ΑΘΩΣ ΔΗΜΟΥΛΑΣ( 1921 - 29/9/1985) "Καβάφης"
Τη φαντασία την εντελώς αδέσμευτη
δε συμπαθώ. Δεν έχει χάρες. Και είναι
χρήσιμη για τα όνειρα μόνο.
Εγώ την άλλη φαντασία αγαπώ, αυτή
που προσπαθεί ένα παρελθόν να ζωντανέψει
και που στηρίζεται σε μνήμες του,
σποραδικές και ασύνδετες, ζητώντας
γύρω τους άρτιο ένα σύνολο να πλάσει
με τάξη, προσοχή και μέτρο.
Κι έτσι, προπάντων, που το χρώμα τους,
το χρώμα αυτών των ερειπίων,
των αβεβαίων γεγονότων το αίσθημα,
μέσα στο έργο της ενισχυμένο
να περάσει.
Αυτό το δύσκολο είναι
που εκτιμώ. Αυτήν εγώ αγαπώ
τη φαντασία, τη δεσμευόμενη,
την οδηγουμένη φαντασία που,
όλο συγκίνηση, πάντοτε γύρω
από πολύτιμα εμπόδια έρπει.
Και χρήσιμη είναι -τόσο- για την τέχνη μου.
Γεννήθηκε το 1921 στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και συνέχισε τις σπουδές του με υποτροφίες στο Βέλγιο, την Αγγλία και τη Γαλλία. Ειδικεύτηκε στις στατικές κατασκευές και τη σιδηροδρομική. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα εργάστηκε ως διευθυντής στους Σιδηρόδρομους Ελληνικού Κράτους (Σ.Ε.Κ.). Το 1952 παντρεύτηκε την ποιήτρια Κική Δημουλά, απέκτησαν δύο παιδιά και έζησαν μαζί έως το θάνατό του το 1985. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1951 με την ποιητική συλλογή "Ποίηματα".
Βραβεία
1967, Β' Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για τη συλλογή "Άλλοτε και αλλού".
Τη φαντασία την εντελώς αδέσμευτη
δε συμπαθώ. Δεν έχει χάρες. Και είναι
χρήσιμη για τα όνειρα μόνο.
Εγώ την άλλη φαντασία αγαπώ, αυτή
που προσπαθεί ένα παρελθόν να ζωντανέψει
και που στηρίζεται σε μνήμες του,
σποραδικές και ασύνδετες, ζητώντας
γύρω τους άρτιο ένα σύνολο να πλάσει
με τάξη, προσοχή και μέτρο.
Κι έτσι, προπάντων, που το χρώμα τους,
το χρώμα αυτών των ερειπίων,
των αβεβαίων γεγονότων το αίσθημα,
μέσα στο έργο της ενισχυμένο
να περάσει.
Αυτό το δύσκολο είναι
που εκτιμώ. Αυτήν εγώ αγαπώ
τη φαντασία, τη δεσμευόμενη,
την οδηγουμένη φαντασία που,
όλο συγκίνηση, πάντοτε γύρω
από πολύτιμα εμπόδια έρπει.
Και χρήσιμη είναι -τόσο- για την τέχνη μου.
Γεννήθηκε το 1921 στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και συνέχισε τις σπουδές του με υποτροφίες στο Βέλγιο, την Αγγλία και τη Γαλλία. Ειδικεύτηκε στις στατικές κατασκευές και τη σιδηροδρομική. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα εργάστηκε ως διευθυντής στους Σιδηρόδρομους Ελληνικού Κράτους (Σ.Ε.Κ.). Το 1952 παντρεύτηκε την ποιήτρια Κική Δημουλά, απέκτησαν δύο παιδιά και έζησαν μαζί έως το θάνατό του το 1985. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1951 με την ποιητική συλλογή "Ποίηματα".
Βραβεία
1967, Β' Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για τη συλλογή "Άλλοτε και αλλού".
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου