ΒΕΡΒΕΝΑ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Αλχημείες και Ελιξήρια.

 

Αλχημείες και Ελιξήρια

ΒΕΡΒΕΝΑ (Βερβένα η φαρμακευτική, Verbena officinallis, βερμπένα, σταυροβότανο, γοργόγιαννι)
Οικογένεια: Βερβενίδες (Verbenaceae)
Περιγραφή: Η βερβένα είναι φυτό ποώδες με λεπτό βλαστό ύψους 30-90 εκ. Τα φύλλα της είναι βαθιά σχισμένα, τοποθετημένα αντίθετα στο βλαστό και τα άνθη της είναι μικρά μωβ λιλά, σε μακριούς και λεπτούς στάχεις. Είναι αυτοφυής στην Ελλάδα, σε Πελοπόννησο, Κρήτη και νησιά με πετρώδη εδάφη, στις άκρες των δρόμων και σε χέρσα χωράφια. Συλλέγεται τον Ιούλιο, λίγο πριν ανοίξουν τα άνθη της. Η βερβένα δεν πρέπει να μπερδεύεται με τη λουΐζα (lippia citrodora).
Συστατικά: Βερμπεναλίνη, βερμπενίνη, τανίνη, αιθέριο έλαιο.
Φαρμακευτικές ιδιότητες: Η βερβέβα έχει ηρεμιστικές, σπασμολυτικές, εφιδρωτικές και γαλακταγωγές ιδιότητες. Τονώνει το νευρικό σύστημα, χαλαρώνει, βοηθάει στην κατάθλιψη, τη νευρική εξάντληση και σε περιπτώσεις κρίσεων υστερίας. Ανακουφίζει από πόνους νευρικής φύσης, πονοκεφάλους και ημικρανίες. Συνιστάται σε παθήσεις της χολής και του συκωτιού καθώς και στην ουλίτιδα. Βοηθάει στη ρύθμιση της έμμηνης ρύσης και την αύξηση της γαλακτόρροιας.
Εφαρμογή: Χρησιμοποιείται έγχυμα αποξηραμένων φύλλων βερβένας, 1-3 κ.γ. σε 1 φλυτζάνι βραστό νερό για 10-15 λεπτά. Πίνουμε 3 φορές τη μέρα. Για θεραπεία της ουλίτιδας κάνουμε πλύσεις του στόματος. Χρησιμοποιείται επίσης το βάμμα, 2-3 ml βάμματος 3 φορές τη μέρα. Η βερβένα δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κατά την εγκυμοσύνη.
(Μικρή Εγκυκλοπαίδεια Βοτάνων)

Παναγία Κρήνα, Χίος

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Bυζαντινών Ιστορικά.

 

 

Bυζαντινών Ιστορικά

Παναγία Κρήνα, Χίος
Η Παναγία Κρήνα τοποθετείται στους αρχαιότερους ναούς της Χίου καθώς η ανέργεσή της χρονολογείται στο τέλος του 12ου με αρχές του 13ου αιώνα και είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου.
Ο Ναός είναι το κοντινότερο μνημείο στην Νέα Μονή απο αρχιτεκτονικής άποψης. Σήμερα διασώζεται ακέραιος ο ναός και ερειπωμένος ο Πύργος του κτήματος της. Ανήκει στον οκταγωνικό νησιώτικο τύπο και έχει έντονα βυζαντινά στοιχεία όπως αψιδώματα και κεραμουργήματα.
Στη θέση όπου ιδρύθηκε ο ναός υπάρχει πηγή με άφθονο νερό, στην οποία οφείλεται η προσωνυμία του μνημείου, "Κρήνα".
Οι τοιχογραφίες του ναού είναι ιδιαίτερες καθώς οι μορφές που εικονογραφούνται έχουν μία γλυκύτητα και καλοσύνη και η κίνηση τους αποδίδεται με χάρη και άνεση.
κείμενο και εικόνες στο...http://vizantinaistorika.blogspot.gr/2014/08/xio.html

Γλάστρες από τενεκεδάκια και κονσέρβες

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Κονσέρβες-Γλάστρες

Μην το πετάς. Τα σκουπίδια της κουζίνας μας και των ντουλαπιών μας μπορεί να μεταμορφωθούν σε μοναδικά κασπώ η γλάστρες.

green-works.gr

Μην το πετάς. Τα σκουπίδια της κουζίνας μας και των ντουλαπιών μας μπορεί να μεταμορφωθούν σε μοναδικά κασπώ η γλάστρες.

Γλάστρες από τενεκεδάκια και κονσέρβες

Τα τενεκεδάκια από τα αναψυκτικά στη φυσική τους μορφή η με προσθήκες μπορούν να γίνουν πρωτότυπα διακοσμητικά για φυτά. Για μικρά κακτάκια η παχύφυτα, τσακίζουμε στη μέση και αφαιρούμε το πάνω μέρος. Περνούμε στο τσάκισμα άχυρα η μια κορδέλα της προτίμησης μας. Πάντα βγάζουμε μια μικρή τρύπα για καλή αποστράγγιση.
Οι μεγάλες κονσέρβες μπορούν να περαστούν με χρώμα της αρεσκείας μας, να επικαλυφτούν με μικρά βότσαλα ή γυαλί, και με τη χρήση κόλλας να προσθέσουμε εξώφυλλα περιοδικών η ακόμη και κομμάτια εφημερίδας. Μπορούμε να τα περάσουμε με λούστρο. Είναι κατάλληλα για εποχιακά φυτά όπως πανσέδες, πετούνιες κτλ.

Κάποτε ήταν μια εποχή που υπήρχαν θεοί...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Ηλίας Σταματιάδης.

7 Αυγούστου 

 

 

Ηλίας Σταματιάδης

Κάποτε ήταν μια εποχή που υπήρχαν θεοί, θνητά γένη δεν υπήρχαν. Όταν έφτασε ο χρόνος που είχε οριστεί από την ειμαρμένη για τη γέννησή τους, οι θεοί τα έπλασαν μέσα στη γη, αναμιγνύοντας χώμα και φωτιά.Όταν έφτασε ο καιρός να τα οδηγήσουν στο φως, πρόσταξαν τον Προμηθέα και τον Επιμηθέα να τα εφοδιάσουν και να νέμουν στο καθένα τους ξεχωριστά ανάλογα με τις ικανότητες που πρέπει. Ο Επιμηθέας τότε ζήτησε από τον Προμηθέα να κάνει ο ίδιος την διανομή, «Και όταν τελείωσω μπόρεις να έρθεις να επιθεωρήσεις. Έτσι αφού τον έπεισε, άρχισε να κάνει με τη διανομή. Νέμοντας λοιπόν, σε άλλα έδινε δύναμη χωρίς ταχύτητα, τα ασθενέστερα όμως τα προίκισε με ταχύτητα˙ άλλα δε τα ώπλισε , αυτά που δεν ώπλισε, μηχανεύτηκε άλλη ικανότητα για την σωτηρία τους. Όσα είχε πλάσει μικρότατα, τα προίκισε με πτερωτή φυγή ή τους έδιδε υπόγεια κατοικία. Σε όσα έδινε μεγάλο σωματικό μέγεθος, αυτό το ίδιο αποτελούσε σωτηρία τους. Με αυτό τον τρόπο, εξισορροπόντας τις διαφορές, μοίρασε και τις υπόλοιπες διαφορές. Όλα αυτά τα μηχανευόταν με προσοχή , φοβούμενος να μην αφανιστεί ουδέν γένος. Όταν τα εφοδίασε αρκετά έτσι ώστε να ξεφύγουν την αλληλοεξόντωση, σκεφτόταν νε βρεί τρόπους προστασίας από τις καιρικές μεταβολές που οφείλονται στο Δία. Τα έντυσε λοιπόν με πυκνό τρίχωμα και αυθεντικά δέρματα, ικανά για να αντιμετωπίσουν το ψύχος και τον καύσωνα, καθώς επίσης φρόντισε να έχει το καθένα δικά του φυσικά σκεπάσματα κατά την ώρα του ύπνου.Αφού έντυσε άλλα με νύχια και άλλα με τρίχωμα και αυθεντικά δέρματα αλλά χωρίς αίμα, εύρισκε στο καθένα τροφή, σε άλλα χόρτα γής, σε άλλα καρπούς δένδρων και σε άλλα ρίζες. Σε μερικά όρισε να τρέφονται από την σάρκα ζώων. Φρόντισε ακόμα άλλα που γεννούν λίγους απογόνους, τα θύματά τους που κατασπαράσονται από αυτά να γεννούν πολλούς, με αυτό τον τρόπο να εξασφαλίζεται η σωτηρία του γένους.
Άλλά ο Επιμηθέας δεν ήταν ιδιαιτέρως σοφός (προνοητικός) , δεν πρόσεξε και ξόδεψε όλες του τις δυνάμεις στα άλογα ζώα. Του απέμεινε μόνο το ανθρώπινο γένος απροίκιστο και δεν ήξερε τι να το κάνει. Και ενώ λοιπόν απορούσε, έρχεται ο Προμηθέας να επιθεωρήσει την διανομή και βλέπει όλα τα άλλα ζώα να έχουν τα πάντα εν αρμονία. Το ανθρώπινο γένος όμως είδε να είναι γυμνό και ανυπόδητο, άνευ αυθεντικών σκεπασμάτων και οπλισμού. Πλησίασε δε η ορισμένη από την ειμαρμένη ημέρα, που έπρεπε ο άνθρωπος από την γη στο φώς. Έχοντας λοιπόν ο Προμηθέας απορία τι να κάνει και ποια σωτηρία να βρει για τον άνθρωπο, κλέβει τις τεχνικές γνώσεις από τον Ήφαιστο και την Άθηνα, μαζί με τη φωτιά, γιατί άνευ της φωτιάς ήταν αδύνατον να κάνει κτήμκα του κάποιος και να χρησιμοποιήσει αυτές τις γνώσεις και να τις δωρίσει στους ανθρώπους. Με αυτόν τον τρόπο απέκτησε τις τεχνικές γνώσεις για τον βίο. Όμως την πολιτική τέχνη δεν την κατείχε, γιατί αυτή την τέχνη την κατέχει ο Δίας. Ο Προμηθέας ήταν αδύνατον να εισέλθει ειν την ακρόπολιν που κατοικούσε ο Δίας. Και οι φύλακες του Διός ήταν φοβεροί – μπήκε όμως κρυφά στο κοινό οίκημα που είχαν μαζί η Αθηνά και ο Ήφαιστος, οπού αμφότεροι ασκούσαν την τέχνη τους, κλέβει λοιπόν την τέχνη του πυρός από τον Ήφαιστο και την άλλη της Αθηνάς και την δίνει στους ανθρώπους. Με αυτόν τον τρόπο ο άνθρωπος μπόρεσε να πορευτεί στον βίο, ο Προμηθέας όμως κατηγορήθηκε αργότερα για κλοπή εξαιτίας του Επιμηθέα.
Επειδή ο άνθρωπος θείας μετέσχε μοίρας, πρώτα μεν δια την του θεού συγγένεια, μόνο αυτός πίστεψε στους θεούς και επιχείρησε να ιδρύσει βωμούς και αγάλματα θεών. Έπειτα γρήγορα άρθρωσε με επειδεξιότητα γλώσσες και ονόματα, και οικίες και ενδύματα και υποδήματα και σκεπάσματα και τις τροφές που γης. Με τα εφόδια λοιπόν αυτά οι άνθρωποι στην αρχή διασκορπισμένοι, πόλεις δεν υπήρχαν. Οι ασθενέστεροι αφανίζονταν από τα θηρία,γιατί ήταν πιο αδύναμοι από αυτά και η δημιουργική τους τέχνη τους περείχε αρκετή βοήθεια για την εξασφάλιση της τροφής, ήταν όμως ανεπαρκείς στον πόλεμο με τα θηρία. Την πολιτική τέχνη δεν κατείχαν, μέρος της οποίας είναι και η πολεμική. Ένιωσαν ανάγκη να συγκεντρώνονται και να εξασφαλίσουν την σωτηρία τους κτίζοντας πόλεις, όταν λοιπόν συγκεντρώνονταν, αδικούσαν ο ένας τον άλλον, γιατί δεν κατείχαν την πολιτική τέχνη, με αποτέλεσμα να διασκορπίζονται πάλι και να αφανίζονται. Τότε λοιπόν ο Ζεύς επειδή φοβήθηκε μήπως το γένος μας αφανιστεί ολόκληρο, στέλνει τον Ερμή να φέρει στους ανθρώπους την αιδώ και τη δικαιοσύνη, για να αποτελούν κόσμημα για τις πόλεις και να συμφιλιωθούν με δεσμούς φιλίας. Ρωτάει λοιπόν τον Δία ο Ερμής με ποιόν τρόπο θα δώσει δικαιοσύνη και αιδώ στους ανθρώπους: « Να διανέμω και αυτές όπως έχουν διανεμηθεί και οι διάφορες τέχνες; ». Οι τέχνες έχουν μοιραστεί με τον παρακάτω τρόπο : κάποιος που κατέχει την ιατρική είναι ικανός να θεραπεύει πολλούς ανθρώπους, τοιουτοτρόπως και οι άλλοι έμπειρους τεχνίτες. Και τη δικαιοσύνη και την αιδώ να τις μοιράσω με τον ίδιο τρόπο ή με διαφορετικό; Σε όλους είπε ο Ζεύς και όλοι να μετέχουν σε αυτές, δεν θα υπήρχαν πόλεις αν έχουν μόνο λίγοι μερίδιο σε αυτές, όπως συμβαίνει και με τις άλλες τέχνες. Και νόμο να θέσεις εκ μέρους μου, εκείνον που δεν μπορεί να συμμετέχει στην αιδώ και τη δικαιοσύνη, να τον σκοτώνουν ως νόσο της πόλεως.

Λεβαντόλαδο

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Αλχημείες και Ελιξήρια.

7 Αυγούστου 

 

 

Αλχημείες και Ελιξήρια

Λεβαντόλαδο
Πολυαγαπημένη λεβάντα. Οι θεραπευτικές ιδιότητες της λεβάντας είναι αναρίθμητες και αυτό εν μέρει οφείλεται, στην ιδιαίτερα σύνθετη χημική σύσταση του αιθέριου ελαίου της, που περιέχει περισσότερα από 40 συστατικά.
Η λεβάντα έχει αντισηπτικές, αντιφλεγμονώδεις, αντιμικροβιακές, αρωματικές, ενυδατικές και χαλαρωτικές ιδιότητες. Τη λεβάντα την χρησιμοποιούσαν στο λουτρό τους οι αρχαίοι Έλληνες και Ρωμαίοι και με αυτή έφτιαχναν αρωματικά σαπούνια κ.α.
Πώς θα το φτιάξεις:
Θα χρειαστείς
Φρέσκα άνθη λεβάντας
250 ml φυτικό έλαιο (ελαιόλαδο, jojoba, αμυγδαλέλαιο, σταφυλοκουκουτσέλαιο ή άλλο)
Αφαιρείς τα άνθη της λεβάντας, τόσα όσα χωρούν σε ένα βαζάκι των 250 ml. Τα πλένεις και τα στεγνώνεις, Αποστειρώνεις ένα βάζο με καυτό νερό και μετά με οινόπνευμα. Βάζεις τη λεβάντα μέσα και καλύπτεις με το λάδι. Αφήνεις το βαζάκι τον ήλιο για περίπου 40 ημέρες ή για πιο γρήγορα το βάζεις σε μπεν μαρί σε χαμηλή θερμοκρασία για 3- 4 ώρες. Στο τέλος σουρώνεις το μείγμα. Βάζεις τα φύλλα σε ένα τούλι κάνοντας ένα πουγκί και στραγγίζεις καλά πιέζοντας με καθαρά χέρια.
Συμβουλή
Αν χρησιμοποιήσεις αποξηραμένη λεβάντα, οι αναλογίες θα είναι 1 προς 4, δηλ ένα μέρος φυτό, 4 μέρη λάδι.
Το λάδι διατηρείται από 3-6 μήνες. Στο ψυγείο διατηρείται έως 12 μήνες.

Παναγία η Χοζοβιώτισσα -- Αμοργός

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Bυζαντινών Ιστορικά.

7 Αυγούστου 

 

 

 

Bυζαντινών Ιστορικά

Οι Παναγιές του Αιγαίου
Παναγία η Χοζοβιώτισσα -- Αμοργός
Η Παναγία η Χοζοβιώτισσα στην Αμοργό είναι ένα επιβλητικό βυζαντινό μοναστήρι, κτισμένο στον πιο απόκρημνο βράχο του όρους Προφήτη Ηλία, 300 μέτρα πάνω από τη θάλασσα, νότια της πρωτεύουσας Χώρας. Προκαλεί συγκίνηση, δέος και απορία πώς μπόρεσαν ανθρώπινα χέρια με πρωτόγονα εργαλεία και έφτιαξαν αυτό το αρχιτεκτονικό αριστούργημα που στολίζει το νησί. Ενσωματωμένο σε ένα βράχο, το μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας είναι πράγματι εντυπωσιακό.
Το τοπίο μπροστά από το μοναστήρι με την εντυπωσιακή πανοραμική θέα πάνω από την πεντακάθαρη θάλασσα, επιβραβεύει τη μικρή κοινότητα των μοναχών.
Το κατάλευκο μοναστήρι χτίστηκε το 1017 μ.Χ. και ανακαινίστηκε 70 χρόνια αργότερα από τον αυτοκράτορα Αλέξιο Κομνηνό, ενώ οφείλει την ονομασία του στο μικρασιατικό χωριό Χόζοβο. Σύμφωνα με την παράδοση, την εποχή των εικονομαχιών μία γυναίκα έβαλε την εικόνα της Παναγίας σε μια βάρκα που έφτασε ακριβώς σε αυτό το μέρος και μάλιστα υπό τη λάμψη θεϊκού φωτός, κάτι που προκάλεσε δέος στους κατοίκους.
Μία άλλη ιστορία αναφέρει ότι τη θαυματουργή εικόνα έφεραν μοναχοί από το μοναστήρι Χοτζεβά της Παλαιστίνης που βρίσκεται κοντά στην Ιεριχώ, οι οποίοι έφυγαν λόγω των διωγμών από τους εικονομάχους. Περνώντας από την Κύπρο οι μοναχοί έπεσαν πάνω σε ληστές που έσπασαν στα δύο την εικόνα και την έριξαν στη θάλασσα. Τα δύο τεμάχια ήρθαν με θαυματουργικό τρόπο κάτω από το βράχο της Αμοργού.

Η Σωκρατική μέθοδος της κάθαρσης της ψυχής

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Μυθικη Αναζητηση.

 

 

Μυθικη Αναζητηση

Η Σωκρατική μέθοδος της κάθαρσης της ψυχής
<..Καθημερινό παράδειγμα της διπλής άγνοιας μας δίνει ο Πλάτων στο "Συμπόσιο" δια στόματος της Διοτίμας λέει τα εξής: "Διότι ακριβώς αυτό είναι διπλή άγνοια, το να μην είναι κάποιος ούτε ωραίος, ούτε καλός, ούτε σώφρων αλλά να νομίζει ότι τα έχει όλα αυτά σε ικανοποιητικό βαθμό."..http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2014/01/blog-post_19.html

Αθανάσιος Παλιούρας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμος.

13 Οκτωβρίου 

 

 

Αθανάσιος Παλιούρας | Ιστορικοί Περίπατοι

Αθανάσιος Παλιούρας 12/10/2014Το πρόσωπο της ημέραςistorikos Ο Αθανάσιος Παλιούρας ήταν επίτιμος καθηγητής Βυζαντινής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Δίδαξε, για μεγάλο χρονικό διάστημα, στην Φιλοσοφική Σχολή του...

istorikoiperipatoi.gr

Ο ευαγγελιστής Λουκάς ζωγραφίζει ...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Bυζαντινών Ιστορικά.

3 Αυγούστου 

 

 

Bυζαντινών Ιστορικά

Ο ευαγγελιστής Λουκάς ζωγραφίζει την εικόνα της Παναγιάς, μικρογραφία χειρογράφου, Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, 13ος αιώνας
Την πρώτη εικόνα της Παναγίας ζωγράφισε ο ευαγγελιστής Λουκάς, ενώ η Παναγία βρισκόταν ακόμα στη ζωή, δηλαδή απέδιδε την αυθεντική μορφή της. Και όταν η Παναγία είδε το πορτρέτο της, ευχαριστήθηκε τόσο πολύ από το αποτέλεσμα, που ευλόγησε και την ίδια την εικόνα και τον ζωγράφο της.
Η παράδοση αυτή εμφανίζεται στις βυζαντινές πηγές από τον 9ο αιώνα και μετά, και μάλιστα σε κείμενα που γράφονται προς υπεράσπιση της λατρείας των εικόνων. Σε μικρογραφία χειρογράφου του 13ου αιώνα (εικ.), που φυλάσσεται στη Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, ο ευαγγελιστής Λουκάς καθισμένος σε σκαλιστό ξύλινο κάθισμα βάζει τις τελευταίες πινελιές σε εικόνα της Παναγίας με τον Χριστό στην αγκαλιά της. Η εικόνα είναι τοποθετημένη σε καβαλέτο και τα εργαλεία του ζωγράφου (πινέλα και χρώματα) βρίσκονται σε κιβωτίδιο στη βάση του καβαλέτου. Το όνομα του ευαγγελιστή "ο άγιος Λουκάς" είναι γραμμένο στα αριστερά της παράστασης.

Μαμά και γιος (2002) 1ο Επεισόδιο [Οίκος Ευγηρίας]