική, την Λουθηρανική, την Αγγλικανική και μερικές ακόμα Προτεσταντικές εκκλησίες.

---------------------------------------

πηγή http://pmeletios.com/ar_meletios/agioi/o_eyaggelisths_loykas.html

 

Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΛΟΥΚΑΣ

    Ο Λουκάς ήταν Ρωμαίος πολίτης, πράγμα που αποδεικνύει το ρωμαϊκό όνομά του, διότι μόνο Ρωμαίος πολίτης δικαιούνταν να έχει ρωμαϊκό όνομα. Το Λουκάς προέρχεται από την σύντμηση του λατινικού ονόματος Lucanus, Λουκανός. Το Lucanus παράγεται από το ουσιαστικό lux-lucis=φως και σημαίνει τον φωτεινό.

    Υπήρξε κατά την παράδοση της Εκκλησίας μας, που μαρτυρείται από τα πρώτα χρόνια μέχρι σήμερα, ευαγγελιστής και ιστορικός της. Έγγραψε το κατά Λουκά ευαγγέλιο και τις Πράξεις των αποστόλων, που είναι η πρώτη εκκλησιαστική ιστορία του Χριστιανισμού. Σαν ευαγγελιστής ασχολείται με τους πτωχούς και καταφρονεμένους, τους περιθωριακούς και αμαρτωλούς. Οι παραβολές του Ασώτου, του Τελώνου και Φαρισαίου, του πλουσίου και του φτωχού Λαζάρου, του άφρονος πλουσίου, του Ζακχαίου, του καλού Σαμαρείτη και άλλες πολλές είναι αποκλειστικά δικές του. Είναι ο μόνος ευαγγελιστής που ασχολείται με τα παιδικά χρόνια του Χριστού, όπως και με σημαντικές στιγμές της ζωής της Παναγίας. Σαν ιστορικός θεωρείται έγκυρος και αμερόληπτος. Στα κείμενα του υπάρχει ιστορική και γεωγραφική ακρίβεια· ως προς δε τα πρόσωπα ή τις καταστάσεις που εξιστορεί υπάρχει θαυμαστή συναισθηματική ουδετερότητα.

    Όταν χρησιμοποιεί την Παλαιά Διαθήκη, δεν υστερεί έναντι των άλλων συγγραφέων της Καινής Διαθήκης που είναι όλοι τους Ιουδαίοι. Την γνωρίζει πολύ καλά, όπως γνωρίζει τέλεια και τα ήθη και έθιμα των Ιουδαίων. Απ’ αυτό συνάγουν μερικοί θεολόγοι ότι πριν γίνει Χριστιανός ίσως ήταν προσήλυτος στον Ιουδαϊσμό. Δεν αποκλείεται όμως και ως εθνικός να γνώριζε τα της Παλαιάς Διαθήκης από προσωπική μελέτη και συναναστροφή με εξ Ιουδαίων αδελφούς Χριστιανούς.

    Στην αγία Γραφή το όνομα του Λουκά αναφέρεται μόνο τρεις φορές, στις επιστολές του Παύλου. Ο ίδιος, απλός και ταπεινός όπως ήταν, δεν το αναφέρει ποτέ σε κανένα από τα συγγράμματά του. Αναφέρεται στον εαυτό του στις Πράξεις των αποστόλων, όμως μόνο αόριστα και σε πληθυντικό αριθμό μέσα από τη λέξη «ημείς» (Πρξ. 16,10-16· 20,5-28,31) με την οποία συμπεριλαμβάνει τον Παύλο και την συνοδεία του.

    Οι περιπτώσεις που τον αναφέρει ο Παύλος είναι οι εξής·

α΄) «Ασπάζεται Λουκάς ο ιατρός ο αγαπητός» (Κολ. 4,14).

β΄) «Ασπάζεταί σε Επαφράς ο συναιχμάλωτός μου εν Χριστώ Ιησού, Μάρκος, Αρίσταρχος, Δημάς, Λουκάς οι συνεργοί μου» (Φιλημ. 23).

γ΄) «Λουκάς εστί μόνος μετ’ εμού» (Β΄ Τιμ. 4,11).

    Από τα χωρία αυτά προκύπτουν τα εξής χαρακτηριστικά για τον Λουκά. Από το α΄ προκύπτει ότι ο Λουκάς ήταν εθνικός και όχι Ιουδαίος, διότι εδώ ο Παύλος σαφώς κατατάσσει τον Λουκά στους Χριστιανούς που προέρχονται από τους εθνικούς (Επαφράς, Δημάς), γιατί πιο πάνω μιλώντας για τον Αρίσταρχο, τον Μάρκο και τον Ιησού (Ιούστο) αναφέρει ότι ήταν «οι όντες εκ περιτομής» (πρβλ. Κολ.4,10-11). Επίσης προκύπτει ότι ήταν μορφωμένος και μάλιστα επιστήμονας γιατρός και μάλιστα λίαν αγαπητός. Από το β΄ και από άλλα πολλά χωρία προκύπτει ότι δεν ήταν απλώς ο ιατρός της συνοδείας του Παύλου αλλά και στενός συνεργάτης του. Και από το γ΄ προκύπτει ότι ήταν ο πιο πιστός ακόλουθός του, που δεν τον εγκατέλειψε ποτέ, ενώ άλλοι συνεργάτες του λιποτάκτησαν.

    Ο αρχαίος εκκλησιαστικός ιστορικός Ευσέβιος Καισαρείας γράφει ότι ήταν από την Αντιόχεια της Συρίας. Νεώτεροι ιστορικοί και ερμηνευτές λένε ότι μπορεί να καταγόταν από τους Φιλίππους της Μακεδονίας, επειδή εκεί τον άφησε ο Παύλος ως επίσκοπο για επτά χρόνια, να διοργανώσει την Εκκλησία. Η πρώτη όμως άποψη είναι η επικρατέστερη.

    Υπάρχει η θεωρία από μερικούς εκκλησιαστικούς συγγραφείς ότι ήταν από τους 70 μαθητές του Κυρίου και μάλιστα ο ένας από τους δύο συνοδοιπόρους του Χριστού καθώς βάδιζαν προς Εμμαούς (Λκ. 24, 13,35). Πάντως την θεωρία αυτή δεν την υποστηρίζουν όλοι οι πατέρες και οι γνώμες τους διίστανται.

    Υμνογράφοι όπως ο Λέων ο Σοφός, ο Χριστόφορος ο Πατρίκιος και ο Θεοφάνης ο Γραπτός υπέλαβαν ότι ο συμπορευόμενος μετά του Κλεόπα μαθητής ήταν ο ίδιος ο ευαγγελιστής, ο οποίος από ταπείνωση δεν φανέρωσε το πρόσωπό του, όταν εξιστόρησε το γεγονός στο ευαγγέλιό του. Αυτή η γνώμη έχει υπερισχύσει και διατηρείται ζωντανή μέσα στην ορθόδοξη υμνολογία, όπως φαίνεται από τους ακόλουθους ύμνους.

    «Η ζωή και οδός Χριστός, εκ νεκρών τω Κλεόπα, και τω Λουκά συνώδευσεν, οις περ και επεγνώσθη, εις Εμμαούς κλων τον άρτον· ων ψυχαί και καρδίαι, καιόμεναι ετύγχανον, ότε τούτοις ελάλει, εν τη οδώ, και Γραφαίς ηρμήνευεν, α υπέστη· μεθ’ ων, Ηγέρθη, κράξωμεν, ώφθη τε και τω Πέτρω. (Εξαποστειλάριον Ε΄)

    «Ω των σοφών σου κριμάτων, Χριστέ! Πως Πέτρω μεν τοις οθονίοις μόνοις έδωκας εννοήσαι σου την ανάστασιν, Λουκά δε και Κλεόπα συμπορευόμενος ωμίλεις, και ωμιλών ουκ ευθέως σεαυτόν φανεροίς. Διό και ονειδίζη, ως μόνος παροικών εν Ιερουσαλήμ, και μη μετέχων των εν τέλει βουλευμάτων αυτής. Αλλ’ ο πάντα, προς το του πλάσματος συμφέρων οικονομών, και τας περί σου προφητείας ανέπτυξας, και εν τω ευλογείν τον άρτον εγνώσθης αυτοίς, ων και προ τούτου αι καρδίαι προς γνώσίν σου ανεφλέγοντο· οι και τοις μαθηταίς συνηθροισμένοις, ήδη τρανώς, εκήρυττόν σου την ανάστασιν, δι’ ης ελέησόν ημάς» (Εωθινόν Ε΄ όρθρου Κυριακής, ήχος πλ. Α΄).

    «Έγνωμεν εκ των λόγων των σων, καθάπερ έφης, την των λόγων ασφάλειαν, ων έθου ενθέως, μύστα· επείπερ γράψαι ημίν περί των πραγμάτων επεχείρησας, ων πεπληροφόρησαι και καθώς σοι παρέδωσαν οι πριν αυτόπται, ων και συ ίσος γέγονας υπηρέτης τε της του Λόγου σαρκώσεως, ον, μετά την ανάστασιν, εις Εμμαούς έβλεψας και καιομένη καρδία μετά Κλεόπα συνέφαγες. Αυτού θείας θέρμης και ημών των σε τιμώντων τας ψυχάς πλήρωσον» (Στιχηρόν προσόμοιον, ήχος πλ. Α΄).

    Μεγάλοι όμως πατέρες όπως ο άγιος Χρυσόστομος (στον α΄ λόγο του στις Πράξεις και στην δ΄ ομιλία του στο κατά Ματθαίον), ο Θεοφύλακτος Βουλγαρίας (στην αρχή της ερμηνείας στο κατά Λουκάν) κ. ά. Λέγουν ότι ο Λουκάς δεν υπήρξε αυτόπτης και μαθητής του Κυρίου αλλά μαθητής του αποστόλου Παύλου από το κήρυγμα του οποίου πίστεψε. Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στο Συναξαριστή του και ο μεγάλος διδάσκαλος του γένους Ευγένιος Βούλγαρις συμφωνούν με τη γνώμη των τελευταίων.

    Αλλά εκτός των μεγάλων αυτών πατέρων και διδασκάλων, ο ίδιος ο Λουκάς στον πρόλογο του ευαγγελίου του, λέγει ότι γράφει όπως και άλλοι πολλοί «καθώς παρέδοσαν ημίν οι αυτόπται και υπηρέται γενόμενοι του λόγου». Επίσης στην προς Εβραίους η οποία ως νόημα και διδαχή είναι του Παύλου αλλά ως συγγραφή είναι του Λουκά λέγεται «πως ημείς εκφευξόμεθα τηλικαύτης αμελήσαντες σωτηρίας; Ήτις αρχήν λαβούσα λαλείσθαι υπό του Κυρίου, υπό των ακουσάντων εις ημάς εβεβαιώθη» (Εβρ. 2,3). Άρα δεν ήταν αυτόπτης και αυτήκοος ο ίδιος.

 

* * *

    Ας σταθούμε στους χαρακτηρισμούς που προκύπτουν από το λατινογενές όνομά του και από όσα γράφει ο απόστολος Παύλος στις επιστολές του που προαναφέραμε.

    Α΄. Εθνικός και μάλιστα Ρωμαίος πολίτης. Είναι ο μόνος συγγραφέας των βιβλίων της αγίας Γραφής που ήταν εθνικός και όχι Ιουδαίος. Στο ευαγγέλιό του, που είναι για τους Χριστιανούς που κατάγονται από τους εθνικούς, ανάγει την γενεαλογία του Χριστού μέχρι τον Αδάμ, τον γενάρχη όλης της ανθρωπότητας, ενώ ο Ματθαίος που γράφει για τους Χριστιανούς εξ Ιουδαίων την ανάγει μέχρι τον Αβραάμ, τον γενάρχη των Εβραίων. Με τη γενεαλογία του αυτή διακηρύττει ότι ο Χριστός, σαν άνθρωπος, δεν ανήκει μόνο στους Εβραίους αλλά σε όλους τους ανθρώπους. Για την Αντιόχεια, που κατά την εγκυρότερη γνώμη ήταν ο τόπος καταγωγής του, δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Εκθέτει πως διαδόθηκε το ευαγγέλιο, πως ιδρύθηκε η εκκλησία της και πως εδώ οι πιστοί ονομάσθηκαν για πρώτη φορά Χριστιανοί (Πρξ. 11,26). Για τους έξι από τους επτά διακόνους δεν αναφέρει καταγωγή. Για τον ένα που καταγόταν από την Αντιόχεια σημειώνει ότι ήταν προσήλυτος Αντιοχεύς (Πρξ. 6,5).

    Β΄. Ιατρός. Ο Λουκάς είναι ο πρώτος χριστιανός επιστήμονας που γνωρίζουμε από την Καινή Διαθήκη. Η ιατρική διδασκόταν στα πανεπιστήμια και θεωρείτο ισότιμη με την φιλοσοφία. Η Αντιόχεια που θεωρείτο η Αθήνα της Συρίας, «Συριάδες Αθήναι», είχε και πανεπιστήμια. Πιθανόν να σπούδασε και στην Αθήνα. Υπήρξαν οι μεγάλοι ιατροί Ιπποκράτης και Γαληνός των οποίων τα βιβλία θα μελέτησε ο Λουκάς. Σαν επιστήμονας χειριζόταν σωστά και με ακρίβεια την ελληνική γλώσσα και αυτό το μαρτυρούν τα συγγράμματά του, το ευαγγέλιο και οι Πράξεις των αποστόλων, όπως και η προς Εβραίους επιστολή, η οποία σαν νόημα και διδασκαλία είναι του Παύλου, αλλά -όπως υποστηρίζουν μερικοί ερμηνευτές- σαν συγγραφή είναι του μαθητού του, τού Λουκά. Από τις πληροφορίες που δίδει στις Πράξεις για τα ταξίδια του, τα δρομολόγια των πλοίων, τις καιρικές συνθήκες φαίνεται πολυταξιδεμένος και κοσμογυρισμένος.

    Γ΄. Αγαπητός. Όπως ο Χριστός είχε «μαθητήν ον ηγάπα» (Ιω. 13,23 ·19,26 ·21,7.20) τον Ιωάννη, έτσι και ο Παύλος είχε τον αγαπημένο του μαθητή, που δεν τον εγκατέλειψε και δεν τον πρόδωσε ποτέ. Από τότε που συναντήθηκαν στην Τρωάδα, όπως εξιστορούν οι Πράξεις των αποστόλων, ο Λουκάς βρισκόταν συνέχεια κοντά του. Μόνο για μια περίοδο επτά ετών χωρίσανε, που παρέμεινε ο Λουκάς στους Φιλίππους για ιεραποστολικούς λόγους και περίμενε τον Παύλο εκεί.

    Δ΄. Συνεργός. Ο χαρακτηρισμός αυτός τιμά τον Λουκά ιδιαίτερα. Διότι με τα προσόντα και τις προϋποθέσεις που είχε σαν ιατρός, επιστήμονας, κοσμογυρισμένος, συγγραφέας θα μπορούσε να διαπρέψει στην κοινωνία και να κερδίσει δόξα, πλούτο, ακόμη και ψυχές για τον Χριστό. Αλλά ο Λουκάς, χωρίς κανένας να του το ζητήσει, διάλεξε να θάψει τον εαυτό του και την σταδιοδρομία του την επαγγελματική. Παραιτήθηκε από κάθε προσωπικό δικαίωμα και όνειρο, για ν’ αφιερωθεί εξ ολοκλήρου στη διακονία του Παύλου. Πολύ μεγάλο επίτευγμα αυτό. Διότι στο διάβα της ιστορίας βρέθηκαν πολλές φορές άνθρωποι που θυσίασαν την περιουσία τους, την υγεία τους, την ζωή τους, τον εαυτό τους χάριν της Εκκλησίας, της πατρίδας, ή άλλων σπουδαίων σκοπών. Λίγες όμως φορές και πολύ σπάνια θυσίασαν το εγώ τους και την προσωπική τους προβολή. Η θυσία αυτή του Παύλου δεν έμεινε απαρατήρητη από το Θεό, ο οποίος τον αντάμειψε με την αιώνια προβολή και δόξα του συγγραφέως της Καινής Διαθήκης (ευαγγελιστού και ιστορικού), και τη δόξα του αποστόλου και συνεργάτη του Παύλου.

 

* * *

 

    Ο ευαγγελιστής Λουκάς μαρτυρείται ότι μαρτύρησε στην Θήβα της Βοιωτίας, όπου είχε έρθει για να κηρύξει το ευαγγέλιο μετά το μαρτύριο του αποστόλου Παύλου. Τον κρέμασαν σε μια ελιά όπως ιστορεί ο Νικηφόρος Κάλλιστος Ξανθόπουλος (14ος αιών) στην Εκκλησιαστική Ιστορία του. Ο τόπος του μαρτυρίου του, κατά παράδοση, βρίσκεται στο σημερινό παλαιό νεκροταφείο των Θηβών (ανατολικά της πόλεως), η εκκλησία του οποίου είναι αφιερωμένη στον άγιο Λουκά. Μέσα στο ναό αυτό, στο δεξιό μέρος του ιερού, βρίσκεται αρχαία ρωμαϊκή λάρνακα, όπου είχε εναποτεθεί το άγιο λείψανο. Η αγία αυτή λάρνακα μυροβλύζει κατά καιρούς (π.χ. στις 22-12-1997) και είναι πολύ θαυματουργός.

    Το άγιο λείψανό του επί αυτοκράτορος Κωνσταντίου (337-361), υιού του Μ. Κων/νου, μεταφέρθηκε στην Κων/πολη (3-3-357) και τοποθετήθηκε στο ναό των αγίων αποστόλων, μαζί με τ’ άγια λείψανα των αγίων Ανδρέου και Τιμοθέου. Σήμερα όμως το άγιο λείψανο του βρίσκεται στην Πάδουα της Ιταλίας, κοντά στη Βενετία, όπου μεταφέρθηκε από τους Φράγκους το 1204, και είναι τοποθετημένο στην εκκλησία Santa Iustina στο κέντρο της πόλεως.

    Υπάρχουν όμως και πληροφορίες άλλων συναξαριστών ότι κοιμήθηκε εν ειρήνη στην Θήβα ή ως επίσκοπος στην Αίγυπτο.

ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ 
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω