Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Αλέξανδρος Δουμάς


Ο Αλέξανδρος Δουμάς (υιός) (Alexandre Dumas, fils) (27 Ιουλίου 1824 - 27 Νοεμβρίου 1895) ήταν Γάλλος συγγραφέας και δραματουργός. Ήταν γιος (γαλλικά fils) του Αλέξανδρου Δουμά (πατέρα) (γαλλικά père), ο οποίος ήταν επίσης συγγραφέας και δραματουργός. Όπως ακριβώς και ο πατέρας του, γνώρισε μεγάλη επιτυχία, κυρίως με το ρομάντσο του Η κυρία με τις καμέλιες, από το οποίο εμπνευσμένος ο Τζουζέπε Βέρντι σύνθεσε την όπερά του Τραβιάτα, αλλά και από τα θεατρικά έργα του Ο νόθος γιος (Le Fils naturel, 1858) και Ένας παράλογος πατέρας (Un Père prodigue, 1859).

Ο Αλέξανδρος Δουμάς (υιός) γεννήθηκε στις 27 Ιουλίου 1824 στο Παρίσι, ως νόθο τέκνο του συγγραφέα Αλέξανδρου Δουμά (πατέρα) και της Μαρί-Λωρ-Κατερίν Λαμπαί (Marie-Laure-Catherine Labay, 1794-1868), μιας γειτόνισσάς του μοδίστρας. Το 1831, όταν ήταν σε ηλικία επτά ετών, ο πατέρας του τον αναγνώρισε νομικά και εξασφάλισε ότι ο γιος του θα λάμβανε την καλύτερη δυνατή μόρφωση στο Ίδρυμα Γκουμπώ (Institution Goubaux) και στο Κολλέγιο Μπουρμπόν (Collège Bourbon). Εκείνη την εποχή ήταν που έλαβε χώρα η δικαστική διαμάχη για την κηδεμονία του, η οποία κατέληξε σε απόφαση του δικαστηρίου να την αναλάβει ο πατέρας του. Ο χωρισμός από τη μητέρα του και το μαρτύριο της στέρησης από το παιδί της, ήταν που τον ενέπνευσαν να γράψει σχετικά με τραγικούς γυναικείους χαρακτήρες. Σχεδόν σε όλα τα γραπτά του, έδωσε έμφαση στον ηθικό σκοπό που οφείλει να έχει η λογοτεχνία, και στο έργο του Ο νόθος γιος (Le Fils naturel, 1858) ενστερνίζεται την πίστη ότι αν ένας άνδρας γίνει πατέρας ενός νόθου παιδιού, έχει την υποχρέωση στη συνέχεια να το αναγνωρίσει και να παντρευτεί τη μητέρα. Οι πρόπαπποι του Δουμά από την πλευρά του πατέρα του ήταν ένα Γάλλος ευγενής και μια Αϊτινή. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος, στα εσωτερικά σχολεία όπου μαθήτευσε, γινόταν συνεχώς ο στόχος λοιδωρίας από τους συμμαθητές του, γεγονός το οποίο επέδρασε έντονα στις σκέψεις, τη συμπεριφορά και το συγγραφικό ύφος του.

Σε ηλικία 17 ετών παράτησε το κολλέγιο και μετακόμισε στο Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λεΐ (Saint-Germain-en-Laye) για να ζήσει μαζί με τον πατέρα του. Εκεί παραδόθηκε σε μια αργόσχολη και έκλυτη ζωή εξασφαλίζοντας τα χρήματα από αυτόν. Το 1844 συνάντησε στο Παρίσι τη Μαρί Ντυπλεσί (Marie Duplessis), μια νεαρή εταίρα, με την οποία σύναψε σχέση μέχρι τον Αύγουστο του 1845. Αυτή η κοπέλα, η οποία πέθανε το 1847, αποτέλεσε την έμπνευση για τη ρομαντική νουβέλα του Η κυρία με τις καμέλιες (La Dame aux Camélias). Το έργο του διασκευάστηκε για να παρουσιαστεί στη θεατρική σκηνή, και αποτέλεσε τη βάση για την όπερα Τραβιάτα του Τζουζέπε Βέρντι. Αν και παραδέχθηκε ότι έκανε τη διασκευή εξαιτίας της ανάγκης χρημάτων, με το έργο αυτό γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Κατ' αυτόν τον τρόπο ξεκίνησε την καριέρα του ως θεατρικός συγγραφέας, και όχι μόνον απόκτησε μεγαλύτερη φήμη από τον πατέρα του καθόλη τη διάρκεια της ζωής του, αλλά κυριάρχησε στη σοβαρή γαλλική θεατρική σκηνή για το μεγαλύτερο διάστημα του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα. Ύστερα από αυτήν την επιτυχία του, ουσιαστικά εγκατέλειψε τη συγγραφή μυθιστορημάτων, αν και το ημι-αυτοβιογραφικό του έργο Η υπόθεση Κλεμανσώ (L'Affaire Clemenceau, 1867) γνώρισε κάποια επιτυχία. Τα επόμενα χρόνια προσπάθησε να θίξει, με την εκθαμβωτική του πένα, θέματα αμφιλεγόμενα για την εποχή του, όπως η κοινωνική θέση της γυναίκας, το διαζύγιο και η απιστία. Τα πιο αξιομνημόνευτα έργα του αυτής της περιόδου είναι Le Demi-Monde (1855), L’Ami des femmes (1864), Les Idées de Mme Aubray (1867), La Femme de Claude (1873), και Francillon (1887).

Στις 31 Δεκεμβρίου 1864, ο Δουμάς παντρεύτηκε τη Ναντιέσντα φον Κνόρινγκ (Nadjeschda von Knorring, 1826-Απρίλιος 1895), κόρη του Γιόχαν Ράινχολντ φον Κνόρινγκ (Johan Reinhold von Knorring) και χήρα του Αλεξάνδρου, πρίγκιπα Ναρίσκινε (Alexander, Prince Naryschkine), στη Μόσχα. Το ζεύγος απόκτησε δύο κόρες: τη Μαρί-Αλεξαντρίν-Εριέτ Δουμά το 1860, και τη Ζανίν Δουμά το 1867. Μετά τον θάνατο της γυναίκας του, παντρεύτηκε την Εριέτα Ρενιέ ντε λα Μπριέρ (Henriette Régnier de La Brière, 1851–1934), τον Ιούνιο του 1895 λίγους μήνες πριν τον θάνατό του.

Ο Δουμάς έζησε τη ζωή του σαν ένας από τους θεατρικούς ήρωές του, μεταξύ ταραγμένων ερώτων και φανταστικών περιπετειών. Ήταν μεγάλος θαυμαστής της Γεωργίας Σάνδη, την οποία αποκαλούσε "αγαπημένη μαμά". Πέρασε μεγάλο χρονικό διάστημα στο σπίτι της και φρόντισε για τη θεατρική διασκευή τού ρομάντσου της Ο μαρκήσιος του Βιλμέρ (Le Marquis de Villemer). Το 1874 έγινε δεκτός ως μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας (Académie française) και το 1894 τιμήθηκε με το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής (Legion d'Onore). Πέθανε στις 27 Νοεμβρίου 1895 στο σπίτι του στο Μαρλύ-λε-Ρουά του Ιβλίν (Marly-le-Roi, Yvelines) και κηδεύθηκε στο κοιμητήριο της Μονμάρτης στο Παρίσι. Ο τάφος του, ίσως τυχαία, βρίσκεται μόλις 100 μέτρα από αυτόν της Μαρί Ντυπλεσί.

Μπουκατίνι με κόκκινη σάλτσα


 Μπουκατίνι με κόκκινη σάλτσα

Δοκίμασε μια φορά να μην κάνεις το χοντρό μακαρόνι με την τρύπα στη μέση παστίτσιο. Ετοίμασε μια κλασική ιταλική κόκκινη σάλτσα και απόλαυσε την καθώς βρίσκει διέξοδο μέσα από τα ζυμαρικά σου!

• 1 πακέτο μπουκατίνι
• 3-4 φέτες μπέικον κομμένο σε μικρά κομμάτια
• 300 γρ. ντοματίνια σε τσαμπί
• Λίγη ζάχαρη
• 1/4 του φλιτζάνιού τοματοχυμό συμπυκωμένο
• 1 κρεμμύδι κομμένο σε λεπτές ροδέλες
• 5 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
• Μπαλσάμικο ξύδι
• Αλάτι, πιπέρι
• Ρίγανη, φασκόμηλο
• Λίγο μπούκοβο
• Παρμεζάνα

Βάλε τα ντοματίνια καθαρισμένα και πλυμένα σε ένα ταψί, πασπάλισε με λίγη ζάχαρη, αλάτι, ρίγανη και φασκόμηλο

Ψήσε στο φούρνο στους 150 βαθμούς για 40 λεπτά να πάρουν χρώμα και να μελώσουν. Κράτησε 2-3 ολόκληρα για το σερβίρισμα

Ξεφλούδισε τα υπόλοιπα όσο είναι ζεστά και λιώσε σε έναν επεξεργαστή τροφίμων μαζί με αλατοπίπερο

Την ίδια ώρα βάλε το τηγάνι να κάψει και φρυγάνισε το μπέικον χωρίς λάδι να γίνει τραγανό. Αφαίρεσε και κράτησε στην άκρη

Πρόσθεσε ελαιόλαδο να κάψει και σόταρε το κρεμμύδι και το σκόρδο. Σβήσε με μια ιδέα μπαλσάμικο. Άφησε το αλκοόλ του ξυδιού να εξατμιστεί

Στη συνέχεια πρόσθεσε το τοματοχυμό και το μπούκοβο. Άφησε την σάλτσα να βράσει για μερικά λεπτά

Βάλε τώρα τα ζυμαρικά σου σε κατσαρόλα με μπόλικο νερό να βράσουν σύμφωνα με τις οδηγίες του πακέτου. Κράτησε ένα ποτηράκι του κρασιού από το νερό τους

Όταν είναι έτοιμα ρίξε μαζί με το νερό που κράτησες στη σάλτσα. Στο τέλος πρόσθεσε και τη σάλτσα από τα ντοματίνια

Σέρβιρε με μπόλικη παρμεζάνα

tlife.gr

Στολίστε χριστουγεννιάτικα στεφάνια με κεριά advent


 
 Στολίστε χριστουγεννιάτικα στεφάνια με κεριά advent

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν όλο και περισσότερο και σκοπός μας είναι να σας βοηθήσουμε να ομορφύνετε την ατμόσφαιρα του σπιτιού σας και να απομακρύνουμε κάθε βαριά σκέψη για αυτές τις γιορτινές μέρες τουλάχιστον.

Σήμερα λοιπόν, θα δούμε ένα έθιμο που δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο στη χώρα μας, αλλά δεν λέμε ποτέ όχι σε επιπλέον ιδέες διακόσμησης που θα κάνουν το σπίτι μας να ξεχωρίσει.

Πρόκειται για τα Advent candles που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνουν τα κεριά της έλευσης. Τα advent candles, είναι στην ουσία ένα στεφάνι με τέσσερα κεριά, ενώ ορισμένες σύγχρονες παραλλαγές περιλαμβάνουν κι ένα πέμπτο κερί.

Από την πρώτη Κυριακή του Δεκέμβρη, ξεκινάμε να ανάβουμε τα κεριά. Ένα την πρώτη Κυριακή, δύο τη δεύτερη κ.ο.κ. Με αυτό τον τρόπο, φτάνουμε στην εβδομάδα των Χριστουγέννων, έχοντας αναμμένα και τα τέσσερα κεριά στο στεφάνι μας. Εφόσον υπάρχει και πέμπτο κερί, το ανάβουμε ανήμερα των Χριστουγέννων.

Για την ιστορία του Advent Candles, να πούμε πως προϋπήρχε του Χριστιανισμού. Ο κύκλος που έχει το στεφάνι, συμβόλιζε των αιώνιο κύκλο των εποχών, ενώ τα φύλλα των δέντρων που το στόλιζαν και τα αναμμένα κεριά, σήμαιναν τη διατήρηση της ζωής στη μέση του χειμώνα. Στη σύγχρονη εποχή, λένε πως ο Γερμανός πάστορας Johann Hinrich Wichern, (ο οποίος δίδασκε σε σχολείο) κατασκεύασε κατά το 1839 ένα ξύλινο στεφάνι από τη ρόδα ενός κάρου στην οποία τοποθέτησε 19 κόκκινα κεριά και ανάμεσά τους 4 λευκά, ώστε να διευκολύνει τους μαθητές του να γνωρίζουν πόσες μέρες απομένουν μέχρι τα Χριστούγεννα, αφού τον ρωτούσαν με ανυπομονησία.

Το έθιμο έγινε μόδα στη Γερμανία και ακολούθησε η Αμερική τη δεκαετία του 1930. Ανεξάρτητα από την εθιμοτυπική του λειτουργία το advent candles, αποτελεί και ένα όμορφο στολίδι για το σπίτι, που θα μας θυμίζει πόσο κοντά βρισκόμαστε στα Χριστούγεννα.
homeguide.gr

Σχολική εργασία στο σπίτι. Πως να βοηθήσετε τα παιδιά σας.

pateras
Σχολική εργασία στο σπίτι. Πως να βοηθήσετε τα παιδιά σας.

Γονείς και παιδί στη «μάχη» για τη σχολική εργασία… κατ’ οίκον! Πώς μπορώ να το βοηθήσω;

Η επιστροφή των παιδιών στο σχολείο κάθε χρόνο φέρνει μαζί της και την επιστροφή των σχολικών εργασιών. Οι εκπαιδευτικοί είναι έτοιμοι να διδάξουν στα παιδιά τον σωστό τρόπο, με τον οποίο θα είναι αποτελεσματική η απόδοση μιας εργασίας εντός του σχολείου.


Τι γίνεται όμως με τους γονείς, οι οποίοι έχουν να αντιμετωπίσουν την δύσκολη και πολλές φορές, άγνωστη σε εκείνους περιοχή της διεξαγωγής και του χειρισμού της εκτός σχολείου εργασίας; Συχνά, είναι ανήμποροι και στέκουν αμήχανα μπροστά στη φράση που γνωρίζουν καλά ότι πρέπει κάθε μέρα να απευθύνουν στα παιδιά…
… «Ώρα να κάνετε την εργασία σας»!

Παρακάτω, θα βρείτε 12 τρόπους που μπορούν να βοηθήσουν στη… «μάχη» της σχολικής εργασίας.

1) Ώρα για... λίγη χαλάρωση! Δώστε του χρόνο να χαλαρώσει. Αναγνωρίστε και εκφράστε στο παιδί ότι, ύστερα από μια έντονη ημέρα στο σχολείο, χρειάζεται λίγες στιγμές χαλάρωσης, για να εκμεταλλευτεί τον χρόνο του, όπως εκείνο επιθυμεί. Ορίστε του το χρονικό διάστημα που έχει στη διάθεσή του, προκειμένου να κοιμηθεί, να παίξει ή να δειπνήσει, πριν επανέλθει στις μαθησιακές του υποχρεώσεις.

2) Μίλα μου για την εργασία σου… Συζητήστε μαζί του για την εργασία που του έχει ανατεθεί. Η συζήτηση προϋποθέτει ότι και οι δύο πλευρές είναι έτοιμες να μιλήσουν, αλλά και να ακούσουν. Δώστε στο παιδί να καταλάβει ότι είστε πάντα κοντά του να το βοηθήσετε στην εργασία και, πάνω απ’ όλα, ακούστε προσεκτικά τι έχει να μελετήσει, πότε πρέπει να παραδώσει την εργασία, τι το δυσκολεύει, τι μπορεί να χρειαστεί από εσάς.


3) Είσαι σπίτι σου, νιώσε άνετα... Ο ιδιωτικός χώρος του σπιτιού αποτελεί ένα απαραίτητο κομμάτι της σχολικής ζωής του παιδιού. Βοηθήστε το να νιώσει άνετα και να κατανοήσει τα οφέλη από την εργασία κατ’ οίκον, π.χ. το όφελος της ανεξάρτητης μάθησης, καθώς και της μελέτης σε ένα ήρεμο, οικείο και κυρίως, μη ανταγωνιστικό περιβάλλον.

4) Ησυχία, το παιδί διαβάζει! Απομονώστε τους έντονους ήχους, όπως η τηλεόραση ή μουσική, ακόμη και τα συχνά τηλεφωνήματα και απενεργοποιήστε τους υπολογιστές. Σε περίπτωση που το παιδί πρέπει να εργαστεί στον υπολογιστή, περιορίστε την πρόσβασή του σε δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης και παράθυρα συνομιλιών, τα οποία είναι πολύ πιθανόν να αποσπούν την προσοχή του.

5) Το γραφείο σου… το βασίλειό σου! Εξοπλίστε το παιδικό γραφείο με όλα τα απαραίτητα είδη, όπως τετράδια, στυλό, μολύβια, κόλλα, ψαλίδι, κλπ, αλλά και ένα σωστό φωτιστικό, τα οποία θα διευκολύνουν την ανάγνωση, τη γραφή και τη μελέτη του παιδιού. Φροντίστε, επίσης, το γραφείο του να είναι κοντά σε παράθυρο, ώστε ο χώρος να φωτίζεται και να αερίζεται σωστά.

6) Είμαι πάντα δίπλα σου, αλλά όχι μπροστά σου! Ο ρόλος του γονέα συνίσταται στην αρωγή και όχι στην κάλυψη της μελέτης του παιδιού. Αφήστε το να ξεκινήσει την εργασία με τον δικό του τρόπο, να προσπαθήσει να δώσει λύσεις και, αφού βεβαιωθείτε ότι προχωράει, μπορείτε να επέμβετε αν το παιδί ζητήσει τη βοήθειά σας. Είναι εποικοδομητικό να το αφήστε το να κάνει και λάθη, αν προκύψουν, κι ας τα διορθώσετε στην πορεία μαζί του.

7) Ας φτιάξουμε μαζί ένα… πρόγραμμα! Αξιολογήστε μαζί με το παιδί τον βαθμό δυσκολίας της εργασίας του και φτιάξτε ένα χρονοδιάγραμμα μελέτης. Ενθαρρύνετέ το να οργανώσει τον χρόνο του, σε σχέση με τον όγκο της εργασίας, υπολογίζοντας παράλληλα ένα διάλειμμα διάρκειας 15’, ανά μία ώρα. Επιπλέον, ερευνήστε ποιο αποδεικνύεται το αποδοτικότερο διάστημα της ημέρας για μελέτη. Ορισμένα παιδιά λειτουργούν καλύτερα το απόγευμα, μετά από το μεσημεριανό φαγητό ή το παιχνίδι, άλλα προτιμούν να μελετούν μετά το δείπνο.


8) Η γνωριμία με τους εκπαιδευτικούς. Είναι πολύ σημαντικό να παρευρίσκεστε σε σχολικές εκδηλώσεις ή να πραγματοποιείτε επισκέψεις στο σχολείο, ώστε να έχετε επαφή με τον τρόπο που ο δάσκαλος ή ο καθηγητής αναμένει από το παιδί να εργαστεί, τη φόρμουλα που χρησιμοποιεί και τον τρόπο διδασκαλίας του. Ακόμη, μπορείτε να συζητήσετε μαζί του για τον βαθμό συμμετοχής σας στη μελέτη του παιδιού.

9) Σε βλέπω και… μαθαίνω! Παρατηρήστε τη συμπεριφορά του παιδιού. Ο τρόπος μελέτης αναδεικνύει πολλές φορές ακόμη και προβλήματα, που ίσως να μην είχατε παρατηρήσει νωρίτερα, και τα οποία δυσκολεύουν το παιδί στην εργασία. Για παράδειγμα, αν παρατηρήσετε ότι το παιδί δυσκολεύεται στην ανάγνωση, ανοιγοκλείνοντας τα μάτια του ή υποφέρει από πονοκεφάλους έπειτα από έντονη μελέτη, πιθανόν να χρειάζεται να ελεγχθεί άμεσα οφθαλμολογικά.

10) Μπράβο παιδί μου, τα κατάφερες! Μεγάλη σημασία έχει ο έπαινος, ύστερα από μια επιτυχημένη εργασία, είτε εκείνη άγγιξε το άριστο, είτε επετεύχθη μια πολύ καλή προσπάθεια εκ μέρους του παιδιού. Ανακοινώστε στην οικογένεια την επιτυχία, δώστε του να κατανοήσει ότι πέτυχε τον στόχο του, αφήστε το να το χαρεί και ενθαρρύνετέ το να συνεχίσει την προσπάθεια, καθώς φαίνεται ότι οι κόποι του αποδίδουν.

11) Γίνομαι το παράδειγμά σου! Τα παιδιά αφομοιώνουν τις επί μέρους συμπεριφορές των γονέων και τις αντιγράφουν. Προσέξτε τον τρόπο που κινείστε και τις επιλογές σας και δώστε στο παιδί την εικόνα συμπεριφοράς, την οποία θα περιμένατε να έχει και το ίδιο. Καθώς μελετά το παιδί, εσείς μπορείτε ήρεμα να δουλεύετε παράλληλα, για παράδειγμα, τον προϋπολογισμό του σπιτιού ή να διαβάσετε ένα λογοτεχνικό βιβλίο.


12) Δημιουργία… τώρα! Ενθαρρύνετε το παιδί να γίνει δημιουργικό. Στα διαλείμματα, πριν ή και μετά την εργασία, αξιοποιήστε δημιουργικά τον χρόνο με το παιδί, παίζοντας και μαθαίνοντας. Για παράδειγμα, ο υπολογιστής, εκτός εργασίας, μπορεί να χρησιμεύσει και για την παρακολούθηση ενός εκπαιδευτικού προγράμματος. Ακόμη, μπορείτε να φτιάξετε μαζί του ένα κουίζ ερωτήσεων και απαντήσεων με βάση το αντικείμενο που έχει να μελετήσει, μετατρέποντας την βαρετή εργασία σε διασκεδαστικό παιχνίδι.

Πιστέψτε στις δυνατότητες των παιδιών σας και στηρίξτε τα, έχοντας σύνεση και διακριτικότητα. Με κατανόηση, προσπάθεια και μια δομημένη προσέγγιση, έχετε όλα τα εφόδια, για να βοηθήσετε το παιδί και να βγείτε νικητές στη «μάχη» της κατ’ οίκον μελέτης.

paidorama.com

ΛΩΤΡΕΑΜΟΝ (4 Απριλίου 1846 - 24 Νοεμβρίου 1870)



ΛΩΤΡΕΑΜΟΝ (4 Απριλίου 1846 - 24 Νοεμβρίου 1870)

«Όλο το νερό της θάλασσας δεν θα έφτανε να ξεπλύνει μία κηλίδα διανοητικού αίματος»

Τα άσματα του Μαλντορόρ


Γέρο – ωκεανέ, η τελειότητά του σφαιρικού σου σχήματος, που τόσο ιλαραίνει την αυστηρή έκφραση της γεωμετρίας, εμένα δεν μου θυμίζει παρά τα μικρά μάτια του ανθρώπου, που είναι τόσα δα, απαράλλαχτα με του αγριόχοιρου, και καταστρόγγυλα με κείνα των πουλιών της νύχτας. Ωστόσο ετούτος, από καταβολής κόσμου περνιέται για ωραίος. Πάντως εγώ υποπτεύομαι, πως αυτό το κάνει περισσότερο από φιλότιμο, και πως πραγματικά για την ομορφιά του αμφιβάλλει. Τότε, γιατί να κοιτάζει με τόση περιφρόνηση του συνανθρώπου του τη μορφή; Χαίρε ωκεανέ!

***

Γέρο – ωκεανέ, καθόλου δεν είναι απίθανο απ’ ό,τι κρύβουνε οι κόρφοι σου, να είναι ωφέλιμο για το μελλοντικό καλό του ανθρώπου. Ως τώρα, του έδωσες τη φάλαινα, αλλά δεν αφήνεις εύκολα τ’ άπληστα μάτια των φυσικών επιστημών να μαντέψουν τα χίλια μυστικά που διέπουν την ιδιαίτερη οργάνωσή σου: συ, είσαι μετριόφρων. Δεν μοιάζεις του ανθρώπου, που συνεχώς καυχιέται για τιποτένια πράματα, Χαίρε, ωκεανέ!

***

Γέρο – ωκεανέ, τα νερά σου είναι πικρά. Έχουν την ίδια γεύση της χολής, που στάζει η κριτική στις Καλές Τέχνες, στις Επιστήμες και γενικά στα πάντα. Κι αν τύχει κάποιος να είναι μεγαλοφυής, αυτοί τον βγάζουν βλάκα, και τον άλλον με το λυγερό κορμί, απαίσιο καμπούρη. Σίγουρα, ο άνθρωπος θα πρέπει να αισθάνεται έντονα την ατέλειά του, για να της κάνει τέτοια κριτική, που άλλωστε κατά τα τρία τέταρτα, οφείλεται στον ίδιο. Χαίρε ωκεανέ! http://nees-eklampseis.blogspot.gr/

Ο Ιζιντόρ Ντυκάς, γνωστός περισσότερο με το ψευδώνυμο Λωτρεαμόν ή Κόμης του Λωτρεαμόν, ήταν Γάλλος ποιητής, δημιουργός των Ασμάτων του Μαλντορόρ που αποτελούν και το σημαντικότερο έργο του.


Ο Ιζιντόρ Ντυκάς γεννήθηκε στο Μοντεβιδέο (Ουρουγουάη) την περίοδο που ο πατέρας του εργαζόταν στο γαλλικό προξενείο. Η καταγωγή της οικογένειάς του ήταν από τα Άνω Πυρηναία και φαίνεται πως διέθετε μία αξιόλογη περιουσία, αν και τα περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Ντυκάς δεν είναι ως σήμερα εξακριβωμένα. Γνωρίζουμε πως ο Ντυκάς ταξίδεψε στο Παρίσι με σκοπό να δώσει εξετάσεις στην Πολυτεχνική Σχολή και στη Σχολή Μεταλλειολόγων, περίπου τον Αύγουστο του 1867. Το 1868 δημοσίευσε το πρώτο από Τα άσματα του Μαλντορόρ, έργο που ολοκληρώθηκε περίπου ένα χρόνο αργότερα και περιελάμβανε συνολικά έξι άσματα, γραμμένα σε πεζό λόγο αλλά κατά βάση ποιητικού χαρακτήρα. Αυτή ήταν και η πρώτη φορά που χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο Κόμης του Λωτρεαμόν, ονομασία που πιθανόν να στηρίζεται στο γαλλικό μυθιστόρημα Λωτρεαμόν (Lautreamont) του Eugène Sue. Το 1870 δημοσίευσε τη συλλογή Poésies (Ποιήματα) και την ίδια χρονιά, στις 24 Νοεμβρίου πέθανε στην κατοικία του στο Παρίσι. Σχετικά με την αιτία του θανάτου του έχουν διατυπωθεί διάφορες εκδοχές και σύμφωνα με την επικρατέστερη ο θάνατός του προήλθε από κάποια μολυσματική αρρώστια.


Στη σύντομη διάρκεια της ζωής του, ο Λωτρεαμόν κατάφερε να ολοκληρώσει μόλις δύο έργα, τα Άσματα του Μαλντορόρ (γαλλ. Chants de Maldoror), που θεωρείται και το σημαντικότερο, καθώς και τη συλλογή Ποιήματα. Τα Άσματα του Μαλντορόρ, αν και ολοκληρώθηκαν περίπου το καλοκαίρι του 1869, δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ στη Γαλλία ενόσω ζούσε ο Λωτρεαμόν, είτε λόγω του φόβου του εκδότη του για μια πιθανή ποινική δίωξη, καθώς αποτελούσε για τα δεδομένα της εποχής ένα πολύ προκλητικό έργο, είτε λόγω κάποιας οικονομικής διένεξης. Για το λόγο αυτό, ο Λωτρεαμόν παρέμεινε σχεδόν άγνωστος ανάμεσα στους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής, ωστόσο τα έργα του άρχισαν να αναδεικνύονται αρκετά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1885 από τον Max Waller, ο οποίος δημοσίευσε απόσπασμά από τα Άσματα του Μαλντορόρ στην βελγική επιθεώρηση Jeune Belgique. Στον 20ο αιώνα, ο λογοτέχνης Αλφρέντ Ζαρύ τόνισε επίσης την αξία του έργου του Ντυκάς ενώ και οι υπερρεαλιστές επηρεάστηκαν σημαντικά από τον Λωτρεαμόν και ανέδειξαν περαιτέρω το έργο του. Συχνά, ο Λωτρεαμόν αναφέρεται για αυτό το λόγο και ως ένας από τους προδρόμους του υπερρεαλιστικού κινήματος.
 ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Η Ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων (55)

Από παλιά Ραδιοτηλεόραση

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Στα τρυπημένα σημεία λέει: και ο, έμεινε , όπως

Άγιος Λουδοβίκος 1904: Αμερικανική υπόθεση
 

9+1 «μαγικές» τροφές που θα αναδείξουν την ομορφιά σας

9+1 «μαγικές» τροφές που θα αναδείξουν την ομορφιά σας

 9+1 «μαγικές» τροφές που θα αναδείξουν την ομορφιά σας

Μήπως έχετε βαρεθεί τις ακριβές κρέμες για το δέρμα, τα απογοητευτικά προϊόντα μαλλιών και τις χρονοβόρες θεραπείες ομορφιάς; Αν ναι, τότε είναι καιρός να απαλλαγείτε από αυτές τις πολυέξοδες μεθόδους ομορφιάς και να στραφείτε σε άλλους, πιο οικονομικούς και υγιεινούς τρόπους προκειμένου να αναζωογονηθείτε.

Συγκεντρώσαμε τις δέκα πιο υγιεινές τροφές που θα σας βοηθήσουν να λύσετε εύκολα και οικονομικά σχεδόν όλα τα προβλήματα που σχετίζονται με την ομορφιά. Δώστε προσοχή και θα εκπλαγείτε με το πόσο απλά μπορείτε να δώσετε ένα τέλος σε ό,τι σας ταλαιπωρεί, προσθέτοντας στη διατροφή σας τις ακόλουθες «μαγικές» τροφές.

Πρόβλημα νούμερο 1: Αραίωση των μαλλιών

Τι να φάτε: Δημητριακά ολικής αλέσεως

Τα δημητριακά ολικής αλέσεως όπως το καστανό ρύζι και η βρώμη είναι πλούσια σε βιταμίνες Β, συμπεριλαμβανομένης και της βιοτίνης (Β7), η οποία μπορεί να βοηθήσει στην τριχόπτωση αλλά και γενικά να αναζωογονήσει τα εύθραυστα μαλλιά. Είναι επίσης μια καλή πηγή διοξειδίου του πυριτίου, το οποίο μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του «σπασίματος» των μαλλιών αλλά και ψευδαργύρου. Ο ψευδάργυρος αποτελεί ένα σημαντικό θρεπτικό συστατικό για τα μαλλιά το οποίο, όταν δεν είναι επαρκές μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια μαλλιών. Προσπαθήστε να τρώτε ποικιλία από δημητριακά ολικής αλέσεως για υγιή, δυνατά και λαμπερά μαλλιά.

Πρόβλημα νούμερο 2: Μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια

Τι να φάτε: Σπανάκι

Υπάρχουν πολλές αιτίες που προκαλούν τους μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια, συμπεριλαμβανομένων της κληρονομικότητας, της κούρασης και της αναιμίας. Ωστόσο, ένας από τους λόγους για τον οποίο προκαλούνται οι μαύροι κύκλοι μπορεί να είναι κακή κυκλοφορία του αίματος. Για να αντιμετωπιστεί αυτή η αιτία και να ανακουφιστεί το κάτω μέρος των ματιών σας από τους μαύρους κύκλους, προσπαθήστε να αυξήσετε την πρόσληψη των βιταμινών C και K, οι οποίες συμβάλλουν στην τόνωση της κυκλοφορίας και στην ενίσχυση την τριχοειδών τοιχωμάτων. Τα σκούρα πράσινα φυλλώδη λαχανικά όπως το σπανάκι είναι καλές πηγές αυτών των θρεπτικών ουσιών.

Πρόβλημα νούμερο 3: Ξηρό δέρμα


Τι να φάτε: Ξηρούς καρπούς και σπόρους

Οι ξηροί καρποί και οι σπόροι είναι μια σημαντική πηγή βιταμίνης Ε, η οποία μπορεί να βοηθήσει το δέρμα να διατηρήσει τα φυσικά επίπεδα της υγρασίας του και να παραμείνει απαλό και ενυδατωμένο. Προτιμήστε λιναρόσπορους ή καρύδια για μέγιστα οφέλη στο δέρμα, καθώς αυτά, εκτός των άλλων, συμβάλλουν και στην εξοικονόμηση ωμέγα 3 λιπαρών οξέων, τα οποία είναι καθοριστικά για την υγεία του δέρματος.

Πρόβλημα νούμερο 4: Κιτρινισμένα δόντια

Τι να φάτε: Τραγανά φρούτα και λαχανικά

Το πιο σημαντικό βήμα για τέλεια λευκά δόντια είναι η διατήρηση της καλής στοματικής υγείας. Αυτή περιλαμβάνει βούρτσισμα, χρήση οδοντικού νήματος, την τακτική επίσκεψη στον οδοντίατρο και τη μείωση των τσιγάρων και της κατανάλωσης τροφίμων και ποτών που αλλοιώνουν σταδιακά το χρώμα των δοντιών σας. Ωστόσο, γεύματα με φρούτα και τραγανά λαχανικά, όπως μήλα, καρότα και σέλινο μπορούν επίσης να συμβάλλουν στην περεταίρω λεύκανση των δοντιών. Αυτά τα τρόφιμα αφήνουν μια αίσθηση καθαριότητας στα δόντια και αφαιρούν τα βακτήρια και τους λεκέδες από αυτά.

Πρόβλημα νούμερο 5: Σκασμένα χείλη

Τι να φάτε: Γιαούρτι και πλιγούρι βρώμης

Τα σκασμένα χείλη μπορεί να αποτελούν σημάδι έλλειψης βιταμίνης Β. Το σύμπλεγμα βιταμινών Β βοηθά στο να θρέψει το δέρμα και να το κρατήσει υγιές, γι’ αυτό καλό θα ήταν να αυξήσετε την πρόσληψη τροφών που είναι πλούσιες σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β όπως το γιαούρτι και η βρώμη, τροφές δηλαδή που θα κρατούν τα χείλη σας ενυδατωμένα. Η βρώμη και το γιαούρτι είναι επίσης καλές πηγές ψευδαργύρου, ο οποίος μπορεί να επουλώσει πολύ πιο γρήγορα από οτιδήποτε άλλο πληγές που προήλθαν από σκασμένα χείλη.

Πρόβλημα νούμερο 6: «Σακούλες» κάτω από τα μάτια

Τι να φάτε: Αβοκάντο
Εάν πάσχετε από πρησμένο πρόσωπο ή έχετε σακούλες κάτω από τα μάτια τότε πιθανότατα ο οργανισμός σας να κάνει κατακράτηση υγρών. Ευτυχώς, αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσω της διατροφής σας με την αποκατάσταση της ισορροπίας νατρίου και καλίου. Δοκιμάστε να περιορίσετε το αλάτι αλλά και να αυξήσετε την πρόσληψη τροφών πλούσιων σε κάλιο όπως το αβοκάντο. Το αβοκάντο αποτελεί επίσης πλούσια πηγή υγιεινών λιπαρών οξέων, τα οποία θα σας βοηθήσουν να διατηρήσετε το δέρμα σας απαλό, υγιές και μακριά από φλεγμονές.

Πρόβλημα νούμερο 7: Ρυτίδες

Τι να φάτε: Λιπαρά ψάρια

Για να κρατήσετε το δέρμα σας απαλό και χωρίς ρυτίδες, βεβαιωθείτε ότι λαμβάνετε μια επαρκή ποσότητα από ωμέγα-3 λιπαρά οξέα. Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα βοηθούν το δέρμα σας να «τρέφεται» από το εσωτερικό, εμποδίζοντας την αφυδάτωση και την ξηρότητα και επίσης αυξάνει την παραγωγή του κολλαγόνου, συμβάλλοντας έτσι στην αποφυγή του σχηματισμού των λεπτών γραμμών και των ρυτίδων. Αν δεν είστε οπαδός των λιπαρών ψαριών υπάρχουν κι άλλες καλές πηγές ωμέγα-3, όπως οι λιναρόσποροι και τα καρύδια.

Πρόβλημα νούμερο 8: Ακμή


Τι να φάτε: Σκόρδο

Το σκόρδο δεν είναι απλώς μια υπερτροφή που συμβάλλει στην καλή υγεία της καρδιάς, είναι επίσης καλό στο να κρατάει το δέρμα καθαρό και χωρίς ακμή. Με τα φυσικά «αντιβιοτικά» του, τον καθαρισμό του αίματος, την τόνωση του ανοσοποιητικού και τις αντιβακτηριακές του ιδιότητες, το σκόρδο μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση των βακτηρίων που είναι υπεύθυνα για την ακμή, ενώ και οι αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές του μπορούν να μειώσουν τη μόλυνση αλλά και τη διόγκωσή της όταν ήδη υπάρχει.

Πρόβλημα νούμερο 9: Χλωμή επιδερμίδα

Τι να φάτε: Οστρακοειδή

Εάν έχετε χλωμό δέρμα, αυτό σημαίνει ότι ίσως πάσχετε από αναιμία, η οποία προκαλείται από έλλειψη σιδήρου ή βιταμίνης Β12. Για να το αποφύγετε αυτό προσπαθήστε να αυξήσετε την πρόσληψη των συγκεκριμένων θρεπτικών ουσιών τρώγοντας περισσότερα θαλασσινά - ιδίως στρείδια - τα οποία περιέχουν υψηλά επίπεδα και των δύο.


Πρόβλημα νούμερο 10: Αδύναμα, εύθραυστα νύχια

Τι να φάτε: Κρόκο αυγού

Σύμφωνα με έρευνες, η αύξηση της πρόσληψης της βιοτίνης (βιταμίνη B7) μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της σταθερότητας και στην ενδυνάμωση των νυχιών και να μειώσει το σπάσιμό τους, ενώ μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι η έλλειψη σε σίδηρο και ψευδάργυρο μπορεί να οδηγήσει σε ανωμαλίες των νυχιών. Για να ενδυναμώσετε τα νύχια σας, προσπαθήστε να καταναλώνετε περισσότερα τρόφιμα που περιέχουν κρόκο αυγού όπως ομελέτες και τηγανίτες, τα οποία είναι πλούσια σε αυτά τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Τα αυγά είναι επίσης μια πλούσια πηγή πρωτεΐνης, η οποία είναι απαραίτητη για την υγιή ανάπτυξη των νυχιών.


clickatlife

ΣΤΕΛΙΟΣ ΞΕΦΛΟΥΔΑΣ (1902- 27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1984)


Φωτογραφία: ΣΤΕΛΙΟΣ ΞΕΦΛΟΥΔΑΣ (1902- 27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1984)

Άνθρωποι του μύθου (απόσπασμα)

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ του Στέλιου Ξεφλούδα Άνθρωποι του μύθου έχει τον υπότιτλο Τετράδια από τον πόλεμο της Αλβανίας. Ο συγγραφέας ζει τα περιστατικά του πολέμου και καταγράφει τις εσωτερικές αντιδράσεις που αυτά του προκαλούν. Χρησιμοποιεί δηλαδή τη μέθοδο του Εσωτερικού Μονολόγου. Ο ίδιος λέει πως με τη μέθοδο αυτή ο συγγραφέας προσπαθεί να εκφράσει «τον εσωτερικό του κόσμο, τις εσωτερικές καταστάσεις που περνούν μέσα μας σα μια μουσική που διαλύεται στο άπειρο».

Μέσα στη νύχτα ξαναρχίζει η μάχη. Χρειάζεται να παλέψουμε όχι μονάχα με το θάνατο, μα και με το σκοτάδι, που είναι σκληρό σαν ένας όγκος αδιαπέραστος. Τη νύχτα η μάχη είναι σύντομη. Σερνόμαστε στην αρχή σαν πεθαμένοι, κρατάμε σφιχτά την αναπνοή μας, τι αγωνία, τι πάλη με το σώμα μας, ώσπου να φτάσουμε κοντά στους ανθρώπους που πρέπει να σκοτώσουμε. Όμως πού πάμε, είμαστε τυφλοί, έχουμε έναν τρόμο πρωτόγονο στο αίμα μας. Ακουμπάμε στη γη κι ανατριχιάζουμε. Μας αγγίζει ένα κλαδί και τρέμουμε. Όλα είναι χέρια θανάτου που υψώνουνται να μας χτυπήσουν, μάτια θανάτου που μας κοιτάζουν επίμονα. Πλησιάζουμε αθέατοι, ορμούμε πάνου στους άλλους ανθρώπους που πρέπει να σκοτώσουμε, η λόγχη τρυπάει την τρομαγμένη σάρκα. Βουβή πάλη μέσα στη νύχτα του ενός κορμιού με το άλλο. Κι έπειτα οι γοερές κραυγές εκείνων που πεθαίνουν, οι φωνές εκείνων που καλούν τους συντρόφους των. Η ατμόσφαιρα γεμάτη τρόμο και φρίκη. Κι έπειτα παντού, μια σιωπή θανάτου.
Το δάσος γύρω μας φαίνεται ατέλειωτο. Τα δέντρα, τρομαγμένα, μόλις τολμούν να κοιτάξουν το φως που άναψε κάποιος. Κι η νύχτα δεν είναι πια τυφλή, έχει ένα κίτρινο μάτι που κλαίει για ό,τι βλέπει. Μαύρη είναι η γη, ωσάν απ' τα πρόσωπά μας να χύνεται ένα μαύρο υγρό στο έδαφος. Μερικοί στρατιώτες μαζεύουνται γύρω στο φως κι είναι σαν κίτρινες σκιές που τρέμουν σε μια σκοτεινή επιφάνεια. Οι άλλοι μένουμε κλεισμένοι στο μαύρο φέρετρο της νύχτας, που το κάρφωσαν γερά με μεγάλα καρφιά. Και κανείς δε γνωρίζει το πρόσωπό του, ίσως γιατί κανείς μας δεν έχει πρόσωπο. Όμως για να υπάρχεις χρειάζεσαι ένα όνομα, έναν τίτλο, μια θέση, διαφορετικά είσαι σαν ένα σπίτι χωρίς αριθμό: Κανείς δεν ξέρει τις λεπτομέρειες απ' το σώμα του, το σχήμα του προσώπου του, το σχήμα απ' το μέτωπό του, το χρώμα απ' τα μάτια του. Πέρασε τόσος καιρός που δεν τα κοιτάξαμε και τα ξεχάσαμε. Κι αν τα βλέπαμε ακόμα, δε θα τα αναγνωρίζαμε, γιατί έχουν τόσο πολύ αλλάξει. Τα χέρια είναι κολλημένα στο σώμα, ακίνητα, κοιμισμένα μέσα στις τσέπες, κρέμουνται σαν ηλίθια απ' τους ώμους. Τα βήματα είναι σαν ψεύτικα, τρομάζουν να πατήσουν τη γη, που τα δέχεται χωρίς αντίσταση.
Οι σκιές κάτου απ' τα δέντρα πραγματοποιούν τερατώδη σχήματα, καταστρέφουν την πραγματικότητα. Γιατί αυτός ο άνθρωπος άναψε ένα φως; Για να κοιτάξει τον εαυτό του ή να βρει έναν άλλο; Υπάρχουν άνθρωποι που ψάχνουν να βρουν τον εαυτό τους και συναντούν το κενό, που ψάχνουν να βρουν τον άλλο και συναντούν πάλι το κενό. Το φως πέφτει απ' τα χέρια, πολλά πόδια το πατούν κι όλοι χάνουνται μέσα στο σκοτάδι. Κι αυτός που κρατούσε το φως ανακατώθηκε πάλι με τους άλλους σα να μην υπήρξε ποτέ. Το δάσος γεμίζει ξανά από μια ανατριχίλα θανάτου. Η νύχτα προχωρεί αργά σα να σέρνεται μέσα στην ψυχή μας. Πολλοί αποκοιμούνται κάτου απ' τα δέντρα. Το ένα πρόσωπο ακουμπάει στη νύχτα του άλλου προσώπου.
 
Σε ποιον να μιλήσω, αφού καταλαβαίνω ότι η ομιλία μου δε βγαίνει από στόμα. Είμαστε οι νεκροί που καβαλάμε το νεκρό εαυτό μας. Πάνου σ' αυτή τη γη μάς κρατάει σαν καρφωμένους ο θάνατος. Αυτές οι λασπωμένες εκτάσεις έγιναν το φέρετρό μας. Δεν μπορώ να κοιτάξω τον ουρανό. Βλέπω με αηδία τον ευατό μου κι όμως βυθίζουμαι πιο πολύ στη λάσπη. Γύρω μου κάποτε είναι σα να μην υπάρχει τίποτα άλλο απ' τη σκιά μου. Οι άνθρωποι πηγαίνουν στη γραμμή, ο ένας πίσω απ' τον άλλο, προς το θάνατο, κατάντησαν το μόριο της σκόνης του κάθε δρόμου. Σκοτώνουν και σκοτώνουνται χωρίς να θέλουν. Ο πόλεμος είναι ένα έγκλημα που γίνεται με ένδυμα επίσημο και μ' όλα τα παράσημα στο στήθος. Το χρυσάφι και ο πόλεμος, ο πόλεμος και το χρυσάφι αυτή είναι η ιστορία ως τώρα του κόσμου. Όμως αυτός ο πόλεμος είναι δίκαιος. Πολεμάμε για να μην υποφέρει ο άνθρωπος απ' τον άνθρωπο, να μη σκοτώνει ο άνθρωπος τον άνθρωπο, πολεμάμε για να μην υπάρχει ο πόλεμος, να μην υπάρχει στον κόσμο κανένας φασισμός, να μην υπάρχουν δικτάτορες, να απαλλαγεί απ' τη δικτατορία η χώρα μας. Κάνουμε το χρέος μας απέναντι στον άνθρωπο, όχι απέναντι στο Θεό. Σάπισε το κορμί μας απ' τη βροχή. Λιώνουν τα πόδια μας μέσα στη λάσπη. Θα τα κόψουν και θα μείνουμε σαν τα παιδιά που δεν μπορούν να περπατήσουν. Όλοι, αν βαστάξει ο πόλεμος, θα έχουμε ξύλινα πόδια κι όπως τη νύχτα θα περπατάμε σ' ένα δρόμο λιθόστρωτο, θ' ακούγεται ένας κρότος ξερός, όπως όταν περπατάει κανείς σ' ένα δάσος έρημο το φθινόπωρο. Γύρω μας πάντα μια μουχλιασμένη μέρα θανάτου, μια παγωμένη νύχτα θανάτου. Είναι δίκαιος αυτός ο πόλεμος. Έπρεπε να πολεμήσουμε. Να κάνουμε το χρέος μας απέναντι στον άνθρωπο... από http://digitalschool.minedu.gov.gr/modules/ebook/show.php/DSB106/544/3564,14915/index_d_06_01.html


Γεννημένος στην Άμφισσα, το 1902, ο Στέλιος Ξεφλούδας πολιτογραφήθηκε εξαρχής ως ένας από τους πεζογράφους της Θεσσαλονίκης, αυτούς που συσπειρώθηκαν γύρω από το περιοδικό της πόλης, Μακεδονικές Ημέρες και καλλιέργησαν την αφηγηματική τεχνική του "εσωτερικού μονολόγου".
Ο Ξεφλούδας ξεκίνησε τις φιλολογικές σπουδές του στην Αθήνα και την περίοδο 1928-1930 βρίσκεται στο Παρίσι για να τις ολοκληρώσει. To 1930 έρχεται στη Θεσσαλονίκη για να εργαστεί ως καθηγητής και την ίδια χρονιά εκδίδει το πρώτο βιβλίο, Τα τετράδια του Παύλου Φωτεινού, το οποίο θα θεωρηθεί από την κριτική ως αντιπροσωπευτικό και πρώτο δείγμα της τεχνικής που είναι γνωστή ως "εσωτερικός μονόλογος".
Πλοκή χαλαρή ως ανύπαρκτη, αδιάκοπη και ανεξέλεγκτη καταγραφή σκέψεων και αναμνήσεων με τη ροή που οι ίδιες έχουν, αποστασιοποιήσει μ΄ένα λόγο από τις τεχνικές του "αστικού μυθιστορήματος¨ που καλλιέργησε η αθηναϊκή "γενιά του ΄30¨ είναι τα χαρακτηριστικά που εν γένει σηματοδοτούν τη νεοτερική γραφή, που αντικατοπτρίζεται όντως στο βιβλίο του Ξεφλούδα, με θεματικό υλικό την περίοδο που έμεινε στο Παρίσι.
Δύο χρόνια μετά, το 1932, εκδίδεται στην Θεσσαλονίκη το περιοδικό Μακεδονικές Ημέρες, στις σελίδες του οποίου θα φιλοξενηθούν έκτοτε ακόμη πιο αντιπροσωπευτικά, αλλά και αξιόλογα, δείγμα γραφής αυτού του είδους. Στους βασικούς συνεργάτες το συγκαταλέγεται και ο Ξεφλούδας, ο οποίος την ίδια χρονιά (1932) θα εκδώσει το δεύτερο βιβλίο του με τίτλο Εσωτερική Συμφωνία, όπου η αφήγηση εμπλέκει συνειδητό και υποσυνειδητό, ενώ μια ρέουσα ποιητική γλώσσα και η διαφαινόμενη ευαισθησία καθιστούν το βιβλίο ένα από τα καλύτερα επιτεύγματα του συγγραφέα. Απο τον Απρίλιο του 1936 ως το 1940 είναι ο υπεύθυνος του λογοτεχνικού περιοδικού Olimpo που εκδίδεται με χορηγία του ιταλικού κράτους. Αρχικά παρουσιάζονται έργα ιταλικής ποίησης και λογοτεχνίας και στα επόμενα τεύχη υπάρχουν ιταλικά ποιήματα που μεταφράζει ο ίδιος στα ελληνικά.
Σε ένα παρόμοιο αναμνησιολογικό κλίμα θα κινηθούν τα επόμενα δύο βιβλία του Ξεφλούδα, Εύα (1934) και Κύκλος (1940). Κατά την διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου ο συγγραφέας υπηρετεί ως αξιωματικός στο μέτωπο. Η εμπειρία του πολέμου θα τον σημαδέψει βαθιά και θα αποτελέσει το θεματικό υλικό για τα μεταπολεμικά βίβλια τον Άνθρωποι του μύθου (1944) αλλά και (εν μέρει) για το Οδυσσέας χωρίς Ιθάκη (1957), το οποίο θα αποσπάσει και το Β΄ Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος της επόμενης χρονιάς. Θα ακολουθήσουν τα "μυθιστορήματα" (ο όρος επιβάλλεται να μπει σε εισαγωγικά λόγω των σταθερών τεχνικών προτιμήσεων του συγγραφέα) Εσύ ο κύριος Χ κι ένας μικρός πρίγκιπας (1960, Α΄ Κρατικό Βραβείο) Μέρες μέσα στο σκοτάδι (1982). Όσο περνά ο καιρός, ο Ξεφλούδας αλλάζει θεματική, αντλεί από σύγχρονα βιώματα και γεγονότα, τα οποία προσπαθεί να συμβιβάσει με τη αφηγηματική τεχνική που έχει υιοθετήσει, μέχρις ενός σημείου βέβαια. Μολονότι τα ύστερα βιβλία του παρουσιάζουν ίσως μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τον μέσο αναγνώστη, διαθέτοντας άλλωστε σοβαρές αξιώσεις, η προπολεμική παραγωγή του, με τον μελαγχολικό και εσωστρεφή της χαρακτήρα, ασκεί μια ιδιαίτερη γοητεία.
Ο Στέλιος Ξεφλούδας συνέγραψε επίσης τα μελετήματα Νιρβάνας, Χρηστομάνος και άλλοι (1953), Το νεοελληνικό μυθιστόρημα (γραμμένο στα Γαλλικά, 1953), Το σύγχρονο μυθιστόρημα (1955). Απεβίωσε στις 27 Νοεμβρίου του 1984.ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
ΣΤΕΛΙΟΣ ΞΕΦΛΟΥΔΑΣ (1902- 27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1984)

Άνθρωποι του μύθου (απόσπασμα)


ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ του Στέλιου Ξεφλούδα Άνθρωποι του μύθου έχει τον υπότιτλο Τετράδια από τον πόλεμο της Αλβανίας. Ο συγγραφέας ζει τα περιστατικά του πολέμου και καταγράφε
ι τις εσωτερικές αντιδράσεις που αυτά του προκαλούν. Χρησιμοποιεί δηλαδή τη μέθοδο του Εσωτερικού Μονολόγου. Ο ίδιος λέει πως με τη μέθοδο αυτή ο συγγραφέας προσπαθεί να εκφράσει «τον εσωτερικό του κόσμο, τις εσωτερικές καταστάσεις που περνούν μέσα μας σα μια μουσική που διαλύεται στο άπειρο».

Μέσα στη νύχτα ξαναρχίζει η μάχη. Χρειάζεται να παλέψουμε όχι μονάχα με το θάνατο, μα και με το σκοτάδι, που είναι σκληρό σαν ένας όγκος αδιαπέραστος. Τη νύχτα η μάχη είναι σύντομη. Σερνόμαστε στην αρχή σαν πεθαμένοι, κρατάμε σφιχτά την αναπνοή μας, τι αγωνία, τι πάλη με το σώμα μας, ώσπου να φτάσουμε κοντά στους ανθρώπους που πρέπει να σκοτώσουμε. Όμως πού πάμε, είμαστε τυφλοί, έχουμε έναν τρόμο πρωτόγονο στο αίμα μας. Ακουμπάμε στη γη κι ανατριχιάζουμε. Μας αγγίζει ένα κλαδί και τρέμουμε. Όλα είναι χέρια θανάτου που υψώνουνται να μας χτυπήσουν, μάτια θανάτου που μας κοιτάζουν επίμονα. Πλησιάζουμε αθέατοι, ορμούμε πάνου στους άλλους ανθρώπους που πρέπει να σκοτώσουμε, η λόγχη τρυπάει την τρομαγμένη σάρκα. Βουβή πάλη μέσα στη νύχτα του ενός κορμιού με το άλλο. Κι έπειτα οι γοερές κραυγές εκείνων που πεθαίνουν, οι φωνές εκείνων που καλούν τους συντρόφους των. Η ατμόσφαιρα γεμάτη τρόμο και φρίκη. Κι έπειτα παντού, μια σιωπή θανάτου.

Το δάσος γύρω μας φαίνεται ατέλειωτο. Τα δέντρα, τρομαγμένα, μόλις τολμούν να κοιτάξουν το φως που άναψε κάποιος. Κι η νύχτα δεν είναι πια τυφλή, έχει ένα κίτρινο μάτι που κλαίει για ό,τι βλέπει. Μαύρη είναι η γη, ωσάν απ' τα πρόσωπά μας να χύνεται ένα μαύρο υγρό στο έδαφος. Μερικοί στρατιώτες μαζεύουνται γύρω στο φως κι είναι σαν κίτρινες σκιές που τρέμουν σε μια σκοτεινή επιφάνεια. Οι άλλοι μένουμε κλεισμένοι στο μαύρο φέρετρο της νύχτας, που το κάρφωσαν γερά με μεγάλα καρφιά. Και κανείς δε γνωρίζει το πρόσωπό του, ίσως γιατί κανείς μας δεν έχει πρόσωπο. Όμως για να υπάρχεις χρειάζεσαι ένα όνομα, έναν τίτλο, μια θέση, διαφορετικά είσαι σαν ένα σπίτι χωρίς αριθμό: Κανείς δεν ξέρει τις λεπτομέρειες απ' το σώμα του, το σχήμα του προσώπου του, το σχήμα απ' το μέτωπό του, το χρώμα απ' τα μάτια του. Πέρασε τόσος καιρός που δεν τα κοιτάξαμε και τα ξεχάσαμε. Κι αν τα βλέπαμε ακόμα, δε θα τα αναγνωρίζαμε, γιατί έχουν τόσο πολύ αλλάξει. Τα χέρια είναι κολλημένα στο σώμα, ακίνητα, κοιμισμένα μέσα στις τσέπες, κρέμουνται σαν ηλίθια απ' τους ώμους. Τα βήματα είναι σαν ψεύτικα, τρομάζουν να πατήσουν τη γη, που τα δέχεται χωρίς αντίσταση.
Οι σκιές κάτου απ' τα δέντρα πραγματοποιούν τερατώδη σχήματα, καταστρέφουν την πραγματικότητα. Γιατί αυτός ο άνθρωπος άναψε ένα φως; Για να κοιτάξει τον εαυτό του ή να βρει έναν άλλο; Υπάρχουν άνθρωποι που ψάχνουν να βρουν τον εαυτό τους και συναντούν το κενό, που ψάχνουν να βρουν τον άλλο και συναντούν πάλι το κενό. Το φως πέφτει απ' τα χέρια, πολλά πόδια το πατούν κι όλοι χάνουνται μέσα στο σκοτάδι. Κι αυτός που κρατούσε το φως ανακατώθηκε πάλι με τους άλλους σα να μην υπήρξε ποτέ. Το δάσος γεμίζει ξανά από μια ανατριχίλα θανάτου. Η νύχτα προχωρεί αργά σα να σέρνεται μέσα στην ψυχή μας. Πολλοί αποκοιμούνται κάτου απ' τα δέντρα. Το ένα πρόσωπο ακουμπάει στη νύχτα του άλλου προσώπου.

Σε ποιον να μιλήσω, αφού καταλαβαίνω ότι η ομιλία μου δε βγαίνει από στόμα. Είμαστε οι νεκροί που καβαλάμε το νεκρό εαυτό μας. Πάνου σ' αυτή τη γη μάς κρατάει σαν καρφωμένους ο θάνατος. Αυτές οι λασπωμένες εκτάσεις έγιναν το φέρετρό μας. Δεν μπορώ να κοιτάξω τον ουρανό. Βλέπω με αηδία τον ευατό μου κι όμως βυθίζουμαι πιο πολύ στη λάσπη. Γύρω μου κάποτε είναι σα να μην υπάρχει τίποτα άλλο απ' τη σκιά μου. Οι άνθρωποι πηγαίνουν στη γραμμή, ο ένας πίσω απ' τον άλλο, προς το θάνατο, κατάντησαν το μόριο της σκόνης του κάθε δρόμου. Σκοτώνουν και σκοτώνουνται χωρίς να θέλουν. Ο πόλεμος είναι ένα έγκλημα που γίνεται με ένδυμα επίσημο και μ' όλα τα παράσημα στο στήθος. Το χρυσάφι και ο πόλεμος, ο πόλεμος και το χρυσάφι αυτή είναι η ιστορία ως τώρα του κόσμου. Όμως αυτός ο πόλεμος είναι δίκαιος. Πολεμάμε για να μην υποφέρει ο άνθρωπος απ' τον άνθρωπο, να μη σκοτώνει ο άνθρωπος τον άνθρωπο, πολεμάμε για να μην υπάρχει ο πόλεμος, να μην υπάρχει στον κόσμο κανένας φασισμός, να μην υπάρχουν δικτάτορες, να απαλλαγεί απ' τη δικτατορία η χώρα μας. Κάνουμε το χρέος μας απέναντι στον άνθρωπο, όχι απέναντι στο Θεό. Σάπισε το κορμί μας απ' τη βροχή. Λιώνουν τα πόδια μας μέσα στη λάσπη. Θα τα κόψουν και θα μείνουμε σαν τα παιδιά που δεν μπορούν να περπατήσουν. Όλοι, αν βαστάξει ο πόλεμος, θα έχουμε ξύλινα πόδια κι όπως τη νύχτα θα περπατάμε σ' ένα δρόμο λιθόστρωτο, θ' ακούγεται ένας κρότος ξερός, όπως όταν περπατάει κανείς σ' ένα δάσος έρημο το φθινόπωρο. Γύρω μας πάντα μια μουχλιασμένη μέρα θανάτου, μια παγωμένη νύχτα θανάτου. Είναι δίκαιος αυτός ο πόλεμος. Έπρεπε να πολεμήσουμε. Να κάνουμε το χρέος μας απέναντι στον άνθρωπο... από
http://digitalschool.minedu.gov.gr/modules/ebook/show.php/DSB106/544/3564,14915/index_d_06_01.html

Γεννημένος στην Άμφισσα, το 1902, ο Στέλιος Ξεφλούδας πολιτογραφήθηκε εξαρχής ως ένας από τους πεζογράφους της Θεσσαλονίκης, αυτούς που συσπειρώθηκαν γύρω από το περιοδικό της πόλης, Μακεδονικές Ημέρες και καλλιέργησαν την αφηγηματική τεχνική του "εσωτερικού μονολόγου".

Ο Ξεφλούδας ξεκίνησε τις φιλολογικές σπουδές του στην Αθήνα και την περίοδο 1928-1930 βρίσκεται στο Παρίσι για να τις ολοκληρώσει. To 1930 έρχεται στη Θεσσαλονίκη για να εργαστεί ως καθηγητής και την ίδια χρονιά εκδίδει το πρώτο βιβλίο, Τα τετράδια του Παύλου Φωτεινού, το οποίο θα θεωρηθεί από την κριτική ως αντιπροσωπευτικό και πρώτο δείγμα της τεχνικής που είναι γνωστή ως "εσωτερικός μονόλογος".
Πλοκή χαλαρή ως ανύπαρκτη, αδιάκοπη και ανεξέλεγκτη καταγραφή σκέψεων και αναμνήσεων με τη ροή που οι ίδιες έχουν, αποστασιοποιήσει μ΄ένα λόγο από τις τεχνικές του "αστικού μυθιστορήματος¨ που καλλιέργησε η αθηναϊκή "γενιά του ΄30¨ είναι τα χαρακτηριστικά που εν γένει σηματοδοτούν τη νεοτερική γραφή, που αντικατοπτρίζεται όντως στο βιβλίο του Ξεφλούδα, με θεματικό υλικό την περίοδο που έμεινε στο Παρίσι.
Δύο χρόνια μετά, το 1932, εκδίδεται στην Θεσσαλονίκη το περιοδικό Μακεδονικές Ημέρες, στις σελίδες του οποίου θα φιλοξενηθούν έκτοτε ακόμη πιο αντιπροσωπευτικά, αλλά και αξιόλογα, δείγμα γραφής αυτού του είδους. Στους βασικούς συνεργάτες το συγκαταλέγεται και ο Ξεφλούδας, ο οποίος την ίδια χρονιά (1932) θα εκδώσει το δεύτερο βιβλίο του με τίτλο Εσωτερική Συμφωνία, όπου η αφήγηση εμπλέκει συνειδητό και υποσυνειδητό, ενώ μια ρέουσα ποιητική γλώσσα και η διαφαινόμενη ευαισθησία καθιστούν το βιβλίο ένα από τα καλύτερα επιτεύγματα του συγγραφέα. Απο τον Απρίλιο του 1936 ως το 1940 είναι ο υπεύθυνος του λογοτεχνικού περιοδικού Olimpo που εκδίδεται με χορηγία του ιταλικού κράτους. Αρχικά παρουσιάζονται έργα ιταλικής ποίησης και λογοτεχνίας και στα επόμενα τεύχη υπάρχουν ιταλικά ποιήματα που μεταφράζει ο ίδιος στα ελληνικά.
Σε ένα παρόμοιο αναμνησιολογικό κλίμα θα κινηθούν τα επόμενα δύο βιβλία του Ξεφλούδα, Εύα (1934) και Κύκλος (1940). Κατά την διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου ο συγγραφέας υπηρετεί ως αξιωματικός στο μέτωπο. Η εμπειρία του πολέμου θα τον σημαδέψει βαθιά και θα αποτελέσει το θεματικό υλικό για τα μεταπολεμικά βίβλια τον Άνθρωποι του μύθου (1944) αλλά και (εν μέρει) για το Οδυσσέας χωρίς Ιθάκη (1957), το οποίο θα αποσπάσει και το Β΄ Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος της επόμενης χρονιάς. Θα ακολουθήσουν τα "μυθιστορήματα" (ο όρος επιβάλλεται να μπει σε εισαγωγικά λόγω των σταθερών τεχνικών προτιμήσεων του συγγραφέα) Εσύ ο κύριος Χ κι ένας μικρός πρίγκιπας (1960, Α΄ Κρατικό Βραβείο) Μέρες μέσα στο σκοτάδι (1982). Όσο περνά ο καιρός, ο Ξεφλούδας αλλάζει θεματική, αντλεί από σύγχρονα βιώματα και γεγονότα, τα οποία προσπαθεί να συμβιβάσει με τη αφηγηματική τεχνική που έχει υιοθετήσει, μέχρις ενός σημείου βέβαια. Μολονότι τα ύστερα βιβλία του παρουσιάζουν ίσως μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τον μέσο αναγνώστη, διαθέτοντας άλλωστε σοβαρές αξιώσεις, η προπολεμική παραγωγή του, με τον μελαγχολικό και εσωστρεφή της χαρακτήρα, ασκεί μια ιδιαίτερη γοητεία.
Ο Στέλιος Ξεφλούδας συνέγραψε επίσης τα μελετήματα Νιρβάνας, Χρηστομάνος και άλλοι (1953), Το νεοελληνικό μυθιστόρημα (γραμμένο στα Γαλλικά, 1953), Το σύγχρονο μυθιστόρημα (1955). Απεβίωσε στις 27 Νοεμβρίου του 1984.
ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Κέικ καραμέλα


 
 Κέικ καραμέλα

Νοστιμότατο κέικ βανίλιας με πλούσιο γλάσο καραμέλας γάλακτος.


Υλικά συνταγής για το κέικ


• Αλεύρι: 4 κούπες (κοσκινισμένο)
• Μπέικιν πάουντερ: 2 κουταλάκια τσαγιού
• Σόδα: 1 1/2 κουταλάκι τσαγιού
• Αλάτι: 1/2 κουταλάκι τσαγιού
• Σε θερμοκρασία δωματίου βούτυρο ή μαργαρίνη: 250 γρ.
• Ζάχαρη: 2 κούπες
• Εκχύλισμα βανίλιας: 2 κουταλάκια τσαγιού
• Αυγά: 4 μεγάλα
• Ξυνόγαλο: 2 κούπες

Υλικά συνταγής για το γλάσο
• Κρέμα γάλακτος: 2 κούπες
• Καστανή ζάχαρη: 1 κούπα
• Σιρόπι γλυκόζης: 2 κουταλιές σούπας
• Εκχύλισμα βανίλιας: 1 κουταλάκι (ή σποράκια από 1 λοβό)


Προθερμαίνετε το φούρνο στους 175 βαθμούς. Βουτυρώνετε ένα ταψί 30 εκ. περίπου και το στρώνετε με λαδόχαρτο. Το ξαναβουτυρώνετε. Ανακατεύετε το αλεύρι με το μπέικιν, τη σόδα και το αλάτι. Το κρατάτε κατά μέρος.

Χτυπάτε το βούτυρο με την ζάχαρη να αφρατέψουν καλά. Προσθέτετε ένα ένα τα αυγά, χτυπώντας συνέχεια και προσθέτετε το εκχύλισμα. Τέλος, ανακατεύοντας απαλά, προσθέτετε το ξυνόγαλο, ίσα να αναμειχθεί.

Προσθέτετε ανακατεύοντας το αλεύρι, μέχρι να απορροφηθεί όλο (μην το παραχτυπήσετε).

Αδειάζετε τη ζύμη στο ταψάκι και το ψήνετε στο φούρνο για 40 λεπτά περίπου (τσεκάρετε με ένα μαχαίρι, αν βγαίνει καθαρό). Βγάζετε από το φούρνο, περιμένετε 10 λεπτά και μετά το αναποδογυρίζετε σε σχάρα. Βγάζετε το λαδόχαρτο και αφήνετε να κρυώσει.

Σε κατσαρολάκι βάζετε την κρέμα, την καστανή ζάχαρη και την γλυκόζη. Ανακατεύετε σε μέτρια φωτιά να λιώσει η ζάχαρη και να βράσει το μείγμα. Σιγοβράζετε το γλάσο για 7 - 9 λεπτά (αν έχετε θερμόμετρο ζαχαροπλαστικής, να δείξει 102 βαθμούς) και κατεβάζετε από την φωτιά. Προσθέτετε το εκχύλισμα ή τους σπόρους της βανίλιας.

Βάζετε το κέικ σε πιατέλα και το τρυπάτε με πολλά σημεία με οδοντογλυφίδα. Περιχύνετε με το γλάσο, λίγο - λίγο, από πάνω και ολόγυρα. Αφήνετε να κρυώσει εντελώς.

radicio.com

Καθαρισμός καμινάδας τζακιού


 Καθαρισμός καμινάδας τζακιού

Ο καθαρισμός καμινάδας μπορεί να αποτελεί ένα μικρό έξοδο αλλά είναι αποδεδειγμένα η πιο απαραίτητη εργασία που θα πρέπει να πραγματοποιούμε στο τζάκι μας μια φορά το χρόνο και αυτό γιατί η συντήρηση του, σχετίζεται άμεσα με την ασφάλεια μας, την ασφάλεια του σπιτιού και γενικότερα με την σωστή και αποδοτικότερη λειτουργία του.

Δείτε το βίντεο που ακολουθεί

http://youtu.be/TkfGMPz3Wbo

Δημοφιλείς αναρτήσεις