HALONG BAY της Λίτσας Μπούκα *

πηγή http://www.onestory.gr/post/31849768791/halong-bay

HALONG BAY

της Λίτσας Μπούκα *

. 

Ήταν τελείως μόνη στην παραλία, και στεκόταν άκρη-άκρη στο νερό κοιτάζοντας τριγύρω. Το μέρος της θύμιζε κάτι – αλλά τι; (μια καρτ-ποστάλ που της είχε στείλει κάποτε ο Νίκος της, απ’ τις πρώτες του διακοπές με την ακατανόμαστη την αμερικάνα, ήταν ένα μέρος στην  Ασία, μ’ ένα όνομα εξωτικό κι ένα τοπίο ακόμα πιο ασύλληπτο, Χάλόνγκ ή κάπως έτσι)

Μύριζε θαλασσινό αλάτι και ιώδιο, μυρωδιά καλοκαιριού, έκανε ένα βήμα μπροστά. Ο ήλιος ήταν καταμεσής αλλά δεν έκαιγε καθόλου. Το πόδι της μπήκε στο νερό, δροσιά. Σήκωσε το κεφάλι, γαλανόγκριζος ουρανός.

Τριγύρω, ένας κόλπος περίκλειστος από παντού, κι ένα μόνο άνοιγμα μπροστά στη θάλασσα, σαν ανοιχτό στόμα. Εδώ κι εκεί κάτι βράχια-λόφοι, κατάφυτοι, “Μετέωρα στη θάλασσα,” θυμήθηκε που είχαν πάει με τον Τάκη και τα παιδιά όταν τα είχε μικρά, ωραία ήταν.

Τώρα τα πόδια της ήταν στο νερό ως τα γόνατα και συνέχιζε να προχωράει. Κάπου εκεί που το νερό έφτανε στους μηρούς, η κυρά-Σούλα πρόσεξε την παντελή απουσία ήχων. Κανονικά, θα’πρεπε να ακουγόταν ένα σωρό πράγματα, εδώ τίποτα, ούτε καν ο παφλασμός των κυμάτων. Σχεδόν ταυτόχρονα μ’ αυτή τη διαπίστωση, η θερμοκρασία του νερού άρχισε ν’ αυξάνεται σταδιακά και το χρώμα του να γίνεται πιο έντονο μπλε, προς το τιρκουάζ. Ανησυχητικό.

Προσπάθησε να στραφεί προς τα πίσω, δύσκολο. Το νερό άρχισε να πήζει, να πήζει, σαν να ήταν ζελέ που σιγά - σιγά κρυώνει. Η κυρά-Σούλα αλαφιασμένη προσπαθούσε να απεγκλωβιστεί απ’ το συνεχώς θερμαινόμενο τιρκουάζ ζελέ και να τρέξει προς την ακτή. Προχωρούσε πλέον με τρομερή δυσκολία, που γινόταν ολοένα και μεγαλύτερη.

Από το ανοιχτό στόμα της θάλασσας στο βάθος, ερχόταν με απίστευτη βραδύτητα ένα τεράστιο κύμα, “σαν το τσουνάμι του ‘04”, πρόλαβε να σκεφτεί πριν την παραλύσει ο φόβος.

Ξύπνησε κάθιδρη κι η καρδιά ταμπούρλο, δίπλα ο Τάκης ροχάλιζε ελαφρά, μη έχοντας πάρει χαμπάρι τίποτα. Της ήρθε να του δώσει μια να τον πετάξει κάτω απ’ το κρεββάτι.

.

Η Λίτσα Μπούκα γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη, πέρασε τα παιδικά της χρόνια στη Μακεδονία και μεγάλο μέρος της ενήλικης ζωής της στο Ρέθυμνο και στην Αθήνα. Της αρέσουν πολλά πράγματα και απεχθάνεται άλλα τόσα. Στην πραγματικότητα δεν θα ήθελε να γράψει αυτό το σημείωμα, αλλά ήταν υποχρεωτικό για τη συμμετοχή στο ONE:STORY.

[ facebook ] [ e-mail ] 
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω