Πόσες φορές αλήθεια συναρμολόγησες τη διαμελισμένη σου ψυχή...;
Σάμπως θυμάσαι...;
Πόσες νύχτες τρύπησες, για να βγεις στο φως...;
Πόση βροχή κατάπιες...;
Πόσους ανέμους έκρυψες στην αγκαλιά σου...;
Σάμπως θυμάσαι...;
Πόσες νύχτες τρύπησες, για να βγεις στο φως...;
Πόση βροχή κατάπιες...;
Πόσους ανέμους έκρυψες στην αγκαλιά σου...;
Τώρα μου γράφεις... "Είμαι καλά. Βρήκα μια θέση στη ζωη".
Μπορεί προσωρινά. Αλλά να ξέρεις είναι θεωρείο!
"Επιτέλους μου χαρίστηκε ο Θεός"
Αμ, δε στη χάρισε Ο Θεός τη θέση, μάτια μου.
Στην πούλησε. Και μάλιστα, πανάκριβα!....
Αλκυόνη Παπαδάκη
Μπορεί προσωρινά. Αλλά να ξέρεις είναι θεωρείο!
"Επιτέλους μου χαρίστηκε ο Θεός"
Αμ, δε στη χάρισε Ο Θεός τη θέση, μάτια μου.
Στην πούλησε. Και μάλιστα, πανάκριβα!....
Αλκυόνη Παπαδάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου