Ο Αλφειός,ο έρωτας κι η Αρεθούσα η Νύμφη...

 http://alfeiospotamos.pblogs.gr/2013/05/o-alfeios-o-erwtas-ki-h-arethoysa-h-nymfh.html

Ο Αλφειός,ο έρωτας κι η Αρεθούσα η Νύμφη...

  Πλάτων Πισατίδης |

"Και χύνοντας ορμητικά νερό από τα εφτά στόματά του,ο περιπλανώμενος Νείλος συναντούσε τον ερωτοχτυπημένο Αλφειό,από τους οποίους ο ένας ήθελε να έρπει μέσα σε αυλάκια εύφορης γης,ευχαριστώντας με δροσερά φιλιά τη διψασμένη νύμφη,ο άλλος,όμως,έχοντας αλλάξει την προηγούμενη συνηθισμένη πορεία του,κυλούσε πικραμένος.Βλέποντας ότι ρέει μαζί του ο ποθητός Πύραμος φώναζε με δυνατή φωνή:"Νείλε,τι να κάνω τώρα,που καλύφθηκε η Αρεθούσα;Πύραμε γιατί τρέχεις βιαστικά;Σε ποιόν εγκατέλειψες τη γνωστή Θίσβη;Καλότυχος ο Ευφράτης,γιατί δεν έτυχε να ερωτευτεί.
Ζήλεια έχω αναμιγμένη με φόβο.Γιατί ο υγρός Κρονίδης ίσως να κοιμήθηκε με την ποθητή Αρεθούσα,Φοβάμαι,μήπως με το χύσιμο των νερών παντρεύτηκε και τη δική σου Θίσβη.Ω Πύραμε,παρηγοριά του Αλφειού,εμάς τους δύο δεν αναστάτωσε η βροχή του Δία,όσο το βέλος της αφρογεννημένης θεάς.Ακολούθησε εμένα,τον εραστή,θα αναζητήσω τα ίχνη της Αρεθούσας από τις Συρακούσες,ενώ εσύ,Πύραμε,να ψάξεις τη Θίσβη.Αλλά θα πεις ότι η γη τινάζεται,ότι ο ουρανός σκοτεινιάζει,ότι η θάλασσα φουρτουνιάζει,ότι και ο ίδιος ο άνεμος,που δεν ξέρει να κολυμπήσει,ταλαντεύεται από τα αφρισμένα κύματα της βροχής.Δε λογαριάζω τη μανιασμένη θύελλα.
Αχ,μεγάλο θαύμα!Η βροχή του Δία έλουσε όλη την καμένη γη και τη φλόγα της θάλασσας και τους ποταμούς όλους,δεν έσβησε μόνο τη φωτιά της Αφροδίτης,που καίει τον Αλφειό.Αλλά,αν με κλονίζει η δυνατή βροχή,αν υποφέρω από τη φωτιά,υπάρχει ένα μικρό φάρμακο για το δικό μου πόνο ότι,δηλαδή και ο ίδιος ο ευγενής Άδωνις περιπλανιέται δυσαρεστώντας την Αφροδίτη."

Απόσπασμα από τα Διονυσιακά του Νόννου ραψωδίες Α' έως ΣΤ'.
Η συζήτηση του Αλφειού με το Νείλο και τον Πύραμο,λίγο πριν το τέλος του κατακλυσμού του Δευκαλίωνα!!!
Ωιμέ,ποιός άλλος λαός έχει τέτοια ΙΣΤΟΡΙΑ,ποιός άλλος έχει τόσο πόνο;
Έρχεται όμως ο καιρός,όσμωσε τον αιθέρα,ο Δίας ο Κρονίδης έφτασε στις παρυφές του Ήλιου'Πύραμε εσύ τη Θίσβη σου θα βρεις,την Αρεθούσα ο Αλφειός θα κάνει πια δική του!!!
Και του Κρονίδη ο κεραυνός θα κάψει τα φοινίκεια!!!!

Με τα ποταμίσια χείλη του ο Αλφειός

ψάχνει την Αρεθούσα

κι αυτή του κρύβεται

τρέχει μακριά...

χάνεται μες στο κύμα

στου Ιονίου πέλαγους

στης μεσογείου το ρεύμα

φτάνει και γίνεται πηγή 

εκεί στη Σικελία

κι ο Αλφειός ο έρωτας

γίνεται ρεύμα βαθύ...γλυκό

κυλά με πάθος στο βυθό

και φτάνει εκεί κοντά της

τη βρίσκει να τρέχει μόνη της

πηγούλα στο νησί της

κι ο Αλφειός ο έρωτας

ζεστός ορμάει κοντά της

την αγκαλιάζει την ποθεί

της κλέβει τα φιλιά της

Πλάτων Πισατίδης