Ο ΓΙΟΥΓΚΕΡΜΑΝ Μ ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ

πηγή: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=381194418620283&set=a.136809996392061.29371.135792846493776&type=1&theater

Μ ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ – Ο ΓΙΟΥΓΚΕΡΜΑΝ

Ο Άλκης Θρύλος για τον Μ. Καραγάτση —"Ποιός είναι ο Γιούγκερμαν;"
Ο Γιούγκερμαν είναι Φινλανδός (Βασίλη Κάρλοβιτς Γιούγκερμαν). Οι αναστατώσεις του πολέμου τον έφεραν από τη βόρεια χώρα του —όπου αν και ήταν ακόμα πολύ νέος έζησε κι όλας μια πολυτάραχη ζωή, στην Ελλάδα.
Φθάνει ένα πρωί στον Πειραιά σαν ναυάγιο. Κατορθώνει να προσληφθεί σαν υπάλληλος σε μια τράπεζα. Η γλωσσομάθεια του, η καπατσοσύνη του, το θέλγητρο που εξασκεί επάνω σε όσους τον πλησιάζουν, τον ωθούν ν' ανεβεί με άλματα τους αναβαθμούς της ιεραρχίας και ύστερα από μερικά χρόνια να γίνει, ένας από τους βασικούς παράγοντες της οικονομικής ζωής του τόπου, ένας από τους πιο περίβλεπτους και φαντακτερούς τύπους της κοσμικής ζωής του Πειραιά, των Αθηνών, της Θεσσαλονίκης. Ακτινοβολεί σε όλη την Ελλάδα. Όταν την αντιπροσωπεύει σε συνέδρια στο εξωτερικό και εκεί θαμπώνει.

Όμως θα παραμείνει ένας άνθρωπος πολύ δυστυχισμένος, παραδαρμένος. Την κοπέλα που την πρωτοείδε μέσ' από μια κλειδαρότρυπα ν' αντιστέκεται στον πρώτο ερωτικό εναγκαλισμό (ο Καραγάτσης συχνά παρεμβάλλει πικάντικα και εντυπωσιακά επεισόδια, ίσως γιατί αυτά τον βοηθούν να προσδώσει ζωηρότητα στην αφήγηση του και να εντείνει την έλξη της απάνω στον αναγνώστη)... —αλλά εγώ πιστεύω προπάντων, γιατί μέσω του ιδιότυπου και του εξαιρετικού, νομίζει ότι θα μπορέσει πληρέστερα να εξερευνήσει τον άνθρωπο —λες κι είναι δυνατό, να φθάσει κανείς στον κατευνασμό και τη κατανόηση που προηγείται των παθών του!...) —και η οποία αργότερα τον αγάπησε παράφορα, έως τον θάνατο, και που κι αυτός θα μπορούσε να την είχε αγαπήσει τρυφερά, όμως δεν την κράτησε κοντά του, γιατί τον απομάκρυναν απ' αυτήν, η κοχλαστική και τρικυμισμένη του ιδιοσυγκρασία, η ανησυχία του, η ακόρεστη του επιθυμία για δράση και για επίδειξη.

Η κοπέλα θα πεθάνει και στο πλευρό του, θα επιστρέψει η Φινλανδή γυναίκα του που την είχε εγκαταλείψει στη Βορινή χώρα του. Μαζί της δεν είχε ποτέ κανέναν ψυχικό δεσμό. Την παντρεύτηκε γιατί έμπλεξε και ποτέ δεν έδωσε σημασία στ' αυτό το γάμο. Ούτε τη συλλογιζότανε πια. Αλλ' η φήμη του έφθασε έως την Φινλανδία κι εκείνη κυνημένη από λόγους συμφέροντος, ήρθε να τον βρει και εγκαταστάθηκε με το έτσι θέλω σο σπίτι του. Θα τον απατήσει όσο την απατά κι αυτός.

Αυτός ο κυρίαρχος στην κοινωνία, δεν μπορεί, προπάντων δεν θέλει - από αναμελιά κι αδιαφορία, καθόλου να επιβληθεί στην οικογένεια του. Η κόρη του θα καταντήσει πόρνη κι ο γιος του καταχραστής. Δεν έχει την επιτηδειότητα του πατέρα του και θα συλληφθεί. Θα ρέψει στη φυλακή.

Τελικά ο Γιούγκερμαν όταν γέρασε, αισθάνεται τις δυνάμεις να φθίνουν, υποχρεώνεται να παραιτηθεί από τη δραστηριότητα του - που τον συνάρπαζε στη δίνη της και τον μεθούσε, να γυρίσει στην πατρίδα του με την πικρή γεύση της μοναξιάς και της ματαιότητας στο στόμα του - ένα ψυχικό ράκος, ένα ναυάγιο, όπως ήταν όταν έφθασε στην Ελλάδα, αλλά τότε δεν το καταλάβαινε γιατί είχε ή πίστευε ότι είχε, την δυνατότητα να σωθεί.

Και πραγματικά, τα εξωτερικά φαινόμενα δείχνουν ότι σώθηκε, αλλά τι ωφελεί; Η στερνή έκφραση της φυσιογνωμίας του θα είναι 'κείνη της αηδίας, και της συνείδησης της — 

ΑΠΟ http://www.magikokouti.gr/

σημ.   Αν  δεν  ανοίγουν   οι  σύνδεσμοι  κάντε  τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω 

«Πρώτη μέρα στο σχολειό» ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ

ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ «Πρώτη μέρα στο σχολειό»

«Τόση βιάση καὶ σπουδή;
Γιὰ ποῦ πᾶς, καλὸ παιδί;
Κίνησες νωρὶς-νωρὶς

καὶ τρεχάτος προχωρεῖς;

Στάσου δὰ νὰ διασκεδάσεις
μὲ τὶς ὀμορφιὲς τῆς Πλάσης!
Κόψε ἀπ᾿ τὰ περβόλια πάλι
τοῦ χινόπωρου τὰ κάλλη!»

«Νὰ σταθῶ; Δὲν εὐκαιρῶ,
γιατὶ πάω στὸ φτερό.
Καὶ ποῦ πάω, νὰ στὸ πῶ;
Στὸ σχολειό μου π᾿ ἀγαπῶ!

Ἄνοιξε γιὰ πρώτη μέρα.
Βλέπεις τὰ παιδιὰ ἐκεῖ πέρα;
Ἔχουν μόνα τους ταιριάξει
χωριστὰ κάθε μιὰ τάξη».

«Εἶσαι, βλέπω, μαθητής.
Μὰ στὸν ὦμο τὶ κρατεῖς,
ποὺ μὲ τὴ ματιὰ τὴν πρώτη
σ᾿ ἔκαμα γιὰ στρατιώτη;»

«Εἶναι τ᾿ ἄρματά μου αὐτά,
τ᾿ ἀκριβά τ᾿ ἀγαπητά:
Τὸ κοντύλι μου κι ἡ πλάκα,
τὸ βιβλίο μου στὴ σάκα.

Κι ἔλα πιὰ νὰ σὲ χαρῶ,
μὲ ρωτᾶς κι ἀργοπορῶ...
Εἶναι ἡ ὥρα περασμένη,
ἄκου, ὁ κώδωνας σημαίνει.

"ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΠΕΤΡΑ" ΑΘΗΝΑ ΚΟΤΣΟΒΟΛΟΥ

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων) 

  

ΑΘΗΝΑ ΚΟΤΣΟΒΟΛΟΥ «ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΠΕΤΡΑ"
(ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΕΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ 13/9/1986)

"Χρόνια χαμένα στην ομίχλη
Νύχτες που δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ

Και μέρες που δεν άρχισαν.
Είναι που φύγαμε νωρίς
Και δεν προλάβαμε.

Πάνω σε κείνα τα βουνά της Μεσσηνίας
Ο ήλιος ξύπναγε νωρίς
Τις νύχτες έφευγε νωρίς
Και δεν προλάβαμε.

Είναι που η δικιά μας η γενιά
Που χάθηκε μέσα στη σκόνη
Μιας τραγωδίας τόσο απογευματινής
Αναπόφευκτα θα θυμάσαι

Στη Μεσσηνία ο Σεπτέμβρης δεν έρχεται ολόκληρος
Ποτέ δεν θα ξανάρθει ολόκληρος.
Όταν φεύγει το πλοίο θα θυμάσαι
Την Παναγιά αποκεφαλισμένη

Κι ένα άλλο πλοίο που ποτέ δεν έφυγε.
Να το θυμάσαι
Τα χρόνια που χάθηκαν δεν ήταν από σκόνη
Ήταν από πέτρα….."

(Χρόνια από πέτρα - Αθηνά Κοτσόβολου)

 σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω 

Όταν το παιδί ρωτάει

πηγή: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=300636460043731&set=a.289344414506269.65982.264580240316020&type=1&theater

   

                    Τι πρέπει να πεις στο παιδί σου όταν σε ρωτάει για τον Θεό;

Μήπως ήρθε η ώρα που σε ρώτησε το παιδί σου για τον Θεό; Πρέπει να προσέξεις τι θα του πεις και να είσαι ειλικρινής μαζί του. Η ψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου σου δίνει συμβουλές για να ξέρεις τι να πεις στο παιδί σου!

Για τα μικρά παιδιά ο Θεός είναι μια προσωπική φιγούρα στην οποία μπορούν να μιλήσουν, να προσευχηθούν ή ακόμα και να γρά ψουν.

Πως βλέπουν τα παιδιά τον Θεό;
Πολλά παιδιά φαντάζονται το Θεό σαν ένα γενειοφόρο, ηλικιωμένο άντρα, ξαπλωμένο πάνω στα σύννεφα. Οι ερωτήσεις των παιδιών για το θεό ξεκινούν από πολύ νωρίς, ειδικά στις θρησκευόμενες οικογένειες.

Τα ερεθίσματα είναι πολλά. Αρχίζουν την ημέρα τους στο σχολείο με την προσευχή.

Στην καθημερινότητας της οικογένειας τους γίνεται τακτική αναφορά στο Θεό όπως: «Πρώτα ο Θεός», «Αν θέλει ο Θεός», «Θεού θέλοντος» κ.λπ.

Όσο υποσυνείδητα κι αν γίνεται αυτή η αναφορά, τα παιδιά καταλαβαίνουν πως υπάρχει μια ισχυρή δύναμη που ορίζει τη ζωή.

Ωστόσο, πολλοί γονείς δυσκολεύονται να συζητήσουν για το Θεό με τα παιδιά τους.

Τι μπορείς να του πεις…

-Μοιραστείτε μαζί τους την πίστη σας στο Θεό όσο πιο απλά μπορείτε, προσαρμόζοντας τις κουβέντες σας στην ηλικία του παιδιού σας.

-Πρέπει, όμως, παράλληλα να του δίνετε να καταλαβαίνει ότι κάθε άνθρωπος σκέφτεται διαφορετικά για το Θεό και τον τιμά με το δικό του τρόπο.

-Όπως και οι περισσότεροι από σας, έτσι και τα παιδιά επεξεργάζονται την αντίληψή τους για το Θεό μεγαλώνοντας.

-Παραδεχτείτε με ειλικρίνεια πως υπάρχουν μερικά πράγματα για το θεό που εσείς –και κανένας άλλος στον κόσμο- δεν ξέρει με σιγουριά. Τα πιο πολλά παιδιά νιώθουν κάποια ανακούφιση συνειδητοποιώντας πως οι ερωτήσεις για την κοσμογονία, στις οποίες πασχίζουν να απαντήσουν, είναι εξίσου δύσκολες και για τους υπόλοιπους.

-Μην παρουσιάζετε το Θεό σαν μια αυστηρή δύναμη.

-Πολύ συχνά, τα μικρά παιδιά μαθαίνουν να βλέπουν το Θεό ως μια απειλητική υπόσταση, που διαθέτει πληθώρα μεθόδων για να τα ανακαλεί στην τάξη όταν ατακτούν.

-Η αγάπη και η χαρά είναι συναισθήματα πολύ πιο εποικοδομητικά από το φόβο και την απειλή, για να αποδοθούν στο Θεό.

-Αν η ιδέα του Θεού θα πρέπει να σημαίνει κάτι για ένα μικρό παιδί, αυτό θα πρέπει να είναι η σιγουριά και η αγάπη.

-Πολλά παιδιά δημιουργούν δυο Θεούς, τον ένα σοβαρό, αυστηρό και απαγορευτικό, τον άλλο χαρούμενο και καλοσυνάτο.

-Θυμηθείτε, πάνω απ’ όλα, πως στα συναισθήματά τους για το Θεό, τα παιδιά προβάλλουν τα συναισθήματα που νιώθουν για τους ενηλίκους, που παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή τους.

-Όταν τα παιδιά βλέπουν γύρω τους καλοσύνη, συμπόνια και γενναιοδωρία, τότε οι πιθανότητες να οραματιστούν με τις ίδιες αυτές ιδιότητες το θεό είναι πολύ μεγάλες.

tlife.gr

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω 

...cranberry ασπίδα κατά των παιδικών λοιμώξεων

πηγή: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=302073663233344&set=a.267799476660763.59780.264580240316020&type=1&theater

Ο χυμός από cranberry ασπίδα κατά των παιδικών λοιμώξεων

Προλαμβάνουν μολύνσεις στο ουρογεννητικό σύστημα

Σημαντικά οφέλη στην προστασία της υγείας των παιδιών μπορεί να έχει η κατανάλωση χυμού cranberry.

Όπως προκύπτει από νέα μελέτη Αμερικανών επιστημόνων, ο χυμός του φρούτου αυτού περιέχει κάποιες ουσίες που έχουν υψηλή αντιβακτηριδιακή δράση, βοηθώντας στην πρόληψη λοιμώξεων του ουρογεννητικού συστήματος των παιδιών.

Σύμφωνα, μάλιστα, με τη νέα αυτή μελέτη, η υψηλή συγκέντρωση σε προανθοκυανιδίνες (PACs) μειώνει τον κίνδυνο ουρολοιμώξεων -οι οποίες είναι πολύ συχνές στα παιδιά-, έως και κατά 75%.

newsbeast.gr

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω 

Πρασσοπιτάκια έκπληξη!

Πρασσοπιτάκια έκπληξη!

Προστέθηκε από ΠΑΚΥ, 28.06.08

Περιγραφή

Αυτή είναι μία από τις πολλές παραλλαγές για ατομικά «πιττάκια μπουφέ» που μπορείτε να δοκιμάσετε μια γιορτινή μέρα αλλά και κάθε φορά που θέλετε να ευχαριστήσετε αυτούς που αγαπάτε. Η γέμιση είναι μάλλον γλυκιά και είναι κατάλληλη, λόγω και των υλικών, για καλοκαίρι και χειμώνα. Σερβίρονται χλιαρά.


 

Τι χρειαζόμαστε:

• 1 Πακέτο ζύμη Κουρού για πιττάκια

Γέμιση

• 1/2 Ποτήρι λάδι
• 4-5 Πράσα, μόνο το λευκό
• 1 Ματσάκι φρέσκα κρεμμυδάκια
• Ι Κουτάκι μανιτάρια (κονσέρβα)
• 6 Φέτες μπέικον ή καπνιστό χαμ (ζαμπόν)
• Λίγο μαϊντανό
• Ι ½ Φλιτζάνι τριμμένο κίτρινο τυρί του γούστου σας.
• 1/2 Φλιτζάνι κρέμα γάλακτος ή γάλα εβαπορέ

Μπεσαμέλ

• 4 κουταλιές βούτυρο ή μαργαρίνη
• 4-5 κουταλιές αλεύρι
• 1 λίτρο γάλα(περίπου)
• Αλάτι-Πιπέρι-Μοσχοκάρυδο.
• 1 αυγό
• 1/2 φλυτζάνι τριμμένο κίτρινο τυρί

• Λίγο σπορέλαιο για το λάδωμα της φόρμας.

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Πίτες με λαχανικά

Διατροφή

Πλούσια σε ασβέστιο

Πλούσια σε ενέργεια

Ειδικές περιστάσεις

Για μπουφέ

Φτιάχνει

15-20 Πιτάκια

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Πρασσοπιτάκια έκπληξη! http://www.sintagespareas.gr/sintages/prassopitakia-ekpliksi.html#ixzz26YCA9mbE

Η εκπαίδευση στην προκολομβιανή Αμερική

πηγή: http://www.nea-acropoli-ioannina.gr/filosofias/h-ekpaideush-sthn-prokolombianh-amerikh.html 

Αναδημοσίευση άρθρου από Νέα Ακρόπολη

Η εκπαίδευση στην προκολομβιανή Αμερική

Η εκπαίδευση είναι η βάση της Αυτοκρατορίας των Ινκα. Οι παραδόσεις λένε ότι ο Θεός Ίντι, λυπημένος, βλέποντας την άθλια κατάσταση των ανθρώπων, φώναξε τα παιδιά του, τον Μάνκο Καπάκ και την Μάμα Όκλο και τους είπε "Είναι ο κατάλληλος καιρός για να δώσουμε στους ανθρώπους τη Φωτιά της Γνώσης και της Αρετής για να τους απελευθερώσουμε από το σκοτάδι και την άγνοια". Έτσι, μπορούμε να πούμε ότι ο σκοπός της Αυτοκρατορίας, του Ταϊουαντισούγιο, είναι η εκπαίδευση και η διαμόρφωση των ανθρώπων.

ΒΡΕΦΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

Από μικρά, διαμορφώνονταν τα παιδιά μέσα στην οικογένεια και προσωπικά από τη μητέρα, όποια και να ήταν η κοινωνική της τάξη. Με σκοπό την σκληραγώγηση της ψυχής και του σώματος του παιδιού, από μωρό απέφευγαν να το παίρνουν αγκαλιά, ακόμα και για το θηλασμό, και το έπλεναν με κρύο νερό. Ο Ίνκα Ρόκα (13ος αι.) γράφει: "Οι γονείς πολλές φορές είναι η αιτία να χάνονται τα παιδιά τους και να φθείρονται με κακές συνήθειες, που εκείνοι τους αφήνουν να αποκτούν από την παιδική ηλικία, γιατί μερικοί τα μεγαλώνουν με υπερβολικές ανέσεις και κολακίες και μαλθακότητα και, γοητευμένοι από την ομορφιά και την τρυφερότητα των παιδιών, τα αφήνουν στην δική τους βούληση χωρίς να φροντίζουν τι θα τους συμβεί, όταν θα μεγαλώσουν. Υπάρχουν άλλοι που τα μεγαλώνουν με υπερβολική σκληρότητα και τιμωρίες, που και αυτό τα καταστρέφει, γιατί με τα υπερβολικές ανέσεις εξασθενούν το σώμα και τη ψυχή και με την υπερβολική τιμωρία αδυνατούν την εξυπνάδα ούτως ώστε τα παιδιά να χάνουν την ελπίδα της μάθησης και να μισούν τις διδασκαλίες και έτσι να μην μπορούν ποτέ να γίνουν τίμιοι άνθρωποι. Η τάξη που πρέπει να κρατηθεί είναι να εκπαιδεύονται σ'ενα μέσο όρο, έτσι ώστε να είναι δυνατοί και ενθουσιώδεις στον πόλεμο και σοφοί και διακριτικοί στην ειρήνη".


Το αριστοκρατικό πνεύμα που διαπότιζε όλη την Αυτοκρατορία εκφραζόταν και στην εκπαίδευση. Η ιεραρχικοποίηση της εκπαίδευσης συνιστούσε, ώστε να υπάρχουν Σχολές εσωτερικής διαμόρφωσης για τα παιδιά των ευγενών και μία εξωτερική εκπαίδευση για όλα τα υπόλοιπα παιδιά.

Για τα παιδιά των ευγενών που προορίζονταν να καλύψουν τις ανώτερες πολιτικές, στρατιωτικές, διοικητικές και θρησκευτικές θέσεις στην Αυτοκρατορία, υπήρχαν δύο Σχολές: το Γιακαϊουάσι για τα αγόρια και το Ακλαουάσι για τα κορίτσια.

TO YACHAYWASI

Ήταν "ο Οίκος της Γνώσης", όπου εκπαιδεύονταν τα αγόρια που προορίζονταν για μελλοντικοί κυβερνήτες σ'όλους τους τομείς της Αυτοκρατορίας. Η εκπαίδευσή τους βρισκόταν στα χέρια των Amauta (Αμάουτα), οι Σοφοί, οι Μύστες, που οδηγούσαν τα παιδιά επί 4 χρόνια, ασχολούμενοι με τη διαμόρφωση του χαρακτήρα τους αφού θα ήταν οι μελλοντικοί κυβερνήτες, αναπτύσσοντας τους αρετές όπως: ενθουσιασμός και προσπάθεια για να οδηγούν την Αυτοκρατορία, υπομονή και αντοχή στις εργασίες για να δείξουν τη γενναιοδωρία τους, παρηγοριά και συμπόνια προς τους κατωτέρους, ορθότητα και δικαιοσύνη.

Με σκοπό το δυνάμωμα του σώματος κοιμούνταν στο πάτωμα και περπατούσαν ξυπόλυτοι, ακόμα και ο Πρίγκιπας, ο Διάδοχος, που είχε σκληρότερη εκπαίδευση, αφού έπρεπε να είναι παράδειγμα δικαιοσύνης και ανδρείας.

Τα μαθήματα που διδάσκονταν ήταν χωρισμένα σε 4 ομάδες:

· Γλώσσα. Γραμματική, Ρητορική, Ποίηση και Θέατρο.
· Θρησκευτικά. Κοσμογένεση, Θεολογία, Αστρολογία και Αστρονομία.
· Οι Quipus (Κίπους). Αριθμοί, Μαθηματικά, Γεωμετρία, Στατιστική, Οικονομία.
· Ιστορία και Στρατηγική. Γεωγραφία, Πολιτική, Νομική.

Τα κείμενα των μαθημάτων ήταν σε μορφή ποιημάτων, για να διευκολύνουν την εκμάθησή τους και γράφονταν από τους Haravicu ή ποιητές.

Όποιοι συνέχιζαν τη Στρατιωτική Τέχνη είχαν άλλα ειδικά μαθήματα μάχης, κτίσιμο οχυρών, κλπ. Εκείνοι ετοιμάζονταν ειδικά για την Τελετή του Huarachico (Ουαρατσίκο), τη Μύηση του Πολεμιστή. Μερικοί απ'αυτούς γίνονταν Δάσκαλοι των νεοτέρων.

TO ACLLAHUASI

Ήταν η Σχολή των Aclla, οι Επιλεγμένες Γυναίκες. Ένας Ιερέας, ο Apo Panaca επέλεγε κορίτσια απ'όλη την Αυτοκρατορία για να διαμορφωθούν από τις Mamaconas, τις Δασκάλες.

Από τα 4 τους χρόνια μέχρι τα 10 το κύριο μέρος της εκπαίδευσής τους ήταν η εκμάθηση της υφαντουργικής και άλλα βασικά στοιχεία. Στα 10 τους χρόνια μπορούσαν να διαλέξουν ή να επιστρέψουν στα σπίτιά τους ή να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους.

Όσες συνέχιζαν, εκπαιδεύονταν στις αρετές και τις γνώσεις της γυναικείας τους φύσης, για να δώσουν ομορφιά στο σώμα και στην ψυχή τους. Αυτή η περίοδος είχε σαν αποκορύφωση την Τελετή του Quicuchico (Κικουτσίκο), τη Γυναικεία Μύηση.

Τότε, παρουσιάζονταν σαν Ηuamac Allac στον Ίνκα, αφού είχαν τα απαραίτητα προσόντα: είχαν περάσει την Τελετή του Κικουτσίκο, ήταν παρθένες, όμορφες, ανώτατης κοινωνικής τάξης και κυρίως, το είχαν διαλέξει ελεύθερα.

Μερικές επέλεγαν να γίνουν Nustas (Νιούστας), Παρθένες του Ηλίου και να αφιερωθούν στη Λατρεία του Ηλίου, φροντίζοντας την Ιερή Φωτιά και κεντώντας τα ρούχα του Ίνκα ή εκπαιδεύοντας τις νεότερες. Άλλες, επέλεγαν έναν πολιτικό δρόμο, άφηναν το Ναό και παντρεύονταν ευγενείς.

ΟΙ ΑΖΤΕΚΑ (Μεξικό)

Οι Αζτέκα έδιναν μεγάλη σημασία στην εκπαίδευση των παιδιών και ο Βασιλιάς Motecuhzoma A διέταξε την υποχρεωτική εκπαίδευση. Ο Ισπανός Ιερέας Joseph de Acosta στο έργο του "Φυσική και Ηθική ιστορία των Ινδιών" (1590), λέει σχετικά με την εκπαίδευση στους Αζτέκα: "Τίποτα δεν θαύμασα περισσότερο ούτε μου φάνηκε πιο άξιο επαίνου από τη φροντίδα και την τάξη που είχαν οι Μεξικανοί ως προς την ανατροφή και την εκπαίδευση των παιδιών τους. Γιατί, κατανοώντας ότι στην εκπαίδευση των παιδιών και των νέων βασίζονται όλες οι ελπίδες της πολιτείας (όπως το εξηγεί εκτεταμένα ο Πλάτων στους Νόμους) απομάκρυναν τα παιδιά τους από τις ανέσεις και την ελευθερία, που είναι οι δύο πανούκλες αυτής της ηλικίας, και τα έβαλαν να ασχολούνται με αποτελεσματικές και τίμιες ασκήσεις". Και στο τέλος αυτού του κεφαλαίου εύχεται οι Ισπανικές Αρχές να ακολουθήσουν το παράδειγμα των παλιών χρόνων και να δημιουργήσουν κέντρα εκπαίδευσης, τόσο αποτελεσματικά όσο αυτά που είχαν οι Ινδιάνοι.

Κάθε εκπαίδευση προέρχεται από τον Κετζαλκοάτλ τον ευεργέτη της ανθρωπότητας. Εκείνος έμαθε στους ανθρώπους όλες τις τέχνες αλλά η ουσία της διδασκαλίας του βρίσκεται στην προσευχή και στην πράξεις μετάνοιας. Η μυητική σχολή του Καλμεκάκ ήταν αφιερωμένη στον Κετζαλκοάτλ

Η εκπαίδευση ονομάζεται Tlacahuapahualiztli, που σημαίνει η "Τέχνη της ανατροφής και της εκπαίδευσης των ανθρώπων". Τα πρώτα χρόνια, τα παιδιά εκπαιδεύονταν στο σπίτι και αργότερα πήγαιναν σε σχολές. Υπήρχαν δύο επίπεδα σχολών: Οι Telpochcalli, λαϊκές σχολές που βρίσκονταν στα calpulli ή γειτονιές, και τα Calmecac, σχολές των ναών, όπου εκπαιδεύονταν τα αγόρια των ευγενών. Επίσης υπήρχαν ειδικές σχολές στους ναούς για την εκπαίδευση των κοριτσιών.

ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

Η εκπαίδευση προετοιμάζει τους ανθρώπους για τη ζωή και η πρώτη πράξη, όταν γεννιόταν ένα παιδί, ήταν να προσφερθεί στη Θεά του Νερού, για να καθαριστεί, λέγοντας: "Παρακαλούμε, Κυρία, να καθαρίσετε την καρδιά του και τη ζωή του... Μένει στα χέρια σας γιατί μόνο Εσείς είστε άξια της χάρης της κάθαρσης, από την αρχή του κόσμου."

Οι πρώτοι εκπαιδευτές ήταν οι γονείς και οι γέροι, που δίδασκαν τα παιδιά τους, με συμβουλές, πώς να γίνουν παραδειγματικοί πολίτες. Όμως, η κύρια εκπαίδευση είχε σαν σκοπό τη συνειδητοποίηση της πνευματικής ουσίας του ανθρώπου και ότι η ζωή είναι απλώς ένα πέρασμα. Πραγματικά, όλη η ζωή ήταν μία ετοιμασία για τη Ζωή μετά το θάνατο, για την επιστροφή στο "Σπίτι" και η γέννηση θεωρούταν σαν μία μορφή θανάτου, όπου το πνεύμα του νεογέννητου έμπαινε στο σώμα-τάφο του από το οποίο θα απελευθερωνόταν. Πάνω σ'αυτό μας μιλάνε μερικά ποιήματα:

"Μήπως πραγματικά ζούμε στη γη;
Όχι για πάντα στη γη, εδώ μόνο για λίγο.
Και ας είναι από νεφρίτη, ραγίζει
και ας είναι από χρυσό, σπάει,
και ας είναι από φτερά του κετζάλ, σκίζεται,
όχι για πάντα στη γη, εδώ μόνο για λίγο."
"Ας θεωρούμε τα πράγματα σαν δανεισμένα, ω φίλοι, μόνο περαστικοί εδώ στη γη, αύριο ή μεθαύριο, όταν θα το επιθυμεί η καρδιά σου, δοτής ζωής, θα πάμε, ω φίλοι, στο Σπίτι Του..."
(Συλλογή Μεξικάνικων Τραγουδιών - Εθνική Βιβλιοθήκη του Μεξικού)

Και στο μόλις γεννημένο παιδί, έλεγαν:

"Παιδί μου, αγαπημένε μου, τρυφερέ να ξέρεις και να καταλάβεις ότι δεν είναι εδώ το σπίτι σου. Αυτό το σπίτι όπου γεννήθηκες δεν είναι παρά μία φωλιά, ένας σταθμός όπου έφτασες, είναι η έξοδος για τον κόσμο,
εδώ γεννιέσαι και ανθίζεις η δική σου γη είναι άλλη." (Fray Bernardino de Sahagun)

Στα αγόρια μάθαιναν να ψαρεύουν, να καλλιεργούν τη γη, να κυνηγούν, κλπ. Και στα κορίτσια, ήταν οι μητέρες που τα μάθαιναν να υφαίνουν, να καθαρίζουν, να μαγειρεύουν, κλπ. Στην ηλικία των 15 χρόνων όλα τα παιδιά πήγαιναν σε κάποια σχολή.

TO TELPOCHCALLI (Ο Οίκος των Νέων)

Ήταν οι λαϊκές σχολές που υπήρχαν στα calpulli ή γειτονιές (η πόλη της Tenochtitlan είχε 20 calpulli, με μία σχολή στο καθένα). Λειτουργούσε σαν εσώκλειστη σχολή όπου οι νέοι έκαναν διάφορες εργασίες κατά τη διάρκεια της ημέρας (καλλιεργούσαν τη γη, καθάριζαν, επιδιόρθωναν έργα του calpulli, κλπ.) και το βράδυ έκαναν ένα μεγάλο χορό που διαρκούσε μέχρι τα μεσάνυχτα.

Εκεί παρείχαν στους νέους τη βασική μόρφωση: Να μάθουν να μιλάνε σωστά, να εχουν καλή συμπεριφορά, να χορεύουν, να τραγουδάνε και, κυρίως, να ετοιμάζονται για τον πόλεμο, με μία σκληρή στρατιωτική εκπαίδευση. Γενικά, αυτή η εκπαίδευση είχε σαν σκοπό να δυναμώσει το σώμα και την ψυχή του ανθρώπου και να τον μετατρέψει σ'ένα χρήσιμο μέλος του calpulli.

Παρέμεναν στο Telpochcalli μέχρι να παντρευτούν.

TO CALMECAC

Το Καλμεκάκ σημαίνει "Ο Οίκος όπου το σώμα αναπτύζεται και ανθίζει" και ήταν αφιερωμένο στο Θεό Κετζαλκοάτλ. Εκεί μεταδίδονταν οι διδασκαλίες που ο ίδιος ο Κετζαλκοάτλ είχε δώσει στους ανθρώπους. Ήταν οι σχολές των ναών, μυητικού τύπου, όπου διαμορφώνονταν οι μελλοντικοί αρχηγοί, πολεμιστές, ιερείς και, γενικά, οι σοφοί.

Όταν ο νέος έμπαινε στο Καλμεκάκ, οι γονείς του του έλεγαν: "Κοίτα, παιδί μου, πηγαίνεις όχι για να σε τιμήσουν, όχι για να σε υπακούσουν και να σου δώσουν αξία αλλά για να σε οδηγήσουν. Πρέπει να είσαι ταπεινός και υποβαθμισμένος και ριχμένος. Αν το σώμα σου γίνει ζωηρό και ματαιόδοξο, τιμώρησε το και ταπείνωσε το, κοίτα μην θυμηθείς σαρκικά πράγματα... κοίτα μην υπερβάλεις με το φαγητό, να είσαι μετριοπαθής, να αγαπάς την αποχή και τη νηστεία και να εξασκείσαι σ'αυτά... και επίσης, παιδί μου, πρέπει να προσέχεις να καταλάβεις τα βιβλία του Κυρίου μας, να πλησιάζεις τους σοφούς και τους ικανούς". Ακόμα ο πατέρας έλεγε στα παιδιά του: "Να προσέχετε να γίνεται φίλοι του θεού που βρίσκεται παντού, είναι αόρατος και αψηλάφιστος και οφείλετε να του προσφέρετε την καρδιά και το σώμα σας. Κοιτάξτε μην είστε ματαιόδοξοι μέσα στην καρδιά σας, ούτε να αποθαρρύνεστε, ούτε να λιγοψυχήσετε, αλλά να είστε ταπεινοί μέσα στην καρδιά σας και να έχετε τις ελπίδες σας στο Θεό... Να είστε εν ειρήνη με όλους, με κανέναν να μην χάνετε τη ντροπή σας, με κανέναν να μην είστε ανυπάκουοι. Να σέβεστε όλους... Να είστε ταπεινοί μπροστά σε όλους ό,τι και να λένε για σας. Σωπάστε και ό,τι και να σας κάνουν μην απαντάτε." (Fray Bernardino de Sahagun, "Γενική Ιστορία των πραγμάτων της Νέας Ισπανίας")

Η πειθαρχία του Καλμεκάκ ήταν πολύ αυστηρή. Ο Acosta λέει: "Τους συνήθιζαν να κοιμούνται άσχημα και να τρώνε χειρότερα για να συνηθίζουν από παιδιά την εργασία και όχι την εύκοολη ζωή" και "Συνέχεια τους έκαναν παρατηρήσεις για να γίνουν ενάρετοι, να ζουν με αγνότητα, να είναι μετριοπαθείς στο φαγητό, να νηστεύουν, να έχουν ήρεμο και μετριασμένο περπάτημα. Συνήθιζαν να τους δοκιμάζουν σε σκληρές εργασίες και ασκήσεις". Κάθε βράδυ ξυπνούσαν τέσσερες φορές για να προσφέρουν λιβάνι στους Θεούς και να κάνουν θυσίες.

Η αυτοθυσία γινόταν συχνά σε φυσικό επίπεδο, καρφώνοντας αγκάθια στα αυτιά, στα πόδια ή σε άλλα μέρη του σώματος και προσφέροντας το αίμα στους θεούς. Με αυτό το τρόπο εξασκούνταν και αποκτούσαν δύναμη μπροστά στις δυσκολίες.

Στο Καλμεκάκ οι νέοι μάθαιναν γραφή και γλώσσα (μία ιερατική γλώσσα, διαφορετική από αυτή που χρησιμοποιούσε ο λαός), αστρονομία, αστρολογία και ημερολόγιο, μαντική, ανατομία και ιατρική... σύμφωνα με την κλίση του κάθε παιδιού.

Όλοι μάθαιναν γραφή στο Καλμεκάκ αλλά οι γραφείς είχαν μία ειδική εκπαίδευση. Η λογοτεχνία των Αζτέκα μας έχει αφήσει δείγματα μεγάλης ποιητικής ομορφιάς και βαθιάς φιλοσοφικής ουσίας. Αυτή η καλλιτεχνική εκπαίδευση συμπληρωνόταν με τη μουσική, σε ειδικές σχολές ή "Οίκους Τραγουδιού", ένα είδος ωδείων.

Η ιατρική ήταν πολύ ανεπτυγμένη από τους ιερείς, με σημαντικές γνώσεις ανατομίας, αναισθησιακών και βοτάνων.

Όσον αφορά την αστρονομία και την αστρολογία, οι ιερείς χρησιμοποιούσαν δύο ημερολόγια: ένα θρησκευτικό με 260 μέρες και ένα πολιτικό με 365 μέρες, που συνέπιπταν κάθε 52 χρόνια, όταν γινόταν η ανανέωση της φωτιάς. Κάθε μέρα, και ακόμα κάθε ώρα, είχε έναν θεό προστάτη. Γενικά θεωρούσαν ότι το σύμπαν είχε μία δυναμική τάξη που είχαν δώσει οι θεοί που μ'αυτό το τρόπο επηρέαζαν τους ανθρώπους.

Εκτός όμως από τους ιερείς, το Καλμεκάκ εκπαίδευε και τους πολεμιστές και τους αρχηγούς. Για να τους εκπαιδεύσουν και να τους δοκιμάσουν, τους έστελναν στο πόλεμο για βοηθητικές εργασίες και για να ξεπεράσουν το φόβο. Αργότερα περνούσαν τη μύηση για να εισέλθουν στο Τάγμα των Ιπποτών Ιαγουάρου και Αετού. Μετά από νηστείες και ετοιμασίες επί 40 μέρες, μεταφέρονταν στο Μεγάλο Ναό, όπου γινόταν η τελετή της μύησης. Αυτοί οι Ιππότες ήταν οι υπεύθυνοι για τις τελετές του Ανθισμένου Πόλεμου, την κατάκτηση της καρδιάς μέσα από τη μάχη του δυαδισμού που οδηγεί στην απελευθέρωση και στην ταύτιση με τον Ήλιο.

Οι ιερείς που ασχολούνταν με τις ανώτερες τέχνες και ήταν δάσκαλοι στο Καλμεκάκ ονομάζονταν Tlamatini, που μπορεί να μεταφραστεί σαν "Σοφός" ή "Αυτός που γνωρίζει τα πράγματα". Ο Fray Bernardino de Sahagun μας περιγράφει τον Tlamatini με τα εξής λόγια:

"Ο Σοφός: ένα φως, ένα δαυλό, ένα δυνατό δαυλό που δεν καπνίζει
Ένας τρυπημένος καθρέφτης, ένας καθρέφτης τρυπημένος από τις δύο πλευρές Δικό του είναι το κόκκινο και το μαύρο μελάνι, δικοί του είναι οι κώδικες.

Ο ίδιος είναι η γραφή και η σοφία. Είναι ο δρόμος, αληθινός οδηγός για όλους. Οδηγεί τους ανθρώπους και τα πράγματα, είναι οδηγός στις ανθρώπινες υποθέσεις.

Ο πραγματικός σοφός είναι προσεκτικός (σαν γιατρός) και διαφυλάσσει την παράδοση. Δική του είναι η σοφία που μεταδόθηκε, αυτός τη διδάσκει, ακολουθεί την αλήθεια.

Δάσκαλος της αλήθειας, δεν παύει να κάνει παρατηρήσεις
Κάνει σοφά τα πρόσωπα των άλλων, επιτρέπει στους άλλους να αποκτούν ένα πρόσωπο (προσωπικότητα) και τους ωθεί να το αναπτύξουν Τους ανοίγει τα αυτιά, τους φωτίζει
Είναι δάσκαλος των οδηγών, τους δείχνει το δρόμο τους
Όλοι εξαρτώνται απ'αυτόν Βάζει έναν καθρέφτη μπροστά στους άλλους, τους κάνει φρόνιμους, προσεκτικούς, κάνει να εμφανίζεται μπροστά τους ένα πρόσωπο (προσωπικότητα)

Παρατηρεί τα πράγματα, ρυθμίζει το δρόμο του, αποφασίζει και τακτοποιεί Χρησιμοποιεί το φως του στον κόσμο
Γνωρίζει ό,τι βρίσκεται πάνω μας και την περιοχή των νεκρών
Είναι σοβαρός άνθρωπος. Οποιοσδήποτε παρηγορείται απ'αυτόν, όλοι απ'αυτόν διορθώνονται και όλοι μαθαίνουν
Χάρη σ'αυτόν όλοι κάνουν πιο ανθρώπινη τη θέλησή τους και λαμβάνουν σωστή διδασκαλία.

Παρηγορεί την καρδιά, παρηγορεί τους ανθρώπους, βοηθάει, διορθώνει και θεραπεύει όλους."

Οι κόρες των ευγενών είχαν μία παράλληλη εκπαίδευση στους ναούς, σε άλλες σχολές. Μάθαιναν θρησκευτικά, καλοούς τρόπους, μουσική, χορό, και άλλα. Η πειθαρχία ήταν πολύ αυστηρή και σ'αυτές τις σχολές και οι ιέρειες τις ξυπνούσαν το βράδυ για να κάνουν διάφορες προσφορές, προσευχές και εργασίες, όπως το να καθαρίσουν το ναό.

Όπως και τα αγόρια, μπορούσαν να μείνουν στο ναό μέχρι την ηλικία του γάμου.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

. Asi vivian los Aztecas. Manuel Lucena. Anaya.
. Pensamiento y Religion en el Mexico Antiguo. Lauterre Sejourne. Fondo de Cultura Economica
. Antologia. De Teotihuancan a los Aztecas. Fuentes e interpretaciones historicas. Miguel Leon Portilla. . Universidad Nacional Autonoma de Mexico.
. Arte Precolombino en Mesoamerica. Paul Gendrop. Ed. Trillas.
. Ideal filosofico y politico de los Aztecas. Trabajo Rein Blumenberg
. El Ideal de vida en las Culturas Precolombinas. Trabajo de Horacio Labat.
. La Moral en los Incas. Trabajo de Beatriz Diez Canseco
. Μύθοι και Παραδοσεις της Αρχαίας Αμερικής. Fernand Schwarz. Εκδοσεις Νεα Ακροπολη.
. Αρχαιοι Πολιτισμοί του Περού. Εκδοσεις Νέα Ακρόπολη.

Joomla SEF URLs by Artio

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Η ΑΠΟΦΑΣΗ της Γεωργίας Ζαρκαδάκη *

πηγή: http://www.onestory.gr/post/31572560642

Η ΑΠΟΦΑΣΗ

της Γεωργίας Ζαρκαδάκη *

.

Βρέχει. Οι δρόμοι έχουν γίνει ποτάμια που ενώνονται και γίνονται χείμαρρος παρασύροντας μαζί τους την βρώμα και τα μυστικά τόσων ανθρώπων, εύχομαι να είναι αυτή η καταστροφή που θα αλλάξει το πρόσωπο της πόλης.

Έχω γίνει μούσκεμα άλλα δεν τρέχω να καλυφτώ βρίσκω την αίσθηση του νερού πάνω μου καθαρτική. Προχωράω χωρίς προορισμό, προχωράω γιατί το να είμαι στάσιμη με πνιγει. Σε δυο ώρες θα πρέπει να έχω πάρει την απόφαση μου.

Δίπλα μου περπατάει και μια κυρία αγκαλιά με το μωράκι της, φοβάται μου λέει να τρέξει μην γλιστρήσει.. Ξαφνικά θυμάμαι εκείνη την μέρα που θα καθόριζε την υπόλοιπη ζωή μου.

Μια μέρα σαν αυτή, ο αέρας να ραπίζει τα παράθυρα και η βροχή να μουσκεύει τις καρέκλες της αυλής. Φωνές, κακό και κλάματα.. Ο πατέρας μου με μια βαλίτσα στο χέρι και ένα πρόσωπο γεμάτο κοκκινάδια να ανοίγει την πόρτα και να εξαφανίζεται. Η τελευταία φορά που τον είδα, ήμουν μόνο 8 χρόνων.. Τα μόνα λόγια παρηγοριάς που άκουσα από την μητέρα μου ήταν “Μην αγαπήσεις πότε κανέναν, όλοι φεύγουνε..”

Όποτε λοιπόν ο ουρανός γεμίζει γκρίζα σύννεφα και ακούγονται τα πρώτα μπουμπουνητά εγώ τρέχω να βγω στους δρόμους, το σπίτι με πνίγει και οι τοίχοι αντιλαλούν τα λόγια της μητέρας μου “Μην αγαπήσεις πότε κανέναν..”.

Ωστόσο δεν ακολούθησα την συμβουλή της μητέρας μου και αγάπησα. Αγάπησα πολύ έναν άνθρωπο που με αγάπησε και αυτός και τώρα θέλει να περάσει την υπόλοιπη ζωή μαζί μου. Πως θα μπορούσα όμως να το κάνω αυτό όταν ανά πάσα στιγμή μπορεί να γίνω ίδια με τον πάτερα μου και παρατήσω την οικογένεια μου ή ακόμα χειρότερα πως θα το αντέξω αν φύγει εκείνος? Οι σκέψεις μου προκαλούν πονοκέφαλο, νιώθω ζεστά τα δάκρυα μου να κυλούν παρέα με την βροχή, κουράστηκα.

Ξαφνικά η βροχή σταματάει και ο ήλιος προβάλει δειλά - δειλά. Όλα παίρνουν άλλη μορφή, οι δρόμοι αρχίζουν και μοιάζουν με λιβάδια και ο κόσμος φαίνεται πιο ευτυχισμένος. Γέλια ακούγονται από πίσω μου, ένα ζευγάρι ηλικιωμένων προχωράει χέρι-χέρι, η ευτυχία γραμμένη στα πρόσωπα τους.. Κάτι σαλεύει μέσα μου, ζηλεύω το ζευγαράκι. Είμαι σίγουρη ότι αυτό μου λείπει, ένας άνθρωπος να ξέρω ότι θα είναι διπλά μου ότι και να συμβεί.. Απόψε θα δεχτώ την πρόταση του και θα νικήσω τους φόβους μου. Ποιος ξέρει τι θα γίνει στο μέλλον? Μόνο το παρόν ελέγχουμε και αυτό όχι πάντα..

.

Η Γεωργία Ζαρκαδάκη γεννήθηκε το 1986 στην Αθηνά. Έχει σπουδάσει Γραφιστική αλλά δεν την γέμισε ποτέ σαν τέχνη. Τα βιβλία ήταν πάντα η απόδραση της από μια καθημερινότητα που δεν της άρεσε και η συγγραφή δημιουργία νέων κόσμων.

[ facebook ]

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Ιερά μονή Παναγίας Βροντιανής

Από Στα Μονοπάτια των Μονών και των Μεγάλων Ζωγράφων (Άλμπουμ) 

Ιερά μονή Παναγίας Βροντιανής ή Κοκκαριανής στη Σάμο

Ιερά μονή Παναγίας Βροντιανής ή Κοκκαριανής το αρχαιότερο μοναστήρι της Σάμου, βρίσκεται κοντά στο χωρίο Βουρλιώτες σε υψόμετρο 458m. Ανοικοδομήθηκε το 1566 στα ερείπια παλαιότερης μονής προς τιμήν του γεννεσίου της Θεοτόκου, από τους μοναχούς Ιάκωβο και Μακάριο. Η ονομασία "Βροντιανή" προέρχεται, είτε από το όνομα πλούσιας οικογένειας της περιοχής είτε επειδή κατά τα πρωτοβρόχια όταν γιορτάζει το μοναστήρι οι βροντές αντηχούν πολύ δυνατά. Σήμερα το μοναστήρι είναι μισοκατεστραμμένο από τη μεγάλη φωτιά του 2000 και άρχισαν οι εργασίες για την αναστήλωσή του. Εορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου.
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Κοιλάδα του Θανάτου

πηγή: http://anoixti-matia.blogspot.gr/2012/09/blog-post_8368.html?spref=fb

Κοιλάδα του Θανάτου

Το ρεκόρ της υψηλότερης θερμοκρασίας περνά τώρα στο Ντεθ Βάλεϊ της Καλιφόρνια

Κατακτά επισήμως τον τίτλο της θερμότερης περιοχής του πλανήτη

Για σχεδόν 100 χρόνια, η περιοχή Ελ Αζίζια στις ακτές της Λιβύης κατείχε το ρεκόρ της υψηλότερης θερμοκρασίας που έχει καταγραφεί ποτέ στη Γη.

Τώρα, όμως, έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Μετεωρολογίας (WMO) αποκαλύπτει ότι η μέτρηση ήταν λανθασμένη, οπότε το ρεκόρ περνά στην Κοιλάδα του Θανάτου στην Καλιφόρνια, όπου η θερμοκρασία στις 10 Ιουλίου 1913 έφτασε τους 56,7 βαθμούς Κελσίου...

Εδώ και δεκαετίες οι μετεωρολόγοι ήταν επιφυλακτικοί με το ρεκόρ των 58,0 βαθμών Κελσίου που είχε καταγραφεί σε μια ιταλική βάση της Ελ Αζίζια στις 13 Σεπτεμβρίου 1922. Μέχρι σήμερα, όμως, δεν είχαν βρεθεί στοιχεία που θα αποδείκνυαν ότι η μέτρηση ήταν λανθασμένη.

Διεθνής ομάδα ειδικών που ανέλαβε την έρευνα για λογαριασμό του WMO κατάφεραν να βρουν το σημειωματάριο όπου είχε καταγραφεί η θερμοκρασία. Η ανάλυση αποκάλυψε πέντε σοβαρά λάθη: η μέτρηση έγινε από κάποιον άπειρο παρατηρητή· το θερμόμετρο που χρησιμοποιήθηκε θεωρούνταν παρωχημένο ακόμα και τότε· η τοποθεσία της μέτρησης δεν ήταν αντιπροσωπευτική της γύρω περιοχής· η μέτρηση δεν συμφωνούσε με άλλες μετρήσεις στην Ελ Αζίζια· και η θερμοκρασία δεν βρισκόταν σε συμφωνία με άλλες μετρήσεις που έγιναν αργότερα στο ίδιο σημείο.

«Εντοπίσαμε συστηματικά λάθη στη μέτρηση του 1922» αναφέρει ο Ράντι Τσερβένι του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, το οποίο παραθέτει μια λίστα με διάφορα καιρικά παγκόσμια ρεκόρ.

Το πιθανότερο, αναφέρουν οι ερευνητές στο Bulletin of the American Meteorological Society, είναι ότι κάποιος έκανε συστηματικά λάθος όταν διάβασε τη θερμοκρασία σε ένα θερμόμετρο των Σιξ-Μπελίνι (ένθετη αριστερά), το οποίο είχε σχεδιαστεί να καταγράφει τις μέγιστες και ελάχιστες τιμές και μοιάζει με τα θερμόμετρα που χρησιμοποιούν σήμερα οι κηπουροί.

Η ανάλυση δείχνει ότι η μέτρηση του 1922 είχε πέσει έξω κατά περίπου 7 βαθμούς Κελσίου.

Όσον αφορά το ρεκόρ της χαμηλότερης θερμοκρασίας, ο τίτλος ανήκει στο Βοστόκ της Ανταρκτικής, όπου η θερμοκρασία στις 21 Ιουλίου 1983 έπεσε στους -89,2 βαθμούς Κελσίου.

http://www.apocalypsejohn.com/
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω