Κώστας Ακρίβος, Αλλάζει πουκάμισο το φίδι

Ekdoseis Metaixmio.

Καθίσαμε δίπλα δίπλα σ’ εκείνο που ήταν το κρεβάτι του και το πόδι μου ακούμπησε άθελα το ρασοφορεμένο δικό του. Άπλωσε τα χέρια και ζήτησε τα δικά μου. Τα έσφιξε και με κοίταζε. Τα μάτια του τα φώτιζε μια λάμψη που δεν είχα ξαναδεί σε άνθρωπο. Όμως συνέχιζε να μένει βουβός. Μάλλον κάποιο πρόβλημα στις φωνητικές χορδές θα τον ταλαιπωρούσε και τον εμπόδιζε να ανοίξει τα χείλη του να μου μιλήσει· έτσι υπέθεσα. Αλλά έτσι δεν ήταν. Βλέποντάς με να μην μπορώ να καταλάβω τι συνέβαινε, ο Σωτήρης τράβηξε τα χέρια από τα αμήχανα δικά μου και σηκώθηκε. Κάτι έψαξε σε ένα συρτάρι. Σε λίγο ήρθε και στάθηκε μπροστά μου. Στο χέρι του κρατούσε ένα χαρτί, λίγο τσαλακωμένο. Δυο λέξεις όλες κι όλες: ΟΡΚΟΣ ΣΙΩΠΗΣ. Γραμμένες με κεφαλαία και λίγο τρεμάμενα γράμματα. Σήκωσα τα μάτια και τον κοίταξα. Μπροστά μου τώρα στεκόταν ένας άγνωστος, ένας άνθρωπος που δεν γνώριζα τίποτα για αυτόν, κάποιος που ανήκε σ’ έναν άλλο κόσμο.

Κώστας Ακρίβος, Αλλάζει πουκάμισο το φίδι | 
και εδώ το σάουντρακ του βιβλίου: https://www.youtube.com/watch?v=72QbkdMjzhw&list=PLuEel4_zlZHex1WWbblaMGI55KhzgR0tT

http://www.metaixmio.gr/products/2392--.aspx

Ζακάρ

Knitting Daily.

To the garter stitch, and beyond! Let Kate Gagnon Osborn and Courtney Kelley show you how to take your garter stitch to a new level of sophistication on #CraftDaily. http://bit.ly/1fGwZTf ~ Laura

"Σπηλιάρα"

Festivalaki: Cretan festival of Arts & Culture.

Στα έγκατα του Ιδαίου Άντρου στο οροπέδιο της Νίδας, την "Σπηλιάρα" όπου κατά την ελληνική μυθολογία ανατράφηκε ο «Κρηταγενής» Δίας. Την είσοδό του σπηλαίου φύλαγαν οι μυθικοί Κουρήτες οι οποίοι κάθε φορά που ο μικρός Δίας έκλαιγε, χτύπαγαν τα σπαθιά τους πάνω στις ασπίδες ή έκαναν θόρυβο χορεύοντας για να μην ακούσει το κλάμα του ο Κρόνος. Πρόκειται για σημαντικό αρχαιολογικό χώρο στον οποίο έχουν ανακαλυφθεί αντικείμενα από τη μινωική κιόλας εποχή, αγαλματίδια, φιάλες, χάλκινες ασπίδες κ.ά. Ιδανική ώρα για να βρεθείτε στο σπήλαιο είναι το πρωί και συγκεκριμένα την μικρής διάρκειας χρονική περίοδο κατα την οποία ο - υπό γωνία - ήλιος εισβάλλει ολάκερος μέσα στο σπήλαιο.

Idaion Antron cave. The cave where Zeus was raised according to the Mythology. Nida Plateau, Psiloritis mt.

Από έξι χρονών είμαι η ίδια

http://popaganda.gr/%CE%AC%CE%BB%CE%BA%CE%B7-%CE%B6%CE%AD%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CE%AD%CE%BE%CE%B9-%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%8E%CE%BD-%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%B1/

ΒΙΒΛΙΟ
Σταύρος Διοσκουρίδης

18.10.2013

Άλκη Ζέη: Από έξι χρονών είμαι η ίδια

Η συγγραφέας των παιδικών μας χρόνων ανατρέχει με το τελευταίο βιβλίο της στις δικές της πρώτες αναμνήσεις.

Φωτογραφίες, Βίντεο: Γεράσιμος Δομένικος/ FOSPHOTOS

Δεν είναι όλες οι συναντήσεις εύκολες. Ειδικά, αν ο συνομιλητής σου έχει ζήσει τον πόλεμο, τον εμφύλιο, τη χούντα και αυτά που ζούμε τώρα. Ειδικά, αν ο συνομιλητής σου έχει γράψει ένα από τα πιο σημαντικά βιβλία της εγχώριας λογοτεχνίας: Το Καπλάνι της Βιτρίνας. 
Η παράξενη πολυκατοικία στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας έχει δύο εισόδους, δύο σειρές από κουδούνια, δύο ασανσέρ. Είναι γεμάτη γυναίκες. Στο εσωτερικό της λειτουργούν διάφορα γυναικολογικά ιατρεία, όπου το ένα στέλνει τις ενδιαφερόμενες στο άλλο δημιουργώντας μια ανεξήγητη κίνηση. Το διαμέρισμα της Άλκης Ζέη έχει κολλήσει σε μια άλλη εποχή. Όπως όταν πηγαίνεις στο σπίτι της γιαγιάς. Προσπαθώ να της εξηγήσω τι είναι η Popaganda και τη ρωτάω αν μπαίνει στο ίντερνετ. “Βεβαίως και μπαίνω και θα δω και το άρθρο”.
Μόλις έχει γυρίσει από τη Μαδρίτη και ετοιμάζεται να γυρίσει όλη την Ελλάδα για να παρουσιάσει το καινούριο της βιβλίο. Στο Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο επιστρέφει στα χρόνια που δεν έχει αναφερθεί ποτέ. Στα παιδικά και νεανικά. Από τη Σάμο μέχρι την Αθήνα και από την παρέα με τον Γκάτσο, μέχρι το γάμο της με τον Γιώργο Σεβαστίκογλου, την εξορία στη Χίο και το όνειρο πως η Αριστερά κάποια μέρα θα αλλάξει τον κόσμο. “Κοσμοπολίτισσα είστε με όλα αυτά τα ταξίδια”, με ακούτε να ρωτάω στο βίντεο. “Μην το λες αυτό. Παλιά για την αριστερά ήταν βρισιά”.
Να ξεκινήσουμε από τον τίτλο; To Faber είναι το μολύβι που…  Faber νούμερο 2. Ε, με αυτό γράφαμε.
Όλα τα παιδιά είχαν το ίδιο μολύβι; Έπρεπε δηλαδή ή… Έπρεπε γιατί το νούμερο 3 ήτανε πολύ λεπτό, το 1 χοντρό και έτσι το 2. Και είχαν τα παιδιά μολύβι Faber νούμερο 2.
Εσείς σχολείο πήγατε στη Σάμο; Όχι. Ήρθα στην Αθήνα μόλις ήταν να πάμε σχολείο.
Α, οπότε πριν το σχολείο ζήσατε στη Σάμο και μετά ήρθατε εδώ. Υπήρχε καμιά λαχτάρα να αφήσετε την επαρχία και να έρθετε στην Αθήνα; Καμία. Περνούσαμε τόσο ωραία στη Σάμο, που όταν ήρθαμε στην Αθήνα ήταν σαν να είχαμε εκπατριστεί. Γιατί ήμασταν με τον παππού, την θεία μας και ήρθαμε εδώ με τον μπαμπά μας που ήταν αυστηρός και αυτό και λέγαμε ήταν ότι θέλουμε να πάμε στη Σάμο.
Πόσο βοηθούν οι αναμνήσεις τον παιδικό συγγραφέα; Βοηθούν πολύ. Αλλά μου κάνει εντύπωση που βλέπω φίλες μου έτσι, που δε θυμούνται τίποτα από τα παιδικά τους χρόνια. Μου κάνει εντύπωση. Δε μου λένε ποτέ για τα παιδικά τους χρόνια. Ρωτάω που και που να μου πούνε κάτι. Εγώ τα θυμάμαι με τόσες λεπτομέρειες. Να φανταστείτε, ότι για όλο αυτό το βιβλίο δεν χρησιμοποίησα ούτε μια σημείωση.
Και είστε σίγουρη ότι συνέβησαν αυτά; Η αδελφή μου έχει μνήμη ελέφαντα και τη ρωτούσα κάθε τόσο αν είναι έτσι. Όταν μου το επιβεβαίωνε ήμουν σίγουρη.
Μπορεί να ισχύει βέβαια ότι όσο μεγαλώνεις θυμάσαι τι έγινε παλιά και δε θυμάσαι τι έγινε χθες. Ε, όχι ευτυχώς θυμάμαι τι έγινε χθες.
Πώς σας ήρθε να πάτε σ’ αυτή την περίοδο της παιδικής σας ηλικίας; Κοιτάξτε, όλο το υπόλοιπο το έχω γράψει στο μυθιστόρημα Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα. Έχω μεγαλώσει πια, μη φύγω εγώ και κανείς θέλει να γράψει τη βιογραφία μου. Να τη γράψω μόνη μου, να τα πω όπως θέλω.
Τι σας έλειψε πιο πολύ τώρα επιστρέφοντας σε αυτά χρόνια; Αυτοί οι άνθρωποι οι σπουδαίοι που γνώρισα.
Ο Γκάτσος και όλοι αυτοί… Ο Γκάτσος, ο Ελύτης, ο Κουν, ο άντρας μου φυσικά πρώτος πρώτος.
Σας λείπουν; Ναι μου λείπουν πάντα. Τώρα έχασα και έναν πολύ καλό φίλο αλλά όταν είσαι μεγάλος χάνεις τους φίλους σου. Ο Κωστής, καλή ώρα, που ήτανε για μένα ένα διαμάντι άνθρωπος και χτες έγινε η κηδεία, αλλά είναι χρόνια που είναι έτσι απών.
Υπάρχει όμως και η χαρά της επιβίωσης; Ναι, δεν με ενδιαφέρει να πεθάνω, αλλά με πειράζει να μην ξέρω τι θα γίνει μετά.
Πώς ήταν εκείνα τα χρόνια στην Αθήνα; Αφού γυρίσατε από τη Σάμο. Τα πρώτα παιδικά; Ναι.. Στην αρχή δεν ήμασταν καθόλου ευχαριστημένες και πηγαίναμε και σε ένα σχολείο που ήτανε πολύ φασιστικό, αλλά δε το ξέραμε και επειδή μας έκαναν μεγάλη έκπτωση στα δίδακτρα, γιατί ήταν ο θείος μου καθηγητής εκεί. Ύστερα δεν άντεξε και ο θείος μου και έφυγε και πήγαμε στην Αηδονοπούλου και ήταν ένας παράδεισος αυτό το σχολείο.
Όταν λέμε ένα σχολείο πολύ φασιστικό τι εννοούμε; Δηλαδή του Μεταξά. Του Μεταξά. Ζήτω ο Μεταξάς, ζήτω ο βασιλιάς και τέτοια.
Ήταν όμως έτσι το κλίμα, γενικότερα; Όχι, στην Αηδονοπούλου που πήγαμε ήταν η πλήρης δημοκρατία, παρ’ όλο που ήτανε ο Μεταξάς.
Κόντρα στην εποχή. Ήξερε να διαλέγει ανθρώπους η Αηδονοπούλου, η ίδια ήταν γυμνάστρια και δε μπορούσε να είναι διευθύντρια γιατί χρειαζόταν δίπλωμα πανεπιστημίου. Αλλά ήξερε να διαλέγει τους ανθρώπους και είχε επιλέξει τους καθηγητές έναν έναν.
Ήσασταν σχολείο ακόμα στην Κατοχή; Μπορώ να πω ότι μια από τις ωραίες εποχές που θυμάμαι ήταν η Κατοχή, γιατί ενώ ήτανε και η πείνα και ο κίνδυνος, αλλά είχαμε ένα όραμα. Πιστεύαμε ότι και εμείς συμβάλουμε σ’ αυτό το όραμα, και εμείς συμβάλουμε να ελευθερωθεί η Ελλάδα, ότι σίγουρα θα ελευθερωθεί και μετά θα είμαστε ελεύθερες να κάνουμε ότι θέλουμε.
Ναι, υπήρχε ένας στόχος. Τώρα υπάρχει βλέπετε; Όχι, δεν υπάρχει όραμα τώρα.
Δηλαδή δεν υπάρχει το όραμα να ξεχρεώσουμε από αυτή την ιστορία, να φύγει το μνημόνιο. Ε, ωραία, εντάξει, εάν είναι όραμα αυτό, να βγούμε και να ξεχρεώσουμε.
Δεν είναι λίγο μηδενιστικό για τη νέα γενιά να λέτε ότι δεν υπάρχει κάποιο όραμα τώρα; Ανέφερα το όραμα που υπήρχε τότε. Δηλαδή, τώρα εγώ θυμώνω όταν λένε ότι έχουμε πόλεμο, κατοχή. Δεν έχουμε ούτε πόλεμο, ούτε κατοχή. Αλλά σκοπός είναι να βρούμε καινούρια πράγματα. Βλέπεις, και αυτοί που είναι οι προοδευτικοί, ας πούμε οι αριστεροί, έχουνε κολλήσει στα παλιά καλούπια. Καλά το ΚΚΕ εντάξει το παίρνεις σαν μουσειακό αντικείμενο, αλλά και αυτά που λένε οι άλλοι  είναι τετριμμένα. Και παλιά βέβαια, που υπήρχαν οι καθοδηγητές, πολλές φορές έπεφτες σε καλούς και άλλες έπεφτες σε στούρνους.
Τα ίδια λέγανε και τότε οι αριστεροί; Υπήρχαν δύο κατηγορίες. Υπήρχανε οι στούρνοι, αυτοί που άμα σου μιλούσανε έλεγες δε θέλω να πάω εκεί, να φύγω και οι άλλοι οι εμπνευσμένοι που σε έκαναν να θες να πας μαζί τους.
Εσείς αριστερή πάντα. Έχει την ίδια σημασία η λέξη σήμερα;  Όχι. Πρώτα πρώτα τώρα δεν κινδυνεύεις να πεις ότι είσαι αριστερός.
Πήγατε και στη Χίο εξορία. Ναι, και πήγανε άνθρωποι εξορίες, εκτελέστηκαν…
Τι σημαίνει δηλαδή να είσαι αριστερός, εκτός από το να κρύβεσαι; Για εμάς σήμαινε πολλά πράγματα. Σήμαινε ότι πίστευες μια ιδεολογία, ότι όλα θα πάνε καλύτερα μετά, ότι ο λαός θα ανέβει, η παιδεία, η τέχνη, η λογοτεχνία, όλα αυτά.

συνέχεια στην πηγή

«Μπελάδες για τρεις»

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ - PATAKIS PUBLICATIONS.

Ποιος είπε ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή μας προς το καλύτερο;

Η Κατερίνα Τζωρίδου εργαζόταν μέχρι το 2007 στην Ελλάδα ως μεταφράστρια και συγγραφέας παιδικών βιβλίων. 
Έφυγε λίγο πριν την κρίση, τον Απρίλιο του 2008, και σήμερα είναι ιδιοκτήτρια του πολύ επιτυχημένου ελληνικού παντοπωλείου Olivity. Έτσι, τους τελευταίους τρεις μήνες οι κάτοικοι του Άμστερνταμ έχουν ένα νέο αγαπημένο στέκι που σερβίρει σπανακόπιτα, τυρόπιτα, ντολμαδάκια, πλιγουροσαλάτα και μπακλαβά!

Μπράβο, Κατερίνα

Διαβάστε ολόκληρη την ιστορία της Κατερίνας (από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορεί το βιβλίο της «Μπελάδες για τρεις») εδώ:

http://bit.ly/1920g8v
http://bit.ly/H1ddmY

Στη φωτογραφία η Κατερίνα σερβίρει τα βιβλία της!

Τα μυκηναϊκά πλοία του 13ου αιώνα πΧ.

Μυθικη Αναζητηση.

Τα μυκηναϊκά πλοία του 13ου αιώνα πΧ.

"Νέα στοιχεία για τη μορφή των μυκηναϊκών πλοίων που χρησιμοποιούνταν σε εκστρατείες αλλά και στο εμπόριο κατά τον 13ο αιώνα πχ, που αφορούν το μέγεθος, το χρώμα και τη λειτουργικότητα των μυθικών πλοίων των κυριάρχων της Μεσογείου, τα οποία και προκύπτουν από την συγκόλληση και τη μελέτη των τοιχογραφιών του ανακτόρου της Πύλου και οδηγούν σε μια νέα θέαση του μυκηναϊκού πνεύματος...http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/10/13.html#

θρεπτική κατάσταση του φυτού

http://www.kalliergo.gr/kalliergies-odigies/blog-kalliergo/11440-diagnosi-threptikis-katastasis-fyta-1.htmlΠαρασκευή, 18 Οκτωβρίου 2013 19:50

Η διάγνωση της θρεπτικής κατάστασης του φυτού - Μέρος 1/2

Γράφτηκε από την  sopap

• Εκτύπωση
• E-mail

Η θρεπτική κατάσταση του φυτού

Συχνά αναρωτιόμαστε, για να γνωρίζουμε τη θρεπτική κατάσταση των φυτών μας, τι είναι καλύτερο να κάνουμε: ανάλυση φύλλων ή εδαφολογική ανάλυση;
Χρειάζονται και τα δύο ή μήπως όχι;
Ας δούμε για αρχή τι είναι το ένα και τι το άλλο...
Εδαφολογική ανάλυση: Είναι η εξέταση του εδάφους όπου μας δείχνει τα φυσικά χαρακτηριστικά του εδάφους, όπως είναι το ph, η περιεκτικότητα σε οργανική ουσία, τα θρεπτικά συστατικά του εδάφους, η ικανότητα κατακράτησης νερού, την υγρασία και άλλα.
Στην ουσία μας δείχνει το τι μπορεί να είναι διαθέσιμο στα φυτά μας και δίνει "οδηγίες" κατά κάποιο τρόπο ή κατευθυντήριες γραμμές για τη λίπανση. Ανάλυση φύλλων: Είναι η άμεση μέτρηση της θρεπτικής κατάστασης του φυτού.

Τι είναι η φυλλοδιαγνωστική

Όταν χρησιμοποιούμε για ανάλυση τα φύλλα ενός φυτού για να βρούμε τις συγκεντρώσεις των ανόργανων θρεπτικών στοιχείων, κατά τη διάρκεια της βλαστικής περιόδου. Με τη φυλλοδιαγνωστική μπορούμε να προσδιορίσουμε την υπάρχουσα θρεπτική κατάσταση αλλά επίσης και να προλάβουμε τις τροφοπενίες. Είναι δυνατό να χρησιμοποιήσουμε και τους καρπούς ή τα στελέχη αλλά κατά κανόνα είναι τα φύλλα. Αυτό συμβαίνει διότι στα φύλλα συντελούνται βασικές λειτουργίες όπως είναι η φωτοσύνθεση και ο μεταβολισμός αλλά και επειδή στα φύλλα συγκεντρώνεται πάνω από το 50% του συνόλου των θρεπτικών συστατικών. Η περιεκτικότητα των φύλλων σε θρεπτικά στοιχεία σχετίζεται άμεσα με την ανάπτυξη των φυτών και για αυτό χρησιμοποιούνται ως δείκτης της θρεπτικής κατάστασης.
Συλλέγονται φύλλα και από υγιή φυτά αλλά και από φυτά που πάσχουν, έτσι ώστε να συγκρίνεται η περιεκτικότητα τους σε θρεπτικά στοιχεία. Αυτή η χρήση της φυλλοδιαγνωστικής συμβάλει αποτελεσματικά στη διάγνωση διαταραχών της ανόργανης θρέψης. Επομένως, η φυλλοδιαγνωστική επιτρέπει την εξακρίβωση του βαθμού εφοδιασμού μιας καλλιέργειας σε θρεπτικά στοιχεία και της αναμενόμενης αντίδρασής της στη χορήγηση ενός ή περισσοτέρων από αυτά. Το αποτέλεσμα αυτό έχει ιδιαίτερη πρακτική αξία γιατί σχετίζεται άμεσα με το είδος των λιπασμάτων που χρειάζεται η καλλιέργεια για να καλυφθούν οι πραγματικές ανάγκες της. Με την μέθοδο αυτή δεν είναι δυνατόν να καθοριστεί η ποσότητα και η μορφή των λιπασμάτων, χωρίς όμως να υποτιμάται η αξία και η αποτελεσματικότητα της μεθόδου.
Το βασικό ερώτημα που απασχολεί κάθε καλλιεργητή είναι ποιά θρεπτικά στοιχεία είναι ενδεχόμενο να περιορίζουν την ανάπτυξη των φυτών που καλλιεργεί κάθε φορά. Η απάντηση που δίνεται στο ερώτημα αυτό με βάση τα δεδομένα της φυλλοδιαγνωστικής είναι η πιο αξιόπιστη που μπορούμε να επιτύχουμε σήμερα.
Η παραπέρα χρησιμοποίηση των δεδομένων αυτών για την βελτίωση της ανόργανης θρέψης της καλλιέργειας εξαρτάται και από άλλους παράγοντες και κυρίως τις ιδιότητες του εδάφους. Για τον λόγο αυτό η φυλλοδιαγνωστική αποδίδει και αξιοποιείται περισσότερο όταν συνδυάζεται με αναλύσεις εδάφους, οι οποίες παρέχουν τις απαραίτητες πληροφορίες για την αιτιολογία των τροφοπενιών και την αποτελεσματική χορήγηση των θρεπτικών στοιχείων που χρειάζεται μία καλλιέργεια.

Πότε μπορούμε να κάνουμε φυλλοδιαγνωστική στις καλλιέργειες μας

Αμυγδαλιά: η καλύτερη εποχή δειγματοληψίας είναι τον Ιούλιο, μέσα στο πρώτο δεκαήμερο και τα φύλλα τα παίρνουμε από λεπτά κλαδιά.
Βερικοκιά: πραγματοποιείται τους μήνες Ιούνιο- Ιούλιο, τα φύλλα παίρνονται από βλαστούς που δεν έχουν καρπούς, χρειαζόμαστε 8-10 φύλλα/δένδρο και τα παίρνουμε κάθε 30-50 δένδρο. Το δείγμα μας συνολικά θα πρέπει να έχει 150-200 φύλλα.
Ελιά: περίπου 6 εβδομάδες μετά τη πλήρη άνθηση, π.χ. αν έχουμε άνθηση αρχές Μαΐου θα πάρουμε το δείγμα κατά τις 15 Ιουνίου. Προσέχουμε βέβαια τα δένδρα μας να μην έχουν κάποιο πρόβλημα, είτε ασθένεια είτε έντομο, παίρνουμε δείγμα κάθε 5 ή 10 δένδρα, 4-8 φύλλα με τους μίσχους/δένδρο είναι καλά και στη συνέχεια τα βάζουμε σε σακούλες νάιλον. Αν δεν έχετε τη δυνατότητα να τα πάτε την ίδια μέρα στο εργαστήριο, βάλτε τα στο ψυγείο και σε θερμοκρασία 3-5 βαθμούς Κελσίου, όχι όμως στη κατάψυξη.
Εσπεριδοειδή: στα εσπεριδοειδή η φυλλοδιαγνωστική γίνεται από τον Αύγουστο μέχρι τον Νοέμβριο, αλλά καλύτερα είναι μέσα στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου. Λαμβάνονται δείγματα ανά 5 ή 10 δένδρα, τα φύλλα πρέπει να έχουν τους μίσχους τους (το κοτσανάκι που συνδέει το φύλλο με τον βλαστό), τοποθετούνται σε σακούλες νάιλον και στο ψυγείο (όπως στην ελιά).
Κερασιά-Βυσσινιά: τα φύλλα τα μαζεύουμε όταν μαζεύουμε και τους καρπούς, από τη βάση βλαστών ενός έτους.
Μηλιά-Αχλαδιά: μετά τη πλήρη άνθηση, περίπου 8-12 εβδομάδες, από διάφορες πλευρές του δέντρου παίρνουμε τα φύλλα μαζί με τους μίσχους. Για εσάς που έχετε κήπο ή χωράφι, να προσέξετε τα φύλλα να είναι από δένδρα ίδιας ηλικίας, ποικιλίας και υποκειμένου. Το δείγμα μας είναι καλό όταν έχουμε μαζέψει 40-100 φύλλα, τα τοποθετούμε σε χάρτινες σακούλες και τα γνωστά… ψυγείο.
Ροδακινιά: όταν έχουμε πρώιμη ποικιλία παίρνουμε τα φύλλα μας πριν τη συλλογή των καρπών, ενώ αν έχουμε όψιμη ποικιλία παίρνουμε το δείγμα μας γύρω στις 8-12 εβδομάδες πριν τη πλήρη άνθηση. Και στις δύο περιπτώσεις, τα φύλλα τα κόβουμε είτε από τη βάση είτε από τη μέση των ετήσιων βλαστών που δίνουν καρπούς.
Φιστικιά: το δείγμα λαμβάνεται συνήθως από 20 Ιουλίου μέχρι αρχές Αυγούστου. Παίρνουμε 4 σύνθετα (όταν χωρίζεται σε δύο ή περισσότερα μικρότερα φύλλα, π.χ. τριανταφυλλιά, τριφύλλι, φασολιά) φύλλα από κάθε δένδρο και από ύψος 1,2 μέχρι 1,8 μέτρα περιφερειακά του δένδρου και τα φυλάμε σε σακούλες νάιλον μέχρι να τα πάμε στο εργαστήριο, το συντομότερο.
Καρότο: γίνεται ανάλυση στους μίσχους νέων φύλλων ή στο έλασμα παλαιότερων φύλλων.
Καρπούζι: όσοι έχετε τελοσπάντων, παίρνουμε το δείγμα στο στάδιο ανάπτυξης του πρώτου καρπού και παίρνουμε το 60 φύλλο (μαζί με τον μίσχο) από τη κορυφή.
Λάχανο: η κατάλληλη περίοδος είναι μόλις αρχίσουν να σχηματίζονται οι κεφαλές, παίρνουμε τα μεσαία φύλλα του περιτυλίγματος.
Σπαράγγι: η φυλλοδιαγνωστική γίνεται στο τέλος του Ιουνίου, όταν η βλάστηση έχει αναπτυχθεί πλήρως. Παίρνουμε κλαδόφυλλα (έχουν αραχνοειδή επιφάνεια και βοηθούν στη διαπνοή), μήκους 30 εκατοστών από ανεπτυγμένους βλαστούς αρσενικών φυτών.
Ντομάτα-Αγγούρι: κατάλληλα χρονικά διαστήματα για φυλλοδιαγνωστική: 8 εβδομάδες από τη μεταφύτευση, 13 και 21 εβδομάδες μετά. Παίρνουμε φύλλα, από τα ώριμα, συνήθως το 40 με 60 από τη κορυφή.
Φασόλια: το δείγμα λαμβάνεται κατά το στάδιο της καρπόδεσης και γίνεται ανάλυση στο μίσχο του 4ου φύλλου από τη κορυφή.
Ακτινίδιο: από Αύγουστο μέχρι αρχές Σεπτεμβρίου, το δείγμα παίρνεται από βλαστό που έχει τουλάχιστον 8 φύλλα μετά τον καρπό και επιλέγουμε το 4ο.
Αμπέλι: ανά 10-15 πρέμνα παίρνουμε 3-5 φύλλα, στην αρχή της άνθησης ή στο τέλος της ή στην αρχή της ρώγας ή κατά την ωρίμανση.
Βαμβάκι: για όσους επίσης έχετε, πριν ή κατά την άνθηση τα νεότερα αλλά πλήρως ώριμα φύλλα. Το κατάλληλο δείγμα είναι 30-40 φύλλα.

Οι μεταβολές στις συγκεντρώσεις των ανόργανων θρεπτικών στοιχείων στα φύλλα κατά την διάρκεια της βλαστικής περιόδου

Κατά την διάρκεια της βλαστικής περιόδου στα φυτά παρατηρούνται μεταβολές των θρεπτικών στοιχείων, που σχετίζονται με το στάδιο ανάπτυξης που βρίσκονται τα φυτά μας και τις οποίες μπορούμε να παρακολουθήσουμε με επαναλαμβανόμενες δειγματοληψίες. Αυτές οι μεταβολές οφείλονται στη κινητικότητα των θρεπτικών στα διάφορα μέρη του φυτού. Ανάλογα με την κινητικότητα αυτή τα ανόργανα θρεπτικά στοιχεία διακρίνονται σε:

• α) ευκίνητα που είναι τα άζωτο (N), φώσφορος (P), κάλιο (K), μαγνήσιο (Mg), νάτριο (Na), θείο (S) και χλώριο (Cl)
• β) μέτριας κινητικότητας: σίδηρος (Fe), μαγγάνιο (Mn), ψευδάργυρος (Zn), χαλκός (Cu) και το μολυβδαίνιο (Mo) και
• γ) δυσκίνητα: ασβέστιο (Ca) και βόριο (B)

Τα ευκίνητα στοιχεία μπορούν να μεταφερθούν από ένα όργανο σε άλλο, ενώ τα δυσκίνητα μεταφέρονται δύσκολα ή και καθόλου.
Η ποσότητα ενός θρεπτικού στοιχείου που προσδιορίζεται σε ένα συγκεκριμένο μέρος (ιστό του φύλλου) μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή μπορεί να περιγραφεί ως εξής:
Συγκέντρωση (συσσώρευση) στοιχείου = είσοδος - έξοδος + παραγωγή - κατανάλωση
Ο ιστός δεν παράγει αλλά δεν καταναλώνει κιόλας θρεπτικά στοιχεία, επομένως, η συσσώρευση του θρεπτικού στοιχείου που προσδιορίζεται είναι στην ουσία το αποτέλεσμα της διαφοράς των ποσοτήτων που εισήλθαν και εξήλθαν.
Με βάση τη παραπάνω σχέση διακρίνονται οι εξής περιπτώσεις:

1. Η ποσότητα του θρεπτικού στοιχείου που εισέρχεται στο φύλλο είναι μεγαλύτερη από την ποσότητα που εξέρχεται, οπότε σε αυτήν την περίπτωση αυξάνεται η ποσότητα του θρεπτικού στοιχείου στο φύλλο (θετική συσσώρευση). Κάτι τέτοιο παρατηρείται σε ένα νεαρό φύλλο.
2. Η ποσότητα του θρεπτικού στοιχείου που εισέρχεται στο φύλλο είναι ίση προς την ποσότητα που εξέρχεται, οπότε σε αυτή την περίπτωση διατηρείται η ποσότητα του θρεπτικού στοιχείου φύλλο (μηδενική συσσώρευση). Κάτι τέτοιο παρατηρούμε σε ένα ώριμο φύλλο.
3. Η ποσότητα του θρεπτικού στοιχείου που εισέρχεται στο φύλλο είναι μικρότερη από την ποσότητα που εξέρχεται, με συνέπεια να μειώνεται η ποσότητα του θρεπτικού στοιχείου στο φύλλο (αρνητική συσσώρευση). Αυτό το παρατηρούμε σε ένα γερασμένο φύλλο. 

Οι διαταραχές της θρεπτικής κατάστασης του φυτού

Πάμε για αρχή να δούμε κάποιους ορισμούς έτσι για τη πληροφορία και για τη γνώση.

• Τροφοπενία: χαρακτηρίζεται η παθολογική κατάσταση που προκύπτει από τον ανεπαρκή εφοδιασμό του φυτού με θρεπτικά στοιχεία.
• Τοξικότητα: είναι η παθολογική κατάσταση που προκύπτει από τον υπερβολικό εφοδιασμό του φυτού με θρεπτικά στοιχεία. Οπότε, όπως θα καταλαβαίνετε με το να βάζουμε παραπανίσιες ποσότητες, γιατί έχουμε την εντύπωση ότι βοηθάμε, καταφέρνουμε ακριβώς το αντίθετο.
• Απλή τροφοπενία: οφείλεται σε ανεπάρκεια ενός θρεπτικού στοιχείου.
• Σύνθετη τροφοπενία: η ανεπάρκεια οφείλεται δύο ή περισσότερα θρεπτικά στοιχεία.
• Ορατή τροφοπενία: όταν βλέπουμε συμπτώματα σε διάφορα μέρη του φυτού.
• Κρυφή τροφοπενία: υπάρχει έλλειψη θρεπτικού στοιχείου χωρίς να υπάρχουν ορατά συμπτώματα. Αυτό σημαίνει τα εξής δύο: ή ότι η έλλειψη δεν είναι πολύ μεγάλη ή ότι η τροφοπενία είναι σε αρχικό στάδιο.
• Πραγματική τροφοπενία: οφείλεται σε πραγματική ανεπάρκεια ή και τέλεια έλλειψη του αντίστοιχου θρεπτικού στοιχείου στο έδαφος.
• Φαινομενική τροφοπενία: το στοιχείο υπάρχει ποσοτικά στο έδαφος αλλά δεν μπορεί να αξιοποιηθεί από τα φυτά είτε γιατί είναι δεσμευμένο είτε γιατί βρίσκεται σε μεγάλο βάθος.

συνέχεια στην πηγή

Και γύρω τους η θάλασσα

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ - PSICHOGIOS PUBLICATIONS.

Και γύρω τους η θάλασσα (Αφροδίτη Βακάλη, Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ)

Σ' ένα νησί των Κυκλάδων, ο καπετάνιος Παναγής Καρατζάς επιστρέφει για να βρεθεί αντιμέτωπος με παλιούς και νέους δαίμονες.

«κοκτέιλ» («ουρά του κόκορα»)

Bigbook.gr.

18 Οκτωβρίου 1776 – Πρώτη παραγγελία «κοκτέιλ» («ουρά του κόκορα») σε μπαρ της Νέας Υόρκης, που ήταν διακοσμημένο με ουρά πτηνού.

Πολύ πιθανόν κάποιοι από εσάς να μην έχετε ξανακάνει το συνειρμό της «ουράς του κόκορα» με την πιο οικεία λέξη «cocktail» ή αλλιώς «cock-tail». Υπάρχουν αναρίθμητες ιστορίες που μαρτυρούν την προέλευση και μετέπειτα εξάπλωση αυτής της λέξης.

Μια από τις πρώτες αναφορές της, τουλάχιστον γραπτά, ήταν στην αμερικάνικη εφημερίδα «The balance and Columbian Repository» την 1ηδεκαετία του 1800 ως το «cocktail» που κέρναγε ο υποψήφιος δήμαρχος του Claverack της Νέας Υόρκης, σε μια απεγνωσμένη προσπάθειά του να προσελκύσει ψηφοφόρους, η οποία όμως απέβη μοιραία για αυτόν και το κόμμα του. Ένας αναγνώστης αναρωτήθηκε για την έννοια της λέξης «cocktail» και η απάντηση ήταν: «Το τονωτικό ποτό αποτελούμενο από ζάχαρη, νερό, απόσταγμα πικρών βοτάνων (bitter) και οινοπνευματώδη ποτά κάθε είδους». Πρόσφατα βέβαια βρέθηκε μια αναφορά της Morning Post στην λέξη cocktail από το Μάρτιο του 1798 όταν ένας ιδιοκτήτης Bar κέρδισε το λαχείο και έσβησε τα χρέη όλων των πελατών του.

Λέγεται πως λίγο αργότερα, στις κοκορομαχίες της εποχής, οι κόκορες έπιναν ένα μείγμα οινοπνεύματος με το οποίο κέρδιζαν πολύ δύναμη, πιθανότατα μπύρας και οτιδήποτε εύκαιρου (cock ale). Πιθανώς όμως λόγω των φαρμακευτικών χρήσεων του αλκοόλ, το οποίο ανέκαθεν χρησιμοποιούνταν ως γιατρικό από την Αρχαία Ελλάδα και Αίγυπτο έως το Μεσαίωνα και στις μέρες μας, το όνομα έχει προκύψει από την γαλλική αυγουλιέρα «coquetier» η οποία χρησίμευε ως μεζούρα στο φαρμακείο του Peychaud το 1790 στην γαλλική τότε Νέα Ορλεάνη.

Σύμφωνα με μια πιο ρομαντική εκδοχή, όταν ένας Αμερικανός ταβερνιάρης λάτρης των κοκορομαχιών, έχασε τον κόκορα του, έταξε την ανύπαντρη κόρη του ως αντάλλαγμα σε όποιον του τον έβρισκε. Προς απογοήτευσή του όμως, τον κόκορα επέστρεψε ένας αξιωματικός τον οποίο ο πατέρας δεν ήθελε για γαμπρό. Στο γάμο που ακολούθησε, η αναπάντεχα ευτυχισμένη νύφη ανακάτεψε διάφορα ποτά και οι ενθουσιασμένοι καλεσμένοι το ονόμασαν cock-tail.

Μια διαφορετική ιστορία αναφέρει πως κάπου στην Virginia μετά την Αμερικάνικη επανάσταση η Betsy Flanagan, ξακουστή για το σκέρτσο της ιδιοκτήτρια πανδοχείου και χήρα νεκρού στρατιώτη, κερνούσε τους πελάτες της μαγειρεμένα τα κλεμμένα από το γείτονα κοτόπουλα και μείγματα ποτών διακοσμημένα από τα πολύχρωμα φτερά των πουλερικών. Ενθουσιασμένοι και γοητευμένοι οι καλεσμένοι της πίνοντας ζητωκραύγαζαν «Ζήτω η ουρά του κόκορα- Vive le cock tail». Την ίδια περίοδο Γάλλοι αξιωματικοί του Bordeaux έπιναν ένα μείγμα κρασιών το οποίο ονομαζόταν Coquetel και το οποίο συσχετίζεται συχνά με την προέλευση της λέξης.

Μια εξίσου ενδιαφέρουσα ετυμολογική εκδοχή της λέξης αυτής είναι το «cock-tailing». Βάση αυτής, οι ιδιοκτήτες bar ανακάτευαν σε ένα δοχείο σχήματος κόκορα (cock), τα περισσεύματα (tailings) από τα διάφορα βαρέλια κάθε βράδυ. Την επόμενη μέρα τα σέρβιραν από την κάνουλα του δοχείου που έμοιαζε με ουρά, σε μειωμένη τιμή στους πελάτες με μικρότερο βαλάντιο.

Παρόμοιας έμπνευσης είναι και η ιστορία που αναφέρεται στους τζογαδόρους των ποταμόπλοιων του Μισισιπή όπου ο νικητής στα χαρτιά ως είθισται φόραγε ένα καπέλο με ένα κόκκινο φτερό πετεινού και έφτιαχνε ένα μείγμα αλκοολούχων ποτών το οποίο σέρβιρε σε ποτήρια που η μορφή τους θύμιζε κοκόρι και αντιστοίχως ο αναδευτήρας τους θύμιζε την ουρά του.

Μια πρόσφατη Βρετανική εκδοχή είναι πως Άγγλοι ναύτες κάπου στο Μεξικό τον 19ο αιώνα, έπιναν ένα μείγμα ποτών το οποίο οι ντόπιοι ανακάτευαν με κάποια μακριά ρίζα καρπού, η οποία θύμιζε την ουρά του κόκορα «cola de gallo στα ισπανικά».

Εσείς επιλέξτε την πιο ευφάνταστη για εσάς εξήγηση και αναφέρετε την στους φίλους σας στην επόμενη γύρα του αγαπημένου σας cocktail…

Χρύσα Γιατρά, οινολόγος-οινοχόος MSc O.I.V.Paris
giatra.wine.gr

► Κεφτέδες από φάβα

Απλές λύσεις.

► Κεφτέδες από φάβα

Αφήστε για λίγο τον κιμά, και δοκιμάστε ένα «ξεχασμένο» υλικό που θα σας δικαιώσει και με το παραπάνω.

Εναλλακτικά κεφτεδάκια με φάβα αντί για κιμά, με μια νοστιμιά που σίγουρα δεν φανταζόσασταν. Μπορείτε επίσης να τα φτιάχνετε και τις περιόδους νηστείας, για να μην στερείστε τίποτα σε απόλαυση.

• 200γρ. φάβα
• 2 αβγά
• 2κ.σ αλεύρι
• 1 ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
• λίγο ελαιόλαδο
• αλάτι & πιπέρι

Βράζετε τη φάβα και την αφήνετε να κρυώσει.

Προσθέτετε τα αβγά, το κρεμμύδι και το αλατοπίπερο, ανακατεύοντας ώστε να δημιουργηθεί ένα πηχτό μείγμα.

Βάζετε λίγο ελαιόλαδο στο τηγάνι να κάψει, πλάθετε το μείγμα σε μπάλες, τις περνάτε από το αλεύρι, τις τινάζετε ελαφρά και τις τηγανίζετε.

Κάθε κεφτές που είναι έτοιμος, τον βάζετε πάνω σε χαρτί κουζίνας, για να απορροφήσει το επιπλέον λάδι.

Τους σερβίρετε αμέσως ζεστούς, μαζί με λεμόνι.

Πηγή: queen.gr