Τον
τελευταίο χρόνο της βασιλείας του ο Αμένωθις ανήγειρε κυριολεκτικά
εκατοντάδες αγάλματα για να τιμήσει τη θεά Σεκμέτ. Στο Ασέρι, λίγο
νοτιότερα της τότε αιγυπτιακής πρωτεύουσας των θηβών, ο Αμένωθις
ετοιμάζονταν να ξανακτίσει ναό στην κυρίαρχη θεά Μούτ, όταν ξαφνικά τον
καθαγίασε ξανά ως ναό της Σεκμέτ.
Επιπλέον επιγραφές αποκαλύπτουν ότι ο
Φαραώ διακήρυξε πως η Σεκμέτ θα αντικαθιστούσε εφεξής τη Μουτ, ως
βασική θεά. Διέταξε επίσης την ανέγερση κυριολεκτικά εκατοντάδων
αγαλμάτων προς τιμήν της θεάς. Ο Αμένωθις ανήγειρε τόσα πολλά αγάλματα
της Σεκμέτ εδώ κι εκεί που σχεδόν κάθε αιγυπτιολογική συλλογή στον κόσμο
κατέχει τουλάχιστον από ένα. Το Βρετανικό Μουσείο κατέχει το μεγαλύτερο
αριθμό, πάνω από τριάντα δείγματα σε ποικίλα στάδια διατήρησης.
Εκατοντάδες παραμένουν ακόμα στην Αίγυπτο στο σημείο που ανεγέρθηκαν, με
την πλειονότητα τους στο ναό του Λούξορ στην νότια Αίγυπτο. Εκτιμάται
ότι μόνο εκεί, υπήρχαν αρχικά επτακόσια αγάλματα. Στην πραγματικότητα
όπως υπέδειξε ο Αιγυπτιολόγος Σύριλ Ώλντρεντ το 1988, καμιά άλλη θεότητα
στην Αρχαία Αίγυπτο δεν αναπαραστάθηκε με τόσο πολλά, μεγάλης κλίμακας
αγάλματα, και σχεδόν όλα τους φιλοτεχνήθηκαν με εντολή του Αμένωθι. Αυτά
τα αγάλματα της Σεκμέτ αποτελούν σαφή ένδειξη ότι, παρά την προφανή
σταθερότητα και τον πλούτο της χώρας, κάτι πήγαινε στραβά. Διότι η
Σεκμέτ ήταν η θεά της καταστροφής!
Ποτέ δεν εξηγήθηκε
ικανοποιητικά γιατί υπάρχουν αυτά τα μνημειακά αγάλματα της θεάς σε
τέτοιους ασύγκριτους αριθμού. Το γεγονός ότι ο Αμένωθις δημιούργησε
περισσότερα αγάλματα προς τιμή της εως τότε, απ΄όσο στο βασικό θεό
Άμμωνα, υποδηλώνει ότι είχε συμβεί κάτι , το οποίο τους έκανε να
αμφισβητήσουν τη δύναμη της βασικής θεότητας.
Η Σεκμέτ
αναπαρίστατο σαν λέαινα ή γυναίκα με κεφάλι λιονταριού. Στην αιγυπτιακή
μυθολογία ήταν κόρη του ηλιακού θεού Ρα και είχε κάποτε σχεδόν
εξολοθρεύσει την ανθρωπότητα. Σύμφωνα με το μύθο, είχε κρύψει τον ήλιο
και είχε προκαλέσει βροχές φωτιάς από τον ουρανό. Η ανθρωπότητα είχε
σωθεί μόνο χάρη στην προσωπική παρέμβαση του Ρα.
Graham Phillips Nαίτες και η μυστική δύναμη της Κιβωτού της Διαθήκης
Graham Phillips Nαίτες και η μυστική δύναμη της Κιβωτού της Διαθήκης
Σύμφωνα με το θρύλο, η Κιβωτός της Διαθήκης ήταν ένα περίτεχνο χρυσό
κιβώτιο που αποτελούσε μέσον επικοινωνίας με τον Θεό, αλλά και τρομερό
όπλο εναντίον των εχθρών των αρχαίων Ισραηλιτών. Προκειμένου να τη
χρησιμοποιήσει, ο αρχιερέας έπρεπε να φορά ένα εγκόλπιο με δώδεκα ιερά
πολύτιμα πετράδια γνωστά ως Πέτρες της Φωτιάς. Αυτά τα αντικείμενα
φυλάσσονταν στο Μεγάλο Ναό της Ιερουσαλήμ, ώσπου εξαφανίστηκαν μετά τη
βαβυλωνιακή εισβολή του 597 π.Χ. Στα αρχαία ερείπια της Πέτρας, στη
Νότια Ιορδανία, ο Γκράχαμ Φίλιπς βρήκε στοιχεία που φανερώνουν ότι οι
Ναΐτες Ιππότες του 13ου αιώνα είχαν ανακαλύψει την Κιβωτό και τις Πέτρες
της Φωτιάς και ότι είχαν μεταφέρει αυτούς τους θησαυρούς στην Κεντρική
Αγγλία, όταν γλίτωσαν από το διωγμό που εξαπέλυσε ο Γάλλος βασιλιάς
Φίλιππος ο Ωραίος έναν αιώνα αργότερα. Ο συγγραφέας ακολούθησε
κρυπτογραφημένα μηνύματα που είχαν αφήσει οι Ναΐτες σε εκκλησιαστικές
εικόνες, επιγραφές και βιτρώ, και βρήκε τις Πέτρες της Φωτιάς. Όταν
εξετάστηκαν από επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, τα πετράδια
βρέθηκαν να κατέχουν περίεργες φυσικές ιδιότητες, οι οποίες προκαλούσαν
παρεμβολές σε ηλεκτρονικούς εξοπλισμούς και δημιουργούσαν μια κινούμενη
ιονισμένη φωτόσφαιρα, κάτι που έμοιαζε με σφαιρικό κεραυνό. (. . .) (ΑΠΟ
ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου