Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση.
Ευτυχία Ψαλιδακη
Εορτάζοντες την 25ην του μηνός Φεβρουαρίου
+Ο ΑΓΙΟΣ ΤΑΡΑΣΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Κων/πολης
+Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ πού μαρτύρησε στη Δριζίπαρο της Θράκης
+Ο ΑΓΙΟΣ ΡΗΓΙΝΟΣ Ιερομάρτυρας επίσκοπος Σκοπέλου
+Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ
+Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο δια Χριστόν σαλός
+Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ επίσκοπος Απαμείας της Κύπρου
+ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Αναλυτικά
Ο ΑΓΙΟΣ ΤΑΡΑΣΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Κων/πολης
Γεννήθηκε, ανατράφηκε και εκπαιδεύτηκε στην Κωνσταντινούπολη από γονείς ευσεβείς, του Γεωργίου, κριτού και πατρικίου και της Εύκρατίας. Λόγω της μεγάλης μορφώσεως του, ανέβηκε στο αξίωμα του πρωτοασηκρίτου. Στις 25 Δεκεμβρίου του 784, όταν χήρεψε ο πατριαρχικός θρόνος της Κων/πολης, εξελέγη με σύμφωνη γνώμη λαού, συγκλήτου, κλήρου και βασιλείας, ο από τις λαϊκές τάξεις Ταράσιος (διαδέχθηκε τον πατριάρχη Παύλο τον Δ'). Ήταν άνθρωπος με πολλά έκτακτα προσόντα και μεγάλο αξίωμα. Από τη θέση αυτή, έδειξε μεγάλη σύνεση και μετριοπάθεια. Πρωταγωνίστησε στην 7η Οικουμενική σύνοδο στη Νίκαια, υπέρ της αναστήλωσης των εικόνων. "Ας παραθέσουμε, όμως, τι λέει μεταξύ άλλων για τον Ταράσιο, ο Ιστορικός Κ. Παπαρρηγόπουλος: "Την 25η Φεβρουαρίου 806 πέθανε ο Πατριάρχης Ταράσιος, αφού επί 21 χρόνια ποίμανε την Εκκλησία μετά πάσης μετριοπάθειας και συνέσεως. Ό Πατριάρχης Ταράσιος συνέπραξε μεν με πολύ ζήλο στην αναστήλωση των εικόνων, αλλά φρόντισε με τον όρο της 7ης Οικ. Συνόδου, ή προσκύνηση να αποβάλει, όσο γίνεται, κάθε χαρακτήρα λατρείας ασυμβίβαστης στο αληθινό πνεύμα της χριστιανικής πίστεως. Θεώρησε μεν πρέπον να επαναλάβει ή Ανατολική Εκκλησία τις σχέσεις της με τον αρχιερέα της Ρώμης, αλλά όσο κανείς άλλος αγωνίστηκε να περιορίσει τις αξιώσεις του αρχιερέα αυτού. Τέλος εγκατέλειψε και αυτήν την Ειρήνη, όταν είδε ότι από πολιτικής το κράτος κινδύνευε. Ή στέρηση τέτοιου Πατριάρχη κατετάραξε τον βασιλιά Νικηφόρο και όλους όσους εκτιμούσαν τις μεγάλες χριστιανικές και πολιτικές αρετές του ανδρός". Ετάφη σε Μονή του Βοσπόρου, πού έκτισε ο ίδιος.
Απολυτίκιο. Ήχος γ'. Την ωραιότητα.
Βίου όρθότητι, καλλωπιζόμενος, φωστήρ ύπέρλαμπρος, ώφθης του Πνεύματος, και την Εικόνα του Χρίστου, Συνόδω εν τη Έβδομη, προσκυνείν έκήρυξας, όρθοδόξως μακάριε, στύλος και έδραίωμα, Εκκλησίας γενόμενος· διό τους σους αγώνας γεραίρει, Πάτερ 'Ιεράρχα Ταράσιε.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ πού μαρτύρησε στη Δριζίπαρο της Θράκης
Έζησε στις αρχές του 4ου αιώνα και καταγόταν από την Καρθαγένη. Κατά τον διωγμό πού κίνησε ο Διοκλητιανός, συνελήφθη και βασανίστηκε στη Μαρκιανούπολη (αρχαία πόλη της Θράκης) και κατόπιν αποκεφαλίστηκε στη Δριζίπαρο, επίσης πόλη της Θράκης.
Ο ΑΓΙΟΣ ΡΗΓΙΝΟΣ Ιερομάρτυρας επίσκοπος Σκοπέλου
Ό Άγιος αυτός καταγόταν από την Ελλάδα, από γονείς ευσεβείς. Λόγω της ενάρετου ζωής του, έγινε επίσκοπος Σκοπέλου. Όμως, όπως είναι γνωστό και μετά την Α' Οικουμενική Σύνοδο πού έγινε στη Νίκαια, ή καταδικασθείσα άπ' αυτή αίρεση του Αρείου, εξακολουθούσε να έχει πολλούς οπαδούς. Σ' αυτή λοιπόν την πάλη πού εξακολουθούσε, συμμετείχε με πολλή θερμότητα υπέρ της Ορθοδοξίας ο Ρηγινος, πού πήρε μέρος και στη Σύνοδο του 347, επί αυτοκρατόρων Κωνσταντίου και Κώνσταντος, και ή οποία Σύνοδος δέχθηκε τα δόγματα του Συμβόλου της Νικαιας. Επί Ιουλιανού του παραβάτου όμως, ή Εκκλησία διέτρεξε κρισιμότατη περίοδο. Ό ασεβής αυτός αυτοκράτορας, αφού στην αρχή υποκριτικά έκανε τον ανεξίθρησκο, κατόπιν καταδίωξε σκληρά τους ορθοδόξους επισκόπους, ζητώντας να διαλύσει την Εκκλησία και να επιβάλει την πλάνη της ειδωλολατρίας. Αυτή την εποχή λοιπόν και ο Ρηγίνος υπέστη μαρτυρικό θάνατο. Το άγιο λείψανο του 'ιερομάρτυρα Ρηγίνου μετακομίστηκε στην Κύπρο. Από εκεί δε, κάποιο μέρος άπ' αυτό μετέφεραν στην Σκόπελο, όπου το εναπόθεσαν στο μοναστήρι του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ
Μαρτύρησε αφού τον άπλωσαν επάνω σε πυρωμένη σχάρα.
Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο δια Χριστόν σαλός
Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ επίσκοπος Άπαμείας της Κύπρου
Απεβίωσε ειρηνικά. Υπάρχει όμως αμφιβολία αν πράγματι υπήρξε αυτός ο επίσκοπος και αυτή ή πόλη στην Κύπρο. Ίσως συγχέεται μ' αυτόν της Άπαμείας της Συρίας (14 Αυγούστου).
ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Στόν Παρισινό Κώδικα 1578 κατά την 25η Φεβρουαρίου σημειώνεται: "τη αυτή ήμερα ή εν Κυρίω πάσχα κατά την Γ' Κυριακήν των Νηστειών προσκύνησις του Τιμίου Σταυρού".
+Ο ΑΓΙΟΣ ΤΑΡΑΣΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Κων/πολης
+Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ πού μαρτύρησε στη Δριζίπαρο της Θράκης
+Ο ΑΓΙΟΣ ΡΗΓΙΝΟΣ Ιερομάρτυρας επίσκοπος Σκοπέλου
+Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ
+Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο δια Χριστόν σαλός
+Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ επίσκοπος Απαμείας της Κύπρου
+ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Αναλυτικά
Ο ΑΓΙΟΣ ΤΑΡΑΣΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Κων/πολης
Γεννήθηκε, ανατράφηκε και εκπαιδεύτηκε στην Κωνσταντινούπολη από γονείς ευσεβείς, του Γεωργίου, κριτού και πατρικίου και της Εύκρατίας. Λόγω της μεγάλης μορφώσεως του, ανέβηκε στο αξίωμα του πρωτοασηκρίτου. Στις 25 Δεκεμβρίου του 784, όταν χήρεψε ο πατριαρχικός θρόνος της Κων/πολης, εξελέγη με σύμφωνη γνώμη λαού, συγκλήτου, κλήρου και βασιλείας, ο από τις λαϊκές τάξεις Ταράσιος (διαδέχθηκε τον πατριάρχη Παύλο τον Δ'). Ήταν άνθρωπος με πολλά έκτακτα προσόντα και μεγάλο αξίωμα. Από τη θέση αυτή, έδειξε μεγάλη σύνεση και μετριοπάθεια. Πρωταγωνίστησε στην 7η Οικουμενική σύνοδο στη Νίκαια, υπέρ της αναστήλωσης των εικόνων. "Ας παραθέσουμε, όμως, τι λέει μεταξύ άλλων για τον Ταράσιο, ο Ιστορικός Κ. Παπαρρηγόπουλος: "Την 25η Φεβρουαρίου 806 πέθανε ο Πατριάρχης Ταράσιος, αφού επί 21 χρόνια ποίμανε την Εκκλησία μετά πάσης μετριοπάθειας και συνέσεως. Ό Πατριάρχης Ταράσιος συνέπραξε μεν με πολύ ζήλο στην αναστήλωση των εικόνων, αλλά φρόντισε με τον όρο της 7ης Οικ. Συνόδου, ή προσκύνηση να αποβάλει, όσο γίνεται, κάθε χαρακτήρα λατρείας ασυμβίβαστης στο αληθινό πνεύμα της χριστιανικής πίστεως. Θεώρησε μεν πρέπον να επαναλάβει ή Ανατολική Εκκλησία τις σχέσεις της με τον αρχιερέα της Ρώμης, αλλά όσο κανείς άλλος αγωνίστηκε να περιορίσει τις αξιώσεις του αρχιερέα αυτού. Τέλος εγκατέλειψε και αυτήν την Ειρήνη, όταν είδε ότι από πολιτικής το κράτος κινδύνευε. Ή στέρηση τέτοιου Πατριάρχη κατετάραξε τον βασιλιά Νικηφόρο και όλους όσους εκτιμούσαν τις μεγάλες χριστιανικές και πολιτικές αρετές του ανδρός". Ετάφη σε Μονή του Βοσπόρου, πού έκτισε ο ίδιος.
Απολυτίκιο. Ήχος γ'. Την ωραιότητα.
Βίου όρθότητι, καλλωπιζόμενος, φωστήρ ύπέρλαμπρος, ώφθης του Πνεύματος, και την Εικόνα του Χρίστου, Συνόδω εν τη Έβδομη, προσκυνείν έκήρυξας, όρθοδόξως μακάριε, στύλος και έδραίωμα, Εκκλησίας γενόμενος· διό τους σους αγώνας γεραίρει, Πάτερ 'Ιεράρχα Ταράσιε.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ πού μαρτύρησε στη Δριζίπαρο της Θράκης
Έζησε στις αρχές του 4ου αιώνα και καταγόταν από την Καρθαγένη. Κατά τον διωγμό πού κίνησε ο Διοκλητιανός, συνελήφθη και βασανίστηκε στη Μαρκιανούπολη (αρχαία πόλη της Θράκης) και κατόπιν αποκεφαλίστηκε στη Δριζίπαρο, επίσης πόλη της Θράκης.
Ο ΑΓΙΟΣ ΡΗΓΙΝΟΣ Ιερομάρτυρας επίσκοπος Σκοπέλου
Ό Άγιος αυτός καταγόταν από την Ελλάδα, από γονείς ευσεβείς. Λόγω της ενάρετου ζωής του, έγινε επίσκοπος Σκοπέλου. Όμως, όπως είναι γνωστό και μετά την Α' Οικουμενική Σύνοδο πού έγινε στη Νίκαια, ή καταδικασθείσα άπ' αυτή αίρεση του Αρείου, εξακολουθούσε να έχει πολλούς οπαδούς. Σ' αυτή λοιπόν την πάλη πού εξακολουθούσε, συμμετείχε με πολλή θερμότητα υπέρ της Ορθοδοξίας ο Ρηγινος, πού πήρε μέρος και στη Σύνοδο του 347, επί αυτοκρατόρων Κωνσταντίου και Κώνσταντος, και ή οποία Σύνοδος δέχθηκε τα δόγματα του Συμβόλου της Νικαιας. Επί Ιουλιανού του παραβάτου όμως, ή Εκκλησία διέτρεξε κρισιμότατη περίοδο. Ό ασεβής αυτός αυτοκράτορας, αφού στην αρχή υποκριτικά έκανε τον ανεξίθρησκο, κατόπιν καταδίωξε σκληρά τους ορθοδόξους επισκόπους, ζητώντας να διαλύσει την Εκκλησία και να επιβάλει την πλάνη της ειδωλολατρίας. Αυτή την εποχή λοιπόν και ο Ρηγίνος υπέστη μαρτυρικό θάνατο. Το άγιο λείψανο του 'ιερομάρτυρα Ρηγίνου μετακομίστηκε στην Κύπρο. Από εκεί δε, κάποιο μέρος άπ' αυτό μετέφεραν στην Σκόπελο, όπου το εναπόθεσαν στο μοναστήρι του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ
Μαρτύρησε αφού τον άπλωσαν επάνω σε πυρωμένη σχάρα.
Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο δια Χριστόν σαλός
Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ επίσκοπος Άπαμείας της Κύπρου
Απεβίωσε ειρηνικά. Υπάρχει όμως αμφιβολία αν πράγματι υπήρξε αυτός ο επίσκοπος και αυτή ή πόλη στην Κύπρο. Ίσως συγχέεται μ' αυτόν της Άπαμείας της Συρίας (14 Αυγούστου).
ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Στόν Παρισινό Κώδικα 1578 κατά την 25η Φεβρουαρίου σημειώνεται: "τη αυτή ήμερα ή εν Κυρίω πάσχα κατά την Γ' Κυριακήν των Νηστειών προσκύνησις του Τιμίου Σταυρού".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου