Όταν λες σ'αγαπώ

Αργυρω Θεοφανιδου

Χθες

Όταν λες σ'αγαπώ
δε λες ψέματα
Ποθείς.
Το πώς δεν ξέρεις .

Το κορμί είναι μικρό
κι η καρδιά σου τεράστια
Την ξεχνάς.Σέ ξεχνάς.
Ή τουλάχιστον
να σε σκοτώσεις
παλεύεις......

Κανείς Θεός
ρέστα για λάθη σου
δε θα ζητήσει.
Τουλάχιστον
όχι ο δικός μου.
Εκείνος ξέρει
πώς είσαι Άνθρωπος.
Εσύ το ξεχνάς.

Τον πλησιέστερο πλησίον
μίσησες φριχτά
Εσένα.
Επειδή σου ζητούσε
αγάπη.Συγχώρεση.

Υποκατάστατα
Σέξ,γνώση,αλκοόλ
ηρωίνη,
μια θέση στον ήλιο ............
..............................
Πώς ν'απαριθμήσεις;
Χιλιάδες οι λέξεις
Ψευτοπαράδεισοι άπειροι.

Να υποδύεσαι
το θύμα.
Συμφέρει.
Ο παράλυτος
Ν'αντέξεις πώς
το «ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι''
''ἆρον τόν κραββατόν σου και περιπάτει;
Ποιόν θά'χεις να σε τιμωρεί;
Που είσαι άνθρωπος......
Και σφετερίζεσαι
τη θέση
ανύπαρκτου θεού.
Οι γονείς σου πέθαναν
Χρόνια.....

Θαυμάζεις τα έργα
Κυνηγός των θαυμάτων
Εσένα που υπάρχεις
σε ξέχασες.
Κακομοίρη....
Τί σέρνεσαι;

Πόσα ψωμιά πήρες
να πουλήσεις
τη γλώσσα σου;
Την πατρίδα σου πόσα
ψωμιά την εκτίμησες;
Τον Θεό σου
το ξέρουμε
Αργύρια τριάντα.
Φαντάζουν οι ξένοι
πιο όμορφοι
Ε.Δεν σου ζητάνε εκείνοι
νά'σαι Ελεύθερος.
Να μήν προσκυνάς.
Ούτε Αυτόν
Αν δεν θέλεις.
Ιλαρόν δότη αγαπά ο Θεός.

Έχεις αυτοκτονήσει.
Τό κατάλαβες;
Αναστήσου
όσο είναι καιρός.
Όσο υπάρχεις...

Καλό κι αυτό
Επειδή κάποτε
το τηλέφωνο
ήταν κρεμασμένο στον τοίχο
απαρνιέσαι το κινητό
Λές:Ω!Κρόνε

.............................

σκέψεις....


Πίνακας:Alexandra Manukyan
' Undying Death', oil on canvas