Το καλοκαίρι του κυρίου Ζόμερ

http://peopleandideas.gr/2013/04/10/patrick-suskind-the-story-of-mr-sommer/

Το καλοκαίρι του κυρίου Ζόμερ | Patrick Süskind

του Vasileios Gretsistas. Το διαβάσαμε στο μπλογκ του Dreamers & Co.
Έμαθα τον Patrick Süskind (Πάτρικ Ζίσκιντ) από το καταπληκτικό «Άρωμα» (1986, Εκδόσεις Ψυχογιός) που ήταν από τα πρώτα βιβλία που διάβασα και από τα πλέον αγαπημένα μου… Ένα βιβλίο που θα μείνει για πάντα χαραγμένο στο μυαλό μου τόσο για την απίστευτη πλοκή του αλλά και τη τόση καλή γραφή του.
Όμως, «To Άρωμα» δεν είναι το μοναδικό του βιβλίο, έχει γράψει και άλλα πολλά και οι περισσότεροι αναγνώστες δεν το γνωρίζουν. Πριν λίγες ημέρες διάβασα το μικρό βιβλιαράκι του «Το καλοκαίρι του κυρίου Ζόμερ» («Το Καλοκαίρι του κυρίου Καλοκαίρι» στα γερμανικά), το οποίο έπιασα στα χέρια μου με πολύ θετική αύρα, επηρεασμένος από το «Άρωμα»
Φαινομενικά είναι ένα βιβλίο για παιδιά: το θέμα του, το μικρό του μέγεθος, γεμάτο σχέδια εικονογραφημένα από τον γνωστό Sempé (εικονογράφος του Μικρού Νικόλα) και μια γενικότερη αισθητική που παραπέμπει σε μικρότερες ηλικίες.
Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα βιβλίο για ενήλικες που μπορεί να διαβαστεί και από παιδιά, γεμάτο αλληγορίες και παρομοιώσεις που προσπαθούν να δώσουν λύση στα προβλήματα των ενηλίκων καθώς μεγαλώνουν και αφήνουν πίσω τους τα παιδικά/ανέμελα χρόνια που συνοψίζονται τέλεια στην ιδέα του «καλοκαιριού».
Μέσα στις πολλές ιστορίες του βιβλίου θα βρούμε και την πιο σημαντική, αυτή του κυρίου Ζόμερ, ενός αινιγματικού πεζοπόρου που βρίσκεται όλη μέρα στους δρόμους. Λένε ότι μένει με τη γυναίκα του δύο χιλιόμετρα μακριά και κάθε μέρα πηγαινοέρχεται με τα πόδια. Κανείς δεν ξέρει αν δουλεύει και με τι ακριβώς ασχολείται αλλά και για ποιο λόγο πηγαινοέρχεται έτσι όλη μέρα, όλοι όμως νομίζουν πως ξέρουν τα πάντα γι” αυτόν, καθώς η διαρκή παρουσία στη ζωή τους τον κάνει άνθρωπο δικό τους. Ο κύριος Ζόμερ είναι ο τύπος του ανθρώπου που όλοι μας έχει τύχει να γνωρίσουμε κάποια στιγμή αλλά δεν γνωρίζουμε πραγματικά.

Η μικρή αυτή ιστορία αναλύει την ιδέα του «καλοκαιριού», που αφήνει το σημάδι της στη ζωή μας. Σαν παιδιά είναι ένα από τα λίγα πράγματα που περιμένουμε κάθε χρόνο ως ανταμοιβή των κόπων της χρονιάς και οι αναμνήσεις από κάθε καλοκαίρι μένουν ανεξίτηλες στις μνήμες μας. Έτσι και ο αφηγητής μας, έμεινε χαραγμένος από το κάθε καλοκαίρι που ερχόταν κάθε χρόνο στη ζωή του και προοδευτικά, μεγαλύτερος κάθε χρόνο, με περισσότερες ανησυχίες και λιγότερη παιδικότητα μας μιλάει για ό,τι τον σημάδεψε.
Είναι άραγε ο κύριος Ζόμερ αληθινό πρόσωπο ή μήπως είναι ο προσωποποιημένος φόβος και τα παιδικά χρόνια που φεύγουν; Για μένα είναι τα χρόνια που μας σημαδεύουν από κάθε καλοκαίρι που περνάει και θυμόμαστε ακόμη, και πως κάποια μέρα μπορούμε να τα μοιραστούμε με τον κόσμο που μας περιβάλλει χωρίς κανένα φόβο.
«Το καλοκαίρι του κυρίου Ζόμερ» είναι μια ιστορία που θα λατρέψουν μικροί και μεγάλοι καθώς η παιδικότητα και τα προβλήματα των ενηλίκων συνυπάρχουν με στοιχεία ίντριγκας και μυστηρίου.
Έχω την αίσθηση ότι ο Süskind δεν είναι από τους συγγραφείς που θέλουν να είναι μπροστά στα φώτα της δημοσιότητας κάτι που ενισχύει την «αληθινή» φιγούρα που έχουμε για τους συγγραφείς. Το απήλαυσα πραγματικά.