Παρασκευή 19 Μαΐου 2017

Ήλιος Θεός ~Βασίλης Σκουλάς

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Το τραγούδι λέγεται " Ήλιος Θεός" και το ερμηνεύει ο Βασίλης Σκουλάς. Μουσική/Στίχοι: Νικολούδης Μιχάλης/Μίτσος Πάρης. Τα τοπία είναι από τον νομό Ρεθύμνης, τον οποίο είχα την τιμή να επισκεφθώ το καλοκαίρι. Δύο απ' τις φωτογραφίες είναι του φωτογράφου Γιάννη Μπεχράκη.
...
you tube

Η Κρήτη είναι τόπος ιερός!

Το τραγούδι είναι γραμμένο για την πολεμική αεροπορία και κυρίως για τους πεσόντες πιλότους μας.

The song is called "Sun God" and it's from Vasilis Skoulas. The places are from Rethimno, in Creta. Two of the pictures are from the photographer Yiannis Behrakis.

Crete is a Holly island!

That's a small effort to translate the song.

I'm leaving, I'm flying away like the cloud
I am a friend with the God of Sun
I'm getting drunk with the nectar of the air
I am hugging the earth and the sky

And without the wings I am not afraid
The blue (of the sea) is a warm hug
I will be sleeping in the glorious mountains
In Aegean I will be giving kisses.

I am looking for freedom in the air
I am no longer a mortal
I am going up and I m loving
Without a body, a golden eagle

ΠΑΝΕΥΚΟΛΟ ΔΙΧΤΥ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
πανευκολο και πανευκολο σχεδιο ...ιδανικο και για αρχαριους.... https://www.facebook.com/groups/1731477553745269/
youtube.com

Το υγιεινότερο πρωινό

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
Αν ψάχνετε για το ιδανικό πρωινό θα πρέπει να σταματήσετε την έρευνά σας, επειδή σύμφωνα με πολλούς...
superfood.blogy.grΑν ψάχνετε για το ιδανικό πρωινό θα πρέπει να σταματήσετε την έρευνά σας, επειδή σύμφωνα με πολλούς διατροφολόγους, αυτό είναι σίγουρα ένα από τα πιο νόστιμα και πιο υγιεινά πρωινό που έγιναν ποτέ. 
Αυτό το πρωινό είναι γεμάτο με μεταλλικά στοιχεία και βιταμίνες που έχουν την ικανότητα να ενισχύουν την εμφάνιση των μαλλιών και του δέρματος, την σταθεροποίηση του μεταβολισμού και την ενίσχυση όλων των συστημάτων του σώματος.

Με τη βοήθεια αυτής της συνταγής, θα είστε σε θέση να απαλλαγείτε από όλες τις τοξίνες και τις ακαθαρσίες από το σύστημα και να καθαρίσετε εντελώς τα έντερο.


Η ακόλουθη συνταγή εξαλείφει τα θέματα που σχετίζονται με τα τεμπέλικα έντερα και την δυσκοιλιότητα, σταθεροποιεί το βάρος και υποστηρίζει την καύση λίπους και θερμιδών. Αν πίνετε αυτό το ρόφημα για 30 ημέρες, μπορείτε να χάσετε από 1,5 έως και 5 κιλά.

Το δέρμα σας, τα μαλλιά και τα νύχια θα γίνουν πιο ελκυστικά και αναζωογονημένα και θα υπάρξει μείωση του μεγέθους της κοιλιάς σας.

ΤΟ ΥΓΙΈΣΤΕΡΟ ΠΡΩΙΝΌ

Συστατικά:
Δύο κουταλιές της σούπας αλεύρι βρώμης
1 φλυτζάνι (250 ml) οργανικού κεφίρ. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε γιαούρτι με χαμηλά λιπαρά επίσης.
Ένα κουταλάκι του γλυκού σκόνη κακάο
Ένα κουταλάκι του γλυκού αλεσμένο λιναρόσπορο
Από πέντε έως επτά σαρκώδη δαμάσκηνα

Οδηγίες:
Θα πρέπει να προετοιμάσετε αυτό το πρωινό το βράδυ και να το φάτε το πρωί.
Βάζουμε τα δαμάσκηνα σε ένα μπολ και ρίχνουμε περίπου 100 ml βραστό νερό πάνω τους. Σκεπάζουμε το μπολ και αφήνουμε τα δαμάσκηνα έως και δέκα λεπτά. Παίρνουμε ένα άλλο μπολ και τοποθετούμε το αλεύρι βρώμης, το κακάο και τον λιναρόσπορο σε αυτό. Μετά από αυτό, ρίχνουμε το κεφίρ και ανακατεύουμε τα υλικά.
Κατόπιν, κόβουμε προσεκτικά τα μουλιασμένα δαμάσκηνα σε μικρά κομμάτια και τα προσθέτουμε στο μείγμα.
Είναι καλή ιδέα να χρησιμοποιήσετε ένα μπλέντερ, διότι με αυτό τον τρόπο θα πάρετε πουρέ.
Ανακατεύουμε όλα τα υλικά και τα αποθηκεύουμε στο ψυγείο.
Όταν έρθει το πρωί, παίρνουμε το κύπελλο και τρώμε το νόστιμο και υγιεινό πρωινό.
Μπορείτε να αναμένετε τα πρώτα θετικά αποτελέσματα μετά από μία εβδομάδα.
Δεν είναι ασυνήθιστο να βιώσετε μια περίεργη αίσθηση στα έντερα μετά την πρώτη ημέρα, αλλά όταν φάτε αυτό το πρωινό για δεύτερη φορά, το συναίσθημα θα πρέπει να φύγει.

Αρχαιοελληνική ονοματοδοσία παιδιού

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
Η ονοματοδοσία των παιδιών μας, είναι από τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής τους. Την Ιερή αυτή ημέρα όχι μόνο επιλέγουμε ένα όνομα, που θα είναι σύντροφος τους για πάντα αλλά και με την διαδικασ…
theancientwebgreece.wordpress.com

Αρχαιοελληνική ονοματοδοσία παιδιού



Η ονοματοδοσία των παιδιών μας, είναι από τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής τους. Την Ιερή αυτή ημέρα όχι μόνο επιλέγουμε ένα όνομα, που θα είναι σύντροφος τους για πάντα αλλά και με την διαδικασία της τελετής γίνεται η συνένωση του βρέφους με την οικογένεια και η πρώτη επαφή με τους Εφεστίους θεούς.
«Είναι αισχρόν, να έχεις μόνο το όνομα κάποιου, δίχως να έχεις και τις ιδιότητες του.»
– Απολλώνιος Τυανεύς
Είναι καλό να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας στην επιλογή του ονόματος και να υπάρχει ομοθυμία, χαρούμενη διάθεση, ευφροσύνη μεταξύ των συντρόφων. Το όνομα μπορούν να το επιλέξουν και οι φίλοι μας.
Στην Τελετή πρωτοστατούν οι γονείς του παιδιού και γίνεται με την συντροφιά συγγενών και φίλων. Μπορεί να γίνει στον οίκο μας, σε υπαίθριο βωμό, σε άλσος, δάσος, λίμνη, ποταμό, η όπου θεωρούμε καταλληλότερο τόπο με προτιμώμενο όμως μέρος τον οίκο όπου διατηρείται η εστία.
ΑΝΟΙΓΜΑ
Θυμίαμα λιβάνου, σπονδή οίνου
Κλύτε ώ Μάκαρες Θεοί, θνητών έξοχοι φίλοι
κραταιόν του Κόσμου στήριγμα,
κλύτε Αθάνατοι Θεοί και χάριν σπονδών
δότε βροτοίς, πάσης παιδείης Αρετήν
μεγίστην ευτυχίαν και περιπόθητον ευδαιμονίαν.
Ο πατέρας ανάβει την πυρά του βωμού επικαλούμενος την Εστία.
ΥΜΝΟΣ ΕΣΤΙΑΣ
Θυμίαμα ποικιλία αρωμάτων, σπονδή οίνου, προσφορά πορτοκαλιών
Εστία ευδυνάτοιο, Κρόνου θύγατερ βασίλεια
συ που κατέχεις το μέσον του οίκου,
του αιώνιου μεγίστου πυρός
θνητών στήριγμα ισχυρόν, οικία των μακαρίων θεών.
έλα θεά στον οίκο μας,
έχοντας διάθεση ίδια με του σοφού Διός,
και φύσηξέ μας υγεία και ευτυχία.
Η μητέρα επικαλείται την Κουροτρόφον Δήμητρα, και κρεμάει το «μέταλλον» γύρω από τον λαιμό του παιδιού.
 
ΥΜΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΣ
Θυμίαμα στύρακος, σπονδή ύδατος, προσφορά πολύσπορου άρτου
Ω Δηώ μητέρα των πάντων, πολυώνυμη θεά
σεβαστή Δήμητρα που τρέφεις τα παιδιά
και δίνεις ειρήνη, πλούτο και ευτυχία.
Περιπόθητη, αγαπημένη θεά που τρέφεις τους ανθρώπους.
φιλόστοργη, σεβαστή φίλη των παιδιών, κουροτρόφε κόρη.
συ που τα νεογέννητα παιδιά κρατάς στην αγκαλιά σου
φύσα γλυκά και το παιδί μου χαρίζοντάς του,
της ψυχής τις αρετές και την ομορφιά της φύσης.
ΥΜΝΟΣ ΘΕΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΟΥ
Επιλέγεται από του γονείς, και υμνείται ταυτόχρονα και από τους δύο.
ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ
Ο πατέρας ή η μητέρα ή μια/ένας φίλη/ος, κρατώντας στα χέρια το παιδί, περιφέρονται δεξιόστροφα γύρω από τον βωμό τρεις φορές, λέγοντας στο πέρας κάθε κύκλου, υψώνοντας το παιδί πάνω από τον Βωμό.
Έστωσαν οι θεοί προστάται της/του …… (σπονδή οίνου)
Οι προσκεκλημένοι τους ραίνουν με άνθη και τοποθετούν τα δώρα τους γύρω από τον βωμό.
ΕΥΧΗ
Θυμίαμα αρωμάτων, σπονδή οίνου, αρωμάτων και γάλατος
Η μητέρα παίρνει το παιδί και εύχεται:
Ω Αθάνατοι Θεοί σας καλώ να έλθετε ευμενείς
και να χαρίσετε στην/στον ……………..
βίον ατάραχον, βίον ηδαίον και Ενάρετον
συνδράμοντας με λόγον, φύσιν και έθος.
ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Χαίρετε ώ Μάκαρες Θεοί
μεθ’ ημών αεί εστέ
κι εσείς μεν ούτω χαίρεσθε
παύσατε νούσους χαλεπάς και λύπες αποδιώξτε.
Γένοιτο.
Μοιράζονται στους προσκεκλημένους γλυκά και ακολουθούν οι ευχές τους. Στην συνέχεια μπορεί να δοθεί δείπνο.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.ellinikoarxeio.com/2011/03/arxaioelliniki-onomatodosia-paidiou.html#ixzz3X6y5FWlR

Πέμπτη 18 Μαΐου 2017

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ-ΒΙΚΥ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΜΟΝΑΧΟΙ Στίχοι: Γιάννης Καλαμίτσης Μουσική: Γιάννης Σπανός Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού Άλλες ερμηνείες: Λίτσα Διαμάντη || Χαρού...
youtube.com

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΜΟΝΑΧΟΙ

Στίχοι: Γιάννης Καλαμίτσης
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού
Άλλες ερμηνείες: Λίτσα Διαμάντη || Χαρούλα Αλεξίου

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
σαν το ξεχασμένο στάχυ
ο κόσμος γύρω άδειος κάμπος
κι αυτοί στης μοναξιάς το θάμπος
σαν το ξεχασμένο στάχυ
άνθρωποι μονάχοι

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
όπως του πελάγου οι βράχοι
ο κόσμος θάλασσα που απλώνει
κι αυτοί βουβοί σκυφτοί και μόνοι
ανεμοδαρμένοι βράχοι
άνθρωποι μονάχοι

Άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, ξεχασμένα
άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, σαν εσένα, σαν εμένα...

Η ΑΥΤΟΥ ΜΕΓΑΛΕΙΟΤΗΣ ΚΡΗΤΗ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
Nulla sagittis convallis arcu. Sed sed nunc. Curabitur consequat. Quisque metus enim venenatis fermentum mollis. Duis vulputate elit in elit. Si vous n'avez pas…
www.kritipoliskaihoria.gr

Η ΑΥΤΟΥ ΜΕΓΑΛΕΙΟΤΗΣ ΚΡΗΤΗ ΕΝΑ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ


Απέραντη, αρχαία, περήφανη και εντυπωσιακή. Η 
γενέτειρα του Δία και το μεγαλύτερο νησί της Ελλάδος: η αυτού μεγαλειότης Κρήτη. Το πιο φλογερό ταπεραμέντο της Ελλάδας κατοικεί ακριβώς εδώ, ο πλούτος και το βάθος της ιστορίας της σε καθηλώνουν, όπως και το κάλλος των αμέτρητων κολπίσκων, των αρχαίων κάστρων και δρόμων, των ακτών και των ξενοδοχείων της. 
Είναι το νοτιότερο νησί της Ελλάδας, που το φως του ήλιου το λούζει ολόκληρο τον χρόνο. Εδώ το καλοκαίρι ξεκινά τον Απρίλιο και τελειώνει στα τέλη Οκτωβρίου.

..


 Η ζωή στο νησί κινείται σε χαλαρούς, ήρεμους ρυθμούς, ενώ παντού κυριαρχεί μια αρμονική ατμόσφαιρα. Αλλά δεν ήταν πάντα έτσι. Την Κρήτη την επιβουλεύτηκαν πολλοί κατακτητές. Η αντίσταση στον ξένο εχθρό σφυρηλάτησε τον αυθεντικό Κρητικό χαρακτήρα: περηφάνια, ανεξαρτησία, πατριαρχικός τρόπος ζωής και μια μοναδική αντίληψη της έννοιας της τιμής που συνδυάζεται με μια εντυπωσιακή καλοσύνη και φιλοξενία.

ΖΥΜΩΜΑ ΠΡΟΣΦΟΡΟΥ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
ΥΛΙΚΑ 750 γρ. αλεύρι σκληρό 250 γρ. μαλακό αλεύρι (κοσκινισμένο) 2 φλ. χλιαρό νερό ½ κ.γ. αλάτι προζύμι (όσο ένα πορτοκάλι) 1 φλ. χλιαρό νερό για το προζύμι λίγο…
gastrotourismos.gr

ΥΛΙΚΑ
  • 750 γρ. αλεύρι σκληρό
  • 250 γρ. μαλακό αλεύρι (κοσκινισμένο)
  • 2 φλ. χλιαρό νερό
  • ½ κ.γ. αλάτι
  • προζύμι (όσο ένα πορτοκάλι)
  • 1 φλ. χλιαρό νερό για το προζύμι
  • λίγο κερί για το άλειμμα του ταψιού

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Στη λεκάνη που θα ζυμώσετε το πρόσφορο, βάζετε το προζύμι με το νερό και το διαλύετε καλά. Ρίχνετε αλεύρι, 2 φλ. Περίπου, ώστε να γίνει μια ζύμη κανονική όχι πολύ σφιχτή. Την σκεπάζετε με καθαρή πετσέτα και κουβέρτες. Το αφήνετε για 12 ώρες σε ζεστό μέρος να φουσκώσει. Διαλύετε στα 2φλ. νερό, το αλάτι και το ρίχνετε στην λεκάνη με το προζύμι. Ανακατεύετε να διαλυθεί το προζύμι καλά. Κάνετε τον σταυρό σας, σταυρώνετε το μπολ και λέτε το «Πάτερ Ημών». Ρίχνετε το αλεύρι σταδιακά ζυμώνοντας δυνατά. Η ζύμη πρέπει να γίνει σφιχτή, αν χρειαστεί προσθέτετε και άλλο αλεύρι. Το πλάθετε σε ένα στρογγυλό σχήμα και την αφήνετε στη λεκάνη να ξεκουραστεί. Ζεσταίνετε ένα ταψί Νο 23 και το περνάτε με λίγο κερί. Μεταφέρετε την ζύμη στο ταψί, την πατάτε με το χέρι σας να απλώσει, περνάτε την επιφάνειά της με λίγο αλεύρι. Αλευρώνετε την σφραγίδα, την ακουμπάτε στο κέντρο της ζύμης, την πατάτε να χωθεί στο ζυμάρι, την στρίβετε πολύ λίγο και την βγάζετε. Σκεπάζετε το πρόσφορο με μια καθαρή πετσέτα, τοποθετείτε από πάνω το κόσκινο, το σκεπάζετε με κουβέρτες και το αφήνετε για 2 ώρες σε ζεστό μέρος (μέχρι να φουσκώσει). Τρυπάτε με ένα ξυλάκι από σουβλάκι (βαθειά) 16 φορές γύρω από την σφραγίδα και άλλες 16 φορές γύρω από το καρβέλι. Το ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200οC για 1 ώρα. Στα 30΄ όταν έχει ροδίσει περνάτε την επιφάνεια και τα πλαϊνά με ένα πινέλο βουτηγμένο στο νερό και συνεχίζετε το ψήσιμο μέχρι να γίνει. Το βγάζετε από το φούρνο, το τυλίγετε με καθαρή πετσέτα και το αφήνετε να κρυώσει. Το βγάζετε από το ταψί, το τυλίγετε με καθαρή λευκή πετσέτα και μαζί με άναμμα το πηγαίνετε στον Εσπερινό.

Με λένε Ελλάδα και έχω το καλύτερο “οικόπεδο” στον πλανήτη

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
Θα έρθει η μέρα εκείνη που ο λαός θα σταθεί και πάλι στα πόδια του Με λένε Ελλάδα, είμαι μητέρα και τα παιδιά μου είναι οι Έλληνες!Βρίσκομαι στην Ευρώπη! Είμαι…
olagossip.gr
Θα έρθει η μέρα εκείνη που ο λαός θα σταθεί και πάλι στα πόδια του
Με λένε Ελλάδα, είμαι μητέρα και τα παιδιά μου είναι οι Έλληνες!Βρίσκομαι στην Ευρώπη! Είμαι μικρή χώρα, μια κουκκίδα στον παγκόσμιο χάρτη, έχω όμως το καλύτερο “οικόπεδο” στον πλανήτη…!
Διακρίνομαι για την Ιστορία μου…,
τους Αγώνες μου…,
την Αντίστασή μου…,
την Ψυχή και τον Πατριωτισμό μου!!!
Όλοι με ζηλεύουν… Πάντα με ζήλευαν γι αυτό και πάντα είχα εχθρούς!
Πολεμούσα κι Αντιστεκόμουν με όλη μου την δύναμη…
και στο τέλος τα κατάφερνα!!!
Κι εκεί που όλα ήταν ήσυχα… μ αιφνιδίασαν και τρόμαξα!!!
Ο εχθρός με χτύπησε εσωτερικά… Πονηρά και Ύπουλα…
όχι όπως τις άλλες φορές…
Ζούσε “σπίτι” μου, τον είχα με τα παιδιά μου αλλά…
ήταν καλά καλυμμένος και δεν φαινόταν…
Ξεγέλασε ακόμα και μένα!!!
Προσπαθώ να τον αντιμετωπίσω αλλά…
πολλά απ τα παιδιά μου τον υποστηρίζουν…
κι αντιστέκονται σε μένα!
την ίδια τους την μάνα…
Έχουν φτάσει σε σημείο να με περιγελούν…
να με κοροϊδεύουν…
να με πουλάνε…
να μην με αναγνωρίζουν…!!!
Είμαι Πικραμένη…
Τρομαγμένη…
Εξουθενωμένη…
αλλά δεν θα το βάλω κάτω!!!
Με το κεφάλι Ψηλά θ Αγωνιστώ…
και θ Αντισταθώ, όπως έκανα πάντα…
Μπορεί να γονατίσω… αλλά θα παλέψω…
και θα νικήσω!!!
Την Ψυχή και τον Πατριωτισμό μου δεν θα μου τα πάρουν ποτέ!,
ούτε και πρόκειται να με φτάσει κανένας σ αυτά…
Δεν πρόκειται να Παραδοθώ…
να Πουληθώ…
και να Πεθάνω για το χατίρι κανενός…
Άλλωστε…
ποιά μάνα εγκαταλείπει το σπίτι και τα παιδιά της…


Τετάρτη 17 Μαΐου 2017

Εξερευνήστε την πραγματική Κρήτη

Maria Dimitriou από mykriti.gr
Ψάχνετε για μια νέα περιπέτεια; Τώρα ήρθε η ώρα να εξερευνήσετε την Κρήτη με το DISCOVERY SAFARIS, που σας προσφέρει μία από τις πιο συναρπαστικές και…
checkincreta.com

Ψάχνετε για μια νέα περιπέτεια; Τώρα ήρθε η ώρα να εξερευνήσετε την Κρήτη με το DISCOVERY SAFARIS, που σας προσφέρει μία από τις πιο συναρπαστικές και αξέχαστες εκδρομές. Όλες οι δραστηριότητες του DISCOVERY SAFARIS είναι υπό την άμεση επίβλεψη ειδικευμένου οδηγού, καθώς η ασφάλειά σας αποτελεί την ύψιστη προτεραιότητα και για το λόγο αυτό σας παρέχει πλήρη ασφαλιστική κάλυψη.
Μια από τις πιο συναρπαστικές περιπέτειες στην Κρήτη είναι να εξερευνήσετε το νησί με ένα όχημα off-road. Το DISCOVERY SAFARIS σας προσφέρει την καλύτερη από τις καλύτερες επιλογές: τζιπ κάμπριο για ανεμπόδιστη θέα στις κοιλάδες, στα βουνά και σε άλλα πολιτιστικά αξιοθέατα. Οι έμπειροι οδηγοί και γνώστες της Κρήτης σας μεταφέρουν σε τόπους που είναι δύσκολο να βρει κανείς για να θαυμάσετε την εντυπωσιακή θέα και να νιώσετε τον ενθουσιασμό του να ταξιδεύεις στα εκτός δρόμου μοναδικά τοπία της Κρήτης - όλα σε μια μέρα!
Σας δίνεται, λοιπόν, η δυνατότητα να απολαύσετε τη χλωρίδα και την πανίδα της αγροτικής Κρήτης, τα απομακρυσμένα χωριά και τα τοπία με πολλές ευκαιρίες για φωτογραφίες. Μετά την οδήγηση εκτός δρόμου παράλληλα με τη θάλασσα, θα έχετε την ευχαρίστηση να κολυμπήσετε και να χαλαρώσετε σε μια παραλία στο Λιβυκό πέλαγος με κρυστάλλινα νερά σε ένα μαγευτικό τοπίο της φύσης, μακριά από τις συνηθισμένες πολυσύχναστες παραλίες. Σε ένα μικρό αγροτικό χωριό στα νότια θα έχετε ένα πλήρες νόστιμο γεύμα και θα έχετε επίσης την ευκαιρία να αισθανθείτε και να βιώσετε την κρητική φιλοξενία.
Το σαφάρι με τζιπ είναι ιδανικό για όλες τις ηλικίες και αποτελεί έναν υπέροχο τρόπο για να γνωρίσετε την Κρήτη.
Για περισσότερες πληροφορίες http://www.discovery-safari.gr/

Η σύγκρουση στη ψυχή, είναι φλεγμονή στο σώμα


Φλεγμονή είναι το σύνολο των τοπικών και συστηματικών μηχανισμών που ενεργοποιεί ο οργανισμός αντιδραστικά μετά από την επίδραση σε αυτόν διαφόρων βλαπτικών παραγόντων.Οι φλεγμονές διακρίνονται σε οξείες (διάρκειας λίγων ημερών) και σε…
awakengr.com


Η σύγκρουση στη ψυχή, είναι φλεγμονή στο σώμα



 








Φλεγμονή είναι το σύνολο των τοπικών και συστηματικών μηχανισμών που ενεργοποιεί ο οργανισμός αντιδραστικά μετά από την επίδραση σε αυτόν διαφόρων βλαπτικών παραγόντων.
Οι φλεγμονές διακρίνονται σε οξείες (διάρκειας λίγων ημερών) και σε χρόνιες (μεγαλύτερης διάρκειας)»
Η φλεγμονή είναι στην πραγματικότητα ένας «πόλεμος μέσα στο σώμα», όπου μια απειλητική υπεροπλίαεχθρικών στοιχείων (βακτηριδίων, ιών, τοξινών) αντιμετωπίζεται και καταπολεμάται από τα αμυντικά συστήματα του οργανισμού.
Η μάχη αυτή γίνεται αντιληπτή με συμπτώματα όπως πρήξιμο, κοκκίνισμα, πόνο και πυρετό. Αν το σώμα καταφέρει τελικά να καταπολεμήσει την εισβοή των μικροβίων, η φλεγμονή περνά. Αν νικήσουν τα βακτηρίδια, ο ασθενής πεθαίνει. Αυτό το παράδειγμα μας επιτρέπει να κατανοήσουμε εύκολα την αναλογικότητα, δηλαδή την αντιστοιχία της φλεγμονής προς τον πόλεμο.
Αναλογικότητα σημαίνει ότι τόσο ο πόλεμος όσο και η φλεγμονή – αν και δεν υπάρχει μεταξύ τους αιτιώδης σχέση – έχουν την ίδια εσωτερική δομή και ότι μέσα τους πραγματοποιείται η ίδια αρχή, απλώς σε διαφορετικό επίπεδο έκφρασης.
Η γλώσσα μας γνωρίζει άριστα τους εσωτερικούς αυτούς συσχετισμούς. Η λέξη φλεγμονή εμπεριέχει τη πασίγνωστη φλόγα, τη σπίθα, που μπορεί ν’ ανατινάξει ολόκληρο βαρέλι με πυρίτιδα. Ο αντίστοιχος αγγλικός όρος inflammation, σημαίνει «ανάφλεξη».
Με τόσο πολύ μπαρούτι, σύντομα θα ακολουθήσει η έκρηξη, όπου εκρήγνυται ξαφνικά κάτι που ήταν συσσωρευμένο, πράγμα που δεν παρατηρούμε μονάχα στο σώμα μας, όταν εκρήγνυται (και αδειάζει) ένα μικρό σπυράκι ή ένα μεγάλο απόστημα, αλλά και σε ένα ακόμα αναλογικό επίπεδο, την ψυχή. Ακόμα κι ένας άνθρωπος μπορεί να εκραγεί.
Και αυτό δεν σημαίνει ένα απόστημα, αλλά μια συναισθηματική αντίδραση, μέσω της οποίας κάποια εσωτερική σύγκρουση προσπαθεί να απελευθερωθεί.

Η πολικότητα της συνείδησής μας μας τοποθετεί πάντα μέσα σε μία σύγκρουση…Πρέπει συνεχώς να αποφασίζουμε ανάμεσα σε δύο δυνατότητες. Παραιτούμενοι από τη μία δυνατότητα, πραγματοποιούμε την άλλη. Έτσι πάντοτε μας λείπει κάτι, παραμένουμε πάντα αλύτρωτοι.
Μακάριοι όσοι ομολογούν και αισθάνονται αυτήν την μόνιμη ένταση, το συγκρουσιακό χαρακτήρα του ανθρώπινου είδους, γιατί οι περισσότεροι τείνουν να πιστεύουν ότι το να μη βλέπουν και να μην αισθάνονται τη σύγκρουση, είναι ασφαλές κριτήριο ότι δεν αντιμετωπίζουν συγκρούσεις. Η ίδια αφέλεια ωθεί τα μικρά παιδιά να πιστεύουν ότι, κλείνοντας τα μάτια τους, γίνονται αόρατα.
Αλλά τις συγκρούσεις δεν τις απασχολεί αν τις αντιλαμβανόμαστε ή όχι:είναι πάντοτε παρούσες.
Όποιος δεν είναι πρόθυμος να τις ανεχθεί στη συνείδησή του, να τις επεξεργαστεί και να τις οδηγήσει σταδιακά σε μια λύση, τις σωματοποιεί, οπότε γίνονται αντιληπτές ως φλεγμονές.

Κάθε φλεγμονή είναι μια σύγκρουση που μετατράπηκε σε ύλη. Η σύγκρουση που αποφεύγεται στην ψυχή (με όλους τους πόνους και τους κινδύνους της) επιβάλλεται δικαιωματικά στο επίπεδο του σώματος, ως φλεγμονή.Ας παρακολουθήσουμε την πορεία της: Οι νοσογόνοι παράγοντες εισχωρούν στο σώμα. Είναι βακτηρίδια, ιοί ή δηλητήρια (τοξίνες).
Η εισβολή αυτή, δεν εξαρτάται – όπως πιστεύουν σήμερα πολλοί ερασιτέχνες – από την παρουσία μολυσματικών παραγόντων, αλλά πολύ περισσότερο από την ετοιμότητα του οργανισμού, που τους επιτρέπει την είσοδο. Η ιατρική την αποκαλεί «ύφεση του ανοσοποιητικού συστήματος». Το πρόβλημα όμως της φλεγμονής δεν οφείλεται, όπως πιστεύουν πάντοτε οι φανατικοί της αντισηψίας, στην παρουσία μικροβίων ή ιών, αλλά στην ικανότητα ή μη, να συμβιώσει το σώμα μ’ αυτά.
Η φράση αυτή βρίσκει κατά γράμμα εφαρμογή στο συνειδησιακό επίπεδο, γιατί δεν πρόκειται για τη διαβίωση του ανθρώπου σε ένα άσηπτο περιβάλλον, δηλαδή σ’ έναν κόσμο δίχως προβλήματα και συγκρούσεις, αλλά την ικανότητά του να ζει μέσα σε συγκρούσεις.
Η κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος ρυθμίζεται από τον ψυχικό κόσμο, κι αυτό δεν χρειάζεται να εξηγηθεί με λεπτομέρειες, δεδομένου ότι η ίδια η επιστήμη διερευνά ολοένα και βαθύτερα τη σχέση αυτή (έρευνα του άγχους). Πολύ περισσότερο εντυπωσιακό είναι να παρακολουθήσουμε με προσοχή αυτήν τη σχέση μέσα στον εαυτό μας.
Όποιος δεν θέλει να ανοίξει την συνείδησή του σε μια συγκρουσιακή κατάσταση, που θα του προκαλούσε μεγάλη αναστάτωση, αναγκάζεται αντί γι αυτό να ανοίξει το σώμα του στους μολυσματικούς παράγοντες. Τα μικρόβια προσκολλώνται σε ορισμένες ευαίσθητες περιοχές του σώματος, που ονομάζονται loci minoris resistentiae (λατ. σημεία μειωμένης αντίστασης) τα οποία η ακαδημαϊκή ιατρική θεωρεί ότι υφίστανται εκ γενετής ή κληρονομικά…
Η ψυχοσωματική είχε ωστόσο εξ αρχής παρατηρήσει, ότι ορισμένες κατηγορίες προβλημάτων συσχετίζονται με συγκεκριμένα όργανα, και συγκρούσθηκε με την ακαδημαϊκή θεωρία των «σημείων μειωμένης αντίστασης».
Παρακολουθώντας από ένα τρίτο σημείο, παρατηρούμε το σώμα να είναι ορατή έκφραση της συνείδησης, όπως ένα κτίριο είναι η ορατή έκφραση της ιδέας του αρχιτέκτονα. Η ιδέα και η εκδήλωση έχουν αμοιβαία αντιστοιχία, όπως μια εκτυπωμένη φωτογραφία αντιστοιχεί στην αρνητική πλάκα της, χωρίς να είναι όμως το ίδιο πράγμα. Κάθε μέρος του σώματος και κάθε όργανο αντιστοιχεί σε ένα ορισμένο ψυχικό περιεχόμενο, ένα συναίσθημα και μια συγκεκριμένη προβληματική.
Ο άνθρωπος ενσαρκώνεται έχοντας μια συγκεκριμένη συνείδηση, που τη συγκεκριμένη στιγμή εκφράζει τη μέχρι τώρα μαθησιακή του πορεία.Φέρνει μαζί του ένα συγκεκριμένο μοντέλο προβλημάτων, που τον προκαλούν και τον καλούν σταδιακά να τα επιλύσει, διαμορφώνοντας το πεπρωμένο του, γιατί χαρακτήρας+χρόνος=πεπρωμένο. Ο χαρακτήρας ούτε κληρονομείται, ούτε σφραγίζεται από το περιβάλλον, αλλά «μεταφέρεται» – ως έκφραση της συνείδησης, την οποία ενσαρκώνει.
Αν όμως το σώμα είναι έκφραση της συνείδησης, συναντούμε μέσα του και πάλι το ανάλογο σχέδιο, που σημαίνει ότι οι διάφοροι τομείς προβλημάτων έχουν μια σωματική ή οργανική αντιστοιχία, που εκφράζεται με μια συγκεκριμένη ευπάθεια.
Το «σημείο μειωμένης αντίστασης», είναι το όργανο εκείνο, που πάντοτε αναγκάζεται να αναλάβει στο σωματικό επίπεδο τη μαθησιακή διαδικασία, όταν ο άνθρωπος δεν επεξεργάζεται ενσυνείδητα το ψυχικό πρόβλημα που αντιστοιχεί στο συγκεκριμένο όργανο του σώματός του.
Όσοι γνωρίζουν την αντιστοιχία κάθε οργάνου σε συγκεκριμένα προβλήματα διαβλέπουν σε κάθε νοσηρή διεργασία τελείως νέες διαστάσεις, ενώ όσοι δεν τολμούν να απελευθερωθούν από τον αιτιώδη τρόπο σκέψης, στερούνται αυτήν την ενορατική ικανότητα.

Στην πρώτη φάση του ερεθισμού, οι νοσογόνοι οργανισμοί εισβάλουν στο σώμα. Η διαδικασία αυτή σε ψυχικό επίπεδο αντιστοιχεί στην πρόκληση που ενεργοποιείται από κάποιο πρόβλημα. Μια διέγερση, με την οποία μέχρι στιγμής δεν είχαμε ασχοληθεί, εισχωρεί στην άμυνα των συνειδησιακών μας συνόρων και μας ερεθίζει. Αναφλέγει την τάση κάποιας πολικότητας, την οποία βιώνουμε πλέον συνειδητα ως σύγκρουση.
Αν η ψυχική μας αντίσταση λειτουργεί πολύ καλά, η διέγερση δεν μπορεί να φτάσει στην επιφάνεια της συνείδησής μας, είμαστε άνοσοι έναντι κάθε εμπειρίας και εξέλιξης. Και εδώ ισχύει το μαύρο-άσπρο της πολικότητας: αν η συνείδησή μας δεν αρνηθεί, διατηρούμε τη σωματική ανοσία, αν όμως η συνείδησή μας εμφανίσει «ανοσία» σε κάθε νέα διέγερση, ανοίγεται το σώμα στους νοσογόνους οργανισμούς. Δεν μπορούμε να αποφύγουμε τη προσβολή, μπορούμε μονάχα να επιλέξουμε το επίπεδο διεξαγωγής του πολέμου.
Όταν οι νοσογόνοι οργανισμοί έχουν σταθεροποιηθεί, σχηματίζουν εστία φλεγμονής. Από κάθε κατεύθυνση συρρέει ορός, αισθανόμαστε το οίδημα των ιστών και την τάση.
Αν παρατηρήσουμε την ψυχική μας σύγκρουση σ’ αυτό το δεύτερο στάδιο, βλέπουμε ότι κι εδώ αυξάνεται η τάση. ‘Ολη μας η προσοχή επικεντρώνεται στο νέο πρόβλημα, είμαστε ανίκανοι να σκεφθούμε οτιδήποτε άλλο, το πρόβλημα μας ακολουθεί μέρα-νύχτα, δεν μιλάμε για τίποτε άλλο, όλες μας οι σκέψεις στρέφονται αδιάκοπα γύρω απ’ αυτό το πρόβλημα.
Το σύνολο της ψυχικής μας ενέργειας ρέει προς το σημείο της σύγκρουσης, τροφοδοτούμε το πρόβλημα, το μεγενθύνουμε, ωσότου γιγαντωθεί μπροστά μας σαν ανυπέρβλητο βουνό. Η σύγκρουση έχει προσδέσει όλες τις ψυχικές μας δυνάμεις στο άρμα της.
Ο οργανισμός εν όψει των νοσογόνων παραγόντων, δημιουργεί ειδικά αντισώματα στο αίμα και στον μυελό των οστών. Τα λεμφοκύτταρα και τα κοκκιοκύταρα υψώνουν ένα τείχος γύρω από τα μικρόβια και τα μακροφάγα κύτταρα αρχίζουν να καταβροχθίζουν τους εισβολείς. Ο πόλεμος στο σωματικό επίπεδο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη: οι εχθροί περικυκλώνονται και αποδεκατίζονται. Αν η σύγκρουση δεν δεν επιλυθεί σε τοπικό επίπεδο, κηρύσσεται γενική επιστράτευση.
Η κατάσταση αυτή γίνεται αισθητή στο σώμα ως πυρετός. Ο οργανισμός απαντά στην τοπική φλεγμονή με γενική άνοδο της θερμοκρασίας. Το ύψος του πυρετού συμβαδίζει με την ταχύτητα πορείας της νόσου και γι αυτό τον λόγο χρειάζεται να περιορίζεται κάθε αντιπυρετική αγωγή, όσο ο πυρετός κινείται σε τιμές οριακές , πέρα από τις οποίες απειλεί την ίδια τη ζωή. Μην προσπαθούμε πανικοβλημένοι να κατεβάσουμε τεχνητά κάθε μικρή άνοδο της θερμοκρασίας.
Στο ψυχικό επίπεδο η σύγκρουση σ΄αυτή τη φάση απορροφά ολόκληρη τη ζωή και την ενέργειά μας. Οι χαρακτηριστικές ομοιότητες του σωματικού πυρετού με τον ψυχικό ερεθισμό, γεννούν τις εκφράσεις «πυρετώδης αναμονή». Το γνωστό ποπ τραγούδι Fever αναφέρεται σ’ αυτήν ακριβώς την αμφισημία. «Καιγόμαστε» από ερεθισμό, χτυπά η καρδιά μας, κοκκινίζουμε (από έρωτα ή θυμό…), ιδρώνουμε από ταραχή, τρέμουμε από ένταση. Όλα αυτά δεν είναι βέβαια πολύ ευχάριστα, είναι όμως υγιεινά. Υγιεινός δεν είναι μόνο ο πυρετός, αλλά ακόμα περισσότερο η αντιμετώπιση των συγκρούσεων και παρ’ όλ’ αυτά, προσπαθούμε κάθε φορά να καταπνίξουμε είτε τον πυρετό, είτε την σύγκρουση εν τη γενέσει τους- και καμαρώνουμε μάλιστα για την τέχνη της καταπίεσης (…μακάρι η καταπίεση να μη μας ευχαριστούσε τόσο!)
Ας υποθέσουμε ότι οι αμυντικές δυνάμεις του οργανισμού έδρασαν με επιτυχία: απέκρουσαν τους ξένους εισβολείς, εν μέρει τους εγκολπώθηκαν (τους καταβρόχθισαν!), με αποτέλεσμα την αποσύνθεση των αντισωμάτων και των μικροβίων και τη δημιουργία πύου (=απώλειες και στα δύο μέτωπα!).

Οι νοσογόνοι οργανισμοί εγκαταλείπουν το σώμα σε μεταλλαγμένη, αφοπλισμένη μορφή. Συγχρόνως και ο οργανισμός έχει υποστεί μεταβολή, γιατί τώρα: α) διαθέτει την ικανότητα αναγνώρισης των συγκεκριμένων μικροβίων, με άλλα λόγια διαθέτει ειδική ανοσία, και β) έχει εξασκήσει το σύνολο των αμυντικών του δυνάμεων, πράγμα που τον ενδυναμώνει, έχει δηλαδή αποκτήσει «μη εξειδικευμένη ανοσία». Στη στρατιωτική ορολογία είναι νίκη της μιας πλευράς, μετά από απώλειες και στα δύο στρατόπεδα. Αλλά ο νικητής βγαίνει από την όλη σύγκρουση ενισχυμένος, γιατί προσαρμόστηκε στον εχθρό, τον γνωρίζει καλύτερα και στο μέλλον θα είναι σε θέση να αντιδράσει εξεδικευμένα. Η Χρονιοποίηση της νόσου συμβαίνει, αν κανένα από τα δύο στρατόπεδα δεν καταφέρει να επιλύσει τη σύγκρουση προς το συμφέρον του και επέρχεται συμβιβασμός μεταξύ των νοσογόνων οργανισμών και των αμυντικών δυνάμεων: τα μικρόβια παραμένουν στο σώμα χωρίς να νικήσουν (= θάνατος), αλλά και χωρίς να ηττηθούν από τον οργανισμό(=ολοκληρωτική ίαση).
Τα συμπτώματα της χρόνιας μορφής είναι: αυξημένος αριθμός λεμφοκυτάρων και κοκκιοκυτάρων, των αντισωμάτων δηλαδή, ελαφρά αύξηση της καθίζησης του αίματος (BSG) και ελαφρός πυρετός.
Η μη εκκαθαρισμένη σύγκρουση δημιουργεί στο σώμα εστία, στην οποία δεσμεύεται συνεχώς ενέργεια που αποσύρεται από τον υπόλοιπο οργανισμό.
Ο ασθενής αισθάνεται κόπωση, εξάντληση, απάθεια. Δεν είναι ούτε τελείως άρρωστος ούτε τελείως υγιής – ούτε αληθινός πόλεμος, ούτε γνήσια ειρήνη, αλλά συμβιβασμός, κι επομένως, όπως κάθε συμβιβασμός, σάπιος. Οι συμβιβασμοί αποτελούν τον πάγιο στόχο των δειλών, των «χλιαρών», που συνεχώς φοβούνται τις συνέπειες των πράξεών τους και τις ευθύνες που θα προκύψουν.
Δυστυχώς ο συμβιβασμός ποτέ δεν αποτέλεσε λύση, γιατί δεν αποκαθιστά την απόλυτη ισορροπία μεταξύ των δύο πόλων, ούτε όμως έχει τη δύναμη να ενώνει. Συμβιβασμός σημαίνει χρόνια τριβή κι επομένως στασιμότητα. Πόλεμος χαρακωμάτων, που συνεχίζει να καταναλώνει ενέργεια και υλικό, διαβρώνοντας και παραλύοντας όλους τους υπόλοιπους τομείς, την οικονομία, τον πολιτισμό κλπ.
Στον ψυχικό τομέα η χρονιοποίηση αντιστοιχεί με μια χρόνια σύγκρουση. Το άτομο «κολλά» στη σύγκρουση, μην βρίσκοντας ούτε το θάρρος ούτε τη δύναμη να επιφέρει κάποια απόφαση. Κάθε απόφαση κοστίζει θυσίες – στην πραγματικότητα μπορούμε να κάνουμε τη ίδια στιγμή μόνον το ένα ή το άλλο – και οι αναπόφευκτες αυτές θυσίες εμπνέουν τον φόβο.
Πολλοί άνθρωποι παγώνουν κάπου στη μέση της σύγκρουσής τους, ανίκανοι να συμβάλλουν στη νίκη του ενός ή του άλλου πόλου. Ασταμάτητα σταθμίζουν τις πιθανές λύσεις, ποια είναι η σωστή και ποια λάθος, χωρίς να κατανοούν ότι με την αφηρημένη έννοια, δεν υπάρχει σωστό και λάθος, γιατί για να ολοκληρωθούμε, χρειαζόμαστε ούτως ή άλλως και τους δύο πόλους, όμως στα πλαίσια της πολικότητας δεν μπορούμε να τους πραγματώσουμε συγχρόνως, αλλά τον ένα μετά τον άλλον. Επομένως ας αρχίσουμε με έναν από τους δύο – ας αποφασίσουμε επιτέλους!
Κάθε απόφαση απελευθερώνει! Η χρόνια υποβόσκουσα σύγκρουση απορροφά συνεχώς ενέργεια και προκαλεί ακεφιά, έλλειψη κινήτρων και απογοήτευση στον ψυχικό τομέα. Αν όμως καταφέρουμε να φτάσουμε στον ένα πόλο της σύγκρουσης, θα νιώσουμε αμέσως την ενέργεια που απελευθερώθηκε.
Όπως το σώμα βγαίνει δυναμωμένο από την φλεγμονή, έτσι και η ψυχή, δυναμώνει μέσα από την σύγκρουση, γιατί αντιμετωπίζοντας το πρόβλημα διδάχτηκε, διεύρυνε τα όριά της μέσω της ενασχόλησης με τους αντιθετικούς πόλους, κι έγινε έτσι πιο ενσυνείδητη.
Μέσα από κάθε βιωμένη σύγκρουση ανακτούμε ως κέρδος την πληροφόρηση, τη συνειδητοποίηση, που, αντίστοιχα με την ειδική ανοσία, κάνει τον άνθρωπο ικανό να αντιμετωπίζει μελλοντικά το ίδιο πρόβλημα με ακίνδυνο τρόπο.
Κάθε βιωμένη σύγκρουση διδάσκει ακόμα τον άνθρωπο να αντιμετωπίζει καλύτερα και με θάρρος τις συγκρούσεις, αντίστοιχα με τη γενική ανοσία του οργανισμού. ..
Οπως το σώμα έτσι και η ψυχή πρέπει να κάνει μεγάλες θυσίες όταν λαμβάνει αποφάσεις. Πολλές παλιότερες απόψεις και γνώμες, πολλές καθημερινές, αγαπητές ασχολίες και συνήθειες παραδίνονται στον θάνατο, όπως κάθε νέο προϋποθέτει τον θάνατο του παλιού.
«Πόλεμος πατήρ πάντων» είχε πει ο Ηράκλειτος. Ο πόλεμος, η σύγκρουση, η τάση των πόλων, δίνουν τη ζωτική ενέργεια εξασφαλίζοντας την πρόοδο και την εξέλιξη.

Ζούμε σε μια εποχή κι ένα πολιτισμό ακραία εχθρικό σε κάθε σύγκρουση. Σε όλα τα επίπεδα γίνεται προσπάθεια αποφυγής των συγκρούσεων, χωρίς να κατανοούμε ότι έτσι καταπολεμούμε κάθε συνειδητοποίηση.
Ο άνθρωπος δεν είναι βέβαια σε θέση να αποφύγει με οποιονδήποτε τρόπο τις συγκρούσεις στα πλαίσια του πολωμένου κόσμου, ωστόσο όμως οι αέναες προσπάθειες καταστολής προκαλούν ολοένα και πιο σύνθετες εκφορτίσεις σε άλλα επίπεδα, των οποίων τους εσωτερικούς συσχετισμούς είναι αδύνατο να ελέγξει. Κάθε απόφαση απελευθερώνει!
Η χρόνια υποβόσκουσα σύγκρουση απορροφά συνεχώς ενέργεια και προκαλεί ακεφιά, έλλειψη κινήτρων και απογοήτευση στον ψυχικό τομέα. Αν όμως καταφέρουμε να φτάσουμε στον ένα πόλο της σύγκρουσης, θα νιώσουμε αμέσως την ενέργεια που απελευθερώθηκε.
Η ψυχική σύγκρουση και η σωματική φλεγμονή σχεδόν ποτέ δεν εκτυλίσσονται συγχρόνως και παράλληλα στον άνθρωπο. ΄Οταν η σύγκρουση-ερεθισμός διαπεράσει την άμυνα της συνείδησης, κάνοντας το άτομο να την συνειδητοποιήσει, τότε η διαδικασία της επεξεργασίας αυτής της σύγκρουσης λαμβάνει χώρα στην ψυχή και μόνο και κατά κανόνα δεν καταλήγει σε φλεγμονή στο σώμα.
Αν όμως το άτομο δεν ανοιχθεί στη σύγκρουση, απωθώντας οτιδήποτε θα μπορούσε να αμφισβητήσει τον τεχνητά στημένο, «όμορφο» κόσμο του, η σύγκρουση βυθίζεται στη σωματικότητα, όπου αναγκαστικά θα βιωθεί ως φλεγμονή στο σωματικό επίπεδο. Φλεγμονή=μια σύγκρουση στο επίπεδο της ύλης. Η αλήθεια είναι πως οι συγκρούσεις είναι πάντοτε επώδυνες. Είτε πόλεμος, είτε εσωτερική αντίσταση, είτε αρρώστια, ποτέ δεν είναι ευχάριστες.
Αλλά πάλι το «ευχάριστο-δυσάρεστο» δεν μπορούμε να το αποφύγουμε στην κατάσταση της πολικότητας στην οποία ζούμε, απλά όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του ψυχικές εκρήξεις, επιτρέπει την έκρηξη μέσα στο σώμα του!(απόστημα)
Η σύγκρουση είναι ο κινητήρας της εξέλιξης, δηλ. της ζωης, κάθε καταπίεση μιας σύγκρουσης είναι επίθεση κατά της δυναμικότητας της ζωής.(αντιβιοτικά=εναντίον του βίου).
Εξωτερικές πηγές: TH.DETLEFSEN, R.DALKE
KRANKHEIT ALS WEG
ΠΥΡΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
renakomninou.blogspot.gr en-gr.com

Δημοφιλείς αναρτήσεις