Ιερός Ναός Αγίου Βησσαρίωνα

πηγή:  http://7gym-laris.lar.sch.gr/topos/in%20visarion.htm

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Βησσαρίωνα βρίσκεται στο κέντρο της Λάρισας, στην πλατεία Αγ. Βησσαρίωνα που περικλείεται από τις οδούς Βενιζέλου και Ολύμπου.  Πρόκειται για ναό σταυροειδή εγγεγραμμένο με τρούλο, που ανηγέρθη το 1955 με δαπάνες του παλιού Οργανισμού Υδρεύσεως και Ηλεκτροφωτισμού Λαρίσης (Ο.Υ.Η.Λ) και αγιογραφήθηκε από τον σπουδαίο Λαρισαίο ζωγράφο Αγήνορα Αστεριάδη και τη συνοδεία του  στο διάστημα 1959-1961. Πρόσφατα έγινε η αναπαλαίωση των εικόνων του Ναού, με χρηματοδότηση της Δ.Ε.Υ.Α.Λ. Η εκκλησία χαρακτηρίστηκε ως κτήριο που χρήζει ειδικής κρατικής προστασίας και ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο.

     Ο Ιερός Ναός γιορτάζει στις 15 Σεπτεμβρίου. Στον Ιερό ναό δεν υπάρχει μόνιμος ιερέας. Οι λειτουργικές ανάγκες εξυπηρετούνται από τους ιερείς του Αγίου Αχιλλείου.

Ο ναός στο πέρασμα των αιώνων...

    
 Μια παλιά εικόνα του Αγίου Βησσαρίωνα υπήρχε σε ένα απόμερο δωμάτιο της οικίας του τούρκου ευπατρίδη Χουσνή Μπέη, η οποία βρισκόταν στη θέση του Δημοτικού Ωδείου. Μετά την απελευθέρωση , και με εντολή του βασιλιά Γεωργίου Α΄, αγοραστή της οικίας, το δωμάτιο αυτό μετατράπηκε σε ναΐσκο, τιμώμενο στο όνομα του αγίου Βησσαρίωνα.

    Ο ναΐσκος αυτός, ο οποίος το 1918 συμπληρώθηκε και διακοσμήθηκε με τις απαιτούμενες εικόνες με δαπάνες του Γεωργίου Νατάκια, καταστράφηκε από το σεισμό του 1941.Ο ναΐσκος του Αγίου Βησσαρίωνα ήταν σταυροειδής με τρούλο. Ο τελευταίος εδραζόταν επάνω σε ψηλό οκταγωνικό τύμπανο και καλυπτόταν με μολύβδινη επένδυση. Οι κεραίες του σταυρού καλύπτονταν με δίρριχτες στέγες, με επικάλυψη από κεραμίδια βυζαντινού τύπου. Στη θέση του βρίσκεται ο ομώνυμος σημερινός ναός, στη βορειοανατολική γωνία της πλατείας Λαού.

Αγιογραφίες από τον Αγήνορα Αστεριάδη

 

 πηγή: http://romiazirou.blogspot.gr/2012/09/blog-post_5928.html

Ιερός Ναός Αγίου Βησσαρίωνα Φιλιππιάδας. 

Δημιούργημα του 19ου αι. ο ενοριακός ναός του Αγίου Βησσαρίωνα στη Φιλιππιάδα εντυπωσιάζει με το περίτεχνο κωδωνοστάσιό του, δείγμα εξαιρετικό δείγμα επτανησιακής αρχιτεκτονικής, καμωμένο το 1912 από το συνεργείο του αρχιμάστορα Βασίλη Γεωργάκη (1886-1936) από την Πράμαντα Ιωαννίνων.