Η «κρυμμένη» Παναγία Κερά Αμαρίου

Ο Ιερός Ναός Παναγίας της Κεράς στο Αμάρι είναι καλά κρυμμένος μέσα στους ελαιώνες με τα πανάρχαια δέντρα στην ευρύτερη περιοχή της Σχολής Ασωμάτων και πολύ κοντά στο κτήμα «ΠΑΝΑΚΡΟΝ».

Η ύπαρξη του ναού χρονολογείται περίπου στα τέλη του 13ου αιώνα και σύμφωνα με επιστήμονες «είναι χτισμένος πάνω στον ναό του Απόλλωνα».

Ο αρχικός ναός της Ζωοδόχου Πηγής ή Παναγίας Κεράς κατασκευάστηκε στον αρχιτεκτονικό τύπο του σταυροειδούς εγγεγραμμένου με τρούλο και εγκάρσιο νάρθηκα, ενώ ο σωζόμενος τοιχογραφικός διάκοσμος του αρχικού αυτού ναού εντάσσεται στην αρχαΐζουσα τάση της ζωγραφικής που γνωρίζει ευρεία διάδοση στην Κρήτη στα τέλη του 13ου αιώνα.

Στα μέσα του 14ου αιώνα, μετά την κατάρρευση του νότιου κλίτους και τμήματος της στέγης, ο ναός ανακατασκευάστηκε και μετατράπηκε σε τρίκλιτη, θολοσκέπαστη βασιλική με εγκάρσιο νάρθηκα. Στη νότια πλευρά τοποθετήθηκε το εντυπωσιακό λιθανάγλυφο θύρωμα με τον υστερογοτθικό διάκοσμο και το οικόσημο της οικογένειας των Καλλεργών στο υπέρθυρο.

Την ίδια περίπου περίοδο κατασκευάστηκε στη βόρεια πλευρά το μονόχωρο τρουλαίο παρεκκλήσι, με τετράπλευρη δεξαμενή στο κέντρο του. Στο εσωτερικό αλλά και στον αύλειο χώρο του ναού εντοπίστηκαν τάφοι που από τα κατασκευαστικά τους στοιχεία χρονολογούνται από τον 14ο έως και τον 16ο αιώνα.

σκέψου αυτούς τους κανόνες

Όταν έχεις να κάνεις με παλιανθρώπους, σκέψου αυτούς τους κανόνες

Όταν έχεις να κάνεις με παλιανθρώπους, σκέψου αυτούς τους κανόνες 

Θέλουμε ανθρώπους που πρώτα διακρίνουν το καλό σε κάθε τι, και στο σκοτάδι ακόμα, κι έπειτα το κακό και το ανάποδο με σύνεση αλλάζουν.

Που δε σκώπτουν, ειρωνεύονται και διακωμωδούν, αν εναλλακτικές δεν έχουν οι ίδιοι να προτείνουν.

Ανθρώπους που αυτοσατιρίζονται, πριν θεμελιώσουν το δικαίωμα να κρίνουν , πρωτοπόροι για να γίνουν και παραδείγματα στην αλλαγή, που οραματίστηκαν και τεκμηριώνουν.

Πρόσωπα που δεν απομυζούν τη δύναμη από ομάδες, συντεχνίες και σινάφια, αλλά ατόφια την αυτοεκτίμηση από μέσα τους αντλούνε.

Συναξαριστές εμπειριών τούς θέλουμε κι όχι καθηλωμένους σε τόπους, σε συνήθειες, στα περασμένα.

Του διαφορετικού εραστές και του πρωτόγνωρου θιασώτες.
Πρόσωπα, που η γνώση της ματαιότητας, πείσμα ενάντια στο μηδέν τούς δίνει.

Που τα παιδιά, την οικογένεια, την ηθική, ως πρόσχημα για την αδράνεια, τη χλεύη, τη φιλαυτία δεν παρουσιάζουν.

Ανθρώπους που ποτέ δε λεν «αυτό το ξέρω», αλλά θα το μάθω καλύτερα ακόμα.

Παράσιτα δε στέργουμε,που προφασιζόμενα την ανασφάλεια ρουφούν τη δύναμη του άλλου και μόλις τον ξεράνουνε, καινούργια θύματα γυρεύουν να προσκολληθούνε.

Παράφορους τους οραματιζόμαστε και πάντα ερωτευμένους με την οικουμένη.
Ιδανικούς μέσα στις ήττες τους και στις συγκυρίες με επίγνωση γενναίους.

Ανθρώπους που κερνούν κρασί το Χάροντα, την ασθένεια, τον πόνο, την οδύνη.
Θέλουμε πλάσματα τραγικά και αποφασισμένα, που στο Θεό Σε αγαπώ, αντί για προσευχές ψελλίζουν.

Κι εκείνους που παλεύουν για το αδύνατο, επειδή γνωρίζουν πως έτσι ξεριζώνεται το χάος.
Θέλουμε ανθρώπους που την καθημερινότητα σε καινούργιο θαύμα μετατρέπουν.

Και δε μεμψιμοιρούν ή παραδίδονται, γιατί στο ελάχιστο και στο ασήμαντο διάλεξε ο Πλάστης να κρύψει το σύμπαν όλο.

Ανθρώπους που γεννήθηκαν και οι αποφάσεις τους οι μικρές αλλάζουν την ιστορία και τη μοίρα.

Μάρκος Αυρήλιος

...απλά είναι πολύ παλιοί...

«Πόσων χρονών θα ήσασταν αν δεν ξέρατε πόσων χρονών είστε;» Satchel Paige

Υπάρχει μια ειδική κατηγορία ανθρώπων οι οποίοι νιώθουν μόνοι και απομονωμένοι από τη γέννησή τους.

Αυτή η μοναχική ύπαρξη δεν οφείλεται σε κάποια επιλογή ή αντικοινωνική συμπεριφορά – απλά είναι πολύ παλιοί. Παλιοί στην καρδιά, παλιοί στο μυαλό και παλιοί στην ψυχή, αυτοί οι άνθρωποι είναι παλιές ψυχές οι οποίες βλέπουν τις προοπτικές τους για τη ζωή πολύ διαφορετικά και πιο ώριμα από τους άλλους γύρω τους. Ως αποτέλεσμα, η παλιά ψυχή ζει τη ζωή της εσωτερικά, βαδίζοντας στο δικό της μοναχικό μονοπάτι ενώ οι υπόλοιποι σαν κοπάδι ακολουθούν ένα άλλο. Ίσως έχετε βιώσει κάτι τέτοιο στη ζωή σας ή το έχετε δει  σε κάποιον άλλον. Αν συνέβη κάτι τέτοιο, τότε αυτό το άρθρο προορίζεται για εσάς με την ελπίδα να προσδιορίσετε τον εαυτό σας ή να καταλάβετε καλύτερα τους άλλους. Αν δεν έχετε ακόμα ανακαλύψει αν είστε παλιά ψυχή, διαβάστε μερικά από τα αποκαλυπτικά σημάδια που ακολουθούν.
Έχετε την τάση να είναι είστε μοναχικοί
Επειδή οι παλιές ψυχές αδιαφορούν για τις επιδιώξεις και τα συμφέροντα των ανθρώπων της ηλικίας τους, δεν κάνουν εύκολα φίλους κάποιους με τους οποίους τους είναι δύσκολο να έχουν σχέσεις. Το αποτέλεσμα είναι… οι παλιές ψυχές να βρίσκονται τον περισσότερο καιρό μόνες τους. Οι άνθρωποι απλά δεν τους κάνουν.
Λατρεύετε τη γνώση, τη σοφία και την αλήθεια
Ναι… Ακούγεται λίγο μεγαλοπρεπές και αρκετά ευγενικό αλλά η παλιά ψυχή πολλές φορές τείνει προς την πνευματική πλευρά της ζωής. Οι παλιές ψυχές γνωρίζουν εκ φύσεως πως η γνώση είναι δύναμη, η σοφία είναι ευτυχία και η αλήθεια είναι ελευθερία, οπότε γιατί να μην επιδιώκουν αυτά τα πράγματα; Αυτές οι αναζητήσεις είναι πιο σημαντικές γι” αυτές από το να διαβάζουν κουτσομπολιά ή τα αποτελέσματα του ποδοσφαίρου.
Έχετε πνευματική κλίση
Οι πιο συναισθηματικές παλιές ψυχές τείνουν να είναι ευαίσθητες και πνευματικές στη φύση τους. Η υπέρβαση των περιορισμών του εγωισμού, η αναζήτηση της φώτισης και η προώθηση της αγάπης και της ειρήνης είναι οι βασικές επιδιώξεις αυτών των ψυχών. Γι” αυτές τις ψυχές, τέτοιες επιδιώξεις αποτελούν την πιο σοφή χρήση του χρόνου.
Κατανοείτε την παροδικότητα της ζωής
Οι παλιές ψυχές συχνά μαστίζονται από υπενθυμίσεις όχι μόνο της δικής τους θνητότητας αλλά και των άλλων γύρω τους. Αυτό τις κάνει επιφυλακτικές και μερικές φορές αποσύρονται αλλά εξακολουθούν να επιβάλουν σοφία στον τρόπο ζωής τους.
Είστε στοχαστικοί κι εσωστρεφείς
Οι παλιές ψυχές τείνουν να σκέφτονται πολύ… για τα πάντα. Η ικανότητά τους να στοχάζονται και να μαθαίνουν από τις πράξεις τους και τις πράξεις των άλλων είναι ο μεγαλύτερός τους δάσκαλος. Ένας λόγος γιατί οι παλιές ψυχές νιώθουν τόσο παλιές στην καρδιά είναι ότι έχουν πάρει τόσα πολλά μαθήματα μέσω της διαδικασίας του δικού τους στοχασμού και διαθέτουν πολλή διορατικότητα για τις καταστάσεις της ζωής μέσω της ικανότητάς τους να παρατηρούν αθόρυβα και προσεκτικά τι συμβαίνει γύρω τους.
Βλέπετε την ευρύτερη εικόνα
Πολύ σπάνια οι παλιές ψυχές χάνονται σε επιφανειακές λεπτομέρειες όπως να αποκτήσουν άχρηστα διπλώματα, προαγωγές στη δουλειά τους ή μεγαλύτερες τηλεοράσεις. Οι παλιές ψυχές έχουν την τάση να βλέπουν τη ζωή από ψηλά, παρατηρώντας ποιος είναι ο πιο σοφός και λογικός τρόπος να την πλησιάσουν. Όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες, οι παλιές ψυχές τείνουν να τις βλέπουν ως παροδικούς πόνους που θα περάσουν και οι οποίοι εξυπηρετούν την αύξηση της ποσότητας της χαράς που θα έλθει στο μέλλον. Επομένως, οι παλιές ψυχές τείνουν να έχουν ήρεμες και σταθερές φύσεις ως αποτέλεσμα της προσέγγισής τους για τη ζωή.
Δεν είστε υλιστές
Ο πλούτος, η φήμη και η πιο πρόσφατη έκδοση του iPhone… απλά προξενούν ανία στις παλιές ψυχές. Η παλιά ψυχή δεν βλέπει κάποιον σκοπό στην επιδίωξη πραγμάτων τα οποία μπορεί πολύ εύκολα να τους αφαιρεθούν. Επιπροσθέτως, οι παλιές ψυχές δεν έχουν χρόνο και ενδιαφέρον για τα παροδικά πράγματα στη ζωή μια και γι” αυτές λίγο νόημα έχουν.
Ήσασταν ένα παράξενο, κοινωνικά δυσπροσάρμοστο παιδί
Αυτό δεν συμβαίνει πάντα αλλά πολλές παλιές ψυχές δείχνουν παράξενα σημάδια ωριμότητας σε μικρή ηλικία. Συχνά αυτά τα παιδιά χαρακτηρίζονται ως «πρόωρα», «εσωστρεφή» ή «επαναστατικά», ανίκανα να ταιριάξουν στις συμβατικές συμπεριφορές. Συνήθως αυτά τα παιδιά είναι εξαιρετικά περίεργα κι ευφυή, βλέποντας πόσο πολλά άσκοπα πράγματα τους λένε οι δάσκαλοι, οι γονείς και οι συνομήλικοί τους κι έτσι τους αντιστέκονται είτε παθητικά είτε επιθετικά. Αν μπορείτε να μιλήσετε στο παιδί σας σαν να είναι ενήλικος – πιθανότατα έχετε μπροστά σας μια παλιά ψυχή.
Απλά «Νιώθετε» παλιοί
Πριν χαρακτηρίσω το πώς ένιωσα εγώ, βίωσα συγκεκριμένα συναισθήματα, σαν να είμαι «παλιός» μέσα μου. Τα συναισθήματα που συνοδεύουν την αίσθηση του να είναι κάποιος παλιά ψυχή συνήθως είναι: μια αίσθηση επιφυλακτικότητας προς τον κόσμο, ψυχική κόπωση, προσεκτική υπομονή και απόκοσμη ηρεμία. Δυστυχώς αυτά μπορούν συχνά να θεωρηθούν ως απόμακρα και κρύα, αποτελούν όμως έναν από τους πολλούς Μύθους των Παλιών Ψυχών.
Ακριβώς όπως μερικοί ηλικιωμένοι περιγράφουν τους εαυτούς τους ως «νέοι στην ψυχή», έτσι και οι νέοι είναι «παλιοί στην καρδιά».
____________________
Μετάφραση: Νίκος Πνευματικός για το healinghome.gr
Πηγή: http://www.the-open-mind.com
φωτο Meagan V. Blazier

Λέντας Ηρακλείου

 

 

 

 

 

Λέντας Ηρακλείου

Ο Λέντας είναι οικισμός στο δήμο Γόρτυνας του νομού Ηρακλείου. Εκεί βρίσκεται η αρχαία Λεβήν, λιμάνι στα παράλια της επαρχίας Καινούργιου προς το Λιβυκό Πέλαγος. Συνδέεται με το Ηράκλειο με αμαξιτό δρόμο περίπου 70 χιλιομέτρων. Βικιπαίδεια

Ο Λέντας (119 κάτοικοι το 2001) είναι οικισμός στο δήμο Γόρτυνας του νομού Ηρακλείου. Εκεί βρίσκεται η αρχαία Λεβήν, λιμάνι στα παράλια της επαρχίας Καινούργιου προς το Λιβυκό Πέλαγος. Συνδέεται με το Ηράκλειο με αμαξιτό δρόμο περίπου 70 χιλιομέτρων.

Πίνακας περιεχομένων

• 1 Ιστορικά στοιχεία
  • 1.1 Ονομασία
  • 1.2 Αρχαιολογική σημασία
  • 1.3 Λοιπά ιστορικά στοιχεία
• 2 Βιβλιογραφία
• 3 Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ιστορικά στοιχεία

Ονομασία

Το όνομα είναι προελληνικό και ετυμολογείται από το φοινικικό Λάβι= λιοντάρι ή από την αρχαία προελληνική λέξη Λέβυνθος. Σύμφωνα με τη μυθολογία, ένα από τα λιοντάρια που έσυρε την άμαξα της Ρέας έγινε πέτρα από τη θέση αυτή και γι’ αυτό ονομάστηκε Λεβήν. Αλλά το πιθανότερο είναι ότι το όνομα οφείλεται στο παρακείμενο ακρωτήριο το οποίο μοιάζει με λιοντάρι από τη συγκεκριμένη θέση στην οποία βρίσκεται.

Αρχαιολογική σημασία

Κατά τις τελευταίες ανασκαφές του Στυλιανού Αλεξίου ανακαλύφθηκε πρωτομινωικός οικισμός που χρονολογείται από το 2.500- 1.900 π. Χ., ο οποίος είχε εμπορικές σχέσεις με την Αίγυπτο. Σε θολωτούς τάφους πρωτομινωικού τύπου βρέθηκαν πολλά λίθινα και πήλινα αγγεία με πρωτοφανή σχήματα (σκαραβαίοι κλπ.). Ανασκάφηκε κυκλικός θολωτός τάφος με χώρο για τη νεκρική λατρεία όπου έκαιγαν αρώματα με σκοπό να μη μυρίζει άσχημα από τους νεκρούς.
Η Λεβήν ήκμασε στα ελληνορωμαϊκά χρόνια, ως λιμάνι της Γόρτυνας αλλά και ως ιερή πόλη, όπου λατρευόταν ο Ασκληπιός και η Υγιεία Σώτειρα, Το Ασκληπιείο ήταν στην ακμή του κατά τα αυτοκρατορικά χρόνια της Ρώμης.
Το αρχαιότερο μνημείο της Λεβήνος είναι ο Θησαυρός, τετράγωνο πηγάδι βάθους 1.090 μ. που χρονολογείται από το 2ο ή τον 1ο αιώνα π. Χ. Στο βάθος του ναού του Ασκληπιού σώζεται βωμός (εξέδρα), όπου ήταν τοποθετημένα τα αγάλματα του Ασκληπιού και της Υγιείας, τα οποία έσπασαν οι χωρικοί τα τελευταία χρόνια ζητώντας χρυσό μέσα σε αυτά.

Λοιπά ιστορικά στοιχεία

Ανατολικότερα στο βάθος 3,30μ. βρέθηκε η πηγή του νερού με θεραπευτικές ιδιότητες. Υπήρχαν επίσης κολυμπήθρες , οι οποίες επικοινωνούσαν μέσα στις οποίες λούζονταν οι ασθενείς.
Η Λεβήν εγκαταλείφθηκε κατά τον 7ο ή 8ο αιώνα, όπως και πολλές άλλες παράλιες πόλεις εξαιτίας της πειρατείας.

Βιβλιογραφία

• Το Ηράκλειον και ο Νομός του, Έκδοση Νομαρχίας Ηρακλείου.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Επίσημη ιστοσελίδα του Λέντα

Κατηγορίες:

• Χωριά του νομού Ηρακλείου
• Δήμος Γόρτυνας

 

---------------------------------------------------

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Λέντας: Το λιοντάρι της Μεσαράς…

Ένας από τους ομορφότερους τόπους της Μεσαράς, είναι σίγουρα ο Λέντας του Δήμου Γόρτυνας!
Παραθαλάσσιος τόπος με περίσσια ομορφιά, αλλά και πλούσια ιστορία, και μυθολογία.
Το τοπωνύμιο είναι προελληνικό και σχετίζεται με το φοινικικό Λάβι που σημαίνει Λέων. Κατά τη μυθολογία εδώ απολιθώθηκε ένα από τα λιοντάρια που τραβούσαν την άμαξα της θεάς Ρέας.
Το λιοντάρι όμως σχετίζεται και με τη βασίλισσα της Αιγύπτου την Κλεοπάτρα, που σύμφωνα με την παράδοση το ξέχασε στην περιοχή και αυτό έμεινε να κοιτά την Αφρική, περιμένοντας την να επιστρέψει να το πάρει...
Θυμηθήκαμε απόψε τη μυθολογία, βλέποντας στο f/b τη φωτογραφία (δεν θυμάμαι τη σελίδα και ζητώ συγγνώμη) που πραγματικά μας θυμίζει το Λέντα, το λιοντάρι και όσα ακούγαμε στον τόπο μας παιδιά γι΄ αυτό...

www.e-mesara.gr|Από Super User

------------------------------------------------------
Λέντας

Ένα γραφικό ψαράδικο χωριό, συχνός προορισμός των τουριστών με φυσική ομορφιά, παραδοσιακές ταβέρνες και ενοικιαζόμενα δωμάτια, γνωστός και ως τόπος θεραπείας με ιαματικά νερά. Η παραλία του Λέντα έχει πεντακάθαρα νερά και άφθονη σκιά. Ενδείκνυται για βόλτες με τα πόδια, καθώς περπατώντας θα ανακαλύψετε και άλλες μικρές παραλίες της περιοχής, εξίσου όμορφες και προσβάσιμες όπως η παραλία Δισκός. http://www.cretanbeaches.com/paralies/irakleiο/lentas/

 

----------------------------------------------------

Παραλίες περιοχής Λέντα

Δυσκός

Ο Δυσκός, ένας μικρός οικισμός με μια όμορφη και μεγάλη σε έκταση παραλία, βρίσκεται πολύ κοντά στο Λέντα, και απέχει 74 χλμ. περίπου από το Ηράκλειο. Ονομάζεται και Δυτικό. Μπροστά στον οικισμό βρίσκεται η ομώνυμη παραλία που έχει άμμο, ψιλό βότσαλο και πεντακάθαρα, πράσινα νερά που βαθαίνουν απότομα.
Το δυτικότερο και πιο απομακρυσμένο από τον οικισμό τμήμα της παραλίας, προτιμάται και από τους γυμνιστές.
Η παραλία είναι ιδανική επιλογή για camping, λόγω των δέντρων που φυτρώνουν κατά μήκος της παραλίας και προσφέρουν τη σκιά τους στους κατασκηνωτές. Η παραλία είναι ελάχιστα οργανωμένη, ενώ τριγύρω θα βρείτε αρκετά ενοικιαζόμενα δωμάτια και γραφικά ταβερνάκια πάνω στο κύμα.

Λέντας

Ο Λέντας είναι ένας οικισμός στα νότια παράλια του νομού Ηρακλείου, ο οποίος απέχει περίπου 74 χλμ. από το Ηράκλειο, χτισμένος στη θέση της αρχαίας πόλης Λεβήν. Η ονομασία Λέντας, που σημαίνει λιοντάρι (λέοντας), οφείλεται στο ακρωτήριο Λιοντάρι που βρίσκεται στα δυτικά του οικισμού.

Αν βρεθείτε στο Λέντα μπορείτε να δείτε τα ερείπια του ναού του Ασκληπιού, ο οποίος χρονολογείται στον 3ο π.Χ. αιώνα. Τον ναό και τις ιαματικές πηγές του επισκέπτονταν προσκυνητές από όλη την Ανατολική Μεσόγειο. Από τον αρχαίο ναό σώζονται δύο μαρμάρινες σπασμένες κολώνες, οι μεγάλες ορθογώνιες πλάκες ενός αρχαίου βωμού και τμήματα ενός μωσαϊκού της ρωμαϊκής εποχής.

Δίπλα στο ναό υπήρχε παλαιοχριστιανική βασιλική, στη θέση που σήμερα έχει βρίσκεται γραφικό ξωκλήσι. Γύρω του θα δείτε διάσπαρτα τα αρχιτεκτονικά μέλη του Ασκληπιείου που χρησιμοποιήθηκαν ως οικοδομικά υλικά για την ανέγερσή τους.

Η παραλία μπροστά από τον οικισμό είναι οργανωμένη, έχει ψιλό βοτσαλάκι και πεντακάθαρα νερά. Τριγύρω θα βρείτε παραδοσιακές ταβέρνες που σερβίρουν φρέσκο ψάρι και αρκετά ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Στην άκρη ενός μικρού φαραγγιού με στροφές,δίπλα στον Λέντα, βρίσκεται και μια όμορφη παραλία με άμμο και βότσαλο, το Λιμανάκι. Γενικότερα, ανατολικά και δυτικά του Λέντα υπάρχουν αρκετές απομονωμένες παραλίες με άμμο και βότσαλο, κάποιες από τις οποίες προτιμούν και γυμνιστές.
Για να φτάσετε στο Λέντα μπορείτε να πάτε, είτε από το δρόμο που περνάει από τα χωριά Μιαμού και Κρότο, είτε από τον παραθαλάσσιο χωματόδρομο που ενώνει τους Καλούς Λιμένες με το Λέντα.

Ανατολικός Τσίγκουνας

Ο Ανατολικός Τσίγκουνας απέχει 75 χλμ. περίπου από την πόλη του Ηρακλείου. Συναντάται και με τις ονομασίες Πετράκης και Όστρια, από τα ονόματα των ξενοδοχείων που υπάρχουν εκεί. Μπροστά στην παραλία βρίσκεται ένας μικρός οικισμός.
Πρόκειται για μια ερημική, μεγάλη παραλία με βότσαλο και βαθιά, καθαρά νερά, μη οργανωμένη, ωστόσο κοντά θα βρείτε κάποιες ταβέρνες και ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Στον Ανατολικό Τσίγκουνα μπορείτε να πάτε με αυτοκίνητο από το Λέντα, αν ακολουθήσετε το δρόμο που οδηγεί στο λιμάνι της περιοχής. Η παραλία αποτελεί ιδανικό προορισμό για τους φίλους του camping, καθώς τα αρμυρίκια που φύονται κατά μήκος της παραλίας επιτρέπουν στους κατασκηνωτές να στήσουν τη σκηνή τους στον ίσκιο τους.
Συνεχίζοντας την πορεία ανατολικά, η επόμενη παραλία που συναντάει κανείς, είναι η παραλία Λουτρά.

Αναδύεται από τη λίμνη ...

Αναδύεται από τη λίμνη ο Ναός του Αγίου Πέτρου στη Νίκαια (ΦΩΤΟ)

 

Έκπληκτοι οι Τούρκοι ερευνητές και οι κάτοικοι της ιστορικής βυζαντινής πόλης της Νίκαιας, αντίκρισαν ένα πρωί να εμφανίζεται στην λίμνη της περιοχής και κάτω από την επιφάνεια του νερού, ο σκελετός μιας μεγαλοπρεπής βυζαντινής ελληνορθόδοξης εκκλησίας.
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του τοπικού τύπου αλλά και των εφημερίδων, Milliyet και Zaman, οι πρώτοι που αντιλήφτηκαν την ύπαρξη των θεμελίων αυτή της ιστορικής βυζαντινής εκκλησίας ήταν οι πιλότοι κάποιου αεροπλάνου που πραγματοποιούσε πτήση πάνω από την λίμνη. Οι πρώτες αναφορές των ίδιων των Τούρκων κάνουν λόγο για την ιστορική μεγάλη εκκλησία που ήταν αφιερωμένη στον άγιο Πέτρο και η οποία κτίστηκε τον τέταρτο αιώνα, ήταν δηλαδή από τους πρώτους μεγάλους ναούς που κόσμησαν στην συνέχεια όλη την ελληνορθόδοξη χριστιανική Μικρά Ασία.
Οι πληροφορίες για το ιστορικό αυτό κτίσμα που έμεινε κάτω από την επιφάνεια της λίμνης, είναι ότι βρίσκεται 20 περίπου μέτρα από την ακτή και σε βάθος δυο μέτρων από την επιφάνεια της λίμνης. Όπως ανέφερε σχετικά ο πρόεδρος του Αρχαιολογικού Τμήματος του πανεπιστημίου Uludağ της Προύσας, Mustafa Şahin, στο μέρος αυτό όπου βρέθηκαν τα ερείπια της εκκλησίας έπρεπε να βρίσκονταν επίσης το κτίριο της τοπικής βουλής επί ρωμαϊκής εποχής. Δίπλα ακριβώς από αυτό το κτίριο είχε κτιστεί αυτή η μεγαλοπρεπή εκκλησία που όπως δείχνουν και οι φωτογραφίες πρέπει να δέσποζε σε όλη την περιοχή.
Τα ιστορικά στοιχεία που προβάλουν οι Τούρκοι είναι ότι η ανέγερση αυτού του ναού έγινε αμέσως μετά την επικράτηση το 313 από τον Μέγα Κωνσταντίνο του χριστιανισμού. Το κοσμοϊστορικό αυτό γεγονός σηματοδότησε την ανέγερση και άλλων περικαλλών ναών σε όλο το μήκος και το πλάτος της Μικράς Ασίας όπου κατοικούσε εκείνη την περίοδο ο πυκνότερος χριστιανικός πληθυσμός από όλες τις ρωμαϊκές επαρχίες.

Ο ναός λέγεται ότι από τον μεγάλο σεισμό του 740 που έπληξε την ευρύτερη περιοχή είχε πάθει μεγάλες ζημιές και στη συνέχεια ανακαινίστηκε στην νεότερη του μορφή. Προφανώς οι διάφοροι σεισμοί που έγιναν στο παρελθόν στην περιοχή της Νίκαιας, όπως ο μεγάλος σεισμός του 1999, βύθισαν την εκκλησία κάτω από την επιφάνεια της λίμνης. Σήμερα και κάτω από άγνωστες μέχρι στιγμής συνθήκες, ο ναός επανήλθε στην επιφάνεια σε μια αεροφωτογράφιση από ένα τουρκικό αεροπλάνο που πετούσε πάνω απ την λίμνη.
Σύμφωνα με τις ιστορικές πληροφορίες η Νίκαια ήταν ένα από τα μεγαλύτερα χριστιανικά κέντρα από την πρώτη περίοδο της βυζαντινής αυτοκρατορίας και όπως είναι γνωστό εκεί έγινε η πρώτη μεγάλη οικουμενική σύνοδος των χριστιανών.
Το κτίριο της τοπικής γερουσίας, (Senato Saray), όπως αναφέρουν και οι ίδιοι οι Τούρκοι, κτίστηκε το 325. Πολύ κοντά κτίστηκε ο μεγάλος ναός της αγίας Σοφίας που σώζεται μέχρι σήμερα αλλά οι Τούρκοι πριν από δυο χρόνια τον μετέτρεψαν σε τζαμί.
Οι διάφορες μαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής, όπως ανέφερε ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Προύσας, Bedri Yalman, έλεγαν ότι οι ψαράδες εδώ και καιρό έβλεπαν κάποια περίεργα ερείπια να βρίσκονται στον βυθό της λίμνης χωρίς όμως να δώσουν σημασία για την ιστορική και αρχαιολογική τους αξία.
Η ιστορική ανάδυση του ναού κάτω από τα νερά της λίμνης της Νίκαιας έγινε ξαφνικά από μια τυχαία πτήση ενός τουρκικού ερευνητικού αεροπλάνου που χαρτογραφούσε την περιοχή και ανακάλυψε τον ιστορικό αυτό ελληνορθόδοξο χριστιανικό ναό.
Οι πρώτες φωτογραφίες που βγήκαν στην δημοσιότητα δείχνουν το μεγάλο μέγεθος αυτού του ναού βασιλικού ρυθμού. Όπως διαπιστώνουν και οι Τούρκοι ερευνητές, πρέπει να είναι μεγαλύτερος και από την αγία Σοφία, γεγονός που δείχνει την μεγάλη ιστορική αλλά και θρησκευτική αξία του.
Ο ναός αυτός θεωρείται ότι ήταν ένα από τα μεγαλύτερα χριστιανικά κέντρα όλης της Μικράς Ασίας και για τον λόγο αυτό θα προσήλκυε πολλούς προσκυνητές από πολλές περιοχές. Άγνωστο είναι το πότε ακριβώς βυθίστηκε κάτω από την επιφάνεια της λίμνης, αλλά το σημαντικότερο είναι πως εντελώς απροσδόκητα εμφανίστηκε ξανά για να δείξει για άλλη μια φορά πως η ελληνορθόδοξη χριστιανική ταυτότητα της Μικράς Ασίας ποτέ δεν χάθηκε και ακόμα και σήμερα με διάφορα «σημάδια» εκπλήσσει ακόμα και τους ίδιους τους σημερινούς κατοίκους της.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Μαγικά πλεκτά

 είναι μαγικά τα σχέδια που έχουν  αυτά τα περιοδικά

·

 
 










 

1964, Κρήτη | Crete

1964, Κρήτη | Crete

 

Η Κρήτη είναι τόπος ευλογημένος . 

Υπήρξαν εποχές που ήταν στην κυριολεξία ένας επίγειος παράδεισσος. Με πίστη στην παράδοση, με σκληρή δουλειά και με σεβασμό στη φύση , οι Κρητικοί αξιοποιούσαν στο έπακρο τις θεϊκές δυνατότητες του τόπου . 

Αυτό φαίνεται στο παρακάτω βίντεο. Ας ελπίσουμε να ξαναέρθουν μέρες ευημερίας .

  

 

πηγή   :   https://www.facebook.com/ILoveCrete/

Πατάτες φούρνου τραγανές και νόστιμες σαν τηγανιτές

Πατάτες φούρνου τραγανές και νόστιμες σαν τηγανιτές

Αν θέλετε να απολαμβάνετε την γεύση της τηγανιτής πατάτας και συγχρόνως να τρώτε υγειινά κάντε αυτό το μικρό κολπάκι.
Όταν απλώσετε τις πατάτες στο ταψί αλατισμένες και αφού τις λαδώσετε απο κάθε πλευρά , πασπαλίστε τις με τριμμένη φρυγανιά. 
Το αποτέλεσμα θα σας εκπλήξει.

Ο Όσιος Στυλιανός ο Παφλαγών (26 Νοεμβρίου)

Ο Άγιος Στυλιανός γεννήθηκε στην Παφλαγονία της Μικράς Ασίας, μεταξύ του 400 – 500 μ.Χ. Ήταν γιος πλούσιας οικογένειας. Ευλογημένος από την κοιλιά της μάνας του, μεγαλώνοντας η ψυχή του με την Χάριν του Θεού γινόταν κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος.

Από την παιδική του ηλικία, έδειξε τον μεγάλο του ζήλο για μια ζωή αγιασμένη και απαλλαγμένη από τις γήινες επιθυμίες, που μόλυναν το πνεύμα και την ψυχή του. Ήταν αγνός και καθαρός από κάθε πονηριά και ατιμία. Δεν επέτρεψε στα πλούτη να κυριαρχήσουν την ψυχή του υποτάσσοντάς την στην φθορά και στην απώλεια.

Φιλοσόφησε την αληθινή έννοια και σημασία της ζωής, ανακαλύπτοντας ότι όλα αυτά είναι πρόσκαιρα και τιποτένια. Η ψυχή του ποθούσε τον δύσκολο και δύσβατο δρόμο την αιώνιας ζωής και της παντοτινής ευτυχίας.

Καταρχήν πούλησε την περιουσία του και την μοίρασε στους φτωχούς. Δεν του είχε απομείνει τίποτε από την πατρική κληρονομιά, έτσι νιώθοντας ανακούφιση και χαρά ένιωθε σαν να πέταξε μια βαριά άγκυρα από πάνω του, που τον κρατούσε δεμένο κοντά στις επιθυμίες του φθαρτού σώματος.

Έζησε πολλά χρόνια σκληρής ζωής, παλεύοντας στην έρημο δεκαετίες ολόκληρες με τον διάβολο και τον εαυτό του. Πάλεψε για να ξεριζώσει τελείως από πάνω του τα πάθη του, να αποκτήσει τις αρετές και να φθάσει στην αγιότητα.

Μετά από σκληρούς αγώνες, στολίστηκε με αρετές, ήταν σαν φωτεινός λύχνος της ερήμου, που φώτιζε με το φως το ιλαρό το λαό, δείχνοντάς τον το δρόμο της αγιοσύνης και την δόξα του Θεού.
Η φήμη του Αγίου διαδόθηκε παντού. Πλήθος κόσμου από διάφορα μέρη συνέρρεαν με ευλάβεια προς τον Άγιο για να θαυμάσουν την αγιότητά του και να αποκομίσουν ψυχικά και σωματικά αγαθά. Τα σοφά του λόγια και οι προτροπές του, άλλαξαν τη ζωή πολλών ανθρώπων. Γαλήνεψε ταραγμένες ψυχές. Γνώριζε ότι για να κερδίσει κάποιος την Βασιλεία των ουρανών, η ψυχή του έπρεπε να είναι σαν ψυχή μικρού παιδιού που είναι αθώα, χωρίς κακίες και αμαρτίες.

Ο Όσιος Στυλιανός έτρεφε μεγάλη στοργή στα παιδιά, όπως και ο ίδιος ο Κύριος. Θεωρούσε την ταπεινοφροσύνη θεμέλιο των αρετών και την παιδική ηλικία από τη φύση της να είναι περισσότερο ενάρετη. Ο Θεός βραβεύοντας το ιερό αυτό αίσθημα του Αγίου, προίκισε τον Άγιο δίνοντάς του το χάρισμα να θεραπεύει τα άρρωστα παιδιά και να καθιστά άτεκνες μητέρες εύτεκνες. Με την προσευχή του Αγίου Στυλιανού πολλές στείρες τεκνοποιούσαν. Μέρες ολόκληρες βάδιζαν γονείς, για να βρούν το ασκητήριο του Αγίου, καταφτάνοντας με δάκρυα στα μάτια, παρακαλώντας τον Όσιο να θεραπεύσει τα παιδιά τους.

Η προσωπικότητά του, ήταν γεμάτη ταπεινοφροσύνη, διέθετε αγγελική γαλήνη και πραότητα. Πολλοί τον έβλεπαν σαν πρότυπο ασκητικής ζωής. Αναδείχθηκε λαμπρό αστέρι της ασκητικής ζωής, πολεμώντας σκληρά τους τρεις εχθρούς του ανθρώπου που είναι η σάρκα, ο κόσμος και το διάβολο.
Έζησε και δόξασε το όνομα του ουράνιου Πατέρα, και δοξάσθηκε και αυτός από τον Θεό. Όταν έφθασε σε βαθειά γεράματα, ο Θεός έστειλε τους Αγγέλους Του να πάρουν την Άγιά Του ψυχή, για να αναπαυθεί από τους κόπους και τις πολλές στερήσεις.

Το πού είναι θαμμένος παραμένει άγνωστο. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τον τιμά και πολλοί Χριστιανοί επικαλούνται το όνομά του για να τους βοηθήσει σε διάφορα προβλήματα και ασθένειες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά τους. Εικονογραφείται με ένα νήπιο στην αγκαλιά του, συμβολίζοντας έτσι ότι είναι προστάτης των νηπίων.

Η μνήμη του γιορτάζεται στις 26 Νοεμβρίου.

Με τον καιρό μαθαίνει κανείς

Με τον καιρό μαθαίνει κανείς τη λεπτή διαφορά ανάμεσα στο να κρατά ένα χέρι και να αλυσοδένει μια ψυχή.
Μαθαίνει πως αγαπώ δε σημαίνει: στηρίζομαι και ότι συντροφικότητα δε σημαίνει: ασφάλεια..κι έτσι κανείς αρχίζει να μαθαίνει….
Πως τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια και ότι τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις. Και αρχίζει να δέχεται τις ήττες του με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια ορθάνοιχτα.
Και μαθαίνει να χτίζει όλες τις διαδρομές του στο σήμερα γιατί το έδαφος του αύριο είναι υπερβολικά αβέβαιο για να κάνεις σχέδια… και κάθε μέλλον μπορεί να μείνει στη μέση.
Μετά από κάποιο καιρό μαθαίνει κανείς πως αν είναι υπερβολική, ακόμα και η ζέστη του ήλιου μπορεί να τον κάψει. Έτσι φυτεύει τον δικό του κήπο και διακοσμεί την δική του ψυχή αντί να περιμένει κάποιον άλλο να του φέρει λουλούδια.
Μαθαίνει κανείς ότι μπορεί πραγματικά ν’ αντέξει, πως είναι πραγματικά δυνατός, πως πραγματικά αξίζει
και μαθαίνει και μαθαίνει…
με κάθε του μέρα μαθαίνει.
Με τον καιρό μαθαίνεις ότι το να είσαι με κάποιον επειδή σου προσφέρει ένα καλό μέλλον σημαίνει
πως αργά ή γρήγορα θα θελήσεις να γυρίσεις στο παρελθόν σου.
Με τον καιρό καταλαβαίνεις πως μόνο αυτός που είναι ικανός να σε αγαπάει με όλα σου τα ελαττώματα, δίχως να προσπαθεί να σε αλλάξει, μπορεί να σου προσφέρει όλη την ευτυχία που επιθυμείς.
Με τον καιρό αντιλαμβάνεσαι πως αν βρίσκεσαι στο πλευρό κάποιου μόνο και μόνο για να συντροφεύεις την μοναξιά σου, στο τέλος θα φτάσεις να μη θέλεις ούτε να τον βλέπεις.
Με τον καιρό συνειδητοποιείς ότι οι πραγματικοί φίλοι είναι μετρημένοι και ότι, εκείνος που δεν αγωνίζεται γι’αυτούς, αργά ή γρήγορα θα βρεθεί πλαισιωμένος μόνο από ψεύτικες φιλίες.
Με τον καιρό μαθαίνεις πως τα λόγια που λέχθηκαν σε μια στιγμή θυμού μπορούν να συνεχίσουν να πληγώνουν αυτόν στον οποίο τα απεύθυνες για μια ολόκληρη ζωή.
Με τον καιρό μαθαίνεις να συγχωρείς αυτόν που το έπραξε, αλλά η συγχώρεση αφορά μόνο μεγάλες ψυχές.
Με τον καιρό αντιλαμβάνεσαι πως αν πλήγωσες σκληρά ένα φίλο, το πιθανότερο είναι ότι η φιλία ποτέ πια δε θα ξαναγίνει όπως πριν.
Με τον καιρό συνειδητοποιείς ότι, ακόμα κι αν είσαι ευτυχισμένος με τους φίλους σου, κάποια μέρα θα κλάψεις για εκείνους που άφησες να φύγουν.
Με τον καιρό θα καταλάβεις ότι κάθε εμπειρία που βίωσες με κάθε άνθρωπο είναι ανεπανάληπτη.
«Κανείς μαθαίνει, μαθαίνει και μαθαίνει, κάθε μέρα που περνάει, μαθαίνει».
Ελπίζω πως όπως και σε μένα, αυτά τα λόγια να μπορέσουν να μαλακώσουν λίγο το δρόμο σου.
Τίποτα δε φεύγει μέχρι να μας διδάξει αυτό που χρειάζεται να μάθουμε.
Χόρχε Λουις Μπόρχες