Εργασία και Χρήμα

http://www.antifono.gr

Εργασία και Χρήμα

Παρασκευή, 13 Σεπτέμβριος 2013 08:00Γραπτός Λόγος

Γιώργης Παπανικολάου

Τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων που συνιστούν τον συντελεστή κόστους εργασία, στη παγκόσμια παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών της πραγματικής οικονομίας, αποτελούν ταυτόχρονα και τον κύριο όγκο των ανθρώπων που συνιστούν τον παράγοντα κατανάλωση, για χάρη του οποίου συντελείται η παραγωγή.

Αυτή η απόλυτα λογική σχέση, που φαντάζει τόσο απλή και αναγκαία, για την επιβίωση και τη καλυτέρευση της ζωής του ανθρώπου, αποτέλεσε κι εξακολουθεί ν’ αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία στήθηκαν και στήνονται όλες οι θεωρίες και οι πρακτικές εφαρμογές τους, που αφορούν τη διαχείριση αυτής της σχέσης.

Το χρήμα προέκυψε ως αναγκαία συνθήκη, για να καλύψει την μονάδα αποτίμησης της ανταλλακτικής αξίας κάθε αγαθού και υπηρεσίας, και κατά συνέπεια και της ίδιας της εργασίας.

Η εγκυρότητα της αξίας του χρήματος διασφαλιζόταν πάντοτε από την εγγύηση της κρατικής οντότητας που ήταν αποκλειστικά υπεύθυνη για την κοπή και την κυκλοφορία του νομίσματος.

Η εγγύηση αυτή είχε άμεση ανταπόκριση με το κρατικό θησαυροφυλάκιο, το οποίο, μεταξύ των άλλων περιείχε το πολύτιμο μέταλλο του χρυσού, που, σχεδόν απ’ την αρχή της ιστορίας του ανθρώπου, είχε αναγνωρισθεί ως μια αναμφισβήτητη μονάδα μέτρησης του πλούτου μιας χώρας.

Όμως το γέμισμα των θησαυροφυλακίων με χρυσό, πολύτιμα μέταλλα και πετράδια, δεν έγινε πάντα με την ελεύθερη βούληση της ανθρώπινης εργασίας, αλλά, σχεδόν κατά κανόνα, με την άσκηση βίας και την ισχύ των όπλων.

Ανέκαθεν, άρχοντες και κράτη εφάρμοσαν μια σκληρή και πολλές φορές απάνθρωπη αποικιοκρατική πολιτική, εναντίον κοινωνιών, κρατών και λαών, προκειμένου να απομυζήσουν και να οικειοποιηθούν τον πλούτο τους (ορυκτό, ενεργειακό, πρώτες ύλες και φθηνό ανθρώπινο δυναμικό).

Η μεταφορά του κλεμμένου πλούτου στις μητροπόλεις των αποικιοκρατών, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την ανάδειξη μιας πολύ πλούσιας άρχουσας τάξης και ισχυρών κρατικών οντοτήτων.

Το χρήμα, από αναγκαίο μέσο διευκόλυνσης των ανταλλαγών αγαθών και υπηρεσιών, μετατράπηκε σε παγκόσμιο μέσο αναγνώρισης δύναμης, εξουσίας και επιβολής.

Η σχέση «Εργασία – Παραγωγή – Κατανάλωση» άρχισε να ανταποκρίνεται πλέον σε μια και μόνο έννοια, που δεν ήταν άλλη από την έννοια του κέρδους.

Το κέρδος, όχι σαν τη προκύπτουσα διαφορά από την προστιθέμενη αξία του ανθρώπινου μόχθου στη προσπάθεια δημιουργίας και παραγωγής προϊόντων, για την ικανοποίηση των απαιτήσεων και αναγκών διαχείρισης της καθημερινότητας, αλλά μόνο σαν αυτοσκοπός συσσώρευσης πλούτου.

Το δόγμα: «το δυνατόν καλύτερο αποτέλεσμα με τη δυνατόν μικρότερη προσπάθεια», μετατράπηκε σε: «το δυνατόν μεγαλύτερο κέρδος με το δυνατόν μικρότερο κόστος».

Απ’ την αρχή έγινε φανερό πως η μείωση του κόστους του συντελεστή «εργασία», θα είχε ευνοϊκή επίπτωση και στη μείωση του κόστους των άλλων συντελεστών, διότι η «εργασία» ήταν αναγκαίο στοιχείο κόστους και για τη προμήθεια ενέργειας και πρώτων υλών.

Έτσι, σε πάρα πολλές περιπτώσεις της παγκόσμιας οικονομικής ιστορίας, η «παραγωγή» επιτεύχθηκε με σχεδόν μηδαμινή αποτίμηση κόστους του συντελεστή «εργασία».

Αυτό έγινε με τη καθιέρωση και διατήρηση καταστάσεων σκλαβιάς, δουλείας, παιδικής εργασίας και της ελάχιστης αμοιβής της εργασίας στις διατηρούμενες υπανάπτυκτες χώρες.

Όμως το κέρδος δεν αρκούσε να ήταν μόνο από τη μείωση του κόστους της «εργασίας» και των άλλων συντελεστών της παραγωγής, αλλά και από την «κατανάλωση» που αποτελούσε τον κύριο σκοπό της παραγωγής.

Έτσι, ταυτόχρονα με την αύξηση των δυνατοτήτων για μαζική παραγωγή προϊόντων, αυξήθηκε και η αμοιβή της «εργασίας», προκειμένου να δημιουργηθεί το απαραίτητο «εισόδημα» που θα επέτρεπε την αύξηση της «ζήτησης», και θα δρούσε «πολλαπλασιαστικά» στην αύξηση του εισοδήματος και των κερδών μέσω της «ροπής για κατανάλωση».

Εδώ λοιπόν αρχίζουν να υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες της οικονομικής επιστήμης, όπως: Αποταμίευση, αποθεματοποίηση, επένδυση, πρόσοδος, δανεισμός, τόκος, επιτόκιο, πληθωρισμός, ανάπτυξη.

Κι όλα αυτά φαντάζουν απόλυτα λογικά σε καθεστώς ανταγωνιστικής «ελεύθερης οικονομίας», που κυριαρχεί ο βασικός νόμος της Προσφοράς και της Ζήτησης που συντελεί στη διαμόρφωση των Τιμών των αγαθών και υπηρεσιών.

Όμως, όλ’ αυτά συντελούν στο να μετατραπεί το χρήμα σε απόλυτο σκοπό της όποιας παραγωγικής διαδικασίας.

Τα πάντα πλέον κινούνται γύρω απ’ την επίτευξη αυτού του σκοπού.

Η εργασία και η παραγωγή δεν αφορούν μόνο τη δημιουργία προϊόντων για τη κάλυψη πρώτων και άμεσων αναγκών, αλλά περισσότερο έχουν να κάνουν με προϊόντα που αφορούν συνεχείς επικαλύψεις προηγούμενων αναγκών, και συντηρούν το πνεύμα ενός ορισμένου κοινωνικού καταναλωτικού status.

Μ’ αυτούς τους τρόπους, η αμοιβή της εργασίας επιστρέφει σχεδόν στο ακέραιο σε όσους κατέχουν και διαχειρίζονται σε μεγάλη κλίμακα τα Κεφάλαια και τα Μέσα Παραγωγής.

Εδώ όμως δημιουργείται το μεγάλο πρόβλημα, γιατί ταυτόχρονα με την προτεραιότητα συσσώρευσης κερδών, υπάρχει η πρωταρχική ανάγκη διατήρησης της αξίας του χρήματος, ως το πρώτο σε ανεπάρκεια «αγαθό».

Εξ’ άλλου, στο δόγμα αυτό στηρίζεται όλο το οικοδόμημα του καπιταλιστικού οικονομικού συστήματος.

Μάλιστα, από την δεκαετία του 1930, που η αξία των «σκληρών» νομισμάτων έπαψε να έχει άμεση ανταπόκριση με τα αποθέματα χρυσού, η ανάγκη διατήρησης ή και αύξησης αυτής της αξίας έγινε περισσότερο επιτακτική.

Κάθε περίοδος ανάπτυξης, που, εκτός των άλλων, σημαίνει αύξηση της καταναλωτικής ευχέρειας, μέσω αύξησης της αμοιβής της εργασίας, και κατά συνέπεια αύξηση της κερδοφορίας μέσω της αύξησης των Τιμών, σημαίνει ταυτόχρονα και την αύξηση της κυκλοφορίας του χρήματος και τη δημιουργία πληθωριστικών πιέσεων, που θέτουν σε άμεση αμφισβήτηση τη δυσκολία απόκτησης και την «αξία» αυτού του «ύψιστου αγαθού».

Έτσι λοιπόν, προκειμένου να επανέλθουν τα πράγματα στη «σωστή» τους θέση, κι αφού εν τω μεταξύ έχει επιτευχθεί η υπερκερδοφορία για τους λίγους, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για το «μάζεμα» της κατανάλωσης με την επαναφορά της δυσκολίας ή της μεγάλης δυσκολίας απόκτησης του χρήματος για τους πολλούς.

Για την επίτευξη αυτού του στόχου εφαρμόζονται πολιτικές που έχουν σαν άμεσο αντίκτυπο την υποβάθμιση της αξίας του παράγοντα «εργασία».

Δηλαδή, όσο κι αν ακούγεται περίεργο, η αναβάθμιση της αξίας του χρήματος εξαρτάται κι απ’ την υποβάθμιση της αξίας της εργασίας.

Κι αυτή η υποβάθμιση πραγματοποιείται με τη δημιουργία συνθηκών οικονομικής κρίσης, που ξεκινάει με το έλλειμμα που παρουσιάζεται στη ζητούμενη ποσότητα για τη κάλυψη της κεκτημένης ταχύτητας κυκλοφορίας του χρήματος.

Η οικονομική ασφυξία που δημιουργείται από την ελλειμματική χρηματοδότηση των αναγκών κίνησης της αγοράς, λειτουργώντας αλυσιδωτά, καταλήγει στη μείωση της  απασχόλησης του εργατικού δυναμικού, με συνέπεια την απαξίωση της εργασίας λόγω υπερβολικής αύξησης της προσφοράς της.

Μ’ αυτόν τον τρόπο, το δυσεύρετο χρήμα για τους πολλούς, αποκτάει μεγαλύτερη αξία και προσθέτει μεγαλύτερη δύναμη στους λίγους που το κατέχουν, γιατί η επανακίνηση της οικονομίας και η επιθυμητή «ανάπτυξη» θα εξαρτηθούν από τη διάθεση του συσσωρευμένου χρήματος για επενδύσεις.

Έτσι, γίνεται φανερό πλέον ότι το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου στην εργασία, για επιβίωση και καλυτέρευση της ζωής του, βρίσκεται υπό την αίρεση και τον άμεσο έλεγχο των μεγάλων κατόχων του χρήματος, στου οποίου το όνομα και για τη διαφύλαξη της αξίας και της ισχύος του, μπορούν να διαπράττονται κάθε είδους πόλεμοι με θύματα αυτούς που βρίσκονται στην ασθενέστερη θέση.

Μια ανάλυση των σχετικών ιστορικών γεγονότων, μπορεί να οδηγήσει στο συμπέρασμα της επανάληψης ενός κύκλου Ανάπτυξης – Ύφεσης – Ανάπτυξης, που προσδιορίζεται από βίαιες ανατροπές κοινωνικών δεδομένων με πολέμους και οικονομικές κρίσεις, που δημιουργούν τις βάσεις και τις  «ευκαιρίες» για ένα νέο ξεκίνημα προς την «Ανάπτυξη».

Οι καταστροφές που επέρχονται από τα βίαια αυτά γεγονότα έχουν να κάνουν αποκλειστικά και μόνο με τη ζωή των πολλών, οι οποίοι τα υφίστανται χωρίς να έχουν τρόπο ουσιαστικής αντίδρασης.

Παρ’ όλα αυτά, τα δισεκατομμύρια των καταναλωτών, που συνιστούν τον συντελεστή κόστους «εργασία» στην όλη παραγωγική διαδικασία, διαθέτουν «εν δυνάμει» πολύ σημαντικούς τρόπους αντίδρασης απέναντι στα οργανωμένα συμφέροντα της διεθνούς κερδοσκοπίας. Μόνο που, επί της ουσίας, αυτές οι δυνατότητες παραμένουν σε αδράνεια, γιατί δεν βρήκαν τρόπο έκφρασης μέσα από το συνδικαλιστικό κίνημα, το οποίο αρκείται συνήθως σε κλαδικές διαπραγματεύσεις για την αμοιβή και τις συνθήκες εργασίας.

Αλλά, στις περιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, αυτός ο συνδικαλισμός υποβαθμίζεται σχεδόν μέχρι ανυπαρξίας, ακολουθώντας την υποβάθμιση του παράγοντα «εργασία», και οι όποιες αντιδράσεις φαντάζουν μάταιες, σα να εναντιώνονται απέναντι σ’ ένα φυσικό φαινόμενο.

Όμως, αν σκεφτούμε ότι ταυτόχρονα με τις συνδικαλιστικές διεκδικήσεις μπορούσε να υπάρχει κι ένα καλά οργανωμένο καταναλωτικό κίνημα, τα πράγματα μπορεί να μην ήταν όπως είναι σήμερα στη παγκόσμια οικονομική σκακιέρα.

Κι αυτό, γιατί ένα κίνημα υπεράσπισης των συμφερόντων των δισεκατομμυρίων καταναλωτών, δεν θα είχε να κάνει αποσπασματικά με την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων, αλλά θα μπορούσε να αποτελέσει το αντίπαλο δέος απέναντι στις μονομερείς ενέργειες και «ρυθμίσεις» των τεκταινομένων από τα οικονομικά κέντρα.

Ένα πραγματικό, σοβαρό και ακηδεμόνευτο Κίνημα των καταναλωτών, ακόμα και σε συνθήκες μιας καπιταλιστικής «ελεύθερης οικονομίας», θα μπορούσε να παρεμβαίνει αποτελεσματικά στο όλο οικονομικό γίγνεσθαι, διαμορφώνοντας συνθήκες επηρεασμού ακόμα και της καθαρά κερδοσκοπικής πλασματικής οικονομίας.

Δυστυχώς όμως, μέχρι σήμερα δεν έχει εκδηλωθεί η βούληση για τη σοβαρή οργάνωση και δράση ενός τέτοιου κινήματος, κι όπου υπάρχουν κάποιες οργανώσεις καταναλωτών η δράση τους είναι περιορισμένη και δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν σθεναρά απέναντι στα οργανωμένα κέντρα κερδοσκοπίας.

Ένας από τους βασικούς λόγους αυτής της αδυναμίας είναι ότι η πλειοψηφία των καταναλωτών δεν έχει πεισθεί για τη μεγάλη αναγκαιότητα αυτοοργάνωσής τους, διότι η εντύπωση που επικρατεί είναι ότι ο καθένας είναι από μόνος του σε θέση να αξιολογεί την ποιότητα, την αξία και την αναγκαιότητα προμήθειας των προσφερομένων αγαθών και υπηρεσιών.

Η άποψη αυτή αποτελεί μια προέκταση του βασικού μύθου του συστήματος, που λέει ότι ο καθένας είναι ελεύθερος κι έχει τη δυνατότητα να δρα έτσι που να μπορεί να γίνει «αφέντης στη θέση του αφέντη».

Έτσι λοιπόν το σύστημα, αξιοποιώντας στο έπακρο αυτή την εντύπωση και προβάλλοντας με πολλούς τρόπους αυτόν τον μύθο ως πραγματικότητα, μπορεί να δρα σχεδόν ανενόχλητα και να διαμορφώνει μονομερώς την οικονομική πραγματικότητα προς το συμφέρον του.

Ταυτόχρονα, είναι φανερό ότι η δύναμη που κρύβεται στον κόσμο της κατανάλωσης είναι τεράστια, και μπορεί όταν εκδηλωθεί οργανωμένα να επηρεάσει ή και να ματαιώσει τα σχέδια της διεθνούς κερδοσκοπίας απέναντι στον κόσμο της εργασίας.

Προς το παρόν όμως η δύναμη αυτή βρίσκεται σε αδράνεια.

πηγή: Aντίφωνο, Αύγουστος 2013 - Μαρούσι

Η σιωπή του θανάτου στην ελληνική γη…

http://www.candianews.gr

Η σιωπή του θανάτου στην ελληνική γη…

Όταν οι Γερμανοί μαυροφόρεσαν την Ελλάδα, σκοτώνοντας και καταστρέφοντας…

in ΣΕΛΙΔΕΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 13 Σεπτεμβρίου 2013 - 10:56 - Τελευταία Ενημέρωση: 14 Σεπτεμβρίου 2013 - 14:21 0

Εικόνες σπαραγμού, από τη καταστροφή στην κατοχή, μέσα από ένα αφιέρωμα του μεγάλου αμερικανικού περιοδικού “Life”, το 1944

Παντού ορφανά, χήρες, μανάδες μαυροφορεμένες… Καταστροφή, αποκαΐδια σε κάθε γωνιά του ελληνικού χώρου. Οι Γερμανοί έφευγαν από την Ελλάδα κι άφηναν πίσω τους μόνο την ανατριχιαστική οσμή του θανάτου…
Κάνδανος, Βιάννος, Ανώγεια, Δίστομο… Μερικοί μόνο από τους οικισμούς της ελληνικής που μέσα σε λίγε στιγμές πέρασαν στη σιωπή του θανάτου. Στην άκρα σιωπή…
Οι άνθρωποι χάθηκαν από τη μανία της βαρβαρότητας των Ναζί, που ήθελαν να «εκπολιτίσουν» τον κόσμο… Τον ίδιο «εκπολιτισμό» που επιχειρεί μια άλλη Γερμανία σήμερα, με ίδιο στόχο, αλλά με άλλο όπλο: το χρήμα…
Η Ελλάδα φορούσε μαύρα για πολλά χρόνια μετά την κατοχή…
Οι χήρες έμειναν με το μαύρο στην ψυχή…
Τα παιδιά δεν ξέχασαν ποτέ…
Οι μανάδες και οι πατεράδες έφυγαν με τον καημό…
Η Ελλάδα αντιστάθηκε και το πλήρωσε με το αίμα των νέων και πιο ζωντανών παιδιών της…
Σήμερα, με την αφορμή και του συνεδρίου για τα Ολοκαυτώματα που πραγματοποιείται στη Βιάννο, παρουσιάζουμε σπάνιες εικόνες, μέσα από ένα εντυπωσιακό αφιέρωμα που έκανε το μεγάλο αμερικανικό περιοδικό, “Life”, στις 27 Νοεμβρίου του 1944΄λίγες εβδομάδες, δηλαδή, μετά την απελευθέρωση. Το πολυσέλιδο αφιέρωμα είχε τίτλο «Τι έκαναν οι Γερμανοί στην Ελλάδα» και μέσα από τις φωτογραφίες αναδεικνύεται πραγματικά όλο το δράμα μιας χώρας και των ανθρώπων της που πλήρωσαν με τον χειρότερο τρόπο τη βαρβαρότητα των «πολιτισμένων»…
Νεκροταφεία, παντού νεκροταφεία, με φρεσκοσκαμμένους τάφους, παντού όπου πέρασαν οι Γερμανοί…

Ο μυλωνάς Πέτρος Λατινόπουλος. Έχασε 11 μέλη της οικογένειάς του! ΟΙ Γερμανοί έκαψαν το μύλο και το σπίτι του και σκότωσαν όποιους βρήκαν. Γλίτωσε μόνο εκείνος και ο αδελφός του. Όμως ο τελευταίος στην προσπάθειά του να ξεφύγει, πυροβολήθηκε και έπεσε νεκρός…

Τρεις μαυροντυμένες Ελληνίδες, όπως παρουσιάστηκαν στο αφιέρωμα. Από αριστερά, η Κατίνα Πίτσου. Έχασε πέντε μέλη της οικογένειάς της. Η Μαρία Καρούζου, στη μέση, έχασε 6 μέλη της οικογένειάς της. Οι Γερμανοί σκότωσαν, τον πατέρα και τη μητέρα της, τον αδελφό της, την αδελφή της, το γαμπρό της και το μόλις 3 ετών παιδί τους.
Η Ζωή Σεχρεμέλη (δεξιά) κρατούσε στην αγκαλιά της το μωρό της, όταν τη συνάντησαν Γερμανοί. Ένας απ’ αυτούς σήκωσε το όπλο και πυροβόλησε το βρέφος στο κεφάλι, σκοτώνοντάς το. Η σφαίρα πέρασε το κεφάλι του μωρού και διαπέρασε τη μητέρα του…

Ρακένδυτα, πεινασμένα, χωρίς να ξέρουν την επόμενη μέρα… Τα δυό αδέλφια έχασαν τους γονείς και όλα τα μέλη της οικογένειάς τους…

Η εικόνα της νεαρής μαυροφορεμένης γυναίκας από το Δίστομο, που έγινε από τότε σύμβολο. Η Μαρία Παντίσκα έχασε τη μητέρα της την ώρα που οι Γερμανοί τη βασάνιζαν… ΄Αυτό ήταν το εξώφυλλο του αφιερώματος.

Ρόαλντ Νταλ

Bigbook.gr.

Χθες

Ο Ρόαλντ Νταλ (Roald Dahl, 13 Σεπτεμβρίου 1916 – 23 Νοεμβρίου 1990) ήταν Βρετανός συγγραφέας νορβηγικής καταγωγής, που έγραψε τόσο βιβλία όσο και σύντομες ιστορίες και θεατρικά έργα. Έγινε ευρύτερα γνωστός κατά τη δεκαετία του 1940 γράφοντας βιβλία για παιδιά και για ενήλικες. Πολέμησε ως πιλότος της ΡΑΦ στην Ελλάδα κατά τη Γερμανική εισβολή τον Απρίλιο του 1941.

Ο Ρόαλντ Νταλ γεννήθηκε το 1916 στο Λάνταφ του Κάρντιφ στην Ουαλία. Οι γονείς του, ο Harald Dahl και η Sofie Magdalene Dahl (το γένος Hesselberg) ήταν νορβηγικής καταγωγής. Η οικογένεια Νταλ έφυγε από τη Νορβηγία και εγκαταστάθηκε στο Κάρντιφ τη δεκαετία του 1880. Ο Ρόαλντ πήρε το όνομά του από τον εξερευνητή της Αρκτικής τον Ρόαλντ Αμούνδσεν, ο οποίος εκείνη την εποχή θεωρούταν εθνικός ήρωας. Ο Νταλ μιλούσε νορβηγικά με τους γονείς του και τις αδερφές του. Ο Ρόαλντ και οι αδερφές του βαπτίστηκαν στη νορβηγική εκκλησία του Κάρντιφ, στην ενορία της οποίας ανήκαν οι γονείς τους.

Το 1920 όταν ο Ρόαλντ ήταν μόλις τεσσάρων ετών, πέθανε η επτάχρονη αδελφή του Άστρι από σκωληκοειδίτιδα. Ένα μήνα αργότερα, πέθανε και ο 57χρονος πατέρας του από πνευμονία, ως επακόλουθο του πένθους από το θάνατο της κόρης του. Παρ´όλ’αυτά, η μητέρα του Νταλ αποφάσισε να μην επιστρέψει στους συγγενείς της στη Νορβηγία αλλά αποφάσισε να μείνει στην Ουαλία, καθώς επιθυμία του θανόντος συζύγου της ήταν τα παιδιά τους να φοιτήσουν σε βρετανικά σχολεία.

Το πρώτο σχολείο όπου φοίτησε ο Νταλ ήταν το Καθεδρικό Σχολείο του Λάνταφ. Στην ηλικία των οκτώ ετών, ο Ρόαλντ και τέσσερις από τους φίλους του χτυπήθηκαν με βέργα από το διευθυντή σου σχολείου ως τιμωρία, καθώς είχαν τοποθετήσει ένα ψόφιο ποντίκι σε ένα βάζο με καραμέλες στο συνοικιακό κατάστημα που ανήκε σε μία «κακιά και μισητή» γριά που λεγόταν Πράτσετ (η σύζυγος του σιδηρουργού Πράτσετ). Αυτό το περιστατικό έμεινε στη μνήμη των αγοριών ως "Great Mouse Plot of 1923"-«Η εν έτει 1923 μεγάλη συνωμοσία του ποντικιού», βιβλίο του Νταλ που γράφτηκε ως αποτέλεσμα αυτής της ανάμνησης. Στη συνέχεια, ο Ρόαλντ φοίτησε σε αρκετά οικοτροφεία στην Αγγλία, μεταξύ αυτών στο σχολείο Saint Peter's στο Weston-super-Mare . Οι γονείς του Ρόαλντ επιθυμούσαν να φοιτήσει σε ιδιωτικό σχολείο και το μόνο κοντινό σε απόσταση σχολείο ήταν αυτό, χάρη στην τακτική ακτοπλοϊκή σύνδεση στο κανάλι του Μπρίστολ. Τα σχολικά του χρόνια στο Saint Peter's ήταν μία δυσάρεστη εμπειρία για το Ρόαλντ. Νοσταλγούσε την οικογένειά του και έγραφε στη μητέρα του σχεδόν σε καθημερινή βάση. Ωστόσο, ποτέ δεν τής αποκάλυψε τη δυστυχία που ένιωθε, φοβούμενος τη λογοκρισία του σχολείου. Μόνο μετά το θάνατό της ανακάλυψε ο Ρόαλντ ότι η μητέρα του είχε φυλάξει όλα τα γράμματά του, δένοντάς τα σε μικρά δέματα που συγκρατούνταν με μία πράσινη ταινία . Αργότερα, φοίτησε στο σχολείο Ρέπτον στο Ντέρμπυσαϊρ, όπου- σύμφωνα με τη νουβέλα του «Αγόρι»- ο Τζέφρι Φίσερ χτύπησε δυνατά το φίλο του Νταλ Μάικλ. Ο Φίσερ αργότερα έγινε Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερι, πράγμα το οποίο έκανε τον Νταλ να «αμφισβητήσει τη θρησκεία, ακόμη και το Θεό».

Ο Νταλ ήταν πολύ ψηλός, με ύψος 1.98μ ως ενήλικας.[1]. Είχε έφεση στον αθλητισμό και εξελέγη ομαδάρχης στα αθλήματα των Φάιβς και του σκουός. Παράλληλα ήταν μέλος της ομάδας ποδοσφαίρου. Τα παραπάνω συνετέλεσαν στη δημοτικότητά του. Συγχρόνως επέδειξε ενδιαφέρον για τη φωτογραφία. Κατά τη διάρκεια της φοίτησή του, το εργοστάσιο σοκολάτας «Κάντμπουρι» συνήθιζε κατά καιρούς να αποστέλλει στο σχολείο κουτιά με νέα είδη σοκολάτας, έτσι ώστε να δοκιμαστούν από τους μαθητές. Ο Νταλ ονειρευόταν να εφεύρει ένα νέο είδος σοκολάτας που θα έκανε τον ίδιο τον κ. Κάντμπουρι να του απευθύνει τα συγχαρητήριά του. Το γεγονός αυτό ενέπνευσε τον Νταλ να συγγράψει το τρίτο βιβλίο του για παιδιά «Ο Τσάρλι και το εργοστάσιο σοκολάτας».

Κατά τη διάρκεια της παιδικής και εφηβικής του ηλικίας, ο Νταλ περνούσε τις καλοκαιρινές του διακοπές στη γενέτειρα των γονιών του, τη Νορβηγία, απολαμβάνοντας κυρίως τα φιόρδ. Η παιδική του ηλικία περιγράφεται στο αυτοβιογραφικό του έργο «Boy: Tales of Childhood»- «Αγόρι: Ιστορίες παιδικής ηλικίας».

Μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο, ο Ρόαλντ πέρασε τρεις εβδομάδες κάνοντας περιήγηση στο Νιουφάουντλαντ, παρέα με μία ομάδα που ονομαζόταν «Εξερευνητική Ομάδα Ιδιωτικών Σχολείων». Τον Ιούλιο του 1934 προσελήφθη ως υπάλληλος της Royal Dutch Shell Petroleum Company.

Περατώνοντας δύο χρόνια πρακτικής στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο Νταλ μετατέθηκε στο Νταρ ες Σαλάμ στην Ταγκανίκα (η σημερινή Τανζανία). Έμενε σε ένα πολυτελές σπίτι της Shell μαζί με άλλους δύο υπαλλήλους της εταιρίας, έχοντας στη διάθεσή τους ένα μάγειρα και προσωπικούς οικιακούς βοηθούς. Κατά την εκτέλεση της εργασίας του που ήταν η προμήθεια πετρελαίου σε πελάτες της Τανγκανίκα, συνάντησε μεταξύ άλλων ένα περίεργο είδος φιδιού καθώς και λιοντάρια.
Συμμετοχή στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

Ο Νταλ βρισκόταν στην Κένυα όταν ξέσπασε ο 2ος ΠΠ. Υπηρέτησε κατ αρχήν στο πεζικό αλλά τόλμησε ένα μακρύ ταξίδι ως στην Αίγυπτο με σκοπό να καταταγεί στην αεροπορία , τη ΡΑΦ. Ακολούθησε εκπαίδευση μαζί με μια ομάδα άλλων 20 εθελοντών εκ των οποίων επέζησαν αυτός μόνο και άλλοι δυο του πολέμου. Αποφοίτησε Ανθυποσμηναγός και κατετάγη στην 80η Μοίρα πετώντας με παλιά διπλάνα Γκλόστερ Γκλαντιάτορς. Τον Σεπτέμβρη 1940 είχε την ατυχία να καταπέσει με το αεροπλάνο του κοντά στη Μέρσα Ματρούχ , κάτω από άσχημες συνθήκες ορατότητας κι ενώ του τελείωναν τα καύσιμα. Υπέστη βαριά εγκεφαλική κάκωση και μερική τύφλωση. Ακολούθησε μια μακριά περίοδο νοσηλείας απ την οποία οι γιατροί δεν πίστευαν ότι θα αναρρώσει. Τον Απρίλιο του 1941 εντούτοις επανακτά τις δυνάμεις του και αποστέλλεται στην Ελλάδα για ενίσχυση της ΡΑΦ που μάχεται κάτω από αντίξοες συνθήκες. Θα βρεθεί στη Μοίρα 33 με βάση την Ελευσίνα και θα εμπλακεί για πρώτη φορά με γερμανικές δυνάμεις πάνω απ´τη Χαλκίδα καταρρίπτοντας στις 14 και 16 Απριλίου 2 βομβαρδιστικά JU88. Θα συμμετάσχει ενεργά στη Μάχη των Αθηνών τον Απρίλιο του 1941 όπου καταρρίπτει ακόμα ένα JU88. Θα μνημονεύσει τον θάνατο του Σμηναγού του Μάρμαντιουκ Πατλ αργότερα σε βιβλίο του . Στις 21 Απριλίου 1941 οι Γερμανοί χτυπούν άσχημα τη βάση της Ελευσίνας και οι τελευταίοι 7 πιλότοι της Μοίρας 33 , ανάμεσά τους κι ο Νταλ , διαφεύγουν στο μικρό αεροδρόμιο των Μεγάρων. Εκεί ένας Άγγλος Πτέραρχος ζητά έναν εθελοντή πιλότο να μεταφέρει ένα δέμα με εξαιρετικά μυστικό περιεχόμενο στο Άργος. Ο Νταλ είναι ο μόνος που προσφέρεται. Στη συνέχεια η Λουφτβάφε χτυπά το Άργος και καταστρέφει οτιδήποτε αεροπλάνο υπάρχει εκεί , αλλά τη στιγμή εκείνη ο Νταλ και ένας σύντροφός του ο Ντέηβ Κοκ βρίσκονται κατά σύμπτωση στον αέρα σε περιπολία. Σε ένα μήνα θα είναι από τους τελευταίους πιλότους της ΡΑΦ που εγκαταλείπουν την Ελλάδα για την Κρήτη.

Επιστρέφοντας στην Αίγυπτο συνεχίζει την πολεμική του δράση με το σμήνος του που τώρα εδρεύει στη Χάϊφα και έχει στόχο μερικές Γαλλικές δυνάμεις του Βισύ που συνεργάζονται με τους Γερμανούς. Στις 4 και 15 Ιουνίου 1941 καταρρίπτει 2 εχθρικά αεροπλάνα αλλά η κατάσταση της υγείας του επιδεινώνεται απ το παλιό κρανιακό του τραύμα και οι γιατροί του απαγορεύουν τις πτήσεις. Προβιβάζεται σε Υποσμηναγό και μετατίθεται στην Αγγλία και στη συνέχεια αποστέλλεται στην Αμερική ως σύνδεσμος με την Υπηρεσία Πληροφοριών. Εκεί συνεχίζει και το συγγραφικό του έργο. Στο τμήμα που εργάζεται ασχολούνται κυρίως με προπαγανδιστικά άρθρα και σε μερικά σημεία ο Νταλ δεν συμφωνεί με το ύφος και το περιεχόμενο , πράγμα που τον φέρνει σε ρήξη με τους ανωτέρους του οι οποίοι προτιμούν να τον απομακρύνουν πίσω στην Αγγλία. Τερματίζει τον πόλεμο με τον βαθμό του Επισμηναγού και την κατακύρωση 5 βεβαιωμένων καταρρίψεων , 3 στην Ελλάδα και 2 στη Μέση Ανατολή.
Οικογενειακή ζωή

Ο Νταλ νυμφεύθηκε την Αμερικανίδα ηθοποιό (και βραβευμένη με Όσκαρ) Πατρίσια Νιλ στις 2 Ιουλίου 1953 στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας στη Νέα Υόρκη. Ο γάμος τους διήρκεσε τριάντα χρόνια και απέκτησαν πέντε παιδιά: την Ολίβια (η οποία πέθανε σε ηλικία 7 ετών από ιλαρά), την Τέσσα, τον Θίο, την Ωφέλεια και τη Λούση. Το βιβλίο Ο ΜΦΓ αφιερώθηκε την Ολίβια Νταλ. Σε ηλικία τεσσάρων μηνών, ο Θίο Νταλ τραυματίστηκε σοβαρά όταν το παιδικό του καροτσάκι χτυπήθηκε από ένα ταξί στη Νέα Υόρκη. Για κάποιο χρονικό διάστημα έπασχε από υδροκεφαλισμό, γεγονός το οποίο ώθησε τον πατέρα του να ασχοληθεί με την ανάπτυξη ενός μηχανήματος που θα διευκόλυνε την κατάσταση του γιου του. Το 1965 και ενώ ήταν έγκυος στο πέμπτο τους παιδί τη Λούση, η σύζυγός του Πατρίσια προσβλήθηκε από τρία εγκεφαλικά ανευρύσματα. Ο Νταλ φρόντισε για την αποκατάσταση της υγείας της και τελικά η Πατρίσια κατόρθωσε να περπατήσει εκ νέου και να ξαναμιλήσει. Το 1983, το ζεύγος Νταλ πήρε διαζύγιο και ο Ρόαλντ νυμφεύθηκε την κατά 22 χρόνια νεότερή του Φελίσιτυ ("Λίσσυ") ντ' Αμπρώ Κρόσλαντ (γεννηθείσα 12 Δεκεμβρίου 1938).


Συγγραφικό έργο, ταινίες και παράδοση

Το πρώτο του έργο δημοσιεύτηκε στην Αμερική το 1942 κι ήταν η προσωπική του αφήγηση απ' το ατύχημά του στη Λιβύη. Ο συνάδελφός του Σ. Φόρεστερ με τον οποίον εργάζονταν στην Αμερική στην Υπηρεσία Πληροφοριών τον έπεισε να δώσει τον τίτλο : 'Καταρριπτόμενος στη Λιβύη' (Shot down over Libya), αν και ο Νταλ προτιμούσε τον χλευαστικό τίτλο 'Piece of Cake' για τις πολύ δύσκολες στιγμές που έζησε σε εκείνη την περιπέτεια. Ο παραπάνω τίτλος 'Piece of Cake' εντούτοις χρησιμοποιήθηκε στη δεκαετία του 90 για την παραγωγή μιας τηλεοπτικής σειράς με αεροπόρους της ΡΑΦ που δεν σχετίζονταν σε περιεχόμενο με το βιβλίο του Νταλ. Ακολούθησε το βιβλίο του 'Going Solo' που αναφέρεται στην αεροπορική και πολεμική του εμπειρία.

Είναι λίγο γνωστό ότι ο Νταλ είναι ο δημιουργός των Gremlins. Το 1943 έγραψε ένα βιβλίο όπου κάτι παράξενα τερατάκια μπαίνουν μέσα στα αεροπλάνα της ΡΑΦ για να κάνουν ζημιές. Η εταιρεία του Ντίσνεϋ αγόρασε τα δικαιώματα, αλλά θα περάσουν κάπου 50 χρόνια μέχρι που να γίνει η αντίστοιχη ταινία όπου χρησιμοποιήθηκε μεν ο τίτλος αλλά όχι και το πλήρες σενάριο απ' την ιστορία του Νταλ.

Θα ακολουθήσουν τα έργα για παιδιά, που τον έκαναν διάσημο: 'Charlie and the Chocolate Factory', 'Matilda' και 'James and the Giant Peach'. Το 'Matilda' γυρίστηκε κωμική ταινία το 2000 με τον ηθοποιό Ντάνυ ντε Βίτο και δανείστηκε το όνομα και το πνεύμα της υπόθεσης του βιβλίου του Νταλ. Το 'Charlie and the Chocolate Factory' είναι έργο που παίζεται μέχρι σήμερα για τα παιδιά και γυρίστηκε επίσης ταινία με τον ηθοποιό Τζην Ουάιλντερ με τον τίτλο 'Willy Wonka & the Chocolate Factory'. Μέρος της μουσικής της ταινίας, τα παιδικά τραγούδια του έργου, ανήκει επίσης στον Νταλ.

Ακολούθησε στα 1960 μια περίοδος με έργα για μεγάλους τύπου 'θρίλερ'. Σχεδόν όλα κατέληξαν σε σενάρια της αμερικανικής τηλεόρασης στις σειρές 'Twilight Zone' και ένα από αυτά, το 'Ο Άνθρωπος από τον Νότο', γυρίστηκε ταινία με πρωταγωνιστές τους Στηβ Μακ Κουίν και Πήτερ Λώρε. Είναι ακόμα πιο άγνωστο στο κοινό ότι το έργο Τζέημς Μποντ 'Ζεις μονάχα δυο φορές' βασίζεται σε δημιούργημα του Νταλ το οποίο υιοθέτησε ο συγγραφέας Ιαν Φλέμινγκ: το όνομα του Νταλ αναφέρεται επίσημα στη συγγραφή του σεναρίου της ταινίας. Το ίδιο συνέβη και με το 'Chitty Chitty Bang Bang' το μαγικό αυτοκίνητο, που γυρίστηκε ταινία με τον ηθοποιό και χορευτή Ντικ Βαν Ντάικ.

Στο αγγλοσαξωνικό κοινό το όνομα του Ρόαλντ Νταλ είναι ήδη μια πασίγνωστη και καθιερωμένη μορφή συγγραφέα. Το 2002 στο Κάρντιφ της Αγγλίας μια παραλιακή πλατεία μετονομάστηκε σε 'Roald Dahl Plass' (Plass είναι η νορβηγική λέξη για την πλαζ) και το 2005 άνοιξε το 'Roald Dahl Museum and Story Centre' στο Great Missenden χάριν της παγκόσμιας προσπάθειας περιορισμού του αναλφαβητισμού.
Εργογραφία
Παιδική λογοτεχνία
Πεζογραφία

(1943) The Gremlins
(1961) James and the Giant Peach
(1964) Charlie and the Chocolate Factory
(1966) The Magic Finger
(1970) Fantastic Mr Fox
(1972) Charlie and the Great Glass Elevator
(1975) Danny, the Champion of the World
(1978) The Enormous Crocodile
(1980) The Twits
(1981) George's Marvellous Medicine
(1982) The BFG
(1983)The Witches
(1985) The Giraffe and the Pelly and Me
(1988) Matilda
(1989) Esio Trot
(1990) The Vicar of Nibbleswicke
(1991) The Minpins

Ποίηση

(1982) Revolting Rhymes
(1984) Dirty Beasts
(1989) Rhyme Stew

Λογοτεχνία ενηλίκων
Μυθιστορήματα

(1948) Sometime Never: A Fable for Supermen
(1979) My Uncle Oswald

Συλλογές διηγημάτων

(1946) Over To You: Ten Stories of Flyers and Flying
(1953) Someone Like You
(1953) Lamb to the Slaughter
(1960) Kiss Kiss
(1969) Twenty-Nine Kisses from Roald Dahl
(1974) Switch Bitch
(1977) The Wonderful Story of Henry Sugar and Six More
(1978) The Best of Roald Dahl
(1979) Tales of the Unexpected
(1980) More Tales of the Unexpected
(1983) Roald Dahl's Book of Ghost Stories
(1986) The Roald Dahl Omnibus
(1986) Two Fables
(1989) Ah, Sweet Mystery of Life: The Country Stories of Roald Dahl

Θεατρικά

(1955) The Honeys

Ελληνικές μεταφράσεις

Οι Βλακέντιοι - Το Θαυματουργό Φάρμακο, μετάφραση Τόνια Καφετζάκη
Ο Τσάρλι και το Εργοστάσιο Σοκολάτας, μετάφραση Τζένη Καββαδία
Ο Τσάρλι και ο Μεγάλος Γυάλινος Ανελκυστήρας, μετάφραση Κίρα Σίνου
Ο Τζίμης και το Γιγαντοροδάκινο, μετάφραση Αθηνά Ανδρουτσοπούλου
Ματίλντα, μετάφραση Κώστια Κοντολέων
Οι Mάγισσες, μετάφραση Κώστια Κοντολέων
Ο ΜΦΓ: Ο Μεγάλος Φιλικός Γίγαντας, μετάφραση Βούλα Μάστορη
Ο Απίθανος Κoς. Φοξ - Το Μαγικό Δάχτυλο, μετάφραση Τόνια Καφετζάκη
Ντάνι, ο Πρωταθλητής του Κόσμου, μετάφραση Αθηνά Ανδρουτσοπούλου
Η Υπέροχη Ιστορία του Χένρι Σούγκαρ, μετάφραση Κώστια Κοντολέων
Τα Παραμύθια Ανάποδα, μετάφραση Όλγα Λαζοπούλου
Τα Παλιοτέρατα, μετάφραση Όλγα Λαζοπούλου
Αγόρι, μετάφραση Όλγα Λαζοπούλου
Σόλο Πορεία, μετάφραση Όλγα Λαζοπούλου
http://el.wikipedia.org/wiki/Ρόαλντ_Νταλ

Λαγκεστρέμια..

http://www.agrotikabook.gr/

Λαγκεστρέμια..ένα δέντρο για όμορφους κήπους

Πέμ, 2013-09-12 19:00

Δεν έχετε πολύ χώρο στον κήπο σας για βάλετε κάποιο δέντρο όπως για παράδειγμα πεύκο, αλλά θέλετε οπωσδήποτε κάποιο δέντρο…
Θέλετε ένα δέντρο που να σας ομορφαίνει τον χώρο σας και να ανθίζει περίεργες εποχές για ανθοφορία, όπως είναι το καλοκαίρι…

Nαι υπάρχει τέτοιο φυτό και δεν είναι άλλο από την Λαγκεστρέμια ή στρατηγός.

Η λαγκεστρέμια είναι ένας μικρός φυλλοβόλος θάμνος με στρόγγυλα μικροσκοπικά φυλλαράκια ξεθωριασμένου πράσινου χρώματος που αναπτύσσεται ταχύτατα και με σχετική ευκολία, καθώς προσαρμόζεται σε όλων των ειδών τα εδάφη και τα κλίματα. Έχει ορθόκλαδη ανάπτυξη, και μπορεί να φθάσει και τα  8m ύψος και τα 6m διάμετρο. Ανήκει στην οικογένεια Lythraceae. 

Το προσωνύμιο στρατηγός οφείλεται στον λείας υφής και ευθυτενούς σχήματος κορμό της που στέκει πάντοτε αγέρωχος και απτόητος, υπερήφανος ανεξαρτήτως κλίματος, αέρα και υπολοίπων δυσμενών καιρικών συνθηκών.

Όπως όλα τα φυτά που κατάγονται από την Κίνα και την Αυστραλία, διαθέτει ζωηρού χρωματισμού μικρά διπλά λουλούδια, που σχηματίζουν μπουκέτα-μπουκέτα πάνω στα κλαδιά του και διατηρούνται εκεί για τουλάχιστον 2 μήνες, ίσως και περισσότερο.

Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του συγκρητικά είναι το οτι επιδέχεται δραστικό κλάδεμα που του επιτρέπει εύκολα και αποτελεσματικά να διαμορφώσει ένα πολύ στυλιζαρισμένο σχήμα χαμηλού θάμνου ή ακόμα και περιορισμένου δέντρου. Δ

ύσκολα επηρεάζεται από τις θερμοκρασίες του Χειμώνα, αντίθετα το Καλοκαίρι είναι πιο ευαίσθητο λόγω της άμεσης αντίδρασης του σε συνθήκες απότομης ξηρασίας.

Ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες θέσεις και κάλλιστα δύναται να κοσμήσει βραχόκηπους, όπου τα χρώματα του σε συνδυασμό με τα φυσικά πετρώματα δημιουργούν ένα άψογο αισθητικά σύνολο.

Συνεχές και προσεχτικό κλάδεμα χρειάζονται και οι λαγκεστρέμια που έχουμε σε γλάστρες στο μπαλκόνι ή την βεράντα μας για να διατηρούν το σχήμα και την ποιότητά του φυλλώματος τους.

Η λίπανση είναι ο καθοριστικότερος παράγοντας για την ανάπτυξη του, αφού του είναι απαραίτητη σε μηνιαία βάση κάθε Άνοιξη και Φθινόπωρο.

Μοναδική αρρώστια που το ταλαιπωρεί είναι το ωίδιο, ασθένεια που καταπολεμάται με φάρμακα και την κατάλληλη καθοδήγηση του γεωπόνου της γειτονιάς σας.

Με δύο λόγια: Απαιτήσεις Είναι φωτόφιλο φυτό και σε ηλιόλουστα σημεία έχει πλούσια ανθοφορία. Αναπτύσσεται πού γρήγορα  και μπορεί να αντέξει σε παγετό -10˚C. Επίσης, παρουσιάζει μεγάλη αντοχή στον άνεμο και τη ρύπανση ενώ είναι ευαίσθητο στην ξηρασία γι αυτό και αναπτύσσεται καλύτερα σε εδάφη μέτριας υγρασίας, στραγγιζόμενα. Άνθηση

Ανθίζει από τον Ιούλιο έως το Σεπτέμβριο. Τα άνθη της λαγκεστρέμιας που μπορούμε να βρούμε είναι χρώματος κόκκινου, ρόζ, λευκού και μοβ σε μεγάλες επάκριες ταξιανθίες.

Πολλαπλασιασμός

Ο πολλαπλασιασμός γίνεται με ημιξυλώδη μοσχεύματα το καλοκαίρι, τα οποία και τοποθετούνται σε μείγμα τυρφης-άμμου για ριζοβολία.

Κλάδεμα

Ανάλογα με το κλάδεμα μπορούμε να διαμορφώσουμε το φυτό σχήμα θάμνου ή δενδρύλλιου. Στην πρώτη περίπτωση κόβεται ο κύριος βλαστός σε ύψος 30 εκατ. από το έδαφος, ώστε να σχηματιστούν χαμηλές διακλαδώσεις. Στη δεύτερη περίπτωση αφήνεται να αναπτυχθεί και να μεγαλώσει ο κύριος βλαστός και μετά από 2-3 χρόνια κλαδεύεται στο επιθυμητό ύψος ώστε να σχηματιστούν οι κύριοι βραχίονες.

Γενικά, το δραστικό κλάδεμα ευνοεί τη νέα βλάστηση και έντονη ανθοφορία. Στα ανεπτυγμένα δέντρα το κλάδεμα γίνεται προς το τέλος του χειμώνα και στα 2/3 του μήκους τους των κλαδιών μιας και ανθίζει μόνο σε βλαστούς τρέχουσας ανάπτυξης.
 

fytokomia.gr

Θα σου στείλω μηνύματα - Νικηφόρος Βρεττάκος

Vana Baziotopoulou.

Χθες

Θα σου στείλω μηνύματα, 

φωνέςαπ΄τα τοπία που σ΄έθελγαν

 και σε μεθούσαν
να σε κάμω ν΄ακούσεις αμυδρά

το κύμα και την καλημέρα μου

Να σου προξενήσω
ένα χαμόγελο

Νικηφόρος Βρεττάκος

Όμορφη μέρα.....

Κ. ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ "Ἄσ᾿ τὴ βάρκα..."

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

12 Σεπτεμβρίου

Κ. ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ "Ἄσ᾿ τὴ βάρκα..."
Ἄσ᾿ τὴ βάρκα στὸ κῦμα ὅπου θέλει νὰ τρέχει,
ἂς ὁρίζει τ᾿ ἀγέρι, τιμόνι-πανί,
τὰ φτερὰ ἅπλωσε πλέρια, ἄκρη ὁ κόσμος δὲν ἔχει,

εἶναι πι᾿ ὄμορφοι οἱ ἄγνωστοι πάντα γιαλοί,
ἡ ζωὴ μία δροσιὰ εἶναι, ἕνα κῦμα, ἂς τὸ φέρει
ὅπου θέλει τ᾿ ἀγέρι, ὅπου ξέρει τ᾿ ἀγέρι.
Ἂς ἀλλάζουν λιβάδια μὲ βράχους καὶ δάση,
γύρω ἂς φεύγουν ποῦ πύργοι, ποῦ καλύβας καπνός,
εἴτ᾿ εἰδύλλιο γελούμενο ἀπλώνετ᾿ ἡ πλάση,
εἶτ᾿ ἀντάρτες καὶ μπόρες σου κρεμᾷ ὁ οὐρανός,
μὴ θαρρεῖς τὸ πανί σου μπορεῖς νὰ βαστάξεις,
ὅπου θέλει τὸ κῦμα μαζί του θ᾿ ἀράξεις.
Τί γυρεύεις, τί θέλεις μὴ κι ἐσὺ τὸ γνωρίζεις;
Ἔχεις πιάσει ποτέ σου τὸ τί κυνηγᾷς;
Μή ῾που σπέρνεις καλὸ τὸ κακὸ δὲ θερίζεις;
Δὲ σκοντάβεις σὲ ρώτημα σ᾿ ὅτι ρωτᾷς;
Ὅτι σ᾿ ἔχει μαγέψει κι ὅτι σοῦ ῾χει γελάσει,
τό ῾χεις μόνος κερδίσει, μοναχὸς ἑτοιμάσει;

Ἄσε τότε τὸ κῦμα ὅπου θέλει νὰ σπάζει,
ἄσ᾿ τὶς ζάλες νὰ σέρνουν τυφλὰ τὴ καρδιὰ
κι ἂν τριγύρω βογγὰ κι ἂν ψηλὰ συννεφιάζει,
κάπου ὁ ἥλιος σὲ κάποιο γιαλὸ θὰ γελᾷ
κι ἂν πικρό τη ψυχή σου τὸ δάκρυ τὴ ραίνει
πάντα κάπου κρυφή, μιὰ χαρὰ τὴ προσμένει.

ΠΙΝΑΚΑΣ - Λύτρας Ν. "Βάρκα με πανί"

Φωτίνια

http://www.agrotikabook.gr/%CF%86%CF%89%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%B9%CE%B1

Φωτίνια

Η φωτίνια είναι ένας από τους πιο εντυπωσιακούς θάμνους ειδικά στις αρχές της άνοιξης.
Γενικά είναι ένα θάμνος με χρώμα φυλλώματος το πράσινο. Όμως σε περίπτωση που εκτίθεται σε ηλιόλουστα σημεία τα νέα φύλλα είναι κόκκινου χρώματος που στην συνέχεια πρασινίζουν.
Κατά την διάρκεια όμως της άνοιξης η παραγωγή  φύλλων όπως και σε όλα τα φυτά είναι μεγάλη.
Έτσι αυτή την περίοδο μετατρέπεται σε έναν κατακόκκινο θάμνο. Τέλη του χειμώνα προς άνοιξη σχηματίζει όμορφα λευκά λουλούδια.
Οι απαιτήσεις σε νερό το καλοκαίρι είναι κάθε 1-2 μέρες ενώ τον χειμώνα περίπου κάθε 6-7 μέρες.
Η χρήση του γίνεται σαν δενδράκι, σαν ανεξάρτητος θάμνος αλλά και σαν φυτοφράχτης. Η συχνή λίπανση θα βοηθήσει στην παραγωγή πιο πολλών ανθέων.
Σε περίπτωση που θα βρεθεί σε σημείο όπου θα υπάρχει ελάχιστος ήλιος θα είναι μόνιμα πράσινα τα φύλλα της.
 

Σήμερα...

Μυζηθρόπιτες αλλιώς

Κρήτη:γαστρονομικός περίπλους.

Χθες

 

Μυζηθρόπιτες αλλιώς: στο φούρνο, με φύλλο κρούστας και κρέμα ξινομυζήθρας. 

Για το πρωινό και όχι μόνο!

http://cretangastronomy.blogspot.gr/2013/09/blog-post_13.html

ΣΤΑΧΤΗ AΠΟ ΞΥΛΑ, Η ΠΟΛΥΤΙΜΗ

http://www.agrotikabook.gr/

ΣΤΑΧΤΗ AΠΟ ΞΥΛΑ, Η ΠΟΛΥΤΙΜΗ

Σάβ, 2012-12-08 22:45

Είναι πολύ ευχάριστο να ζεσταινόμαστε το χειμώνα από την φωτιά, με μια ξυλόσομπα ή τζάκι! Από αυτή τη φυσική ζέστη φωτίζεται το σπίτι, ψή νεται το φαγητό, στεγνώνονται τα ρούχα, ζεσταίνεται το νερό, και φυσικά μένει στο τέλος η πολύτιμη στάχτη! Δεν πετάμε την στάχτη, δεν είναι καθόλου άχρηστη ή σκουπίδι. Συνεχίζουμε να την χρησιμοποιούμε, όπως έκαναν και παλιά και αυτό μας κάνει να νοιώθουμε απερίγραπτη χαρά!

Η στάχτη από ξύλα είναι η σκόνη που έμεινε από την καύση τους. Ξύλα εννοούμε μόνο φυσικά, όχι με βαφές, κόλες  ή επεξεργασμένα.   Πρέπει να προσέχουμε να μην πετάμε μέσα στην φωτιά πλαστικά, αποτσίγαρα, ή οτιδήποτε άλλο σκουπίδι που μπορεί να μολύνει την στάχτη.  Περιμένουμε να κρυώσει εντελώς και μετά την συλλέγουμε. Από την στάχτη ξεχωρίζουμε την άσπρη στάχτη που έχει μείνει πάνω-πάνω από τα καρβουνάκια και την αποθηκεύουμε σε ένα μεταλλικό δοχείο με καπάκι. Τα καρβουνάκια τα κρατάμε σε άλλο δοχείο. Δεν πετάμε τίποτα, γιατί όλα χρειάζονται!

Πάμε τώρα να αναλύσουμε τι περιέχει η στάχτη και είναι τόσο πολύτιμη!
Η στάχτη περιέχει κυρίως ανθρακικό ασβέστιο  από 25% έως 45%(το οποίο είναι ένα ανόργανο αλάτι με χημικό τύπο CaCO3.), λιγότερο από 10 %  περιέχει  Κάλιο (Κ), και λιγότερο από 1%  φωσφορικό άλας.  Υπάρχουν ιχνοστοιχεία σιδήρου, μαγγανίου, ψευδαργύρου, χαλκού και μερικά βαρέα μέταλλα (όπως ο μόλυβδος, το κάδμιο, το νικέλιο και το χρώμιο). Δεν περιέχει άζωτο.  Ωστόσο αυτοί οι αριθμοί ποικίλλουν ανάλογα με την θερμοκρασία καύσης των ξύλων. Η καύση επηρεάζει πολύ τη σύνθεση και την ποσότητά της στάχτης, και κατά συνέπεια υψηλότερη θερμοκρασία μειώνει την απόδοση της στάχτης. Οπότε για καλύτερη ποιότητα στάχτης η χαμηλή θερμοκρασία είναι ιδανικότερη. Σκληρά ξύλα συνήθως παράγουν περισσότερη στάχτη από τα μαλακά, όπως των κωνοφόρων και ο φλοιός και τα φύλλα παράγουν γενικά πιο πολύ  στάχτη από το εσωτερικό ξυλωδών τμημάτων του δέντρου. Κατά μέσο όρο, η καύση των ξύλων δίνει περίπου 6-10% στάχτες.
Παρακάτω θα αναλύσουμε τις χρήσεις της στάχτης, για να μπορούμε να γνωρίζουμε πώς να την χρησιμοποιήσουμε!
Χρήσεις της στάχτης
1. Μπορούμε να φτιάξουμε αλισίβα, απλά βράζουμε 2 με 3 κουταλάκια στάχτη σε 1 μπρίκι με νερό και μετά την σουρώνουμε με ένα φίλτρο του καφέ. Είναι το καλύτερο απορρυπαντικό γενικής χρήσης, καθαρίζει, λευκαίνει και απολυμαίνει ρούχα, πατώματα, τζάμια, ασημικά, πιάτα,  σκουριές που έχουν ποτίσει στα μάρμαρα, κα.
2. Βουτάμε ένα υγρό πανί σε στάχτη ή σε αλισίβα και. Καθαρίζει τις γυάλινες πόρτες από το τζάκι. Τρίβουμε τα τζάμια με ένα υγρό σφουγγάρι βουτηγμένο στη στάχτη. Μια πάστα από στάχτη και νερό μπορεί να αφαιρέσει τους λεκέδες από τα έπιπλα. Αν θέλουμε να φύγει γρήγορα ένας λεκές από τα ρούχα την στιγμή που έγινε, βάζουμε πάνω του λίγη στάχτη και μετά από πέντε λεπτά τον τρίβουμε με ψίχα ψωμιού.
4. Η στάχτη χρησιμοποιείται για να διώξουμε τις άσχημες οσμές. Απλά την βάζουμε πάνω σε οτιδήποτε μυρίζει άσχημα. Πχ. Σε παλιές τουαλέτες, τουαλέτα της γάτας.
5. Για να ξεμυρίσει το ψυγείο μας βάζουμε μέσα ένα πιάτο με καρβουνόσκονη (από ξυλοκάρβουνο), και την ανανεώνουμε μέχρις ότου φύγει κάθε μυρωδιά.
6. Χρησιμοποιείται και στο πλύσιμο των δοντιών, έχω αναρτήσει μια συνταγή για την οδοντική σκόνη εδώ.
7. Μπορούμε να λουστούμε πολύ φυσικά με την αλισίβα, και να χρησιμοποιήσουμε ξύδι στο ξέβγαλμα, αυτό ευνοεί περισσότερο το λιπαρό μαλλί.
8. Την αλισίβα την χρησιμοποιούμε στην κουζίνα μας σε πολλά γλυκά και φαγητά, όπως στην παρασκευή μουσταλευριάς, στα μελομακάρονα, στο ψωμί. Εκτός από την υπέροχη γεύση και την βελούδινη υφή που δίνει στα φαγητά μας καθαρίζει το έντερο από τους παθογόνους μικροοργανισμούς. Το ψωμί γίνεται πιο αφράτο και το βοηθά να μην τρίβεται.
9. Για μεγάλο χρονικό διάστημα η στάχτη του ξύλου έχει χρησιμοποιηθεί στη γεωργία, δεδομένου ότι ανακυκλώνει τα θρεπτικά συστατικά πίσω στην γη. Η στάχτη χρησιμοποιείται και ως λίπασμα, αλλά δεν περιέχει άζωτο. Επίσης δεσμεύεται διοξείδιο του άνθρακα από τους μικροοργανισμούς μέσα στο χώμα η ανάπτυξη των οποίων ενισχύεται από τη στάχτη και η γη γίνεται πιο εύφορη. Λόγω της παρουσίας του ανθρακικού ασβεστίου εξουδετερώνεται η οξύτητα του εδάφους, αυξάνοντας το pH του και αυξάνει την δραστηριότητα των βακτηρίων του εδάφους. Η αύξηση της αλκαλικότητας του εδάφους επηρεάζει την θρέψη των φυτών. Θρεπτικές ουσίες είναι πιο εύκολα διαθέσιμες στα φυτά, όταν το έδαφος είναι ελαφρώς όξινο. Αλλά επειδή αυξάνεται πολύ το pH του εδάφους με την προσθήκη μεγάλων ποσοτήτων μπορεί να κάνει κακό παρά καλό. Η στάχτη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε φυτά που αγαπάνε όξινα εδάφη, όπως είναι οι πατάτες, τα βατόμουρα. Είναι καλο να χρησιμοποιείται με φειδώ και γίνεται τακτικά έλεγχος του PH του εδάφους.
10. Δυναμώνει τα φυτά που αγαπούν το ασβέστιο, όπως είναι οι ντομάτες, τα αμπέλια, οι φασολιές, το σπανάκι, ο αρακάς, τα αβοκάντο, τα σκόρδα κα. Ακόμα ευδοκιμούν και οι τριανταφυλλιές. Μπορούμε να προσθέσουμε  1 / 4 φλιτζανιού σε κάθε λάκκο κατά τη φύτευση.
11. Μια κουταλιά στάχτη ανά 1000 λίτρα νερό δυναμώνει υδρόβια φυτά.
12. Βοηθάει τα φυτά να μην παγώσουν τον χειμώνα αν ρίξουμε πάνω τους μια στρώση από στάχτες.
13. Απωθεί ζώα, τίποτα δεν πλησιάζει την στάχτη! Με την στάχτη απομακρύνονται από τον κήπο διάφορα έντομα και παράσιτα όπως γυμνοσάλιαγκες και σαλιγκάρια κ.α.
14. Διώχνει τα μυρμήγκια αν ρίξουμε λίγη στάχτη στην μυρμηγκοφωλιά τους.  Δεν μπορούν να μεταφέρουν την στάχτη όποτε θα αλλάξουν φώλια!
15. Σκορπίζουμε στάχτη στις γωνίες και στα σκοτεινά σημεία της αποθήκης μας ή του σπιτιού μας. Όσο υπάρχει στάχτη δεν θα πλησιάζουν ποντίκια, κατσαρίδες, έντομα.
16. Απωθεί τις ψείρες (στο τριχωτό της κεφαλής), τους ψύλλους και τα τσιμπούρια από τα κατοικίδια ζώα. Μπορούμε να φτιάξουμε ένα μίγμα στάχτης μαζί με ξύδι ώστε να γίνει μια πηχτή λάσπη και να την αλείψουμε στο τριχωτό.
17. Απωθεί τον σκόρο. Μπορούμε να ρίξουμε στάχτη στα ρούχα μας και μετά να τα αποθηκεύσουμε και όταν θα θέλουμε να τα χρησιμοποιήσουμε απλά τα τινάζουμε. Μπορούν έτσι να μείνουν αρκετά χρόνια χωρίς να πάθουν τίποτα απολύτως.
18. Η ποτάσα (Υδροξείδιο του καλίου,ΚΟΗ) μπορεί να παραχθεί από στάχτη και αποσταγμένο νερό, η οποία με τη σειρά της μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην παραγωγή σαπουνιού. Η διαδικασία είναι λίγο πολύπλοκη και χρονοβόρα και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή γιατί η ποτάσα είναι καυστική.
19. Χρησιμοποιείται στα αιώνια αυγά, τα οποία είναι κονσερβοποιημένα αυγά που φτιάχνουν στην Ανατολή και χρησιμοποιούνται στην κουζίνα τους. Τα αυγά μπορούν να διατηρηθούν με μείγμα πηλού, στάχτης, αλάτι, ασβέστη, και  φλοιού του ρυζιού για αρκετές εβδομάδες έως αρκετούς μήνες, ανάλογα με τη μέθοδο της επεξεργασίας.
20. Η σόδα (Ανθρακικό νάτριο Na2CO3, σόδα πλυσίματος) μπορεί να παραχθεί από την στάχτη.  Η σόδα είναι γνωστή για την καθημερινή χρήση της ως αποσκληρυντικό του νερού.    
Na2SO4 + CaCO3 + 2 C → Na2CO3 + 2 CO2 + CaS
Η σόδα παράγεται από βράσιμο του μίγματος στάχτης και νερού, και στη συνέχεια συλλέγεται όταν το νερό εξατμιστεί.
21. Η στάχτη λιώνει τον πάγο επειδή περιέχει αλάτι. Είναι λίγο πιο από το αλάτι ή άλλες  χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στις μέρες μας.
22. Φίλτρο
Τα κάρβουνα που μένουν από την καύση (τα μαύρα κομμάτια, όχι η γκρι / λευκή στάχτη) μπορούμε να τα χτυπήσουμε με ένα σφυρί και στη συνέχεια να τα αλέσουμε με  ένα γουδοχέρι ή μπλέντερ και να πάρουμε μια λεπτή σκόνη. Η σκόνη αυτή από τα κάρβουνα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φίλτρο.
23. Χρησιμοποιείται για να φιλτράρουμε το κρασί μας αν μας βρήκε λίγο θολό.
24. Αν το νερό πηγής μας έχει σκουλήκια ή κυπρίνους  μπορούμε να το φιλτράρουμε την στάχτη και παίρνουμε ένα πεντακάθαρο νερό.
25.   Αφύγρανση
Κομμάτια από άνθρακα (κάρβουνο) τοποθετούνται σε μεταλλικά δοχεία με τρύπες και  μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση υγρασίας σε μέρη όπως τα ντουλάπια, τα υπόγεια, κάτω από τους νεροχύτες κλπ.
26. Σβήνουμε τη φωτιά , πολύ εύκολα και γρήγορα πετώντας στάχτη πάνω της.
27. Τα παλιά χρόνια χρησιμοποιούσαν για την συντήρηση των σπόρων όπως των φασολιών μεγάλα πήλινα δοχεία που από πάνω τα κάλυπταν με παχύ στρώμα από στάχτη. Αυτό βοηθούσε να μην τα φάνε τα σκαθάρια. Μία μελέτη στη Νιγηρία δείχνει ότι η στάχτη ξύλου αφυδατώνει τους σπόρους και τους καθιστά λιγότερο επιρρεπή σε μόλυνση.
28. Χρησιμοποιείται σε πληγές για να σκοτώσει κάθε μικρόβιο και να γίνει η επούλωση πολύ γρήγορα.  Διαλύουμε  λίγο χειροποίητο σαπούνι μέσα στην αλισίβα και πλένουμε με αυτό την πληγή χωρίς να την ξεπλύνουμε μετά.
29. Ψυγείο χωρίς ηλεκτρικό. Μπορούμε να διατηρήσουμε φρούτα και λαχανικά χωρίς να πάθουν τίποτα  για πολλές μέρες έως και χρόνια!  Σκάβουμε έναν λάκκο, τον γεμίζουμε με στάχτη τοποθετούμε τα λαχανικά έτσι ώστε να μην έρχονται σε επαφή το ένα με το άλλο αλλά ούτε και με το χώμα. Σκεπάστε τον λάκκο με ,ένα ξύλο και τα αφήνουμε.
30. Παλιά για να διατηρήσουν την πυτιά, την βάζανε μέσα σε ένα κέρατο, το γεμίζανε με στάχτη, το σφραγίζανε με λάσπη και κρεμούσανε σε ένα δέντρο. Το αφήνανε εκεί για χρόνια χωρίς να πάθει τίποτα απολύτως η πυτιά.
Σίγουρα θα υπάρχουν και αλλες χρήσεις που δεν ανακάλυψα ακόμα!!!
Πηγές: http://www.thisoldhouse.com/, http://en.wikipedia.org, http://kleitor.blogspot.com, http://www.hort.purdue.edu, http://www.weekendgardener.net/
Πηγή/φωτό: Φυσικά προϊόντα & Καλλυντικά