Δευτέρα 17 Απριλίου 2017

Μυστικά της Γιαγιάς...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Orthognosia.

Έχομε τηγανίσει ψάρια. Για να μη μυρίζει το σπίτι σε ένα μπρίκι βράζομε κανέλα…
· Για να μην κολλάνε τα καινούργια σκεύη βράζω πρώτα γάλα.
· Για να είναι μαλακά τα ρούχα μία κουταλιά σόδα φαγητού.
· Για να μην γλιστρούν τα παπούτσια κόψτε μία πατάτα και περάστε τα από κάτω.
· Κρασί κόκκινο αν πέσει στο χαλί ρίξτε ψιλό αλάτι.
· Για να διατηρηθούν οι πατάτες σκληρές 2-3 μήλα ανάμεσά τους.
· Τα φρούτα στην φρουτιέρα διατηρούνται αν βάζομε και λεμόνια.
· Για να καθαριστούν τα παράθυρα, βράζομε σε μία κατσαρόλα με νερό δύο φακελάκια τσάι.
· Το μπάνιο καθαρίζει με άσπρο ξύδι και οι βρύσες με λεμόνι.
Διαβάστε Περισσότερα... http://orthognosia.blogspot.ca/2016/04/blog-post_2.html

Χρήσιμο: Μυστικά της Γιαγιάς... - ORTHOGNOSIA

Έχομε τηγανίσει ψάρια. Για να μη μυρίζει το σπίτι σε ένα μπρίκι βράζομε κανέλα…

· Για να μην κολλάνε τα καινούργια σκεύη βράζω πρώτα γάλα.

· Για να είναι μαλακά τα ρούχα μία κουταλιά σόδα φαγητού.

· Για να μην γλιστρούν τα παπούτσια κόψτε μία πατάτα και περάστε τα από κάτω.

· Κρασί κόκκινο αν πέσει στο χαλί ρίξτε ψιλό αλάτι.

· Για να διατηρηθούν οι πατάτες σκληρές 2-3 μήλα ανάμεσά τους.

· Τα φρούτα στην φρουτιέρα διατηρούνται αν βάζομε και λεμόνια.

· Για να καθαριστούν τα παράθυρα, βράζομε σε μία κατσαρόλα με νερό δύο φακελάκια τσάι.

· Το μπάνιο καθαρίζει με άσπρο ξύδι και οι βρύσες με λεμόνι.

· Τον μαϊδανό για να διατηρηθεί όλο τον χειμώνα τον βάζομε σε βάζο με ελαιόλαδο. Το λάδι χρησιμοποιείται στις σαλάτες.

· Το κόκκινο κρασί στα υφάσματα βγαίνει αν τριφτεί ο λεκές πριν από το πλύσιμο με σόδα. Όχι με αλάτι γιατί θα τρυπήσει το ύφασμα ύστερα από μερικά πλυσίματα.

· Αν στα ρούχα πέσει κόκα – κόλα βγαίνει με ένα πανάκι βουτηγμένο σε οινόπνευμα και αμέσως να πλυθεί.

· Αν ο νεροχύτης σας έχει άσχημες μυρωδιές ρίχνετε μία φορά τον μήνα βραστό νερό που έχομε βάλει 1 φλιτζάνι του καφέ αλάτι.

· Το κιτρίνισμα στο ύφασμα από το σίδερο καθαρίζει με ένα πανάκι βουτηγμένο σε οξυζενέ.

· Ο στόκος από τα ξύλινα έπιπλα βγαίνει με νερό και αμμωνία.

· Η μούχλα από το σπίτι ή τα ρούχα βγαίνει με χυμό λεμονιού.

· Η όζα από τα ρούχα βγαίνει με νερό και αμμωνία.

· Μέσα σε ξινισμένο κρασί προσθέστε ψωμί και αφήστε λίγες μέρες στον ήλιο. Έτσι θα φτιάξετε ξύδι.

· Αν έχει στεγνώσει το κέικ βουτήξτε σε γάλα και κατόπιν να ζεσταθεί σε μέτριο φούρνο.

· Αν ξεβάφουν τα ρούχα το ένα αναμεταξύ με το άλλο να το πλύνετε με γάλα.

· Για ψείρες στα λουλούδια. Σε ένα κιλό ζεστό νερό ρίχνομε ½ μπουκάλι οινόπνευμα και μία χούφτα σαπούνι αρκάδι. Αυτό ύστερα από μέρες γίνεται ζελές. Το επάνω μέρος το πετάμε. Το υπόλοιπο το βάζομε σε ένα μπουκάλι από αζαξ και ψεκάζουμε τα λουλούδια που έχουν ψείρες.

· Για να καθαρίσουν οι γιακάδες των κουστουμιών βάζομε σε ένα φλιτζάνι του καφέ μία κουταλιά αμμωνία και αφού βουτήξουμε ένα πανί τρίβουμε τον γιακά.

· Αν στο βάζο έχομε τριαντάφυλλα ή άλλα λουλούδια και βάλομε στο νερό αμμωνία θα αλλάξουν χρώμα.

· Αν σας πέσει περισσότερο ξύδι στο φαγητό, τοποθετήστε στην κατσαρόλα ένα ολόκληρο άβραστο αυγό για 15’.

· Για να μη μυρίζουν τα παπούτσια περάστε το εσωτερικό με ένα βαμβάκι βουτηγμένο σε βενζίνη.

· Για λεκέδες από καφέ ή τσάι βουτήξτε το ύφασμα στο ξύδι και βουρτσίστε το μετά με μία βούρτσα βουτηγμένη σε νερό και αλάτι.

· Οι μολυβιές από στυλό πάνω σε πλαστικό αφαιρούνται με οινόπνευμα ανακατεμένο με άσπρο ξύδι.

· Αν θέλετε να κάνετε μία δική σας λάκ, ανακατέψτε τρεις κουταλιές της σούπας ζάχαρη, δύο φλιτζάνια νερό, μισό ποτήρι χυμό λεμονιού και βράστε το μείγμα.

· Για τα τσιμπήματα από έντομο τρίψτε κρεμμύδι ή πράσο στο δέρμα.

· Θέλετε να γυαλίσετε το πάτωμα, βάλτε στο νερό λίγη χλωρίνη, τον χυμό από 2 λεμόνια, ενός πορτοκαλιού και λίγο ξύδι.

· Για να εξουδετερώσετε τις μυρωδιές τις μπογιάς σε ένα φρεσκοβαμμένο δωμάτιο, βάλτε στην μέση του δωματίου ένα πανεράκι με ψίχα ψωμιού ή 1 κρεμμύδι κομμένο.

· Όταν καπνίζεις και δεν θέλεις να μυρίζουν τα ρούχα βάλτε στην ντουλάπα 1 κουτάκι με γαρύφαλλα.

· Όταν μυρίζει το τηγάνι ή η κατσαρόλα από ψάρια που μαγειρέψατε βάλτε 4 κουταλιές ξύδι και αφήστε το σκεύος πάνω στη φωτιά μέχρι να εξατμιστεί το ξύδι.

· Για πιο αφράτους κεφτέδες βάλτε αλεύρι που φουσκώνει μόνο του.

· Πριν χρησιμοποιήσετε ένα λεμόνι καλό είναι να το βάλετε μέσα σε ζεστό νερό για 5’. Έτσι θα έχετε περισσότερο χυμό.

· Σε παράθυρο που έχει φουσκώσει και δεν κλείνει περνάμε την βάση με σαπούνι.

· Επίσης όταν ένα φερμουάρ δεν κλείνει το περνάμε με σαπούνι και γλιστράει.

· Η σκουριά από τις βρύσες βγαίνει με νερό και λεμόνι.

· Για να καθαρίσετε το σίδερο με νερό και ξύδι.

· Αν έχομε ιδρώσει και ο λεκές από τα ρούχα δεν βγαίνει το τρίβομε με νερό και ξύδι. 3 ποτήρια νερό και 1 ξύδι.

· Η πίσσα όπως ξέρομε βγαίνει μόνο με πετρέλαιο αλλά μυρίζει. Γι’ αυτό βάλτε λίγο λάδι σε ένα πανάκι και τρίψτε την. Θα βγει αμέσως.

· Για να ξεπαγώσετε κατεψυγμένο ψάρι βάλτε το σε μια λεκάνη με λίγο γάλα και αλάτι. Το γάλα θα πάρει την άσχημη μυρωδιά και θα γίνει σαν φρέσκο.

· Οι λεκέδες από γράσο στα χέρια και στα ρούχα βγαίνουν με σαμπουάν ή αφρόλουτρο.

· Για να καθαρίσουμε την τσαγιέρα που έχει μαυρίσει βράζομε δύο πατάτες και με αυτό το νερό την πλένομε.

· Για να ξηλώσετε ένα παλιό πουλόβερ πρώτα το βουτάμε σε σαπουνάδα.

· Αν μυρίζουν τα χέρια σκόρδο τρίψτε τα με μαϊδανό – σέλινο.

· Αν θέλετε να μακρύνετε ένα ρούχο και φαίνεται το σημάδι του στριφώματος το βουρτσίζουμε με λευκό ξύδι και σιδέρωμα με χλιαρό σίδερο.

· Εάν το σίδερο σκουριάσει αλοίψτε το με αγνό λάδι για 12 ώρες και μετά τρίψτε το με ένα πανί.

· Για να καθαρίσετε την σκουριά από την μπανιέρα, τρίψτε το σημείο με κόκκινο ξύδι ζεστό.

· Θέλετε τα σκεύη της κουζίνας να αστράφτουν, ρίξτε 3 κουταλιές της σούπας λευκαντικό ρούχων.

· Αν τα παλιά σεντόνια ή τραπεζομάντιλα έχουν κιτρινίσει βάλτε τα σε μία λεκάνη με ζεστό νερό και απορρυπαντικό. Εχετε βάλει σε ένα ντουλάπι ψιλοκομμένα τσόφλια αυγών και αφήστε τα όλη τη νύχτα.

· Για να βγάλετε ένα φελλό από ένα μπουκάλι, αφήστε να τρέξει ζεστό νερό στο μπουκάλι. Ο φελλός θα βγει εύκολα.

· Για να μην σας μαυρίσει η κατσαρόλα πριν βάλετε το σιρόπι για το γλυκό σας ρίξτε 5 σταγόνες λεμόνι.

· Για να φύγει ένας λεκές λαδιού από ευαίσθητα υφάσματα, βάλτε μια χαρτοπετσέτα κάτω από τον λεκέ με πολύ ταλκ.

· Τα φρούτα του καλοκαιριού μπορείτε να τα απολαμβάνετε και τον χειμώνα αν τα διατηρείτε σε βάζα που κλείνουν ερμητικά προσθέτοντας κάποιο οινοπνευματώδες ποτό όπως κονιάκ για τα δαμάσκηνα, λικέρ για τα πορτοκάλια, βότκα για τα αχλάδια.

· Θέλετε να στενέψετε το φαρδύ σας τζίν. Ρίξτε σε μία λεκάνη νερό με αλάτι και μουσκέψτε το.

· Για τα κουνούπια βάζουμε σε ένα ποτήρι ξύδι.

· Πετσετάκια, γιακαδάκια, και οτιδήποτε έχει λεπτή δαντέλα πλένεται με γάλα. Βουτήξτε τα σε χλιαρό νερό διαλύστε μία κουταλιά ζάχαρη.

· Για να αστράφτει ο ανοξείδωτος νεροχύτης τρίψτε τον με ένα πανάκι βουτηγμένο σε καθαρό οινόπνευμα.

· Πώς να βγάλετε έναν λεκέ με γράσο: Αλείψτε τον με βούτηρο τον λεκέ και μετά πλύσιμο με πετρέλαιο.

· Για να διατηρηθούν τα λουλούδια στο βάζο ρίχνομε μέσα αλάτι.

· Πριν πλύνομε ευαίσθητα πουκάμισα στο πλυντήριο τα βάζομε σε μία μαξιλαροθήκη.

· Για να μη μουχλιάσει η μαρμελάδα βάλτε την σε γυάλινο βάζο και τοποθετήστε το ανάποδα στο ψυγείο.

· Αν τα κακτοειδή φυτά κιτρινίζουν ρίξτε στο χώμα λίγη ζάχαρη.

· Για να μη θαμπώνουν οι φακοί των γυαλιών καθαρίστε τους με ένα λινό πανί βουτηγμένο σε νερό και αμμωνία.

· Όταν πλένετε το μεταξωτό σας φουλάρι στο τελευταίο νερό ρίξτε λίγες σταγόνες λεμονιού.

· Όταν βουλώσει το σιφόνι της κουζίνας ρίχνομε βραστό ξύδι.

· Αν θέλετε να αποξηράνετε λουλούδια κάντε με λάκ μαλλιών.

· Αν το βερνίκι των νυχιών έχει πήξει βουτήξτε το σε ζεστό νερό.

· Για να μη ζαχαρώνουν τα γλυκά του κουταλιού που ετοιμάσαμε τα αναποδογυρίζομε για 24 ώρες.

· Πριν βάλομε στη κατάψυξη μαϊδανό, άνηθο τα πλένομε καλά και τα στεγνώνω με χαρτί κουζίνας και μετά τα βάζομε σε πλαστικές σακούλες.

· Για να μη πλησιάζουν κατοικίδια ζώα στις γλάστρες ρίξτε κόκκους πιπέρι.

· Αν θέλετε τα χρυσαφικά σας να λάμπουν σαν καινούργια, βράστε λίγο νερό και προσθέστε δύο κουταλιές της σούπας σόδα φαγητού. Τα βουτάμε για 5 λεπτά ή τα αφήνουμε για 15 λεπτά σε ξύδι.

· Μη πετάτε τις φλούδες από τις πατάτες. Βάλτε τις να βράσουν μέσα σε ανοξείδωτη κατσαρόλα και το εσωτερικό της θα λάμψει.

· Αν οι μάλλινες μπλούζες έχουν χάσει το χρώμα βουτήξτε τις σε νερό που έχετε βράσει αγκινάρες. Να είναι χλιαρό.

· Σας έχει μείνει γιαούρτι που έληξε. Καθαρίστε με αυτό τα ασημικά σας φροντίζοντας μετά να τα ξεπλύνετε καλά.

· Όταν ασπρίζομε με ασβέστη για να φύγει γρήγορα η βαφή, βάζομε μέσα στον ασβέστη λάδι και αλάτι.

· Για να μη μυρίζουν οι μασχάλες, σε ένα μπουκάλι οινόπνευμα βάζομε σόδα φαγητού. Ανακινήστε και με ένα βαμβάκι βάζετε καθημερινά.

· Μπορείτε να αρωματίσετε με φυσικό τρόπο την ντουλάπα σας βάζοντας σε ένα μικρό σακουλάκι φλούδες πορτοκάλι ή γαρύφαλλο.

· Για να γυαλίζουν οι βρύσες καλύψτε τις με αλεύρι και στην συνέχεια τρίψτε τις με μάλλινο πανί.

· Όταν το μπρίκι είναι μαυρισμένο, βάζομε ξύδι και απορυπαντικό για τα πιάτα να βράσει.

· Το τζάμι του ωρολογίου αν έχει γρατσουνιές το τρίβομε με στάχτη τσιγάρου.

· Λεκέδες από πίσσα στο δέρμα εξαφανίζονται τρίβοντας με λάδι.

· Ο λεκέδες από αίμα φεύγουν αν τους τρίψετε με αλεύρι και αλάτι.

· Γεμίσατε πίσσα, βάλτε πάνω λάδι, αφήστε για λίγο και τρίψτε το με απορρυπαντικό.

· Για να βγάλετε τη σκουριά από το ψαλίδι, τρίψτε το με ένα κρεμμύδι κομμένο.

· Η δυσάρεστη μυρωδιά των αυγών από τα σκεύη φεύγει αν τα τρίψετε με ελληνικό καφέ.

· Θέλετε να καθαρίσετε τα μάρμαρα. Τρίψτε τα με ψιλό αλάτι.

· Οι λεκέδες από σκουριά φεύγουν με ζεστό χυμό λεμονιού και αλάτι στον ήλιο.

· Μη πετάτε τα χαλασμένα ή τις φλούδες από κάστανα είναι λίπασμα για τα λουλούδια.

· Για να μην ραγίζουν τα βρασμένα αυγά βάζουμε στο νερό που βράζουν 1 κουταλάκι αλάτι.

· Όταν πλένομε το μαρούλι στο νερό βάζομε ξύδι για να πέσουν τα παράσιτα.

· Όταν πλένομε τα χόρτα, τσουκνίδες, σπανάκι, ραδίκια ρίχνομε στο νερό αλάτι για να κατακαθίσει το χώμα.

· Από τα βότανα και τα φυτικά προϊόντα μπορούμε να αντλήσουμε πολύτιμα στοιχεία για να αντιμετωπίσουμε διάφορες ασθένειες. Σε όλα τα χωριά και στις πόλεις στην αρχαιότητα χρησιμοποιούσαν λαχανικά και διάφορες ρίζες αγριολούλουδων για να έχουν κάποια ισορροπία του οργανισμού των. Η γη στην αρχαιότητα τόσο της Μακεδονίας όσο και ολοκλήρου της Ελλάδος πρόσφερε πάμπολες χιλιάδες είδη φυτών και βοτάνων που σήμερα μας δίνουν πληροφορίες για να εξασφαλίσουμε καλή υγεία.

· Ήξευραν ποιες τροφές να καταναλώνουν και ποιες να τις αποφεύγουν, οι γιαγιάδες μας γνώριζαν από τους προγόνους και το μετέδιδαν σε μας ότι δεν πρέπει να λείπει από το τραπέζι η τσουκνίδα, το μάρανθο, η λάπαθα, το σκόρδο, η γλιστρίδα και άλλα.

· Οι πρώτες βοήθειες συνιστούσαν για τον πονόδοντο, στην οπή που πονούσε, ρακί, αλάτι, πιπέρι καυτερό χωριστά ή όλα μαζί.

· Για τον πονόδοντο έβαζαν βρασμένα φύλλα τριανταφυλλιάς ή μητρικό γάλα.

· Για το πρήξιμο, έβαζαν ζυμάρι ζυμωμένο με γάλα ή βούτυρο

· Όταν πονούσε το αυτί, έσταζαν λάδι από καντήλα αναμμένη ή έβραζαν πάχος κότας και έσταζαν το ζουμί.

· Για την δυσκοιλιότητα, έδιναν στον άρρωστο το πρώτο νερό που έπαιρναν από το βράσιμο των φασολιών.

· Για την δυσκοιλιότητα, έδιναν στον άρρωστο αχλάδια ξηρά, τσάι, καφέ βραστό ή σκέτο, ή και με λίγο λεμόνι.

· Για το τσίμπημα της μέλισσας, έτριβαν το σημείο με γάλα μοσχαριού, έβαζαν πάνω λάσπη και γιαούρτι και το τύλιγαν.

· Για σπυριά που είχαν πύο, έβαζαν φύλλα χλωρά από λάπατα, μολόχα και λαχανίδα ή κατάπλασμα από καλαμποκάλευρο ζυμωμένο με γιαούρτι.

· Για τον πυρετό, χρησιμοποιούσαν πατάτες, τις έκοβαν φέτες, έβαζαν λίγο αλάτι, το αλάτι κρύωνε τις πατάτες και με λίγο ξύδι δρόσιζε το μέτωπο.

· Επίσης για τον πυρετό, κοπάνιζαν σκόρδα, τα ανακάτευαν με ξινόγαλο και άλειφαν με το μείγμα όλο το σώμα του ασθενή. Τον σκέπαζαν καλά και ίδρωνε οπότε τον έλουζαν και τον έβαζαν να ξαπλώσει.

· Επίσης τα λάπατα, χρησίμευαν ως κατάπλασμα για τον πυρετό.

· Καπνός, ψιλόκοβαν τα φύλλα και τα χρησιμοποιούσαν ως αιμοστατικό και αντισηπτικό στα τραύματα.

· Λάχανο. Το λάχανο στην αρμιά, έκανε καλό σε ζεμάτισμα.

· Γλυκάνισο. Χαλαρωτικό για την δυσπεψία και το φούσκωμα.

· Βασιλικός. Αφέψημα αντισηπτικό και τονωτικό.

· Φύλλα αγκινάρας. Κατάλληλα για τις διαταραχές της πέψης.

· Γαϊδουράγκαθο. Για τα προβλήματα στο συκώτι.
orthognosia.blogspot.ca

Τσουρεκάκια αμμωνίας

Τσουρεκάκια αμμωνίας


Φωτογραφία της Maria Dimitriou.


Υλικά: 1 κούπα λάδι,  1 1/2 κούπα ζάχαρη,  4 αβγά,  1 κούπα γάλα,  1 φακελάκι αμμωνία,  ξύσμα 1 λεμονιού,  αλεύρι όσο σηκώσει- περίπου 1 κιλό  (για όλες τις χρήσεις)
Εκτέλεση: Κτυπάμε το λάδι με τη ζάχαρη αρκετά καλά , προσθέτομε  ένα ένα τα αβγά συνεχίζοντας το κτύπημα προσθέτουμε και το ξύσμα . Θερμαίνομε ελαφρώς το γάλα σε ένα ευρύχωρο κατσαρολάκι ρίχνομε την αμμωνία στο γάλα και ανακατεύομε . Καθώς το γάλα φουσκώνει το ρίχνουμε σιγά σιγά στο μίγμα με τα υλικά και ανακατεύομε. Ακολούθως προσθέτουμε το αλεύρι κοσκινισμένο ενώ συνεχώς ανακατεύομε. πλάθουμε μια ζύμη μαλακή που να μή κολάει στα χέρια. Όταν είναι έτοιμη βάζουμε σε ένα ταψί μια  λαδόκολλα και πλάθουμε τσουρεκάκια περίπου 10 πόντους μήκος. Όταν τελειώσουμε τα αλείφουμε με κρόκο αβγού και τα ψήνουμε σε φούρνο προθερμασμένο στους 180 βαθμούς για 20 λεπτά περίπου. Καλή επιτυχία!

Παρασκευή 14 Απριλίου 2017

...από το σωτήριο λόγο του Χριστού.

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Εκκωφαντική Σιωπή.

Σείστηκαν και γκρεμίστηκαν συθέμελα οι αντικοινωνικοί και οι απάνθρωποι θεσμοί του αρχαίου προχριστιανικού κόσμου από το σωτήριο λόγο του Χριστού.
Το Ευαγγέλιο απευθύνθηκε σε όλη την ανθρωπότητα, ανεξάρτητα από έθνη, φύλα, και κοινωνικές τάξεις. Η Εκκλησία αγκάλιασε όλους τους ανθρώπους.
Αφού τους απελευθέρωσε από τα δεσμά της αμαρτίας, τους κατέστησε πρόσωπα ισότιμα μέσα στο εκκλησιαστικό σώμα, στο Σώμα του Χριστού.
Ο πρώην δούλος έγινε αγαπητός αδελφός του πρώην κυρίου του και συνδαιτυμόνας του στα κοινά τραπέζια, τις «αγάπες». Η πλούσιοι άνοιξαν τις επαύλεις τους στους φτωχούς και άσημους εν Χριστώ αδελφούς τους. Διέθεσαν τα πλούτη τους για την ανακούφιση των ενδεών.
Ο πρώην Ιουδαίος συναδελφώθηκε με τον πρώην Εθνικό. Το ίδιο και ο βαρβαρικής καταγωγής Χριστιανός αδελφοποιήθηκε με τον ελληνικής καταγωγής Χριστιανό.
Στο πρόσωπο του κάθε ανθρώπου εικονίζεται ο Χριστός και γι’ αυτό γίνεται υποχρέωση του κάθε πιστού η αλλήλων διακονία.
Όταν η έννοια της κοινωνικής ευποιίας στον αρχαίο κόσμο ήταν άγνωστη, η Εκκλησία θεμελίωσε την κοινωνική μέριμνα και διακονία του ανθρώπου, η οποία συνεχίζεται εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια, έχοντας σαφέστατο χριστιανικό χαρακτήρα.
Όταν λ. χ. κατά τον φοβερό λοιμό του 250 μ. Χ. οι ειδωλολάτρες και οι Ιουδαίοι εγκατέλειπαν τους ασθενείς οικείους τους, για να γλυτώσουν από την μετάδοση της πανώλης, την περίθαλψη είχαν αναλάβει, με κίνδυνο της ζωής τους οι Χριστιανοί.
Οι πρώην πόρνες μεταβάλλονται σε αγαπητές εν Χριστώ αδελφές, οι οποίες χαίρονται και απολαμβάνουν τον άδολο σεβασμό και την τιμή των πρώην εραστών τους.
Οι απόβλητοι της κοινωνίας βρίσκουν θέση και απάγκιο στην αγαπητική χριστιανική κοινότητα. Κανένας δεν τίθεται στο περιθώριο, όλοι είναι καλεσμένοι στο Δείπνο της Βασιλείας, τη σωτηρία και τη θέωση.
Στη Ρωμανία συνεχίστηκε και ανδρώθηκε η νέα αυτή πνευματική και κοινωνική επανάσταση του Χριστιανισμού.
Εκχριστιανίστηκαν, δηλαδή εξανθρωπίστηκαν όλοι οι κοινωνικοί θεσμοί (κατάργηση δια νόμου της δουλείας, θεσμοθέτηση της δικαιοσύνης για όλους, αργία της Κυριακής, περιορισμός της παγανιστικής δεισιδαιμονίας, σεβασμός της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας, περιορισμός της εξουσίας και του πλούτου, μέριμνα για τους φτωχούς και αδυνάτους, κ.α.).
Οι πολυπληθείς εθνότητες και λαοί, που αποτελούσαν τη Ρωμανία συνυπήρχαν με θαυμαστή αρμονία, διότι τους ένωνε η κοινή πίστη στο Χριστό.
Εμφύλιες και κοινωνικές συγκρούσεις είναι σπάνια φαινόμενα στη χιλιόχρονη Ρωμανία, διότι είχε σύνταγμα το Ευαγγέλιο του Χριστού και εφάρμοζε την κοινωνική διδασκαλία και πρακτική της Εκκλησίας μας.
Δεν είναι τυχαίο ότι και αυτός ο Ιουλιανός ο Παραβάτης (361-363) αποπειράθηκε να στηρίξει το ουτοπικό του θρησκευτικό παγανιστικό σύστημα στην κοινωνική διδασκαλία της Εκκλησίας.
Το ίδιο και στην μαύρη περίοδο της τουρκοκρατίας. Η Εκκλησία μας έγινε ο συνδετικός δεσμός του Έθνους και τροφός του Γένους μας.
Υπήρξε ο μόνος θεσμός, ο οποίος στήριξε και διέσωσε το Γένος μας από τον αφανισμό, κάτι που δεν είναι σε θέσει να δουν οι κοντόφθαλμοι χριστιανομάχοι. Όσο και αν φαίνεται παράδοξο, οι έννοιες του εθνικισμού και του ρατσισμού ήταν σχεδόν άγνωστες, τουλάχιστον τα πρώτα διακόσια χρόνια της δουλείας.
Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών της Ι.Μ. Πειραιώς
http://paterikos.blogspot.gr/2014/07/blog-post_19.html

Τα άγια και φρικτά πάθη

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Ιησούς Χριστός Νικά - Ic Xc Nika.


Ιησούς Χριστός Νικά - Ic Xc Nika
Τα άγια και φρικτά πάθη του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού
Εσταυρωμένε Χριστέ μας,
το τσουχτερό κρύο που ένιωθες πάνω στο Σταυρό
δεν ήταν από τον αγέρα.

Αυτό Εσύ, ήξερες να το αντέχεις.
Ήταν από τις παγωμένες μας καρδιές.

Δεν ήταν τα ραπίσματα, ούτε οι μαστιγώσεις
που πονούσαν το λυγισμένο σου κορμί.
Αλλά το μίσος το ανθρώπινο Σου έσκιζε την καρδιά.
Το μίσος, που μετέτρεψε τα βάγια σε καρφιά.

Το δάκρυ που κύλησε από τα πάναγνα μάγουλά σου
Δεν ήταν από τις κακουχίες του σώματός Σου.
Ήταν από τη θέρμη της παράκλησής Σου να συγχωρεθούμε.

Γιατί, Εσύ, όση δύναμη είχες, την είχες κάνει βέλος προς τον Ουρανό
σ’ εκείνο το «άφες αυτοίς ...;»

Νερό μας ζήτησες, όχι επειδή διψούσες τόσο.
Αλλά για να μας δώσεις μιαν ευκαιρία, δροσίζοντάς Σε,
να συνέλθουμε, να έρθουμε σε συναίσθηση
και να Σε νιώσουμε- έστω- σαν έναν άνθρωπο που διψά.

Ούτε αυτό δεν καταφέραμε! Να Σε δούμε σαν έναν ασήμαντο συνάνθρωπό μας!..
Από το μυθιστόρημα
«Κάποιος να με νοιάζεται!»
(Σ. Κουβανίδου-Εκδ. Αρμός)

Μεγάλη Παρασκευή - Τα άγια πάθη του Κυρίου.

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του Sarantis Ronto.
 
Sarantis Ronto
Καλημέρα φίλες φίλοι και φιλαράκια καλή και ευλογημένη Μεγάλη Παρασκευή να ήσαστε όλοι καλά. Καλή και Ευλογημένη να είναι η μέρα σας !!!!
Μεγάλη Παρασκευή - Τα άγια πάθη του Κυρίου.
Τύπος εορτής: Με βάση το Πάσχα.Εορτάζει 2 ημέρες πριν το Άγιο Πάσχα
.
Βιογραφία
Την Παρασκευή, στέλνεται ο Ιησούς δέσμιος από τον Καϊάφα στον τότε ηγεμόνα της Ιουδαίας Πόντιο Πιλάτο. Αυτός, αφού Τον ανέκρινε με πολλούς τρόπους και αφού ομολόγησε δυο φορές ότι ο Ιησούς είναι αθώος, έπειτα, για να ευχαριστηθούν οι Ιουδαίοι, τον καταδικάζει σε θάνατο• και αφού τον μαστίγωσε σαν δραπέτη δούλο τον Δεσπότη των όλων, Τον παρέδωσε για να σταυρωθεί. Από ’κει και πέρα ο Ιησούς, αφού παραδόθηκε στους στρατιώτες, γυμνώνεται, φοράει κόκκινη χλαμύδα, στεφανώνεται με ακάνθινο στεφάνι, κρατάει κάλαμο σα σκήπτρο, προσκυνείται χλευαστικά, φτύνεται και χτυπιέται στο πρόσωπο και στο κεφάλι. Μετά, φορώντας πάλι τα ρούχα του και βαστάζοντας το Σταυρό, πηγαίνει προς τον Γολγοθά, τον τόπο της καταδίκης και εκεί, γύρω στην Τρίτη ώρα της ημέρας, σταυρώνεται μεταξύ δυο ληστών, βλασφημείται από αυτούς που είχαν πάει στον Γολγοθά μαζί του, μυκτηρίζεται από τους αρχιερείς, ποτίζεται από τους στρατιώτες με ξύδι ανακατεμένο με χολή. Γύρω στην ενάτη ώρα, αφού βγάζει πρώτα φωνή μεγάλη, και λέει: «Τετέλεσται», εκπνέει «ο αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου», την ώρα κατά την οποία σφάζονταν, σύμφωνα με τον νόμο, ο πασχαλινός αμνός, ο οποίος καθιερώθηκε ως έθιμο στους Ιουδαίους, προτυπώνοντας τον Εσταυρωμένο Χριστό, πρίν από 1043 χρόνια.

Το δεσποτικό αυτό θάνατο και η άψυχη κτίση, πενθώντας, τον τρέμει και αλλοιώνεται από το φόβο αλλά ο Δημιουργός της κτίσεως ακόμα και όταν είναι νεκρός, λογχίζεται την ακήρατη πλευρά Του και ρέει απ’ αυτή αίμα και νερό. Τέλος, κατά τη δύση του ηλίου, έρχεται ο Ιωσήφ από Αριμαθείας και ο Νικόδημος μαζί με αυτόν, και οι δυο κρυφοί μαθητές του Ιησού, αποκαθηλώνουν από το Σταυρό το πανάγιο του διδασκάλου σώμα, το αρωματίζουν, το τυλίγουν με καθαρό σεντόνι και αφού το έθαψαν σε καινούργιο τάφο, κυλούν στο στόμιο του μεγάλο λίθο.
Αυτά τα φρικτά και σωτήρια πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού επιτελούμε σήμερα και εις ανάμνηση αυτών παραλάβαμε από αποστολική διαταγή, τη νηστεία της Παρασκευής.

Πέμπτη 13 Απριλίου 2017

...ο πιο οικονομικός δημοφιλής προορισμός ...

Η Καστοριά είναι ο πιο οικονομικός δημοφιλής προορισμός για το Πάσχα

Ερευνα της trivago για τους δημοφιλείς ελληνικούς προορισμούς δείχνουν σημαντικές μεταβολές στις τιμές των ξενοδοχείων τόσο σε σχέση με τον περασμένο μήνα όσο και με τον περσινό Απρίλιο.  Η μεγαλύτερη αύξηση σε σχέση με τον περασμένο μήνα καταγράφεται από την trivago για τα ξενοδοχεία της Αθήνας, όπου η μέση τιμή διαμορφώνεται στα 90 ευρώ από 83 ευρώ τον Φεβρουάριο. Ωστόσο είναι κατά 5 ευρώ φθηνότερα σε σχέση με τον περσινό Απρίλη.



Στο Ηράκλειο Κρήτης η μέση τιμή διαμορφώνεται στα 75 ευρώ ανά διανυκτέρευση, από 68 ευρώ τον Μάρτιο, αυξημένη κατά 13,2%.



Η σημαντικότερη μείωση παρουσιάζεται στο Ναύπλιο. Τα ξενοδοχεία του είναι κατά 13,3% πιο οικονομικά σε σχέση με πέρυσι. Ωστόσο, από τον περασμένο μήνα οι τιμές εμφανίζονται αυξημένες κατά 7,5%.




Οικονομικότερα σε σχέση με τον περσινό Απρίλιο παρουσιάζονται και τα ξενοδοχεία τόσο στην Καστοριά, όσο και στον Βόλο. Οι επισκέπτες στον Βόλο θα πληρώσουν 74 ευρώ ανά διανυκτέρευση και στην Καστοριά 59 ευρώ.





Ακριβότερα, ωστόσο, συγκριτικά με πέρυσι είναι τα ξενοδοχεία της Θεσσαλονίκης, κατά 12, 5 τοις εκατό, με μέση τιμή στα 81 ευρώ, της Αράχωβας, με τιμή που διαμορφώνεται στα 101 ευρώ και του Μετσόβου, στα 74 ευρώ, από τα 61 που ήταν πέρυσι τον Απρίλιο.
Στον πίνακα που ακολουθεί φαίνεται αναλυτικά η μέση τιμή ανά διανυκτέρευση, όπως καταγράφεται από τα στοιχεία της trivago.


Όπως παρατηρούμε η Καστοριά είναι ο πιο οικονομικός προορισμός για το Πάσχα 2016 με μέση τιμή ανά διανυκτέρευση τα 59€.
Ευκαιρία φέτος να έχουμε 100% πληρότητα!
(info by iefimerida.gr)

Η Μεγάλη Πέμπτη

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του Τερψιχόρη Βόλου.
 
Τερψιχόρη Βόλου
Η Μεγάλη Πέμπτη, η ιερή μέρα κατά την οποία εορτάζεται ο Μυστικός Δείπνος του Ιησού Χριστού με τους 12 Αποστόλους. Η ημέρα αυτή είναι η τέταρτη ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας, της εβδομάδας δηλαδή η οποία προηγείται και καταλήγει στη γιορτή του Πάσχα. Της Μεγάλης Πέμπτης προηγείται η Μεγάλη Τετάρτη και ακολουθεί η Μεγάλη Παρασκευή. Τ Τα Δώδεκα Ευαγγέλια περιγράφουν την πορεία του Ιησού προς τον Γολγοθά. Τον Μυστικό Δείπνο, το δάκρυ και την ανθρώπινη αδυναμία στους κήπους της Γεσθημανής, την προδοσία του από τον Ιούδα, την σύλληψη, την δίκη, τα βασανιστήρια, την Σταύρωση. Τη Μεγάλη Πέμπτη το βράδυ η Εκκλησία θα μάς συγκλονίσει παρουσιάζοντάς μας τη Σταύρωση του Θεανθρώπου. Το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης τελείται ο εσπερινός της Μεγάλης Παρασκευής μαζί με τη Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου. Οι ιερείς κατά την ετοιμασία της Θείας Κοινωνίας εξάγουν δύο «αμνούς» (το μέρος του άρτου το οποίο μεταβάλλεται σε σώμα Χριστού) και διατηρούν τον ένα αφού τον τεμαχίσουν και τον αποξηράνουν, σε ασφαλές σημείο (μέσα στο αρτοφόριο πάνω στην αγία τράπεζα) για έναν ολόκληρο χρόνο για την κοινωνία των πιστών σε έκτακτες περιπτώσεις. Το βράδυ τελείται ο όρθρος της Μεγάλης Παρασκευής, στον οποίο αναπαριστάται το Θείο Δράμα της Σταύρωσης και διαβάζονται τα 12 ευαγγέλια που περιγράφουν τα γεγονότα από τη σύλληψη έως και την ταφή του Χριστού. Ανάμεσα στο 5ο και το 6ο Ευαγγέλιο ψάλλεται το αντίφωνο «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…» και ο Εσταυρωμένος λιτανεύεται από τους ιερείς. Στις εκκλησίες της Ζακύνθου, η περιφορά του Εσταυρωμένου γίνεται μετά το 11ο Ευαγγέλιο. Σήμερον κρεμάται επί ξύλου... Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας. Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται, ο των αγγέλων βασιλεύς. Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις. Ράπισμα κατεδέξατο, ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ. Ήλοις προσηλώθη, ο Νυμφίος της Εκκλησίας. Λόγχη εκεντήθη, ο Υιός της Παρθένου. Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ. Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν. Είναι η στιγμή, περίπου στις 9 το βράδυ, όπου σε όλες τις εκκλησίες της χώρας θα σβήσουν τα φώτα. Η πομπή της σταύρωσης υπό το αμυδρό φως των κεριών θα κινηθεί με αργό και σταθερό ρυθμό προς το κέντρο των ναών, διαπερνώντας το πλήθος των πιστών. Το Θείο πάθος σχεδόν κορυφώνεται… Τα 12 Ευαγγέλια της Μεγάλης Πέμπτης συγκροτούνται κυρίως από περικοπές των Ευαγγελίων του Ιωάννη και του Ματθαίου. Εν περιλήψει τα 12 Ευαγγέλια: Τελευταίες νουθεσίες του Ιησού στους μαθητές του… «Αγαπάτε Αλλήλους». Ο τελευταίος αποχαιρετισμός. Προσευχή του Ιησού. Προδοσία του από τον Ιούδα. Σύλληψη του Ιησού και μεταφορά του «Από τον Άννα στον Καϊάφα». Δίκη του Ιησού από τους Αρχιερείς. Άρνηση Πέτρου («Πριν αλέκτορα φωνήσαι, τρις απαρνήση με»). Ο Ιησούς ενώπιον του Πιλάτου, στο Πραιτώριο. Προσπάθεια του Πιλάτου να απελευθερώσει τον Κύριο, αλλά εμπρός στην αποφασιστικότητα των Φαρισαίων υποχωρεί. «Βαραβάν ή Χριστόν;». Ο Πιλάτος «Νίπτει τας χείρας του». Ο Ιούδας μεταμελείται και επιστρέφει τα «τριάκοντα αργύρια» στους Αρχιερείς, οι οποίοι τα έβαλαν στον «Κορβανά» (ταμείο του Ναού). Απαγχονισμός Ιούδα. Πορεία του Ιησού προς τον Γολγοθά και Σταύρωσή του με δύο ληστές. Ο Ιησούς αφήνει το πνεύμα επί του Σταυρού. Μεταμέλεια του ενός ληστή, που ζητά από τον Κύριο να τον θυμηθεί στη βασιλεία των Ουρανών. Ο Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας ζητά από τον Πιλάτο το Σώμα του για να το θάψει. Ταφή του Ιησού και σφράγιση του Τάφου του από τους Αρχιερείς και Φαρισαίους. Στις εκκλησίες, όλο το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης μέχρι το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής, παραμένουν κυρίως γυναίκες οι οποίες «μοιρολογούν», ψάλλοντας ύμνους, τον Χριστό. Σε πολλά μέρη, προετοιμάζουν τον στολισμό του Επιταφίου κατά την διάρκεια της νύχτας αυτής. Στα σπίτια των Χριστιανών, την Μεγάλη Πέμπτη, βάφονται τα κόκκινα αυγά. Για τον λόγο αυτό, η ημέρα λέγεται και Κόκκινη Πέμπτη ή Κοκκινοπέφτη. Εκτός από τα αυγά, την μέρα αυτή, φτιάχνονται τα πασχαλινά κουλούρια και τα τσουρέκια. Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, οι Χριστιανοί κρεμούν κόκκινα πανιά στα παράθυρα ων σπιτιών τους.

Μυστικός Δείπνος

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση της Spiridoulla Boubouli.
 
Spiridoulla Boubouli
Tην Μεγάλη Πέμπτη αναβιώνονται στην Εκκλησία μας, τα γεγονότα της τελευταίας ημέρας της ζωής του Ιησού Χριστού στη Γη...
Όπως μας αναφέρουν τα Ευαγγέλια, ο Χριστός θέλησε πριν θυσιαστεί για την σωτηρία των ανθρώπων, να δειπνήσει για τελευταία φορά με τους μαθητές του.
Ο δείπνος αυτός είναι ο γνωστός μας Μυστικός Δείπνος.
Έλαβε χώρα σε ένα υπερώο (σε ένα πατάρι δηλαδή) κάποιου σπιτιού της Ιερουσαλήμ, στο οποίο κρυφά συνέφαγαν οι μαθητές και ο Ιησούς.
Πριν ξεκινήσει ο Δείπνος, ο Χριστός πήρε μια λεκάνη με νερό και έπλυνε τα πόδια των μαθητών του. Αυτό ήταν μια ενέργεια που έκαναν οι δούλοι της εποχής.
Δηλαδή πριν από το φαγητό, έπλεναν τα πόδια των κυρίων τους. Με την πράξη του αυτή ο Ιησούς θέλησε να διδάξει τους μαθητές του και, μέσω αυτών, όλους τους ανθρώπους να είναι ταπεινοί και να υπηρετούν τους συνανθρώπους τους.
Το γεγονός αυτό έχει λάβει στις μέρες μας το όνομα Ιερός Νιπτήρας.

Σε πολλές περιοχές της χώρας μας, γίνεται αναπαράσταση του Ιερού Νιπτήρα το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης.
Κατόπιν ο Ιησούς κατά την διάρκεια του Μυστικού Δείπνου, και αφού είχε αποχωρήσει ο Ιούδας, παρέδωσε στους μαθητές του, το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.

Πρόσφερε άρτο λέγοντας: «λάβετε φάγετε τούτο εστί το σώμα μου» και κρασί «πίετε έξ αυτού πάντες τούτο γαρ εστί το αίμα μου το της καινής διαθήκης το περί πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών».
Η παράδοση της Θείας Ευχαριστίας τελείωσε με την εντολή: «τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν».
Μετά το πέρας του Μυστικού Δείπνου, ο Ιησούς και οι μαθητές του, μετέβησαν στο Όρος των Ελαιών.
Εκεί ο Χριστός προσεύχεται στον Πατέρα του, και τελικά συλλαμβάνεται από τους Ρωμαίους, με την βοήθεια του Ιούδα.
Στον Εσπερινό της ημέρας έχουμε την Σταύρωση του Θεανθρώπου. Διαβάζονται τα 12 Ευαγγέλια που περιγράφουν τα Άγια Πάθη. Μετά το 5ο Ευαγγέλιο, βγαίνει ο Εσταυρωμένος

“Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι την γην κρεμάσας”, ψάλλει ο ιερέας την ώρα που περιφέρει τον εσταυρωμένο Ιησού στο ναό για την αναπαράσταση της σταύρωσης.
Είναι η στιγμή, περίπου στις 9 το βράδυ, όπου σε όλες τις εκκλησίες της χώρας θα σβήσουν τα φώτα. Η πομπή της σταύρωσης υπό το αμυδρό φως των κεριών θα κινηθεί με αργό και σταθερό ρυθμό προς το κέντρο των ναών, διαπερνώντας το πλήθος των πιστών. Το Θείο πάθος σχεδόν κορυφώνεται… Αυτός που στήριξε τη γη πάνω στο νερό χλευάζεται: “στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται, ο των Αγγέλων Βασιλεύς ψευδή πορφύρα περιβάλλεται, ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις ράπισμα κατεδέξατο - ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ. Λόγχη εκεντήθη ο Υιός της Παρθένου”. Η ελπίδα, ωστόσο, για το χαρμόσυνο γεγονός προκαλεί ανακούφιση στο πλήθος: Προσκυνούμεν Σου τα Πάθη, Χριστέ, δείξον ημίν και την ένδοξόν Σου Ανάσταση”.

Μέσα από τα λόγια των ευαγγελίων αλλά και από τις ιδιαίτερα πένθιμες νότες των τροπαρίων περιγράφονται με τον τραγικότερο τρόπο οι εμπαιγμοί, τα χτυπήματα, οι ύβρεις και οι χλευασμοί των ανθρώπων που ανέβασαν τον Κύριο στο σταυρό. Η Μεγάλη Πέμπτη είναι από τις θλιβερότερες ημέρες της χριστιανοσύνης.
Στις εκκλησίες, όλο το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης μέχρι το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής, παραμένουν κυρίως γυναίκες οι οποίες «μοιρολογούν», ψάλλοντας ύμνους, τον Χριστό.
Σε πολλά μέρη, προετοιμάζουν τον στολισμό του Επιταφίου κατά την διάρκεια της νύχτας αυτής.
Στα σπίτια των Χριστιανών, την Μεγάλη Πέμπτη, βάφονται τα κόκκινα αυγά. Για τον λόγο αυτό, η ημέρα λέγεται και Κόκκινη Πέμπτη ή Κοκκινοπέφτη.

Εκτός από τα αυγά, την μέρα αυτή, φτιάχνονται τα πασχαλινά κουλούρια και τα τσουρέκια. Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, οι Χριστιανοί κρεμούν κόκκινα πανιά στα παράθυρα των σπιτιών τους.

Η 4η Σταυροφορία

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
Η Δ’ Σταυροφορία ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Πάπα Ιννοκέντιου Γ’ το 1201, για την κατάληψη των Αγίων Τόπων, που κατείχαν οι Μουσουλμάνοι, και ολοκληρώθηκε με την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης...
sansimera.gr
Η Δ' Σταυροφορία ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Πάπα Ιννοκέντιου Γ' το 1201, για την κατάληψη των Αγίων Τόπων, που κατείχαν οι Μουσουλμάνοι. Ολοκληρώθηκε στις 12 Απριλίου 1204, με την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης και την προσωρινή κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, χωρίς τη θέληση του Ποντίφικα.
Μετά την αποτυχία της τρίτης Σταυροφορίας (1189-1192) για την κατάληψη των Αγίων Τόπων, το ενδιαφέρον των δυτικοευρωπαίων ατόνησε. Την Ιερουσαλήμ, όπως και το μεγαλύτερο μέρος της Συρίας και της Αιγύπτου, ήλεγχε η μουσουλμανική δυναστεία των Αγιουβιδών. Το λατινικό Βασίλειο της Ιερουσαλήμ μόνο κατ' όνομα υπήρχε, περιορισμένο σε λίγες πόλεις στις ακτές της Παλαιστίνης.
Το ενδιαφέρον για μια νέα σταυροφορία ανακίνησε ο πάπας Ινοκέντιος Γ' το 1198. Στην αρχή συνάντησε τη γενική αδιαφορία των εστεμμένων της Ευρώπης, που είχαν τα δικά τους προβλήματα να επιλύσουν. Τον επόμενο χρόνο, κάποιοι ευγενείς, κυρίως από τα εδάφη της σημερινής Γαλλίας, πείσθηκαν να συγκροτήσουν ένα εκστρατευτικό σώμα, με επικεφαλής τον Κόμη Τιμπό της Καμπανίας. Ο Τιμπό πέθανε τον επόμενο χρόνο και αρχηγός της Δ' Σταυροφορίας ανακηρύχθηκε ο ιταλός κόμης Βονιφάτιος ο Μομφερατικός. Το σχέδιο προέβλεπε τη συγκέντρωση των Σταυροφόρων στη Βενετία και από εκεί θα κατευθύνονταν στην Αίγυπτο, όπου θα άρχιζαν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, με σκοπό την κατάληψη της Ιερουσαλήμ.
Τη δύναμη των Σταυροφόρων συγκροτούσαν 33.500 άνδρες και 4.500 άλογα και τη διεκπεραίωσή τους στην Αίγυπτο ανέλαβαν έναντι ανταλλαγμάτων οι Ενετοί το 1200. Ζήτησαν 85.000 αργυρά μάρκα, τα μισά εδάφη που θα κατακτούσαν οι Σταυροφόροι και προθεσμία ενός έτους για τις ετοιμασίες της φιλόδοξης εκστρατείας. Το 1201 το μεγαλύτερο μέρος των Σταυροφόρων έφθασε στη Βενετία. Όμως, οι ηγέτες τους δεν τήρησαν τη συμφωνία και μόλις και μετά βίας συγκέντρωσαν 51.000 αργυρά μάρκα. Οι Ενετοί εξοργίσθηκαν και τους φυλάκισαν στο νησάκι Λίντο, έως ότου αποφασίσουν για την τύχη τους.
Ο γηραιός δόγης Ερρίκος Δάνδολος αποφάσισε να εκμεταλλευτεί την περίσταση και να χρησιμοποιήσει τους Σταυροφόρους για τους δικούς του σκοπούς. Στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου, όπου έγινε η επίσημη τελετή υποδοχής τους, ο δόγης πρότεινε στους αρχηγούς τους να επιτεθούν πρώτα στο λιμάνι της Ζάρας στη Δαλματία (σημερινή Κροατία), προκειμένου να ξεπληρώσουν τα χρέη τους. Η Ζάρα, που προμήθευε με ξυλεία τον στόλο του δόγη, είχε αποσκιρτήσει από τη Βενετία και βρισκόταν υπό προστασία του βασιλιά των Ούγγρων Έμερικ. Οι κάτοικοί της ήταν χριστιανοί και μάλιστα καθολικοί.
Για την επιχείρηση συμφώνησε απρόθυμα ο παπικός αντιπρόσωπος Καρδινάλιος Καπουάνο, όχι όμως και ο Πάπας Ινοκέντιος, που απείλησε με αφορισμό όσους σταυροφόρους στραφούν εναντίον χριστιανών. Τη σχετική επιστολή του φρόντισαν να την κρατήσουν μυστική οι επικεφαλής της εκστρατείας. Η επιχείρηση τελικά πραγματοποιήθηκε. Η πόλη της Ζάρας καταλήφθηκε, ύστερα από σύντομη πολιορκία και ο Πάπας Ινοκέντιος Γ' πραγματοποίησε την απειλή του.
Ο αρχηγός των Σταυροφόρων Βονιφάτιος ο Μομφερατικός δεν πήρε μέρος στην εκστρατεία κατά της Ζάρα, φοβούμενος ίσως τις παπικές κυρώσεις. Πήγε να επισκεφθεί τον εξάδελφό του Φίλιππο της Σουηβίας, ο οποίος φιλοξενούσε τον συγγενή του βυζαντινό πρίγκηπα Αλέξιο Άγγελο, γιο του ανατραπέντος αυτοκράτορα Ισαάκιου Β' Άγγελου. Ο Αλέξιος Άγγελος ζήτησε βοήθεια από τον Βονιφάτιο για να ανατρέψει τον θείο του αυτοκράτορα Αλέξιο Γ' Άγγελο και να επαναφέρει στον θρόνο τον τυφλό πατέρα του. Στα ανταλλάγματα που προσέφερε ήταν ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, στρατιωτικές δυνάμεις για την ενίσχυση της εκστρατείας των Σταυροφόρων στην Αίγυπτο και την υποταγή της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης στον Πάπα. Ο Βονιφάτιος θεώρησε δελεαστική την πρόταση και μαζί με τον Αλέξιο Άγγελο μετέβησαν στην Κέρκυρα για να συναντήσουν τους Σταυροφόρους που συμμετείχαν στην κατάληψη της Ζάρα και να ενημερώσουν τους αρχηγούς της Σταυροφορίας. Κάποιοι συμφώνησαν με την εκτροπή της Σταυροφορίας, άλλοι διαφώνησαν και αποχώρησαν, επιστρέφοντας στις πατρίδες τους.
Ανάμεσα σε αυτούς που είδαν με καλό μάτι την πρόταση του Αλέξιου ήταν και οι Ενετοί. Λαός ναυτικός, επιζητούσαν την αύξηση της επιρροής τους στην Ανατολή εις βάρος της Γένουας και της Πίζας, που ήταν οι κύριοι ανταγωνιστές τους. Επιπροσθέτως, τους μισούσαν και ήθελαν να πάρουν εκδίκηση για τη σφαγή των συμπατριωτών τους, στη διάρκεια των αντιπαπικών ταραχών στην Κωνσταντινούπολη το 1182. Από την άλλη πλευρά, το Βυζάντιο σπαρασσόταν από εμφύλιες διαμάχες και την καταστροφική πολιτική των τελευταίων Κομνηνών και της δυναστείας των Αγγέλων. Βρισκόταν σε προφανή παρακμή, ενώ είχαν αρχίσει οι αποσχιστικές τάσεις από φιλόδοξους τοπάρχες. Ο λαός στέναζε από τη βαριά φορολογία.
Ο στόλος των Ενετών και Σταυροφόρων έφθασε προ των τειχών της Κωνσταντινούπολης στις 23 Ιουνίου 1203. Οι νεοφερμένοι έμειναν κατάπληκτοι από όσα έβλεπαν τα μάτια τους: «Δεν μπορούσαν να φαντασθούν ότι υπήρχε στον κόσμο τόσο οχυρή πόλη. Είδαν τα υψηλά τείχη, τους ισχυρούς πύργους, τα θαυμαστά παλάτια, τις μεγάλες εκκλησίες, που ήταν τόσες πολλές ώστε κανείς δεν θα το πίστευε αν δεν τις έβλεπε με τα μάτια του. Το μήκος της, το πλάτος της, έδειχναν πως ήταν βασιλεύουσα». Με τα λόγια αυτά περιγράφει τις πρώτες του εντυπώσεις ο ιστορικός και εκ των ηγετών της Σταυροφορίας Γοδεφρείδος Βιλλεαρδουίνος.
Αρχικός τους στόχος ήταν να αποκαταστήσουν στον θρόνο τον Ισαάκιο Β' Άγγελο. Οι κάτοικοι της Πόλης τους υποδέχθηκαν εχθρικά, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του Αλέξιου Άγγελου. Στις 17 Ιουλίου οι Σταυροφόροι αποβιβάσθηκαν στη στεριά και επιτέθηκαν από τη νοτιοανατολική πλευρά της Πόλης. Έβαλαν μία μεγάλη φωτιά, που προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στην Πόλη. Οι κάτοικοι στράφηκαν κατά του αυτοκράτορα Αλέξιου Γ' Άγγελου, ο οποίος έφυγε την ίδια νύχτα από την Πόλη. Ο Ισαάκιος Β' Άγγελος αφέθηκε ελεύθερος και αποκαταστάθηκε στο θρόνο του. Την 1η Αυγούστου ο γιος του Αλέξιος Άγγελος αναγορεύθηκε σε αυτοκράτορα, ως Αλέξιος Δ' Άγγελος. Το Βυζάντιο βρισκόταν και πάλι σε κατάσταση εμφυλίου πολέμου, αφού υπήρχαν δύο νόμιμοι αυτοκράτορες (Αλέξιος Γ' Άγγελος και Αλέξιος Δ' Άγγελος).
Ο νέος ηγεμόνας βρήκε τα ταμεία άδεια και γρήγορα συνειδητοποίησε ότι δεν θα μπορούσε να ικανοποιήσει τις δεσμεύσεις του προς τους Σταυροφόρους. Διέταξε τότε να καταστραφούν εικόνες και αντικείμενα λατρείας, μόνο και μόνο για να πάρει τον χρυσό και τον άργυρο που περιείχαν. Ο λαός εξαγριώθηκε και θεώρησε ιεροσυλία την απόφαση αυτή του αυτοκράτορα. Ο αυλικός Αλέξιος Δούκας, γνωστός και ως Μούρτζουφλος, εξαιτίας των πυκνών φρυδιών του, εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση. Τον ανέτρεψε και τον στραγγάλισε. Ο Αλέξιος Δούκας ανέβηκε στο θρόνο ως Αλέξιος Ε'. Ο πρώην αυτοκράτορας Ισαάκιος Β' Άγγελος πέθανε ύστερα από λίγο, από φυσικά αίτια. Οι Σταυροφόροι και οι Βενετοί, χωρίς προστάτες πλέον σε μια εχθρική γι' αυτούς περιοχή, βρέθηκαν προς στιγμή σε αμηχανία. Πάντως, στις 8 Απριλίου 1204 επιτέθηκαν στην Κωνσταντινούπολη για μια ακόμη φορά, προκειμένου να τιμωρήσουν τον δολοφόνο του Αλέξιου Δ' Άγγελου. Ο Αλέξιος Ε' αντέταξε ισχυρή άμυνα, με σύμμαχο τον άσχημο καιρό. Οι επιτιθέμενοι το θεώρησαν θεϊκό σημάδι και θέλησαν να λύσουν την πολιορκία. Οι καθολικοί κληρικοί που τους συνόδευαν κατόρθωσαν να τους πείσουν να παραμείνουν και να καταλάβουν την Πόλη, με τα επιχειρήματα ότι οι Βυζαντινοί είναι προδότες και δολοφόνοι επειδή σκότωσαν τον σεβαστό Αλέξιο Δ' και ότι είναι χειρότεροι από τους Εβραίους. Ο Πάπας Ινοκέντιος Γ', για μια ακόμη φορά, είχε διαμηνύσει στους Σταυροφόρους να μην επιτεθούν και να μην σκοτώσουν ούτε ένα χριστιανό, αλλά και πάλι η σχετική επιστολή του απεκρύβη από τους παπικούς απεσταλμένους.
Στις 12 Απριλίου 1204, οι Σταυροφόροι πραγματοποίησαν την τελική τους έφοδο κατά της Κωνσταντινούπολης, βοηθούμενοι και από τον καλό καιρό. Ο αυτοκράτορας Αλέξιος Ε' Μούρτζουφλος την είχε εγκαταλείψει κι έτσι την κατέλαβαν με σχετική ευκολία, παρά την αντίσταση της αυτοκρατορικής φρουράς, που την αποτελούσαν οι σκανδιναβοί Βάραγγοι. Για τρεις μέρες οι «Στρατιώτες του Χριστού» επιδόθηκαν σε παντός είδους βανδαλισμούς και φρικαλεότητες. Δεν δίστασαν να βεβηλώσουν ακόμη και ιερούς χώρους, ανεβάζοντας στον πατριαρχικό θρόνο μία πόρνη, σύμφωνα με τον ιστορικό Νικήτα Χωνιάτη. Όταν ο Πάπας έμαθε για τις βδελυρές πράξεις των Σταυροφόρων εξέφρασε την ντροπή και τον αποτροπιασμό του.
Για τα επόμενα 59 χρόνια ο ελλαδικός χώρος θα ζήσει υπό καθεστώς Φραγκοκρατίας. Η τάξη θα αποκατασταθεί το 1261, με την εκδίωξη των Λατίνων και την ανασύσταση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τον Μιχαήλ Η' Παλαιολόγο.
Η Τέταρτη Σταυροφορία, μόνο κατ' όνομα υπήρξε. Σχεδόν κανένας από τους λατίνους μαχητές δεν πάτησε το πόδι του στους Αγίους Τόπους, παρά μόνο διοχέτευσαν όλη τους την ενέργεια στην καταστροφή του Βυζαντίου. Η κληρονομιά που άφησε πίσω της η Τέταρτη Σταυροφορίας είναι η ολοκλήρωση του Σχίσματος μεταξύ Καθολικής Δύσης και Ορθόδοξης Ανατολής και ο τεμαχισμός της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας σε λατινικά (Πριγκιπάτο της Αχαΐας, Βασίλειο της Θεσσαλονίκης, Βασίλειο των Αθηνών, Βασίλειο του Αιγαίου, Ηγεμονία της Κωνσταντινούπολης) και ελληνικά κρατίδια (Δεσποτάτο της Ηπείρου, Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας, Αυτοκρατορία της Νικαίας). Η αποτυχία του να ελέγξει του Σταυροφόρους έγινε μάθημα στον Ινοκέντιο και τους διαδόχους του στην Αγία Έδρα κι έτσι δεν υποστήριξαν αμέσως καμία από τις επόμενες Σταυροφορίες.
Οκτακόσια χρόνια αργότερα, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β' εξέφρασε τη λύπη του για τις ωμότητες των Σταυροφόρων, οι οποίοι «εστράφησαν εναντίον των εν Χριστώ αδελφών μας», όπως ανέφερε το 2001 σε επιστολή του προς τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Ανάλογη ήταν και η συγγνώμη του προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο Α', κατά τη συνάντησή τους στο Βατικανό το 2004.

Δημοφιλείς αναρτήσεις