ΠΟΙΗΣΗ Αργυρω Θεοφανιδου

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

ΠΟΙΗΣΗ Αργυρω Θεοφανιδου

Κοιταζει λευχειμων
στης ωχρας το αβατο
Βυσσινοχρους ο ποθος

-εν ωσι-
χορευει σε κιναβαρης φλογα
Λυσιμελεια απολυτη....
Ανεβλυσε φρεαρ
απο εγκατα γης....
Συντριβη ονειροκαρπου
Απ'το δεντρο της υπαρξης
σε βραχου το γκρι
Οι χυμοι του γλυκοπικροι...
Σ'αλλη ερημο.ειπε,
θ'αφησω
σε υγρη εωθινη παραλια
τον εναστρο ποθο
ν'ανθιζει στα παλευκα πεταλα
του αφρου των κυματων

Να δροσιζει σε πρασινο διαφανο

μουσκλια

σε βορειους κορμους.....

Καταφευγει

οπως παντα

στης γνωσης τα σπηλαια

Σταλακτιτες σοφιας

σε σχεδια καινοδετη

στο απεραντο διαβα

χρονου πεπερασμενου.....

Ποσο επωδυνη η χαρις

να υπαρχεις σ'απογνωση.......

Μια πορεια

καταβαση αναβασης

Πανω απ'αβυσσο αβυσσος

σε κλωστη τοσο ευθραυστη

να κινεισαι

Τι τρομος!

Λεωσφετερος ποθος

Εγκατεσπαρται ερως

γλυκυς ως ο θανατος.....

Α.Θ.