Ο
Τζουάνες Παπαδόπουλος, γεννημένος γύρω στα 1618 στο Χάνδακα, έζησε τα
τελευταία ειρηνικά χρόνια της βενετοκρατίας και τη μακρόχρονη πολιορκία
της πόλης του από τους Οθωμανούς.
Πρόσφυγας από το 1669, κατέφυγε στα
Επτάνησα, έμεινε πολλά χρόνια στην Ιστρία και τελικά εγκαταστάθηκε στην
Πάδοβα. Εκεί έγραψε το 1696, στα ιταλικά, τις αναμνήσεις του από τη
χαμένη πατρίδα.
Μιλάει για τα πελώρια τείχη του
Χάνδακα, τις εκκλησίες του, την κρήνη Μορεζίνι, παρουσιάζει συνήθειες
και αφηγείται περιστατικά, αναφέρεται σε ενδυμασίες και διασκεδάσεις,
λέει για τις καλλιέργειες και την κτηνοτροφία, θυμάται κάθε τόσο τα
φαγητά και τα περίφημα κρητικά κρασιά...
Σε μια αφήγηση ελεύθερη σαν
κουβέντα, συγκερνά την πίκρα του για την απώλεια του τόπου του με το
χιούμορ, τη νοσταλγία του με καυστικές παρατηρήσεις. Ο "καιρός της
σχόλης" που βρήκε ο Τζουάνες στα ήσυχα γερατειά του μας χαρίζει ένα
κείμενο μοναδικό στην αμεσότητά του, που φέρνει μπροστά μας ολοζώντανη
την "αγαπημένη πατρίδα" του στην καθημερινότητά της και σε ιδιαίτερες,
ευτυχισμένες και επώδυνες, ώρες της.
http://www.bigbook.gr/ index.php?lang_id=1&mode=si ngleBook&book_id=214437#.U Nq6Z6z0dWM
http://www.bigbook.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου