Τετάρτη 17 Απριλίου 2013

Άνοιξη…




Άνοιξη…

Μη με ρωτάς γιατί γράφω…
χτες ένα χελιδόνι μου έκλεισε το μάτι
προχθές με ελέησε ένας ζητιάνος
αντίπροχθες ένα λουλούδι έσβησε τη λύπη μου.

Απ΄ την ψυχή του ανθρώπου
το καλύτερο κομμάτι ανεβάζω απ΄ το βυθό
κύτη του πόθου να κυλήσει η άνοιξη
τα χρώματα να μου δείξουν τι βλέπω
στην απεραντοσύνη ενός κόσμου ευλογημένου
ν΄ ανθίσω ένα χαμόγελο δικό μου.

Γράφω γιατί ακούω, βλέπω, αισθάνομαι…
για τη ζεστή ανάσα σου στα άκοπα της λήθης
για το φιλί σου όταν το φωτίζει η αγάπη
για τους καημούς σου που είναι και δικοί μου
για του έρωτα το χέρι που μ΄ αγγίζει πάνω σου…

Ξέρω ότι με ένα ποίημα δεν γκρεμίζεται το άδικο
όμως πώς αλλιώς λες ότι χτίζονται τα όνειρα…

13-4-2013

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις