Δευτέρα 4 Ιουνίου 2012

Όταν δεν γέννησε η Βούλα της Γλυκερίας Μπασδέκη

http://www.onestory.gr/post/24019925139

 _ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΓΕΝΝΗΣΕ Η ΒΟΥΛΑ

της Γλυκερίας Μπασδέκη *
.
Όταν δεν γέννησε η Βούλα παραγγείλαμε πίτσα σπέσιαλ τέσσερα τυριά και είδαμε σε επανάληψη τη Συγγραφέα - Ντετέκτιβ. Κάποιος είχε στείλει παγιδευμένες επιστολές σ’ έναν βαψομαλλιά πρόεδρο επιτροπής αναδάσωσης και υποψήφιο δήμαρχο Καλλιφόρνιας, ολόκληρη σπείρα από πίσω, πολύ σούπερ, δαγκώναμε και σχολιάζαμε, ο Βάκης είχε κατουρηθεί στη σκηνή που κάτι πανύβλακες πάνε να κόψουν μια υπεραιωνόβια σεγκόβια, μας έπιασε νευρικό, όταν γεράσουμε θα πάμε στο Cabot Cave και θα εξιχνιάζουμε φόνους και μυστήρια σαν τη Τζέσσικα Φλέτσερ καταλήξαμε ομόφωνα. Πήγε τρεις, χτυπούσαν κουδούνια αλλά κάναμε ότι οι σειρήνες μας βούλωσαν τ’ αυτιά και δεν ακούμε και τα πήραν οι από κάτω, αύριο το πρωί θα δείτε βρωμόπαιδα, θέλουμε να κοιμηθούμε, βγάλτε το σκασμό σας, γαμώ τον πατέρα σας γαμώ. Σηκώθηκε κάποια στιγμή η Βούλα, πονάω, η κοιλιά μου, κανείς δεν της έδινε σημασία, βρήκε ένα παλιό Procef, έψαχνε κουτάλι της σούπας, ήπιε, δεν ήπιε, δεν πολυθυμάμαι. Το μωρό της Ρόζμαρυ, δηλαδή το μωρό της Βούλας ήταν ακόμα στη λεκάνη, πήγαμε να το ξαναδούμε, είστε και πολύ βλαμμένοι φώναζε η Ρόζμαρυ-Βούλα, ποιος να την ακούσει, βγάλαμε και φωτογραφίες, σε μία κρατάω το άδειο πιτσόκουτο και κάθομαι στο μπιντέ . Λίνα και Βάκης μπήκαν στη μπανιέρα, απειλούσαν τάχαμου με το σαμπουάν μπύρας -ψιλοκουνημένες, γελούσαν συνέχεια, ακόμη ψάχνω να τις βρω, χάθηκαν στην τελευταία μετακόμιση ή τις έσκισε σε καμμιά κρίση η μάνα που δε γέννησε. Το αγέννητο ήταν σα ζελέ Γιώτης, πιο σκούρο όμως, φτυστό ο μπαμπάς του ούρλιαζε ο Βάκης, το’χαμε παρακάνει, η παρ’ολίγον μάνα πονούσε, κάποια στιγμή μας έβρισε αλλά κανείς δεν της έδινε σημασία. Τηλεφώνησε κι ο Γιάννης, του λέγαμε συγχαρητήρια, σου μοιάζει το ζελέ, να σας ζήσει, τα πήρε και μας το’κλεισε στα μούτρα. Έκλαιγε η Βούλα, την έπιασε, καιρός της ήταν, να πας αύριο στον Ηλία να σε καθαρίσει της είπα, δεν μ’ άκουγε, κλειδώθηκε κάνα μισάωρο στην τουαλέτα και ξερνούσε τα τέσσερα τυριά. 
Μας πήρε ο ύπνος ξημερώματα. Μεσημεράκι πέρασε ο Γιάννης, έφτιαξε καφέ, χώθηκε στην κουζίνα, έκλαιγε πάλι η Βούλα. Κανείς δεν είχε όρεξη ν’ ανακατευτεί. 
.
Η Γλυκερία Μπασδέκη γεννήθηκε στη Λάρισα το 1969. Ζει στην Ξάνθη και βιοπορίζεται ως φιλόλογος. Όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει συγγραφέας - ντετέκτιβ
[ facebook ] [ e-mail ]
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις