...έμπορος απόκρυφων βιβλίων...

Ο Ιγνάθιο του Τολέδου, έμπορος απόκρυφων βιβλίων και ιερών λειψάνων, αναλαμβάνει για λογαριασμό ενός Βενετσιάνου αριστοκράτη να ανακαλύψει τα ίχνη του Uter Ventorum (Ο ασκός των ανέμων), ενός εξαιρετικά σπάνιου βιβλίου που κρύβει το υπέρτατο μυστικό των αρχαίων μάγων. Κι ενώ τριγύρω του τα τελετουργικά εγκλήματα διαδέχονται το ένα τ άλλο, ο Ιγνάθιο θα περιπλανηθεί στη μεσαιωνική Ιταλία, Γαλλία και Ισπανία, προσπαθώντας να λύσει τους περίπλοκους γρίφους που προστατεύουν το μυθικό χειρόγραφο. Για να καταφέρει όμως να βρει τη λύση του αινίγματος πριν τον προφτάσουν οι εκτελεστές της Σάντα Βέμε, ενός μυστικού δικαστηρίου που έχει απλώσει τα δίχτυα του παντού, θα πρέπει πρώτα να έρθει αντιμέτωπος με το δικό του, καλά κρυμμένο μυστικό. Αλλιώς κινδυνεύει να χάσει ό,τι αγαπάει περισσότερο στον κόσμο...

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=209633

Φασολάκια και η θρεπτική τους αξία

http://www.agrotikabook.gr

Φασολάκια και η θρεπτική τους αξία

Τετ, 2013-08-07 21:00

Τα πράσινα φασολάκια μαζί με άλλα είδη φασολιών ανήκουν στο είδος Phaseolus vulgaris και είναι γνωστά και ως «κοινά φασόλια», ίσως διότι προέρχονται από ένα κοινό πρόγονο που καταγόταν από το Περού. Εισήχθησαν στην Ευρώπη το 16ο αιώνα από τους Ισπανούς εξερευνητές που επέστρεφαν από το ταξίδι τους στο Νέο Κόσμο και εξαπλώθηκαν και σε άλλα μέρη παγκοσμίως. Σε αντίθεση με τα άλλα μέλη της οικογένειας, ολόκληρα τα πράσινα φασόλια (φασόλι, σπόρος, περικάρπιο) είναι εδώδιμα και μπορεί να καταναλωθούν και φρέσκα. Μια ονομασία τους στα αγγλικά (snap beans) παραπέμπει στον κρότο που κάνουν τα καλά φρέσκα φασόλια όταν σπάνε, ενώ μια άλλη κοινή ονομασία τους (string beans) στις ίνες που υπάρχουν εξωτερικά, οι οποίες όμως έχουν κατά πολύ μειωθεί με τις νέες ποικιλίες.

Είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στο κρύο και καταστρέφονται εύκολα σε θερμοκρασίες κάτω του μηδενός. Προσβάλλονται από μύκητες, ιούς και βακτήρια, όπως επίσης και από ζωικά παράσιτα (μελίγκρα, βρούχος).

Η θρεπτική αξία του καρπού της φασολιάς διαφαίνεται και από την έκφραση «κρέας του φτωχού», που χρησιμοποιείται γι' αυτόν. Τα Πράσινα φασολάκια, έχουν λίγες θερμίδες (μόνο 44 Kcal σε ένα ολόκληρο φλιτζάνι) και είναι φορτωμένα με θρεπτικά συστατικά. Ειδικότερα η περιεκτικότητα των χλωρών φασολιών σε νερό είναι 90% και επιπλέον έχουν βιταμίνες Α, Β και C.

Τα πράσινα φασολάκια αποτελούν εξαιρετική πηγή βιταμίνης Κ, βιταμίνης C, διαιτητικών ινών και μαγγανίου, πολύ καλή πηγή φυλλικού οξέος και σιδήρου και καλή πηγή βιταμινών του συμπλέγματος (Β1, Β2, Β3, Β6), βιταμίνης Α και των ανόργανων συστατικών μαγνήσιο, ασβέστιο και φώσφορο. Περιέχουν επίσης, τα καροενοειδή β – καροτένιο, λουτεΐνη και ζεαξανθίνη.

Ένα φλιτζάνι από μαγειρεμένα πράσινα φασολάκια παρέχει 17% των ημερήσιων αναγκών σε βιταμίνη Κ, 16 – 20% σε διαιτητικές ίνες, 16% σε μαγγάνιο, 13% σε βιταμίνη C, 10% σε φυλλικό οξύ, 10% σε σίδηρο για τους άνδρες και 4,5% για τις γυναίκες, 9% σε βιταμίνη Β2 (ριβοφλαβίνη), 7,5% σε βιταμίνη Β1 (θειαμίνη), 6% σε μαγνήσιο και ασβέστιο και 4 – 5% σε φωσφόρο, στις βιταμίνες Β3 (νιασίνη), Β6 (πυριδοξίνη), Α και σε κάλιο.

Τα φασολάκια έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, που βοηθούν στη διατήρηση της υγείας του γαστρεντερικού σωλήνα και διευκολύνουν τις κενώσεις. Αποτελούν πλούσια πηγή βιταμίνης Κ, η οποία είναι αναγκαία για να διατηρηθεί η κατάλληλη πυκνότητα των οστών και η πήξη του αίματος. Διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο και στην σωστή ανάπτυξη του εμβρύου.

Ελλείψεις της βιταμίνης Κ έχουν συνδεθεί με τη βαριά εμμηνορροϊκή αιμορραγία, γαστρεντερική αιμορραγία, αιματουρία (αίμα στα ούρα), ρινορραγίες, αιμορραγία του οφθαλμού, αναιμία, αιμορραγία ούλων, παρατεταμένο χρόνο πήξης, αιματώματα, αιμορραγία, εύκολοι μώλωπες, πορφύρα, οστεοπενία, οστεοπόρωση, κατάγματα, υπερασβεστιουρία, και ασβεστοποίηση των μαλακών ιστών, ιδιαίτερα στις καρδιακές βαλβίδες.

Έτσι για την διατήρηση της υγείας των οστών, η βιταμίνη Κ συμμετέχει, είτε ενεργοποιώντας την οστεοκαλσίνη, μια πρωτεΐνη των οστών που προάγει τη μεταλλοποίησή τους, είτε μέσω άλλων μηχανισμών (από μελέτες δημοσιευμένες σε διάφορα επιστημονικά περιοδικά). Για αυτό, ειδικά τα άτομα με αυξημένο κίνδυνο για οστεοπόρωση, όπως οι μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και οι ηλικιωμένοι, μπορεί να επωφεληθούν συμπεριλαμβάνοντας τα φασολάκια στη διατροφή τους τους.

Τα φασολάκια αποτελούν καλή πηγή διαφόρων συστατικών, τα οποία αν και δρουν μέσω διαφορετικών οδών παρουσιάζουν καρδιαγγειακή προστατευτική δράση. Αναλυτικά η βιταμίνη C και τα καροτενοειδή παρουσιάζουν αντιοξειδωτική δράση. Το φυλλικό οξύ και η ριβοφλαβίνη, μειώνουν την ομοκυστεΐνη στο αίμα (η συσσώρευση της οποίας προκαλεί άμεσες βλάβες στα κύτταρα και σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών εμβασμάτων). Οι διαιτητικές ίνες, μειώνουν την ολική και την «κακή» χοληστερόλη. Το κάλιο και το μαγνήσιο, μειώνουν την υπέρταση. Η συνεργασία όλων των παραπάνω έχει σαν αποτέλεσμα την προστασία της καρδιάς και των αγγείων.

Η βιταμίνη C και το β – καροτένιο μπορούν, επίσης, να λειτουργήσουν ως αντιφλεγμονώδεις παράγοντες, προσφέροντας ίσως προστασία σε καταστάσεις που εμπεριέχουν φλεγμονή, όπως το άσθμα, η οστεοαρθρίτιδα ή η ρευματοειδής αρθρίτιδα, αλλά και ως ενισχυτικά του ανοσοποιητικού συστήματος. Πέρα από πιθανή ανακούφιση στα συμπτώματα αυτών των νοσημάτων, τα φασολάκια μπορούν να μειώσουν και τη συχνότητα των ημικρανιών σε πάσχοντα άτομα. Αυτό εξηγείται πιθανώς από τον έμμεσο αντιοξειδωτικό ρόλο της βιταμίνης ριβοφλαβίνης, η οποία είναι απαραίτητη για την ανακύκλωση ενός σημαντικού αντιοξειδωτικού μορίου του οργανισμού, της γλουταθειόνης.

Τα πράσινα φασολάκια όμως, είναι ένα από τα λίγα τρόφιμα που περιέχουν μετρήσιμη ποσότητα οξαλικών αλάτων, φυσικές ουσίες που βρέθηκαν στα φυτά, τα ζώα και τον άνθρωπο. Τα οξαλικά άλατα μπορούν, σπανίως, να προκαλέσουν προβλήματα υγείας. Για το λόγο αυτό, τα άτομα με ήδη υπάρχοντα προβλήματα στα νεφρά ή στη χοληδόχο κύστη, ας αποφεύγουν την κατανάλωση πράσινων φασολιών. Τα Οξαλικά άλατα μπορεί επίσης να παρεμβαίνουν στην απορρόφηση του ασβεστίου από τον οργανισμό. Για το λόγο αυτό, τα άτομα που επιχειρούν να αυξήσουν το ασβέστιο, ας αποφύγουν τα πράσινα φασολάκια ή αν παίρνουν συμπληρώματα ασβεστίου, ας τρώνε πράσινα φασολάκια 2 – 3 ώρες πριν ή μετά τη λήψη των συμπληρωμάτων αυτών.

Τα φασολάκια θα πρέπει να φυλάσσονται σε δροσερό μέρος και να προστατεύονται από τις απώλειες υγρασίας. Πλένοντας τα φασολάκια πριν τα φυλάξετε, ενισχύει την υγρασία τους και βοηθά να παραμείνουν φρέσκα. Θερμοκρασίες κάτω των 4° C μπορεί να τα καταστρέψουν.

Συνήθως μαγειρεύονται στην κατσαρόλα, γιαχνί μαζί με πατάτες, ντομάτες, κρεμμύδια, μυρωδικά (π. χ. μαϊντανός) και ελαιόλαδο. Με την προσθήκη φέτας ή κάποιου άσπρου τυριού με λίγα λιπαρά και με λίγο ψωμί (1 με 2 λεπτές φέτες) μπορούμε να τα απολαύσουμε σαν ένα κύριο γεύμα. Βέβαια θα πρέπει να προσέξουμε στην προσθήκη ελαιόλαδου για την παρασκευή τους και στην κατανάλωση τόσο της φέτας όσο και του ψωμιού, γιατί μπορεί να ξεφύγουμε και το αποτέλεσμα να είναι αρκετά επιβαρυντικό, ιδίως αν ακολουθούμε ένα διατροφικό σχήμα για απώλεια βάρους.

Ένας ακόμα γευστικός συνδυασμός, είναι να συνοδέψουμε τα λαδερά φασολάκια μας με κοτόπουλο. Επίσης τρώγονται σκέτα σαν σαλάτα με μπόλικο λεμόνι ή ξύδι. Αποτελούν έτσι ένα καλό συνοδευτικό κρέατος ή ψαριού.

diatrofi.gr

Σαν σήμερα, 10 Αυγούστου 1906 Μακεδονικός Αγώνας

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!

 

 

 

Σαν σήμερα, 10 Αυγούστου 1906
Μακεδονικός Αγώνας: Πέφτουν ηρωικά μαχόμενοι στην Μπρέσνιτσα Καστοριάς οι Μακεδονομάχοι Γ. Πατερός και Γ. Μαλισώρος.
Άλλοι σημαντικοί Μακεδονομάχοι οπλαρχηγοί ήταν οι: Άρμεν Κούπτσιος, Τέλλος Άγρας, Μιχαήλ Σιωνίδης, Λουκάς Κόκκινος, Κωνσταντίνος Ρίζος, Γεώργιος Μόδης, Γεώργιος Γιώτας, Κωνσταντίνος Χρήστου, Ευάγγελος Νάτσης, Φιλόλαος Πηχεών, Δούκας Γαϊτατζής, Θεοχάρης Κούγκας, Κωνσταντίνος Μαζαράκης, Κωνσταντίνος Γαρέφης, Γεώργιος Παπαστεφάνου, Λαμπρινός Βρανάς, Στέφανος Παπαγάλος, Γεώργιος Δικώνυμος, Χρήστος Βέσκος, ο Νικόλαος Τσοτάκος, Γεώργιος Ζουρίδης, Χρήστος Δρεμλής, Γεώργιος Σεϊμένης, Αριστείδης Μαργαρίτης, Ζαχαρίας Παπαδάς, Παύλος Κύρου, Γεώργιος Γιαγκλής, Γεώργιος Στρατινάκης, Αριστείδης Κιτράκης, Γεώργιος Κακουλίδης, Νικόλαος Ρόκας, Χρυσόστομος Χρυσομαλλίδης κ.ά.
Όχι μόνον από την Κρήτη αλλά και από την Μάνη είχε συγκροτηθεί σώμα από μερικές δεκάδες εθελοντές υπό τον Αντώνιο Βλαχάκη ("Καπετάν Λίτσα") με οπλαρχηγούς, μεταξύ άλλων, τον "Ευάγγελο Μπαϊρακταρέα ("Καπετάν Ακίλλα)" και τους εξαδελφούς Λεωνίδα και Παναγιώτη Πετροπουλάκη από το Γύθειο.

10 Αυγούστου 1920

10 Αυγούστου 1920. Τούρκος διπλωμάτης υπογράφει τη Συνθήκη των Σεβρών (φωτογραφία του Εθνικού Ιστορικού Αρχείου, «Ιστορία της Ελλάδας του 20ού αιώνα»)
Ο σουλτάνος Μεχμέτ ο 6ος υπογράφει τη Συνθήκη των Σεβρών, που βάζει την οριστική «ταφόπλακα» στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η Ελλάδα κερδίζει εδάφη και γίνεται «η χώρα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών», σύμφωνα με τον Ελευθέριο Βενιζέλο.
Η Συνθήκη των Σεβρών υπεγράφη στις 28 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1920 στην πόλη Σεβρ (Sèvres) της Γαλλίας, φέρνοντας την ειρήνη ανάμεσα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και τις Συμμαχικές και σχετιζόμενες Δυνάμεις1 μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκ μέρους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έγινε αποδεκτή από τον σουλτάνο Μεχμέτ ΣΤ΄ ο οποίος προσπαθούσε να σώσει τον θρόνο του, αλλά απορρίφθηκε από το ανεξάρτητο κίνημα των Νεότουρκων. Το κίνημα υπό την ηγεσία του Μουσταφά Κεμάλ χρησιμοποίησε αυτή τη διένεξη για να αυτοανακηρυχθεί κυβέρνηση και να καταργήσει την μοναρχία.

Οι βασικοί όροι της συνθήκης ήταν: η Οθωμανική Αυτοκρατορία παρέδιδε την κυριαρχία της Μεσοποταμίας (Ιράκ), της Παλαιστίνης και της Υπεριορδανίας στην Βρετανία ως προτεκτοράτα της Κοινωνίας των Εθνών, την Συρία και τον Λίβανο στην Γαλλία επίσης ως προτεκτοράτα. Η Χετζάζ (μέρος της σημερινής Σαουδικής Αραβίας) το Κουρδιστάν και η Αρμενία θα γίνονταν ανεξάρτητα κράτη.

Η Βόρεια Ήπειρος ενσωματωνόταν στο ιδρυόμενο Αλβανικό κράτος, ουσιαστικά προτεκτοράτο της Ιταλίας. Τα Δωδεκάνησα παραδόθηκαν στην Ιταλία η οποία συμφώνησε να τα δώσει εκτός από την Ρόδο και το Καστελλόριζο στην Ελλάδα, και αν η Βρετανία έδινε την Κύπρο στην Ελλάδα, τότε (μετά από δημοψήφισμα) θα έδιναν κι αυτά τα νησιά (η συμφωνία ακυρώθηκε από την Ιταλία το 1922).

Στην Ελλάδα παραχωρούνταν τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος, και η Θράκη από την οποία η Βουλγαρία παραιτούνταν οριστικά από κάθε δικαίωμά της σε αυτή. Η περιοχή της Σμύρνης έμενε υπό την ονομαστική επικυριαρχία του Σουλτάνου αλλά θα διοικούνταν από Έλληνα Αρμοστή ως εντολοδόχο των Συμμάχων, και θα μπορούσε να προσαρτήθει στην Ελλάδα μετά από πέντε χρόνια με δημοψήφισμα

Τα στενά των Δαρδανελίων και η θάλασσα του Μαρμαρά αποστρατικοποιήθηκαν και έγιναν διεθνής περιοχή, οι Σύμμαχοι απέκτησαν τον οικονομικό έλεγχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τέλος, καθορίζονταν η ισότητα και τα δικαιώματα των μειονοτήτων.

Η Σοβιετική Ένωση δεν συμμετείχε και έκανε ξεχωριστή συνθήκη με τους Οθωμανούς. Μετά την επικράτηση των Νεότουρκων, που μετέφεραν την πρωτεύουσα στην Άγκυρα, και την Μικρασιατική Καταστροφή, οι σύμμαχοι αναγκάστηκαν να υπογράψουν νέα συνθήκη (Συνθήκη της Λωζάνης) το 1922, με ευνοϊκότερους όρους για την (πλέον) Τουρκία.

Ωστόσο, δεν ίσχυσε ποτέ, διότι δεν εγκρίθηκε από κανένα κοινοβούλιο των χωρών της Αντάντ, ούτε της Ελλάδος. Ουσιαστικά δεν απέκτησε νομική οντότητα.

http://el.wikipedia.org/wiki/Συνθήκη_των_Σεβρών

σπιτικόs τραχανάs και χυλοπίτες

Elena Kilimcook with elena

6 Αυγούστου

Καλημέρα!
Στην σημερινή μας ανάρτηση η Βιβή, φτιάχνει σπιτικό τραχανά και χυλοπίτες με τα χεράκια της!!!
http://syntageskardias.blogspot.gr/2013/08/blog-post_6.html

Απλώνω τραχανά και χυλοπίτες

Μια φορά κι ένα καιρό, πολλά χρόνια πριν, ήταν ένα κοριτσάκι που όταν πήγαινε τέτοια εποχή, στο πατρικό του σπίτι στη Λαμία, έβλεπε τη γιαγιά του να ανασκουμπώνεται στη κουζίνα.
Κατσαρόλες, κουτάλες, σεντόνια, μαξιλαροθήκες και κρεβάτια επιστρατεύονταν, και όλοι ξέραμε ότι είχε έρθει η ώρα του τραχανά και της χυλοπίτας.
Όλοι ξέραμε ότι η γιαγιά θα γέμιζε τις μαξιλαροθήκες με τα κεντίδια, και κάθε κλωνάρι της οικογένειας θα είχε το δικό του μερτικό - εφόδιο στο χειμώνα που θα έμπαινε.
Τα χρόνια πέρασαν, το κοριτσάκι μεγάλωσε - αυτό μη το δέσετε και κόμπο - και κάθε χρόνο παρέα με τη γιαγιά να παρακολουθεί χαμογελαστή από ψηλά, σηκώνει μανίκια, στρωσίδια και άντρα από τα κρεβάτια, για να συνεχίσει τη παράδοση.
Τραχανάς Αγόρασε ( το - λέμε τώρα - κοριτσάκι ) :
- 5 κιλά γάλα πρόβειο
(αυτό για να είμαστε ειλικρινείς, το έχει εξασφαλίσει ως εξής : Σταμάτησε πριν κάτι χρόνια στη ψύχρα ένα βοσκό που πέρναγε με το κοπάδι του την Εθνική, στον Αυλώνα... κατσικώθηκε το κοπάδι, λαχτάρησε ο βοσκός, έβριζαν οι από πίσω που σταμάτησε η κυκλοφορία, αλλά το κοριτσάκι απτόητο!! Κατέβηκε, έμαθε πού ήταν η στάνη και από τότε κάθε φορά που θέλει γάλα, αβγά, γίδα και κατσίκι, τσουπ στη στάνη)
- 2 κιλά σταρένιο ( πλιγούρι )
- 1 κιλό σιμιγδάλι χοντρό
- αλάτι (τόσο όσο να σας αρέσει στην γεύση)
- σίτα ( κόσκινο με χοντρές τρύπες - αυτό δεν το αγόρασε, το κληρονόμησε )
Αν δεν θέλετε να βάλετε σταρένιο, βάλτε 3 κιλά σιμιγδάλι. ( εγώ βάζω και τα δύο, η γεύση είναι πιο γεμάτη, πιο παραδοσιακή) ...και ανασκουμπώθηκε κάπως έτσι :
Βράζουμε το γάλα σε μεγάλη κατσαρόλα και του προσθέτουμε το σταρένιο και το σιμιγδάλι, ανακατεύοντας συνεχώς με ξύλινη κουτάλα. Προσθέτουμε και το αλάτι.
Το κατεβάζουμε από τη φωτιά και σκεπάζουμε την κατσαρόλα με βρεγμένο πανί.
Μόλις κρυώσει, το …. τσιμπάμε! Παίρνουμε δηλαδή "τσιμπιές" μεγάλες από το μείγμα, τις απλώνουμε επάνω σε ένα καθαρό σεντόνι και αφήνουμε να ψιλοξεραθούν για μερικές ώρες.
Αν το αφήσουμε για την άλλη μέρα, ο τραχανάς μας θα είναι κάπως ξινός.
Αφού ξεραθούν οι τσιμπιές μας, οπλιζόμαστε με υπομονή και αρχίζουμε να τις τρίβουμε στη σίτα.
Απλώνουμε πάλι τον τριμμένο τραχανά στο σεντόνι μας και τον αφήνουμε να στεγνώσει τελείως.
Τον διατηρούμε σε μαξιλαροθήκη, έτσι ώστε να μη πάρει υγρασία και χαλάσει.
TIPάκια :
- Μια συμβουλή για όσες τυχερές μπορούν να βρουν γάλα πρόβειο, κατευθείαν από μαντρί ή βοσκό.
Το πρόβλημα σε αυτό το κατά τα άλλα αγνό γάλα που δεν έχει υποστεί επεξεργασία, είναι ο κίνδυνος μελιταίου πυρετού. Όταν το γάλα φτάσει σε σημείο βρασμού, φουσκώνει, έτσι δεν μπορούμε να το βράσουμε σε μεγαλύτερη θερμοκρασία ώστε να είμαστε σίγουροι ότι κάθε ανθεκτικό μικρόβιο έχει καταστραφεί.
Τι κάνουμε: Παίρνουμε ένα άδειο κουτί από γάλα εβαπορέ, αφαιρούμε την ετικέτα, το πλένουμε πολύ καλά, του ανοίγουμε τρύπες και από τις δύο πλευρές, και το βάζουμε να βράσει μαζί με το γάλα.
Η ανακύκλωση που γίνεται από τις τρύπες, δεν αφήνει το γάλα να φουσκώσει και να χυθεί, συνεπώς η θερμοκρασία που αναπτύσσεται είναι μεγάλη και τα μικρόβια δεν αντέχουν.
Το κόλπο μου το είπε ο κτηνίατρος της περιοχής που προμηθεύομαι το πρόβειο γάλα από το μαντρί.
- Άλλο κολπάκι για όσες δεν έχουν καμία διάθεση να κατακόψουν τα ωραία τους χεράκια τρίβοντας στη σίτα.
Τρίψτε τον τραχανά στο μούλτι. Θα είναι το ίδιο νόστιμος, απλά πιο "λεπτός", χωρίς εκείνα τα μικρά κομματάκια, που εμένα μου αρέσουν πολύ!
- Και τέλος, αν δεν έχετε σκοπό να πετάξετε τον άντρα σας ή τα παιδιά σας από τα κρεβάτια τους για να απλώσετε τραχανά, βάλτε τον τριμμένο τραχανά σε ταψί και στεγνώστε τον στο φούρνο για 45 λεπτά περίπου σε θερμοκρασία 100 βαθμών.
Ελέγξτε αν είναι εντελώς στεγνός - σε αντίθετη περίπτωση, όταν αποθηκευθεί, υπάρχει κίνδυνος να μουχλιάσει - και αποθηκεύστε σε μαξιλαροθήκες, βάζοντας μέσα και μερικά φύλλα δάφνης.
Τί...??? Νομίσατε ότι τελειώσαμε...???
Αμ δε!!
Εμπρός...έτοιμες για χυλοπίτες!!
Χυλοπίτες Χρειαζόμαστε:
- 1 κιλό γάλα (το γνωστό ..το παραδοσιακό … από το μαντρί … ξέρετε εσείς...)
- μισό κιλό σιμιγδάλι ψιλό
- 3 κιλά περίπου αλεύρι από σιτάρι (ή όσο πάρει για να γίνει μια μαλακή και ελαστική ζύμη)
- 30 αβγά
- 1 κουταλιά σούπας περίπου αλάτι 

συνέχεια στην πηγη

Έρμαν Έσσε

Bigbook.gr

“If you hate a person, you hate something in him that is part of yourself. What isn't part of ourselves doesn't disturb us” Hermann Hesse

Ο Έρμαν Έσσε[1] ήταν Γερμανός λογοτέχνης. 
Ο Έσσε γεννήθηκε στο Καλβ (Calw) της Βυρτεμβέργης στη Γερμανία το 1877. Ξεκίνησε να εργάζεται ως βιβλιοπώλης και, παράλληλα, συνέγραφε. Έγινε γρήγορα γνωστός με τα ποιήματα και τα μυθιστορήματά του. Το 1904 δημοσίευσε το το πρώτο του μυθιστόρημα, Πήτερ Κάμεντσιντ. Το 1946 τιμήθηκε με το βραβείο Γκαίτε και το βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας και το 1955 με το βραβείο Ειρήνης του Γερμανικού Συνδέσμου Εμπορίας Βιβλίων. Απεβίωσε στις 9 Αυγούστου του 1962.

http://el.wikipedia.org/wiki/Έρμαν_Έσσε

Φόρος τιμής στον Κορνήλιο Καστοριάδη

http://www.antifono.gr

Φόρος τιμής στον Κορνήλιο Καστοριάδη

Παρασκευή, 09 Αύγουστος 2013 08:00Γραπτός Λόγος

inShare

Download SocButtons

Σωτήρης Αμάραντος

Ίσως να έκανε λάθος ο Karl Jaspers όταν χαρακτήρισε τον Μάξ Βέμπερ ως το τελευταίο καθολικό πνεύμα του Δυτικού πολιτισμού. Όχι βέβαια γιατί ο Βέμπερ δεν αξίζει τον τίτλο του καθολικού πνεύματος, αλλά γιατί σίγουρα δεν ήταν  ο τελευταίος. Εάν με το χαρακτηρισμό καθολικό πνεύμα εννοούμε την εξαιρετική ικανότητα-ιδιότητα ενός σκεπτόμενου υποκειμένου να επικεντρώνει, να διεισδύει, να συγκρίνει, να συνθέτει και τελικά να γνωρίζει πολλά και ποικίλα γνωστικά αντικείμενα, να συγκεφαλαιώνει την ανθρώπινη γνώση διαφόρων επιπέδων και τομέων του επιστητού, τότε θεωρούμε πως ο Κορνήλιος Καστοριάδης ανήκει σε αυτή την κατηγορία στοχαστή.

Η επιστημονική και τεχνολογική έκρηξη των δύο τελευταίων αιώνων και το γραφειοκρατικό σύστημα με την αύξηση του καταμερισμού εργασίας που επέβαλλε,  κατακερμάτισε κάθε προνεωτερικό ή και πρώιμο νεωτερικό γνωστικό αντικείμενο, καθιστώντας υποχρεωτικές τις εξής οριακές καταστάσεις: η πρώτη χαρακτηρίζεται από την επιφανειακή γνώση πολλών επιπέδων της πραγματικότητας και βρίσκει πλήρη εφαρμογή ως αναγκαίο προσόν στις χαμηλές ιεραρχικές θέσεις της εργασίας, αλλά και σε πολλές άλλες εκφάνσεις της μαζικής κοινωνίας. Η δεύτερη αντίθετα εισχωρεί στα κατάβαθα της γνώσης ενός ιδιαίτερου αντικειμένου. Πρόκειται για την εξειδίκευση της εξειδίκευσης που μοιραία αγνοεί σε τέτοιο βαθμό την πραγματικότητα στις καθολικές της διαστάσεις, ώστε καταλήγει στον εργαλειακό υποβιβασμό. Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις είναι εύκολο να αντιληφθούμε πως η σύγχρονη δυτική κοινωνία δεν ευνοεί και τόσο την ανάδυση τύπων προσωπικότητας και στοχασμού όπως αυτή του Κορνήλιου Καστοριάδη.

Ξεκινώντας από αυτή την παραδοχή θα μπορούσαμε να κατανοήσουμε βασικά στοιχεία της πορείας του φιλοσόφου στους λαβύρινθους της σκέψης. Συνοπτικά στο έργο του Καστοριάδη κανείς μπορεί να διακρίνει: πρώτον την απόπειρα συγκρότησης μιας θεωρίας μεγάλης-καθολικής κλίμακας ή οποία φιλοδοξεί να ενσωματώσει στην προβληματική της, τη φυσική, τη ψυχική και την κοινωνική πραγματικότητα. Δεύτερον πολύ δύσκολα και ίσως αποδεχόμενοι κάποιες συμβάσεις, που προκρούστια παραποιούν την σημασιολογική ιδιαιτερότητα του καστοριαδικού έργου, θα μπορούσε να ενταχθεί το τελευταίο στις κλασικές κατηγορίες της φιλοσοφικής σκέψης. Τρίτον η θεωρία αυτή στηρίζεται σε ένα πυρήνα εννοιών που αν και αποτελούν κάποιες από αυτές δάνεια παλαιότερων φιλοσοφικών και επιστημονικών επιτευγμάτων, στο έργο του Καστοριάδη επεξεργάζονται και συντίθενται με έναν εντελώς δημιουργικό και καινοφανή τρόπο. Τέταρτον μέσα από την αποδόμηση της λεγόμενης ελληνοδυτικής σκέψης ο Καστοριάδης προχωρά στη δημιουργία μιας ερμηνείας του κοινωνικού και φυσικού κόσμου η οποία αποτελεί και το θεμέλιο για την έκφραση του πολιτικού του οράματος.

Η φιλοσοφία του Καστοριάδη αναμετριέται με την ακαθοριστία-μαγματικότητα του ριζικού φαντασιακού ως ορίζουσα δύναμη και πηγή δημιουργίας «εκ του μηδενός, μα όχι στο μηδέν και με το μηδέν», τόσο του κοινωνικού μορφώματος συνολικά, όσο και της ψυχικής πραγματικότητας.

Ανακαλύπτει την τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης ως «συνολιστικού-ταυτιστικού» εγκλεισμού στις επιταγές του καθορισμού, ως γεγονός απόκρυψης που επιβάλλει το κοινωνικό-ιστορικό στον ίδιο του τον εαυτό, αποδίδοντας πάντοτε σε κάτι «άλλο» τις οντολογικές του καταβολές. Αυτή τη τραγικότητα πολεμά, γνωρίζοντας ότι δεν μπορεί να εξαλείψει. Αυτή η μάχη μάλιστα, για τον Έλληνα φιλόσοφο, τείνει να κορυφωθεί όταν αναγνωρίζει την ανάγκη για μια γλωσσική μεταρρύθμιση, κατ΄ ουσίαν θεωρεί απαραίτητη τη μεταρρύθμιση των αρχετύπων της ανθρώπινης σκέψης και νοηματοδότησης, προς τη μαγματική διάσταση. Τέλος, αυτοί οι προσανατολισμοί αντιστοιχούν σε μια άλλη κοινωνία και σε ένα άλλο πολιτικό σύστημα, σε ένα πρόταγμα που προσβλέπει σε μια αυτόνομη κοινωνία, αυτόνομων ατόμων, ικανών να αποφασίζουν για όσα μοιράζονται και δημιουργούν.

πηγή: Aντίφωνο

Σιντάρτα

Bigbook.gr

Το Σιντάρτα είναι ένα από τα βασικά μυθιστορηματικά τεκμήρια της σύγχρονης εποχής. Καταγραφή της πορείας ενός ανθρώπου που ψάχνει να βρει τον εαυτό του και τη βαθύτερη αλήθεια της ζωής, γραμμένη με βιβλική σχεδόν απλότητα και ομορφιά, που καταλήγει σ' έναν παθιασμένο ύμνο της ατομικότητας και της πνευματικής ανεξαρτησίας. Δεν είναι περίεργο που το βιβλίο τούτο, απαλλαγμένο από τις βαριές, αποπνικτικές αναθυμιάσεις της εποχής των ορθοδοξιών και των δογμάτων, έγινε κάτι σαν ευαγγέλιο για τις γενιές του ποπ και του ροκ, για τις γενιές της σύγχρονης μαρκουζικής μεταμαρξιστικής αμφισβήτησης.
Μέσα στις λιγοστές σελίδες του Σιντάρτα, οι νέοι βρήκαν την πιστή, αποκαλυπτική αντανάκλαση του κόσμου που αγωνίζονται να δημιουργήσουν: ενός κόσμου όπου η πείρα και η γνώση κατακτούνται και δε χαρίζονται, όπου ο έρωτας είναι μαθητεία, γνωστική περιπέτεια κι όχι φτηνός συναισθηματισμός, ενός κόσμου, τέλος, όπου η ζωή προχωρεί προς το αύριο, χωρίς να δεσμεύεται από την πίστη και τις φιλοδοξίες κανενός χθες.
Είναι αμφίβολο αν υπάρχει στη σύγχρονη λογοτεχνία άλλο βιβλίο τόσο αποκαλυπτικό, τόσο πολύτιμο για τους νέους του καιρού μας... για όσους θέλουν να είναι νέοι.

«Σούπερ» μικρόβια σε ποτάμια και ακτές

http://www.agrotikabook.gr

«Σούπερ» μικρόβια σε ποτάμια και ακτές

Παρ, 2013-08-09 11:15

«Σούπερ» σαλμονέλες, με ιδιαίτερη αντοχή στα αντιβιοτικά, εντόπισαν επιστήμονες σε ποτάμια και θαλάσσια ύδατα της Ηπείρου. Οι ερευνητές απομόνωσαν πολλά βακτηρίδια (λιστέρια, σταφυλόκοκκο, ψευδομονάδα κτλ.), μόνο όμως τα στελέχη της σαλμονέλας εμφάνισαν ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά. Μάλιστα σε ορισμένα από αυτά καταγράφηκε πολυανθεκτικότητα σε περισσότερα από τρία αντιμικροβιακά φάρμακα. Με άλλα λόγια, υπάρχει κίνδυνος αν προσβληθεί κάποιος από τα συγκεκριμένα ανθεκτικά στελέχη να είναι δύσκολη η αντιμετώπιση της μόλυνσης.

Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε πρόσφατα σε διεθνές επιστημονικό έντυπο  («International Journal of Hygiene and Environmental Health»), πραγματοποιήθηκε από ειδικούς επιστήμονες των Πανεπιστημίων Ιωαννίνων και Κολονίας, καθώς και του Εθνικού Κέντρου Αναφοράς Σαλμονέλας στο Νοσοκομείο Ειδικών Παθήσεων Θεσσαλονίκης.

Συνολικά στη διάρκεια ενός έτους συλλέχθηκαν 240 δείγματα νερού από επιλεγμένα σημεία του Αχέροντα και του ποταμού Καλαμά, καθώς και από ακτές του Ιονίου πελάγους (Αμμουδιά, Βατάτσα, Ηγουμενίτσα, Πλαταριά και Δρέπανο). Τα δείγματα αναλύθηκαν για σαλμονέλα, λιστέρια, καμπυλοβακτηρίδιο, Escherichia coli O157, σταφυλόκοκκο, ψευδομονάδα, ολικά κολοβακτηρίδια, κολοβακτηριοειδή κοπρανώδους προελεύσεως, εντερόκοκκους, ολική μικροβιακή χλωρίδα, μύκητες και πρωτόζωα (κρυπροσπορίδιο και γκιάρντια). Ακολούθησαν δοκιμές ευαισθησίας των βακτηριδίων που απομονώθηκαν σε εννέα αντιμικροβιακές ουσίες (αμπικιλίνη, αμικασίνη, αμοξικιλίνη - κλαβουλανικό οξύ, κεφουροξίμη, σιπροφλοξασίνη, κεφοξιτίνη, τετρακυκλίνη, τικαρκιλίνη - κλαβουλανικό οξύ, αμπικιλίνη-σουλβακτάμη).

Σύμφωνα με την αναπληρώτρια καθηγήτρια Μικροβιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κυρία Χρυσάνθη Παπαδοπούλου, επιστημονική υπεύθυνη της έρευνας, απομονώθηκαν πολυανθεκτικοί ορότυποι σαλμονέλας τόσο από τους δύο ποταμούς όσο και από τα θαλάσσια ύδατα. Μάλιστα το 34,8% των ορότυπων της Salmonella enteritidis και το 100% της Salmonella virchow βρέθηκαν ανθεκτικά σε περισσότερα από τρία αντιβιοτικά. Δηλαδή, οι σαλμονέλες παρουσίασαν υψηλή αντίσταση στα «όπλα» που διαθέτει αυτή τη στιγμή η ιατρική επιστήμη για την αντιμετώπιση των λοιμώξεων. Αυτό, όπως λέει η καθηγήτρια, σχετίζεται με την ανεξέλεγκτη χορήγηση αντιβιοτικών σε ανθρώπους και ζώα (συχνά χωρίς συνταγογράφηση), η οποία οδηγεί στη δημιουργία σούπερ βακτηριδίων, διότι οι παθογόνοι μικροοργανισμοί έχουν πολύ καλή ικανότητα να προσαρμόζονται σε αντίξοα περιβάλλοντα.

Ανθεκτικές στα αντιβιοτικά σαλμονέλες ανιχνεύθηκαν στον Καλαμά και στον Αχέροντα, κυρίως τους χειμερινούς μήνες (από Νοέμβριο ως Ιανουάριο). Αυτή η παρατήρηση μπορεί να οφείλεται στις μεγάλες βροχοπτώσεις, οι οποίες συνεπάγονται υψηλές αγροτικές απορροές στα ποτάμια. Ανάλογες ήταν και οι παρατηρήσεις παλαιότερης μελέτης που είχε γίνει σε ποτάμια της Βόρειας Ελλάδας από το Εργαστήριο Υγιεινής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Arvanitidou et al., 1997), ωστόσο τότε είχε εντοπιστεί πολυανθεκτικότητα σε χαμηλότερα ποσοστά.

Υπαίτιοι άνθρωποι και... πουλιά

Οι ερευνητές πάντως επισημαίνουν ότι τα αποτελέσματα τους εξέπληξαν διότι στον Καλαμά, ο οποίος δέχεται λύματα από την πόλη των Ιωαννίνων, το μικροβιακό φορτίο ήταν μικρότερο από εκείνο του Αχέροντα, όπου δεν καταγράφονται απορροές από μεγάλο αστικό κέντρο. Οι επιστήμονες συμπεραίνουν ότι η επιδείνωση της μόλυνσης του ιστορικού ποταμού μπορεί να οφείλεται στα υψηλά ποσοστά αγροτικών δραστηριοτήτων (κτηνοτροφικές μονάδες) στις όχθες του.  

Οι ειδικοί απομόνωσαν ανθεκτικά στελέχη σαλμονελών και στα θαλάσσια ύδατα - στη Βατάτσα, στο Δρέπανο αλλά και στην Αμμουδιά όπου καταλήγει ο Αχέροντας. Τα αποτελέσματα ωστόσο για τη λιμνοθάλασσα της Βατάτσας τούς προβλημάτισαν διότι απομόνωσαν ανθεκτικά στελέχη βακτηριδίων κοπρανώδους προελεύσεως σε περιοχή προστατευόμενη (Δίκτυο NATURA 2000), η οποία αποτελεί καταφύγιο άγριων πτηνών, μεταξύ των οποίων και ερωδιών. Σύμφωνα με την κυρία Παπαδοπούλου, η μόλυνση μπορεί να προέρχεται  από τα κόπρανα άγριων πτηνών που είναι φορείς σαλμονελών, κάτι που έχουν παρατηρήσει και άλλοι ερευνητές σε περιοχές όπου ο πληθυσμός των άγριων πτηνών είναι μεγάλος. Επίσης υπάρχουν μελέτες από άλλες χώρες όπου συχνά απομονώνονται σαλμονέλες σε παράκτιες περιοχές όπου υπάρχουν πολλά θαλασσοπούλια και τα νερά είναι ρηχά και ζεστά, όπως και στις παραπάνω περιοχές.

Σε κάθε περίπτωση, τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης μελέτης υπογραμμίζουν την πολυπλοκότητα των αλληλεξαρτήσεων μεταξύ των παθογόνων βακτηριδίων και των δεικτών (indicator bacteria) που μετρούν το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και το υπουργείο Υγείας σε ποτάμια, λίμνες και θαλάσσια ύδατα της χώρας. «Είναι καλό να μην περιορίζονται οι έλεγχοι ρουτίνας μόνο σε ορισμένους μικροβιακούς δείκτες (ολικά κολοβακτηρίδια, ολική μικροβιακή χλωρίδα, ολικά κολοβακτηριοειδή και  εντερόκοκκους) τους οποίους μετρούν υποχρεωτικά οι αρμόδιες υπηρεσίες. Πρέπει να αρχίσουν να ψάχνουν και άλλους δείκτες διότι σε περιοχές που φαίνονται "καθαρές", σύμφωνα με τις μετρήσεις  ρουτίνας,  μπορεί να υπάρχουν και άλλα παθογόνα μικρόβια και ιδιαίτερα ανθεκτικά βακτήρια» τονίζει η κυρία Παπαδοπούλου.

Ωστόσο η καθηγήτρια επισημαίνει ότι συγκριτικά με άλλες χώρες (Μεξικό, Λίβανο, Ινδία, Βραζιλία, ΗΠΑ), ακόμη και ευρωπαϊκές (Ισπανία και Γαλλία), τα ύδατα στη χώρα μας είναι ακόμη σε πολύ καλή κατάσταση όσον αφορά την παρουσία βακτηριδίων αλλά και την ανθεκτικότητά τους σε αντιβιοτικά. Και καταλήγει: «Μπορούμε ακόμη να σώσουμε το υδάτινο περιβάλλον της Ελλάδας και να το διατηρήσουμε. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μια σταδιακή έκπτωση στη μικροβιολογική ποιότητά του και αυτό είναι κρίμα. Πρέπει να το φροντίσουμε όσο ακόμη μπορούμε».
Δημοσιεύτηκε στο HeliosPlus στις 8 Αυγούστου 2013

Υδατικές απαιτήσεις και άρδευση ελαιοδέντρων

http://www.agrotikabook.gr

Υδατικές απαιτήσεις και άρδευση ελαιοδέντρων

Παρ, 2013-08-09 11:00

Η ελιά αν και μπορεί να επιβιώνει ή και να αναπτύσσεται κάτω από συνθήκες χαμηλής διαθεσιμότητας εδαφικού νερού, για να δώσει ικανοποιητική παραγωγή απαιτεί επαρκή εφοδιασμό με νερό.
Ο επαρκής εφοδιασμός με νερό γενικά επιδρά θετικά στην αύξηση της βλάστησης, στην καλύτερη ανθοφορία, στο υψηλότερο ποσοστό καρπόδεσης, στην αύξηση του μεγέθους του καρπού και στην υψηλότερη παραγωγή ελαιολάδου ανά δέντρο.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο πατήστε εδώ.
(Ελιά & Ελαιόλαδο, Τεύχος 12, Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1999)