Ενοχής… συνέχεια…

πηγή: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=518111554869516&set=a.197669460247062.59663.193914440622564&type=1&theater

... ενοχής συνέχεια

Είναι το εγώ που προτείνει ότι επειδή υπάρχουν άνθρωποι που πονούν στον κόσμο πρέπει να αισθανόμαστε ένοχοι αν έχουμε περισσότερα από όσα χρειαζόμαστε, λες και η ενοχή μας θα γεμίσει κάπως αυτά τα πεινασμένα στόματα. 

Είναι το εγώ που μας οδηγεί και μας κάνει να είμαστε υπάκουοι και να εκπληρώνουμε λάθος υποχρεώσεις. Είναι το εγώ που μας κάνει να πιστεύουμε ότι πρέπει να είμαστε διαρκώς ανήσυχοι για την οικογένεια και το μέλλον μας, για την περίπτωση που ο Θεός θα αποφασίσει να εκσφενδονίσει στη ζωή μας ένα μάτσο αστραπές. Το εγώ νιώθει εμπάθεια και αυξάνει τα βάσανα στον κόσμο προσθέτοντας και τα δικά μας. ("Γιατί πρέπει να είμαι ευτυχισμένος όταν οι άλλοι είναι αξιοθρήνητοι");

Τις περισσότερες φορές η ενοχή μπορεί να ερμηνευτεί σαν κρυμμένη πίκρα ή μνησικακία. Η ενοχή δεν είναι το πραγματικό συναίσθημα. Είναι η συγκάλυψη άλλων συναισθημάτων τα οποία πιστεύουμε ότι δεν πρέπει να τα νιώθουμε. Όποτε αισθανόμαστε ένοχοι αξίζει να ρωτήσουμε τον εαυτό μας γιατί νιώθουμε θυμωμένοι και μνησίκακοι. Η μνησικακία μας δε χρειάζεται να είναι κατανοητή ή να έχει "λογική", απλά χρειάζεται να εκφραστεί και να απελευθερωθεί.

Η ενοχή είναι επίσης ένα είδος αυτοτιμωρίας, ένα είδος θυμού ενάντια στον εαυτό μας όταν υπάρχει έλλειψη αυτοαγάπης και αυτοσυγχώρεσης. Πολύ συχνά γίνεται και είδος εκμετάλλευσης, ένας τρόπος να πληγώνεις ή να τιμωρείς τους άλλους, να τους πείθεις να κάνουν ό,τι θέλεις με έλλειψη τιμιότητας και ακεραιότητας. Η ενοχή δεν κάνει άλλο από κακό.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω