Πως να ρίξετε τον πυρετό χωρίς φάρμακα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

24 Ιουλίου 

 

 

Πως να ρίξετε τον πυρετό χωρίς φάρμακα

Υγεία - Πως να ρίξετε τον πυρετό χωρίς φάρμακα - Οταν ανεβάζει κάποιος πυρετό, η πρώτη ...

biologikaorganikaproionta.com

Οταν ανεβάζει κάποιος πυρετό, η πρώτη σκέψη σε πολλούς είναι τα αντιπυρετικά. Ωστόσο δεν είναι πάντα ανάγκη να χρησιμοποιήσουμε χάπια ή φάρμακα, αλλά ίσως να είναι χρήσιμο τουλάχιστον σε αρχικό στάδιο να δοκιμάσουμε άλλες μεθόδους.
Υπάρχουν πολλά αντιπυρετικά «γιατροσόφια», τα οποία μπορούν να βοηθήσουν σε πτώση του πυρετού χωρίς να χρειαστούν αντιπυρετικά φάρμακα, αναφέρει το in. Ωστόσο εάν δεν υποχωρήσει ο πυρετός θα πρέπει να συμβουλευθείτε γιατρό.
Τέσσερα αντιπυρετικά γιατροσόφια:
Ποδόλουτρο με χοντρό αλάτι
Σε μια λεκάνη με νερό, ρίξτε μία χούφτα χοντρό αλάτι και μία ασπιρίνη. Κάντε ποδόλουτρο για 5-10 λεπτά, σκουπίστε καλά τα πόδια σας και φορέστε διπλές κάλτσες. Κουκουλωθείτε στο κρεβάτι και ξεκουραστείτε.
Λεμόνι με σκόρδο
Σε μισό φλιτζάνι φρεσκοστυμμένο χυμό λεμονιού, ρίξτε μία πολτοποιημένη σκελίδα σκόρδο με μία κουταλιά μέλι και πιείτε το.
Μαύρο πιπέρι και τζίντζερ
Ετοιμάστε ένα αφέψημα με τζίντζερ (σε βραστό ­νερό, ρίξτε μία κουταλιά αποξηραμένο τζίντζερ σε σκόνη για 2-4 λεπτά). Ρίξτε μία πρέζα μαύρο πιπέρι και ένα κουταλάκι μέλι.
Το ρόφημα αυτό προκαλεί εφίδρωση, γι” αυτό φροντίστε να αλλάξετε ρούχα όταν ιδρώσετε.
Εντριβές με αιθέρια έλαια
Σε 100 ml αμυγδαλέλαιο, ρίξτε 15 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεμονιού και 8 σταγόνες αιθέριο έλαιο μέντας. Κάντε εντριβές στην πλάτη, το στέρνο και το λαιμό. Μετά σκεπαστείτε καλά και ξεκουραστείτε.

ΑΝΑΚΑΛΥΨΤΕ ΤΗΝ ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΓΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

24 Ιουλίου 

 

 

ΑΝΑΚΑΛΥΨΤΕ ΤΗΝ ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΓΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

 

Παραδοσιακά παραθαλάσσια χωριά και καλντερίμια, τοπικές γεύσεις και το χαμόγελο των ντόπιων, αρχέγονα έθιμα και πανηγύρια: η γνήσια Ελλάδα σε...

discovergreece.com

Τζάστιν Τόρρες «Εμείς τα θηρία»

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ - PATAKIS PUBLICATIONS.

24 Ιουλίου 

 

 

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ - PATAKIS PUBLICATIONS

«...διαβάζεται απνευστί. Αυθαιρετώντας γλυκά και επηρεασμένος από τον ρυθμό του βιβλίου, θα έλεγα ότι δεν διαβάζεται ακριβώς, ακούγεται πότε σαν μελαγχολικό μπλουζ και πότε σαν οργισμένη ραπ.
Ο Τζάστιν Τόρρες θεωρείται ήδη στα τριάντα τέσσερα χρόνια του το νέο μεγάλο αστέρι της αμερικανικής πεζογραφίας».
(Ο Νίκος-Αδάμ Βουδούρης γράφει για το βιβλίο του Τζάστιν Τόρρες «Εμείς τα θηρία»: http://bit.ly/1x6o1mN)
http://bit.ly/1rxNs0V 

ΤΖΑΣΤΙΝ ΤΟΡΡΕΣ: ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΘΗΡΙΑ κριτική του Νίκου Αδάμ Βουδούρη

•  Εκτύπωση 
• Email

Κατηγορία: ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

Δημοσιεύτηκε Παρασκευή, 18 Ιουλίου 2014 13:57

κείμενο: Νίκος Αδάμ Βουδούρης

Είναι τρία αδέλφια, τρία θηρία. Τον μεγάλο τον λένε Μάνι, τον μεσαίο Τζόελ κι ο τρίτος ο μικρότερος είναι ο αφηγητής. Δεν μας αποκαλύπτει το όνομά του, μας αφηγείται όμως την ιστορία τους.
Τα αδέλφια του τον αγαπούν, τον προστατεύουν, άλλοτε όμως τον φωνάζουν περιπαιχτικά «μωρό» και «κοριτσάκι» και του λένε για να τον πειράξουν: «Μπήκε καμιά μύγα στο κιλοτάκι σου και σε τσίμπησε;» (σ.150), πού και πού τον δέρνουν κιόλας κι αυτός πέφτει χάμω, σκεπάζει με τα χέρια του το κεφαλάκι του και περιμένει να περάσει το κακό. Όμως και μεταξύ τους δέρνονται τα αδέλφια του. Ο Μάνι και ο Τζόελ αλληλομακελεύονται: μπουνιές, κλοτσιές, σκισμένα ρούχα, αμυχές, εκδορές, σπασμένα δόντια, αίματα, δάκρυα, μύξες.
Τα τρία αδέλφια έχουν δικό τους κώδικα. Είναι ξεχωριστά, έχουν δεσμούς ιερούς πέραν των οικογενειακών, νιώθουν και είναι τα μέλη μιας φυλής, στέκονται μακριά από τους λευκούς και τα παιδιά των λευκών. Τα έφερε στον κόσμο ένας Πορτορικανός από το Μπρούκλιν («μεγαλόσωμο παιδαρά» περιγράφει τον πατέρα του ο μικρός του γιος) και μια μικρόσωμη, νευρική, σχεδόν νευρασθενική, λευκή. Από το Μπρούκλιν κι αυτή. Μένουν σε ένα προάστιο με λευκούς γείτονες σε κάποια πόλη της αμερικανικής ενδοχώρας.
Η μαμά δουλεύει σε ένα μέρος όπου φτιάχνουν μπίρες, ο μπαμπάς είναι πότε νυχτοφύλακας πότε κάτι άλλο. Ο μπαμπάς τούς δέρνει όλους, τους αγαπά όμως και τους κάνει τρελά χατίρια:
«Ο μπαμπάς... με σήκωσε ψηλά στον αέρα, με έγειρε μπροστά έξω από το κιγκλίδωμα, έτσι που ο θώρακάς μου να αιωρείται πάνω από τα ορμητικά κορδόνια του νερού και οι υδρατμοί της αχλής να μου μουσκεύουν τον λαιμό και το πρόσωπο, κι αφού δεν ούρλιαξα ούτε άρχισα να κλοτσάω, με έγειρε ακόμα περισσότερο και σκύβοντας στο αυτί μού είπε: "Ξέρεις τι θα γινόταν άμα σε άφηνα;"
»Είπα: "Τι;"
»Είπε: "Θα πέθαινες"». (σσ.138-139)
Η μαμά δεν κάνει τέτοια τρελά χατίρια, είναι πάντα κουρασμένη γιατί έχει νεύρα σπασμένα και πάσχει από αϋπνία, όμως τα καταφέρνει κάποια στιγμή να κοιμάται. Όλοι τότε περπατούν στα νύχια να μην την ξυπνήσουν. Δεν πλακώνονται, δεν ουρλιάζουν, ούτε βάφουν τα μούτρα τους με κέτσαπ, ούτε σκορπίζουν ζουμιά από λιωμένα φρούτα, ούτε βγαίνουν να πασαλειφτούν με λασπωμένο χιόνι, διότι η μαμά επιτέλους κοιμάται.
Κι ο καιρός περνάει. Κανείς δεν μπορεί να σπάσει αυτό το κλειστό κύκλωμα. Πέντε άνθρωποι κολυμπούν σε έναν παχύ προστατευτικό χυλό από σωματικά υγρά, πολτοποιημένα τρόφιμα και λασπωμένο χιόνι. Ζαλίζονται, μπερδεύονται και καταλύουν τα όρια (αν υπάρχουν όρια) ανάμεσα στον αλληλοκανιβαλισμό ψυχών και σωμάτων και στην ασθμαίνουσα, τη μεγαλειώδη και άγρια αγάπη.
Ώσπου, μια νύχτα ο μικρός γιος τραβάει τη διαχωριστική γραμμή. Πάει πέρα στον σταθμό των λεωφορείων, στις δημόσιες τουαλέτες, διότι έφτασε η ώρα του να ξεπεταχτεί. Είχε ήδη δώσει δείγματα μιας «άλλης» συμπεριφοράς: είναι πιο ευγενικός, αβρός κάποιες φορές, καλός μαθητής, είναι λιγάκι σαν τους λευκούς και σαν κοριτσάκι. Έμεινε όλη νύχτα σε ένα λεωφορείο που ο χιονιάς ακινητοποίησε στον σταθμό. Τον ξεπέταξε ο οδηγός εκεί στα πίσω καθίσματα. Ξεπεταγμένος γύρισε σπίτι του όπου η μαμά, ο μπαμπάς, ο Μάνι και ο Τζόελ τον περιμένουν. Τον κοιτάζουν, τους κοιτάζει, ξεσπούν, ξεσπάει, ακολουθεί παροξυσμός, διαφορετικός απ' ό,τι συνήθως. Τώρα πια ο μικρός είναι αλλού μα πριν φύγει μακριά, θα περάσει κι από ένα ίδρυμα. Θα τον πάει εκεί ο μπαμπάς, αφού πρώτα τον πλύνει καλά.
Εκεί, στο νερό της μπανιέρας, ο συνδετικός χυλός θα διαλυθεί οριστικά.
Από τη συνοπτική αυτή περίληψη, είναι προφανές ότι το συγκεκριμένο μυθιστόρημα διαβάζεται απνευστί. Αυθαιρετώντας γλυκά και επηρεασμένος από τον ρυθμό του βιβλίου, θα έλεγα ότι δεν διαβάζεται ακριβώς, ακούγεται πότε σαν μελαγχολικό μπλουζ και πότε σαν οργισμένη ραπ.
Κάποιος έλεγε ότι μια από τις αρετές της καλής λογοτεχνίας είναι να κάνεις εικόνες τα συναισθήματα. Ο Τόρρες φτιάχνει εικόνες που σπάνε η μια πάνω στην άλλη με ρυθμό καταιγιστικό. Η φτώχεια, το πείσμα, η στοργή, η απόγνωση, η λαγνεία και ο έρωτας, έννοιες αφηρημένες, παριστάνονται με τρόπο αστραφτερό δίπλα σε περιγραφές φαντασμαγορικής ερήμωσης. Το ρημαγμένο σπιτικό, τα λιωμένα τρόφιμα στην ασυμμάζευτη/βρόμικη κουζίνα, το λασπωμένο χιόνι της αυλής, η βαλτωμένη λίμνη και το απεριποίητο πάρκο αποτυπώνονται με τρόπο απόλυτα εικαστικό, αλλόκοτο, που απλώνεται επιτυχώς από την τρυφερότητα της λυρικής ποίησης μέχρι το μελόδραμα και τον περίφημο βρόμικο ρεαλισμό της μεγάλης αμερικανικής παράδοσης.
Αυτή η πενταμελής οικογένεια εμφανίζεται σαν μικρομονάδα πολιτισμικής αυτονομίας, που καταφέρνει το απίθανο. Να ανατρέπει την εικόνα της μιζέριας και της σύνθλιψης και να εμφανίζεται με μια αυτάρκεια και μια, ας πούμε, κοινωνική αλαζονεία που αντλεί δύναμη από τη μεγάλη, την πρωτόγονη αγάπη που δένει τα μέλη μιας αγέλης και που καμιά σχέση δεν έχει με την εξωραϊσμένη αγάπη του αμερικανικού ονείρου.
Ο Τζάστιν Τόρρες θεωρείται ήδη στα τριάντα τέσσερα χρόνια του το νέο μεγάλο αστέρι της αμερικανικής πεζογραφίας. Το Εμείς τα θηρία μεταφράστηκε σε 15 γλώσσες και το επόμενο πόνημά του αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον.

ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΒΙΖΥΗΝΟΥ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

24 Ιουλίου 

ΚΡΗΤΗ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ : ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ ΣΤΟ ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ "ΧΑΤΖΗΔΑΚΙΣ"

Η ΚΡΗΤΗ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

kritipoliskaihoria.blogspot.com

Πρόκειται για ένα σπάνιο ηθογραφικό και ψυχογραφικό έργο, από τα πιο σημαντικά της λογοτεχνίας μας. Με έντονο το αυτοβιογραφικό στοιχείο, το διήγημα αναφέρεται στις απελπισμένες αλλά μάταιες προσπάθειες της  μητέρας του συγγραφέα να σώσει από το θάνατο το φιλάσθενο μικρό της κορίτσι.

Οι ενοχές της, ακολούθως, την ωθούν σε δυο αλλεπάλληλες υιοθεσίες κοριτσιών, που γίνονται όμως η αιτία να παραμεληθούν τα άλλα τρία ορφανά αγόρια της, και να στερηθούν των φροντίδων της. Και όταν μεγαλώνουν και γίνονται άνδρες, ακόμα δεν μπορούν να κατανοήσουν αυτή την άστοχη εμμονή, της κατά τα άλλα, ευσεβούς μητέρας τους.

Όταν, ύστερα από πολλά χρόνια, επιστρέφει από τη Γερμανία ο μεσαίος της γιός, ο ίδιος ο συγγραφέας, μαθαίνει έκπληκτος από τη Δεσποινιώ, τη μητέρα του το τραγικό μυστικό της.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Θεατρική προσαρμογή – σκηνοθεσία:    Δήμος Αβδελιώδης
Μουσική -Στίχοι:    Βαγγέλης Γιαννάκης
Σκηνικός χώρος – φωτισμοί  - διδασκαλία λόγου:  Δήμος Αβδελιώδης                                                    

Βοηθοί σκηνοθέτη: Γιώργος Νικοπούλος, Αθηνά Ζώτου

Παίζουν:   Κωνσταντίνος Γιανακόπουλος,    Ρένα Κυπριώτη

Έπαιξαν οι Μουσικοί
Αλέξανδρος Αβδελιώδης, πιάνο
Γιάννης Αβδελιώδης, μαντολίνο-μεταλόφωνο
Γιάννης Βιλιώτης, ακορντεόν-μαντολίνο
Μυρτώ Γουζίου, βιολοντσέλο
Γιάννης Πλαγιανάκος, κοντραμπάσο-δοξάρι
Παναγιώτης Ράπτης, φλάουτο-σοπράνο σαξόφωνο
Κατασκευή σκηνικού: Θανάσης Τζάτσος
Φωτογραφίες: Βασίλης Μακρής,Στέλιος Χουστουλάκης, Κώστας Γράβος

ωραίες μπορντούρες για πετσετάκια

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Embroidery Club.

24 Ιουλίου 

Embroidery Club

Whether you're looking to dress up a pretty garment or linens for the home, this pretty cross stitch garden sampler is sure to add a beautiful dose of color!
Download the hand-embroidery pattern here: http://bit.ly/1traMNh

Δείτε τη μετάφραση

Νεραγκούλες: πάντα όμορφες

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

24 Ιουλίου 

 

 

Νεραγκούλες: πάντα όμορφες

Το γεγονός ότι ανθίζουν νωρίς, τις τελευταίες μέρες του χειμώνα ή τις πρώτες της άνοιξης, πριν από τα περισσότερα ανοιξιάτικα βολβώδη είδη, τους προσφέρει αναμφισβήτητα ισχυρό συγκριτικό πλεονέκτημα. Δεν αποτελεί, όμως, το μοναδικό...

agrotikabook.gr

http://www.agrotikabook.gr/%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B5%CF%82-%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%81%CF%86%CE%B5%CF%82

Το γεγονός ότι ανθίζουν νωρίς, τις τελευταίες μέρες του χειμώνα ή τις πρώτες της άνοιξης, πριν από τα περισσότερα ανοιξιάτικα βολβώδη είδη, τους προσφέρει αναμφισβήτητα ισχυρό συγκριτικό πλεονέκτημα. Δεν αποτελεί, όμως, το μοναδικό λόγω για να τοποθετήσετε τις νεραγκούλες (Ranunculus asiaticus) στη λίστα με τα αγαπημένα σας φυτά. Σημαντικό ρόλο σε αυτό θα παίξουν τα πανέμορφα άνθη τους, που βγαίνουν μονά ή διπλά, σε λευκό, κίτρινο, πορτοκαλί ή κόκκινο χρώμα. Μπορείτε να τα αξιοποιήσετε είτε σε ανθικές συνθέσεις σε ανθοδοχεία είτε σε δοχεία φύτευσης, είτε και φυτεμένες στον κήπο σας!

Οι νεραγκούλες ανήκουν στην οικογένεια βατραχοειδή.
Η εποχή φύτευσης των κονδύλων αρχίζει από τα μέσα φθινόπωρου και τελειώνει στις αρχές του χειμώνα. Οι κόνδυλοί τους είναι εξαιρετικά μικροί. Μοιάζουν με πόδια χταποδιού και είναι ενωμένοι σε ένα σημείο από όπου φυτρώνει ο βλαστός. Φυτέψτε τον κόνδυλο με τις ελεύθερες άκρες προς τα κάτω.
Το φθινόπωρο είναι η σωστή περίοδος για να φυτέψετε νεραγκούλες. Πριν τις φυτέψετε θα πρέπει να μουσκέψετε τους βολβούς για να μαλακώσουν κάπως για να μην σπάσουν όπως τους φυτεύετε.
Μπορείτε επίσης να τους φυτέψετε αρχικά σε άμμο και να τους ποτίζετε ελαφρά, ψεκάζοντας τους με νερό μέχρι να βλαστήσουν. Φυτέψτε τους σε βάθος 1-2cm.
Αν και οι κόνδυλοι είναι μικροί, τα φυτά που θα φυτρώσουν είναι αρκετά μεγάλα γι' αυτό καλό είναι να τους φυτεύετε σε αποστάσεις τουλάχιστο 10cm μεταξύ τους.
 

Φροντίδα
Οι νεραγκούλες μπορούν να αναπτυχτούν σε μεγάλη ποικιλία εδαφικών μειγμάτων. Ωστόσο προτιμήστε ένα μείγμα με χώμα κήπου, τύρφη και λίγο ποταμίσια άμμο. Αν αυτό δεν είναι εφικτό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα από τα τυποποιημένα εδαφικά μείγματα για βολβώδη φυτά που κυκλοφορούν στην αγορά. Για να δημιουργήσετε συνθήκες καλής αποστράγγισης, πριν τοποθετήσετε το εδαφικό μείγμα στην γλάστρα ή τους κονδύλους στις τρύπες στον κήπο, ρίξτε λίγη άμμο.

Όταν η ανθοφορία τους τελειώσει, μπορείτε είτε να βγάλετε από το έδαφος τους κονδύλους και να τους φυλάξετε σε σκοτεινό και δροσερό μέρος είτε να τους αφήσετε στο χώμα.  Στην πρώτη περίπτωση θα έχετε τη δυνατότητα να πολλαπλασιάσετε τα φυτά σας διαιρώντας τους κονδύλους. Αν τους αφήσετε στο έδαφος, θα πρέπει να μείνουν απότιστοι καθ’ όλη την διάρκεια του καλοκαιριού. Οι νεραγκούλες αγαπούν τον ήλιο. Το ιδανικό θα είναι να αποφεύγετε την βροχή, γιατί οι υγρές συνθήκες κάνουν το φύλλωμα ασθενικό.
Λίπασμα
Μπορείτε να χαρείτε συνεχόμενη ανθοφορία από κάθε ένα κόνδυλο, καθώς επίσης να πετύχετε μεγάλα λουλούδια αν τις λιπαίνετε αρκετά.
Ασθένειες και Εχθροί
Επειδή οι νεραγκούλες απειλούνται συχνά από διαφόρους μύκητες προσπαθήστε να μην βρέχετε κατά το πότισμα τα φύλλα τους.
Αν παρατηρήσετε προσβολή από αφίδες ή μελίγκρες σε νεαρούς βλαστούς και μπουμπούκια καταπολεμήστε με το κατάλληλο εντομοκτόνο.
Τα πουλιά επίσης αρέσκονται να τσιμπολογούν τους νεαρούς βλαστούς.
 

Στον κήπο
Η νεραγκούλα είναι πολύ συμπαθητικό και αξιόλογο φυτό, γιατί ανθίζει άφθονα και συνέχεια και δεν έχει ιδιαίτερες καλλιεργητικές φροντίδες.

Φυτεύεται στην πρώτη ή δεύτερη σειρά των ανθώνων του κήπου και μπορεί να συγκαλλιεργηθεί με αλλά χειμερινοεαρινα βολβώδη ή ετήσια φυτά άνοιξης.
Φυτεμένο σε απλή ή διπλή γραμμή δημιουργεί ωραίες μπορντούρες.
Φυτεμένες σε ομάδες μέσα σε χλοοτάπητα, δημιουργούν ζωηρές και εντυπωσιακές χρωματικές αντιθέσεις.
Τέλος τα άνθη κομμένα και τοποθετημένα σε ανθοδοχεία, δίνουν ωραίες ανθοδέσμες και διατηρούνται για αρκετό χρόνο.

Πηγή:.gardenmagazine.gr

Σύνδεσμοι: 

ΚΑΛΑ ΝΕΑ

... μόνο οι ψευδαισθήσεις...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Angels House University.

26 Ιουλίου 

 

Καλημέρα σε όλους τους ανθρώπινους αγγέλους εδώ!
Αυτή τη στιγμή με την άνοιγμα της Πύλης του Λέοντα σήμερα, και με την εισροή μιας ενέργειας υψηλού επιπέδου δια μέσου της Αστρικής Πύλης του Σειρίου, πολλοί από μας θα συνειδητοποιήσουν ότι μόνο οι ψευδαισθήσεις είναι αυτές που τους κρατούν πίσω, από να δοκιμάσουν την αγάπη και τη χαρά της νέας γης, αυτή τη στιγμή του τώρα.
Το τελευταίο "πέπλο" που κρατά πολλούς ανθρώπους μακριά από την κατανόηση της αληθινής ουσίας τους -ως ύπαρξη του φωτός με ανθρώπινη μορφή και της δύναμής τους -ως δημιουργούς του πεπρωμένου τους. Είναι το "πέπλο της ψευδαίσθησης"..!
Όλες αυτές οι ιδέες και πεποιθήσεις που έχουμε λάβει κατά τη διάρκεια της ζωής μας και χρησιμοποιούνται από κάποιους για να μας περιορίσουν και να μας θέσουν όρια, τα οποία ουσιαστικά δεν επιτρέπουν να υπάρξει ή να εξελιχθεί κάτι για εμάς τους ίδιους, είναι τεράστια πέπλα ψευδαισθήσεων.
-Μήπως ήρθε η ώρα να βγούμε έξω από το κλουβί;
Υπάρχουν κάποιοι στον πλανήτη που επιδιώκουν να χειριστούν την ανθρωπότητα δια μέσου του χειρισμού και της δημιουργίας ψευδαισθήσεων. Δεδομένου ότι αφυπνίζουμε τώρα την αληθινή μας φύση ως ανθρώπινοι άγγελοι, θα γίνετε ενήμεροι του πόσοι από σας δίνουν τη δύναμή τους σε τέτοιες ψευδαισθήσεις και διαιωνίζουν τον έλεγχο και το φόβο!
Δώστε λοιπόν προσοχή στα συναισθήματα, τις ιδέες και τις απόψεις που σας έρχονται αυτή τη στιγμή!
Πασχάλης Καζακόπουλος | www.angelshouse.eu

ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΕΝΟΣ ΑΓΝΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΗ...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Απόστολος Παπαγιαννόπουλος.

26 Ιουλίου 

 

ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΕΝΟΣ ΑΓΝΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΗ...
Σε πολλά φτωχικά σπίτια των Μικρασιατών προσφύγων μετα τη Μικρασιατική Καταστροφή του ΄22 και τον ερχομό τους στην Ελλάδα, στο εικονοστάσι του σπιτιού μαζί με την εικόνα της Παναγίας το καντήλι φώτιζε και μια κιτρινισμένη από το χρόνο φωτογραφία που έδειχνε ένα λιπόσαρκο μαυριδερό αξιωματικό του στρατού καβάλα σ΄ένα μαύρο άλογο. ΄Ηταν ο "Μαύρος Καβαλάρης" -όπως έμενε να τον λένε απ΄το στρατό- συνταγματάρχης Νικόλαος Πλαστήρας ο οποίος με τις μονάδες του κατόρθωσε μετά την κατάρρευση του Μετώπου στη Μικρά Ασία να προστάψει και τις ελληνικές δυνάμεις που υποχωρούσαν ατάκτως αλλά και τα καραβάνια με άμαχο πληθυσμό που κατευθύνονταν προς τα λιμάνια για να σωθούν από την οργή και εκδικητική μανία των Τούρκων του Κεμάλ. ΄Ηταν ο άνθρωπος που τους έσωσε και πάντοτε με σεβασμό και αγάπη αναφέρονταν στο όνομά του...
Ο άνθρωπος αυτός, ο αγνός στρατιώτης και αγωνιστής και αργότερα πολιτικός και τέως πρωθυπουργός της Ελλάδας, Νικόλαος Πλαστήρας, έφευγε από τη ζωή σαν σήμερα στις 26 Ιουλίου 1953 σε ένα νοικιασμένο δωμάτιο όπου και έμενε στην Αθήνα στο οποίο υπήρχε μόνο ένα σιδερένιο κρεβάτι, ένα κομοδίνο δίπλα του, ένα τραπέζι εκστρατείας και μία καρέκλα ...

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ...

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ...

787: Η 7η Οικουμενική Σύνοδος στη Νίκαια καταδικάζει τους εικονομάχους και τους εικονολάτρες, διατυπώνοντας το δόγμα ότι η λατρεία ανήκει μόνο στον Θεό και στις εικόνες προσφέρεται απλή τιμητική προσκύνηση.

1954: Κατά τον πόλεμο του Βιετνάμ, οι Βιετμίνχ αποκτούν τον έλεγχο του βορείου Βιετνάμ, από τους Γάλλους.

1961: Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ψηφίζει μομφή κατά της Νοτίου Αφρικής για το Απαρτχάιντ.

Περισσότερα...

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr#ixzz3Fp0NQzYj

απόσπασμα από το "Απολλωνάκος ο Τσαχπίνης" της "Ελληνικής Μυθολογίας" Ν. Τσιφόρος

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Χριστίνα Μαστρογιωργάκη.

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ!!!!!!...........
...........με ένα "παραμυθάκι" από τον Νίκο Τσιφόρο
<< Tο καλοκαίρι ανθίζουνε τα μοσκοφάσουλα και τα ζουζούνια του νερού τραγουδάνε σερενάτες στις μαμζέλ ζουζούνες, μπας και τις καταφέρουνε δια το πονηρόν και την “διαιώνισιν του είδους'. Kαι να δης που τις καταφέρνουνε…
Στις πολιτείες τα θηλυκά ντύνουνται αραχνάτα, βράζει το αίμα των σερνικών μέσα στην κάψα, μοσκοβολάνε οι ροδιές και καρδαμώνουνε τ’ αγγούρια τα Kαλυβιώτικα…
Kαι το λοιπόν, μια κι ο Aπόλλωνας κατεβαίνει από την Yπερβόρεια διαμονή του τη χειμωνιάτικη κι’ είναι ένας θεός - παίδαρος, όμορφος και βαρβάτος, πιάσανε οι πρόγονοί μας και του φορτώσανε όλες τους τις καλοκαιριάτικες λαύρες κι’ επιθυμίες… Aπόλλωνας ο αβάσταχτος.
Tούτος δω ο λαός, ο Mεσογειακός, ο μελαχροινός, ο ερωτιάρικος, έχει θεσπίσει σήμερα κάτι “ηθικές αρχές' ζόρικες σαν κορσές από ατσάλι… Όλο σε κάτι “μη' έχουμε πέσει, στο “ανήθικο', στην “απαγόρευση', στο “κήρυγμα' και στην υποκρισία… Kι’ οι περισσότεροι από τούτους τους μεγάλους κυρίους του “μη', στη ζούλα τσιμπάνε τα ψαχνά των γυναικών στα λεωφορεία, γλαρώνουν τα μάτια, έχουνε βίτσια ανομολόγητα και συντηρούνε κρυφογκομενίτσες με αγουράδες… Όμως, σαν ανεβαίνουνε πάνω στο βήμα, φωνάζουνε και σκίζουνται, “το πυρ το εξώτερον κατηραμένοι', ή “η άσπιλος Eλληνική κοινωνία' και “η αγνή παράδοσις'. Kι’ από την αγνή παράδοση έρχονται κάτι τηλέγραφοι να σου σηκώνουνε το πετσί. Aιμομιξίες, βρωμιές, φυλομοφιλίες, ανωμαλίες και μοιχείες, ένας στους δυο κερδίζει, που λέει και το λαχείο… Tο κολλάρο νάναι καθαρό και η μύτη ψηλά. T’ από μέσα ποιος τα βλέπει και ποιος τα ξέρει; Aχ, να μπορούσαμε να τα πούμε καθαρώτερα, τι οχετό θα ξέρναγε η μεγάλη έννοια της “Yψηλής Hθικής'… Aλλά δεν μπορούμε, θα ταράξουμε το λαϊκόν αίσθημα.....>>
απόσπασμα από το "Απολλωνάκος ο Τσαχπίνης" της "Ελληνικής Μυθολογίας"