Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
Ρώσος στρατιωτικός, ο πιο διάσημος ελεύθερος σκοπευτής στον Β'…
sansimera.gr
https://www.sansimera.gr/biographies/320
Ρώσος στρατιωτικός, ο πιο διάσημος ελεύθερος σκοπευτής στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Bασίλι Ζάιτσεφ (Vasily Zaitsev) γεννήθηκε στις 23 Μαρτίου 1915 στο Γιελενίσκογιε των Ουραλίων. Το επίθετό του προέρχεται από τη λέξη zayats, που σημαίνει λαγός στα ρωσικά. Από μικρός κυνηγούσε κάστορες με ένα αυτοσχέδιο τόξο, που του είχε φτιάξει ο παππούς του. Σε ηλικία 12 ετών, ο πατέρας του Γκριγκόρι του χάρισε ένα παλιό όπλο. Ο νεαρός Βάσια άρχισε να κυνηγά ελάφια στις απέραντες στέπες της Σιβηρίας. Στο απαιτητικό κυνήγι του ελαφιού έμαθε την τέχνη της απόκρυψης και της σκόπευσης, τα δύο πιο σημαντικά προσόντα για ένα ελεύθερο σκοπευτή.
Κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, ο Βάσια Ζάιτσεφ «σκούριαζε» σε κάποια υπηρεσία του Σοβιετικού Ναυτικού. Μόνος του ζήτησε να μετατεθεί στην πρώτη γραμμή. Μία μικρή επίδειξη των ικανοτήτων του ήταν αρκετή για να πεισθούν οι ανώτεροί του. Τοποθετήθηκε στην 62η Στρατιά (1047ο Σύνταγμα Τυφεκιοφόρων της 284ης Μεραρχίας Πεζικού). Τον Σεπτέμβριο του 1942 η μονάδα του υπεράσπιζε με νύχια και με δόντια το Στάλινγκραντ (σημερινό Βόλγκογκραντ), το οποίο πολιορκούσε η 6η Γερμανική Στρατιά του Φον Πάουλους.
Ο Ζάιτσεφ διέπρεψε κι έγινε ο φόβος και ο τρόμος των Γερμανών. Καλυπτόμενος στα χαλάσματα της μαρτυρικής πόλης εξολόθρευσε επισήμως 243 Γερμανούς και ανεπίσημα πάνω από 400, στο διάστημα 10 Νοεμβρίου - 17Δεκεμβρίου 1942. Παράλληλα, σε ένα αυτοσχέδιο στρατόπεδο έξω από το Στάλινγκραντ μάθαινε τα μυστικά του ελεύθερου σκοπευτή σε άνδρες και γυναίκες. Τα «Λαγουδάκια» του (zaichata), όπως ονομάσθηκαν οι μαθητές του, ευθύνονται για 3.000 σκοτωμούς στρατιωτών του Άξονα.
Οι ελεύθεροι σκοπευτές υπήρξαν ένα σημαντικό εξάρτημα της σοβιετικής στρατιωτικής μηχανής στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Δρούσαν, κυρίως, στα μετόπισθεν του εχθρού, με αντικειμενικό σκοπό να προκαλέσουν σύγχυση και πτώση του ηθικού στο αντίπαλο στρατόπεδο.
Ο Ζάιτσεφ υπηρέτησε στο Στάλινγκραντ έως τον Ιανουάριο του 1943, όταν τραυματίστηκε στο μάτι από θραύσμα νάρκης. Αποθεραπεύτηκε και επέστρεψε στο πολεμικό μέτωπο του Δνείστερου με τον βαθμό του λοχαγού. Μετά τον πόλεμο διηύθυνε ένα εργοστάσιο στο Κίεβο και περιόδευε στη Σοβιετική Ένωση, διηγούμενος τα κατορθώματά του στο Στάλινγκραντ.
Τιμήθηκε με πολλά μετάλλια («Λένιν», «Μάχης του Στάλινγκραντ» κ.ά.) και ονομάστηκε «Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης». Πέθανε στο Κίεβο στις 15 Δεκεμβρίου 1991. Το όπλο του, ένα «Μοζίν - Ναγκάν», με το οποίο εξολόθρευσε εκατοντάδες Γερμανούς, φυλάσσεται στο Μουσείο της Μάχης του Στάλινγκραντ στο Βόλγκογκραντ της Ρωσίας.
Ο Ζάιτσεφ έγινε ευρύτερα γνωστός από την πολεμική περιπέτεια του Ζακ-Ζακ Ανό «Ο Εχθρός προ των Πυλών» (2001), παρότι δεν ήταν από τους πρώτους σε παραγωγικότητα ελεύθερους σκοπευτές. Η ταινία του γάλλου σκηνοθέτη αναφέρεται στη Μάχη του Στάλινγκραντ και την τριήμερη μονομαχία του Ζάιτσεφ με τον επίλεκτο σκοπευτή των Γερμανών ταγματάρχη Κένιχ. Η σύγκρουσή τους αυτή αμφισβητείται ιστορικά, αφού δεν υπάρχει σε κανένα στρατιωτικό αρχείο.
Μια άλλη εκδοχή της υποστηρίζει ότι αντίπαλός του δεν ήταν ο Κένιχ, αλλά ο συνταγματάρχης των SS, Χάιντζ Τόρβαλντ. Ίσως η ιστορία αυτή να εφευρέθηκε από κάποιο διοικητή του Κόκκινου Στρατού, προκειμένου να δώσει κουράγιο στους δοκιμαζόμενους στρατιώτες του. Ο Ζάιτσεφ στην αυτοβιογραφία του «Σημειώσεις ενός ελεύθερου σκοπευτή», αναφέρει το γεγονός, αλλά του δίνει μικρή έκταση.
Ο Bασίλι Ζάιτσεφ (Vasily Zaitsev) γεννήθηκε στις 23 Μαρτίου 1915 στο Γιελενίσκογιε των Ουραλίων. Το επίθετό του προέρχεται από τη λέξη zayats, που σημαίνει λαγός στα ρωσικά. Από μικρός κυνηγούσε κάστορες με ένα αυτοσχέδιο τόξο, που του είχε φτιάξει ο παππούς του. Σε ηλικία 12 ετών, ο πατέρας του Γκριγκόρι του χάρισε ένα παλιό όπλο. Ο νεαρός Βάσια άρχισε να κυνηγά ελάφια στις απέραντες στέπες της Σιβηρίας. Στο απαιτητικό κυνήγι του ελαφιού έμαθε την τέχνη της απόκρυψης και της σκόπευσης, τα δύο πιο σημαντικά προσόντα για ένα ελεύθερο σκοπευτή.
Κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, ο Βάσια Ζάιτσεφ «σκούριαζε» σε κάποια υπηρεσία του Σοβιετικού Ναυτικού. Μόνος του ζήτησε να μετατεθεί στην πρώτη γραμμή. Μία μικρή επίδειξη των ικανοτήτων του ήταν αρκετή για να πεισθούν οι ανώτεροί του. Τοποθετήθηκε στην 62η Στρατιά (1047ο Σύνταγμα Τυφεκιοφόρων της 284ης Μεραρχίας Πεζικού). Τον Σεπτέμβριο του 1942 η μονάδα του υπεράσπιζε με νύχια και με δόντια το Στάλινγκραντ (σημερινό Βόλγκογκραντ), το οποίο πολιορκούσε η 6η Γερμανική Στρατιά του Φον Πάουλους.
Ο Ζάιτσεφ διέπρεψε κι έγινε ο φόβος και ο τρόμος των Γερμανών. Καλυπτόμενος στα χαλάσματα της μαρτυρικής πόλης εξολόθρευσε επισήμως 243 Γερμανούς και ανεπίσημα πάνω από 400, στο διάστημα 10 Νοεμβρίου - 17Δεκεμβρίου 1942. Παράλληλα, σε ένα αυτοσχέδιο στρατόπεδο έξω από το Στάλινγκραντ μάθαινε τα μυστικά του ελεύθερου σκοπευτή σε άνδρες και γυναίκες. Τα «Λαγουδάκια» του (zaichata), όπως ονομάσθηκαν οι μαθητές του, ευθύνονται για 3.000 σκοτωμούς στρατιωτών του Άξονα.
Οι ελεύθεροι σκοπευτές υπήρξαν ένα σημαντικό εξάρτημα της σοβιετικής στρατιωτικής μηχανής στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Δρούσαν, κυρίως, στα μετόπισθεν του εχθρού, με αντικειμενικό σκοπό να προκαλέσουν σύγχυση και πτώση του ηθικού στο αντίπαλο στρατόπεδο.
Ο Ζάιτσεφ υπηρέτησε στο Στάλινγκραντ έως τον Ιανουάριο του 1943, όταν τραυματίστηκε στο μάτι από θραύσμα νάρκης. Αποθεραπεύτηκε και επέστρεψε στο πολεμικό μέτωπο του Δνείστερου με τον βαθμό του λοχαγού. Μετά τον πόλεμο διηύθυνε ένα εργοστάσιο στο Κίεβο και περιόδευε στη Σοβιετική Ένωση, διηγούμενος τα κατορθώματά του στο Στάλινγκραντ.
Τιμήθηκε με πολλά μετάλλια («Λένιν», «Μάχης του Στάλινγκραντ» κ.ά.) και ονομάστηκε «Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης». Πέθανε στο Κίεβο στις 15 Δεκεμβρίου 1991. Το όπλο του, ένα «Μοζίν - Ναγκάν», με το οποίο εξολόθρευσε εκατοντάδες Γερμανούς, φυλάσσεται στο Μουσείο της Μάχης του Στάλινγκραντ στο Βόλγκογκραντ της Ρωσίας.
Ο Ζάιτσεφ έγινε ευρύτερα γνωστός από την πολεμική περιπέτεια του Ζακ-Ζακ Ανό «Ο Εχθρός προ των Πυλών» (2001), παρότι δεν ήταν από τους πρώτους σε παραγωγικότητα ελεύθερους σκοπευτές. Η ταινία του γάλλου σκηνοθέτη αναφέρεται στη Μάχη του Στάλινγκραντ και την τριήμερη μονομαχία του Ζάιτσεφ με τον επίλεκτο σκοπευτή των Γερμανών ταγματάρχη Κένιχ. Η σύγκρουσή τους αυτή αμφισβητείται ιστορικά, αφού δεν υπάρχει σε κανένα στρατιωτικό αρχείο.
Μια άλλη εκδοχή της υποστηρίζει ότι αντίπαλός του δεν ήταν ο Κένιχ, αλλά ο συνταγματάρχης των SS, Χάιντζ Τόρβαλντ. Ίσως η ιστορία αυτή να εφευρέθηκε από κάποιο διοικητή του Κόκκινου Στρατού, προκειμένου να δώσει κουράγιο στους δοκιμαζόμενους στρατιώτες του. Ο Ζάιτσεφ στην αυτοβιογραφία του «Σημειώσεις ενός ελεύθερου σκοπευτή», αναφέρει το γεγονός, αλλά του δίνει μικρή έκταση.
Αν θέλετε να μας υποστηρίξετε πατήστε το
play start mining πάνω δεξιά
σας ευχαριστώ!
«Ελένη»
: Ένα πλοίο με μεγάλη ιστορία. Κατασκευάστηκε το 1903 στα ναυπηγεία
του Βελγίου. Το Μάρτιο του 1916 επιτάχθηκε από το Ρώσικο ναυτικό. Το
1923 πουλήθηκε στο Γιώργο Μ. Εμπειρίκο και μετονομάστηκε «Ελένη».
«ΕΛΛΗ»:
Έχει παρόμοια ιστορία με την «ΕΛΕΝΗ» Κατασκευάστηκε το 1929, ήταν
Ιταλικό πλοίο , κατασχέθηκε από τους Γερμανούς ενώ ταξίδευε στο
Αιγαίο μετατράπηκε και αυτό σε πλωτό νοσοκομείο . Το 1945 παραχωρήθηκε
στην ελληνική κυβέρνηση στο πλαίσιο των πολεμικών επανορθώσεων. Άλλαξε
πολλές ονομασίες, ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, ΕΛΣΗ, ΕΛΛΗ ΤΟΓΙΑ , ΕΛΛΗ . Οι τελευταίοι
ιδιοκτήτες του ήταν τα αδέρφια Τυπάλδου.
«ΚΡΗΤΗ».
Των εφοπλιστών Τυπάλδου κατασκευάστηκε ως επιβατηγό φορτηγό το 1929 στα
βρετανικά ναυπηγεία. Το 1959 ονομάστηκε «ΚΡΗΤΗ». Παροπλίστηκε στα τέλη
της δεκαετίας του 1960.
«ΕΣΠΕΡΟΣ».
Κατασκευάστηκε το 1943 ως ναρκοθέτης στα γερμανικά ναυπηγεία.
Χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς πήγε στα χέρια των Άγγλων και
αγοράστηκε το 1962 από την Ατμοπλοΐα Καβουνίδου Α.Ε.
