H πρώτη αραβική επίθεση στην ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ - 674 μ.Χ.
Ήδη από την εποχή του αυτοκράτορα Ηρακλείου οι Άραβες έδειξαν τις επεκτατικές τους διαθέσεις εις βάρος της Βυζαντινής αυτοκρατορίας διαδεχόμενοι τους Σασσανίδες Πέρσες στη θέση της πλέον σημαντικής απειλής στα ανατολικά σύνορα της Αυτοκρατορίας. Σταδιακά με την έξοδο των Αράβων από την Αραβική χερσόνησο κατά το 629-30 οι Βυζαντινοί θα χάσουν τις νότιες επαρχίες τους, τη Συρία και Αίγυπτο αλλά και την εξαρχία της Αφρικής. Ο πυρήνας της αυτοκρατορίας αποτελούνταν πλέον κυρίως από τις επαρχίες της χερσονήσου του Αίμου και της Μικράς Ασίας και τις δυτικομεσογειακές κτήσεις της, κάτι που έκανε την αυτοκρατορία περισσότερο συμπαγή, επειδή οι πληθυσμοί της ήταν κατά μεγαλύτερο ποσοστό ελληνόφωνοι και ορθόδοξοι…
H αραβική επίθεση, η αντίδραση του Κωνσταντίνου Πωγωνάτου …
Η βυζαντινή νίκη είχε μεγάλη σημασία για την ευρύτερη περιοχή της Ευρώπης. Ήταν η πρώτη σημαντική ήττα των μουσουλμάνων που συνέβαλε στην αναχαίτισή τους…
Κείμενο και εικόνες στο… http://vizantinaistorika.blogspot.gr/2014/08/h-674.html
Ήδη από την εποχή του αυτοκράτορα Ηρακλείου οι Άραβες έδειξαν τις επεκτατικές τους διαθέσεις εις βάρος της Βυζαντινής αυτοκρατορίας διαδεχόμενοι τους Σασσανίδες Πέρσες στη θέση της πλέον σημαντικής απειλής στα ανατολικά σύνορα της Αυτοκρατορίας. Σταδιακά με την έξοδο των Αράβων από την Αραβική χερσόνησο κατά το 629-30 οι Βυζαντινοί θα χάσουν τις νότιες επαρχίες τους, τη Συρία και Αίγυπτο αλλά και την εξαρχία της Αφρικής. Ο πυρήνας της αυτοκρατορίας αποτελούνταν πλέον κυρίως από τις επαρχίες της χερσονήσου του Αίμου και της Μικράς Ασίας και τις δυτικομεσογειακές κτήσεις της, κάτι που έκανε την αυτοκρατορία περισσότερο συμπαγή, επειδή οι πληθυσμοί της ήταν κατά μεγαλύτερο ποσοστό ελληνόφωνοι και ορθόδοξοι
Μετά την αναγόρευσή του ο χαλιφης Μωαβίας μπορούσε πλέον να αγνοήσει τη συνθήκη ειρήνης που είχε υπογράψει με τον αυτοκράτορα Κώνστα και να θέσει σε εφαρμογή τα σχέδιά του για την θαλάσσια πολιορκία της Πόλης. Νέος αυτοκράτορας στην Κωνσταντινούπολη είχε γίνει ο Κωνσταντίνος Δ΄(668-685)
Ο χαλίφης έστειλε μία μοίρα του στόλου του στο Αιγαίο, η οποία εισχώρησε στον Ελλήσποντο και στην Προποντίδα και κατέκτησε τη χερσόνησο της Κυζίκου (670). Οι Άραβες ήλεγχαν τη Ρόδο αλλά και την Σμύρνη. Μέσω αυτών των ναυτικών βάσεων ο Μωαβίας εξασφάλισε τον ανεφοδιασμό των Αράβων της Κυζίκου.
Η κατάληψη σημαντικών ναυτικών θέσεων και η εισχώρηση των Αράβων στην Κύζικο που απείχε μόλις 100χμ. από την Κωνσταντινούπολη ήταν μεγάλο πρόβλημα για το βυζαντινό κράτος. Πιθανώς το μεγάλο διάστημα αδράνειας μετά την κατάλυση του κράτους των Βανδάλων, η προσπάθειας αντιμετώπισης της αραβικής πλημμυρίδας, η ήττα του αυτοκράτορα Κώνστα στη «ναυμαχία των καταρτιών» (655) συνετέλεσαν στη αδράνεια και αδυναμία του βυζαντινού ναυτικού να εμποδίσει τη μεγάλη αυτή αραβική ναυτική επιχείρηση. Από την άλλη όμως υπήρξε πρόνοια για την κατασκευή μικρών σκαφών με τη δυνατότητα να φέρουν μηχανισμούς εκτόξευσης υγρού πυρός. Αυτή η βελτιωμένη σύνθεση εμπρηστικών ουσιών, το θαλάσσιο ή υγρό πυρ θα τους έδινε σημαντικό πλεονέκτημα στο ναυτικό πόλεμο. συνέχεια στο σύνδεσμο http://vizantinaistorika.blogspot.gr/2014/08/h-674.html
Ήδη από την εποχή του αυτοκράτορα Ηρακλείου οι Άραβες έδειξαν τις επεκτατικές τους διαθέσεις εις βάρος της Βυζαντινής αυτοκρατορίας διαδεχόμενοι τους Σασσανίδες Πέρσες στη θέση της πλέον σημαντικής απειλής στα ανατολικά σύνορα της Αυτοκρατορίας. Σταδιακά με την έξοδο των Αράβων από την Αραβική χερσόνησο κατά το 629-30 οι Βυζαντινοί θα χάσουν τις νότιες επαρχίες τους, τη Συρία και Αίγυπτο αλλά και την εξαρχία της Αφρικής. Ο πυρήνας της αυτοκρατορίας αποτελούνταν πλέον κυρίως από τις επαρχίες της χερσονήσου του Αίμου και της Μικράς Ασίας και τις δυτικομεσογειακές κτήσεις της, κάτι που έκανε την αυτοκρατορία περισσότερο συμπαγή, επειδή οι πληθυσμοί της ήταν κατά μεγαλύτερο ποσοστό ελληνόφωνοι και ορθόδοξοι…
H αραβική επίθεση, η αντίδραση του Κωνσταντίνου Πωγωνάτου …
Η βυζαντινή νίκη είχε μεγάλη σημασία για την ευρύτερη περιοχή της Ευρώπης. Ήταν η πρώτη σημαντική ήττα των μουσουλμάνων που συνέβαλε στην αναχαίτισή τους…
Κείμενο και εικόνες στο… http://vizantinaistorika.blogspot.gr/2014/08/h-674.html
Ήδη από την εποχή του αυτοκράτορα Ηρακλείου οι Άραβες έδειξαν τις επεκτατικές τους διαθέσεις εις βάρος της Βυζαντινής αυτοκρατορίας διαδεχόμενοι τους Σασσανίδες Πέρσες στη θέση της πλέον σημαντικής απειλής στα ανατολικά σύνορα της Αυτοκρατορίας. Σταδιακά με την έξοδο των Αράβων από την Αραβική χερσόνησο κατά το 629-30 οι Βυζαντινοί θα χάσουν τις νότιες επαρχίες τους, τη Συρία και Αίγυπτο αλλά και την εξαρχία της Αφρικής. Ο πυρήνας της αυτοκρατορίας αποτελούνταν πλέον κυρίως από τις επαρχίες της χερσονήσου του Αίμου και της Μικράς Ασίας και τις δυτικομεσογειακές κτήσεις της, κάτι που έκανε την αυτοκρατορία περισσότερο συμπαγή, επειδή οι πληθυσμοί της ήταν κατά μεγαλύτερο ποσοστό ελληνόφωνοι και ορθόδοξοι
Μετά την αναγόρευσή του ο χαλιφης Μωαβίας μπορούσε πλέον να αγνοήσει τη συνθήκη ειρήνης που είχε υπογράψει με τον αυτοκράτορα Κώνστα και να θέσει σε εφαρμογή τα σχέδιά του για την θαλάσσια πολιορκία της Πόλης. Νέος αυτοκράτορας στην Κωνσταντινούπολη είχε γίνει ο Κωνσταντίνος Δ΄(668-685)
Ο χαλίφης έστειλε μία μοίρα του στόλου του στο Αιγαίο, η οποία εισχώρησε στον Ελλήσποντο και στην Προποντίδα και κατέκτησε τη χερσόνησο της Κυζίκου (670). Οι Άραβες ήλεγχαν τη Ρόδο αλλά και την Σμύρνη. Μέσω αυτών των ναυτικών βάσεων ο Μωαβίας εξασφάλισε τον ανεφοδιασμό των Αράβων της Κυζίκου.
Η κατάληψη σημαντικών ναυτικών θέσεων και η εισχώρηση των Αράβων στην Κύζικο που απείχε μόλις 100χμ. από την Κωνσταντινούπολη ήταν μεγάλο πρόβλημα για το βυζαντινό κράτος. Πιθανώς το μεγάλο διάστημα αδράνειας μετά την κατάλυση του κράτους των Βανδάλων, η προσπάθειας αντιμετώπισης της αραβικής πλημμυρίδας, η ήττα του αυτοκράτορα Κώνστα στη «ναυμαχία των καταρτιών» (655) συνετέλεσαν στη αδράνεια και αδυναμία του βυζαντινού ναυτικού να εμποδίσει τη μεγάλη αυτή αραβική ναυτική επιχείρηση. Από την άλλη όμως υπήρξε πρόνοια για την κατασκευή μικρών σκαφών με τη δυνατότητα να φέρουν μηχανισμούς εκτόξευσης υγρού πυρός. Αυτή η βελτιωμένη σύνθεση εμπρηστικών ουσιών, το θαλάσσιο ή υγρό πυρ θα τους έδινε σημαντικό πλεονέκτημα στο ναυτικό πόλεμο. συνέχεια στο σύνδεσμο http://vizantinaistorika.blogspot.gr/2014/08/h-674.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου